Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-376/15-2/MK
z 26 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania faktur elektronicznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania faktur elektronicznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Bank”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych oferowanych klientom indywidualnym i instytucjonalnym, zarówno rezydentom jak i nierezydentom w rozumieniu przepisów podatkowych. Usługi te w przeważającej większości stanowią usługi zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz 37-41 oraz ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”). Bank wykonuje przy tym także czynności opodatkowane VAT.

Z uwagi na wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, Bank odlicza podatek VAT:

1. w całości - jeśli istnieje możliwość bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną albo
   
2. stosując aktualny współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT - jeśli Bank nie ma możliwości bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną.
   
   

Bank zamierza rozpocząć proces przechowywania i odbioru dokumentów księgowych w wersji elektronicznej. W szczególności, proces ten będzie polegał na:

1. przyjmowaniu i przechowywaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, noty księgowe) wystawionych i otrzymanych od kontrahentów w formacie elektronicznym (dalej: „faktury elektroniczne”),
   
2. digitalizowaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur, noty księgowe) otrzymywanych od kontrahentów w formacie papierowym i przechowywaniu ich w zdigitalizowanej (elektronicznej) formie (dalej: „dokumenty zdigitalizowane”).
   
   

Bank będzie więc przyjmował od kontrahentów faktury elektroniczne wystawione w formacie pdf - zapewniającym brak możliwości ingerencji w treść faktury. Faktury elektroniczne będą przyjmowane przez Bank po udzieleniu uprzedniej zgody (akceptacji) na sporządzanie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej. Zgoda (akceptacja) będzie wskazywała dane identyfikujące zarówno odbiorcę, jak i wystawcę faktur - nazwa, adres, nr KRS, NIP oraz adresy e-mail, z których będą wysyłane faktury elektroniczne. Faktury te będą stanowić załącznik do wiadomości e-mail, przesyłanej na specjalnie dedykowany w tym celu adres e-mail Banku.

Bank zamierza również wprowadzić digitalizowanie dokumentów księgowych (w tym: faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur, not księgowych) otrzymanych od kontrahentów w formie papierowej. Digitalizacja otrzymanych dokumentów odbywać się będzie poprzez przeniesienie ich treści (poprzez skanowanie) do wersji elektronicznej, do formatu pdf - zapewniającego brak możliwości ingerencji w treść faktury. Dokumenty otrzymane w formie papierowej będą niszczone po uprzednim ich zdigitalizowaniu.

Jednocześnie, w przypadku określonych typów faktur otrzymanych w formie papierowej, Bank zamierza pozostawić ich dotychczasową (tzn. papierową) formę obiegu i archiwizacji. W szczególności, Bank zamierza pozostawić taką formę w odniesieniu do faktur zapłaconych gotówką lub kartą służbową.

W związku z powyższym, dokumenty księgowe (w tym: faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur, noty księgowe) będą procesowane i przechowywane przez Bank jako:

1. faktury elektroniczne,
   
2. dokumenty zdigitalizowane,
   
3. dokumenty papierowe (określone typy faktur).
   
   

W odniesieniu do wszystkich wyżej wymienionych form dokumentów, Bank stosuje procedury z zakresu kontroli biznesowej, ustalające wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. W szczególności, wyznaczeni pracownicy w Banku weryfikują m.in:

1. dane identyfikujące wystawcę,
   
2. zgodność nabywanego towaru lub usługi z zamówieniem lub umową,
   
3. zgodność kwoty wskazanej na fakturze z zamówieniem lub umową,
   
4. moment realizacji usługi bądź dostawy towaru.
   
   

Stosowana przez Bank kontrola biznesowa gwarantuje w każdym przypadku pełną identyfikowalność otrzymanego przez Bank dokumentu (niezależnie od sposobu jego przesłania) z konkretną, dokumentowaną nim transakcją. Wyłącznie dokumenty pozytywnie zweryfikowane i zaakceptowane przez wyznaczonych pracowników są księgowane i rozliczane dla celów podatkowych Banku.

Zasadniczą różnicą w procesowaniu powyższych dokumentów jest jedynie sposób ich obiegu pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Banku. W przypadku faktur elektronicznych oraz dokumentów zdigitalizowanych (dalej łącznie zwanymi „Dokumentami”), stosowany będzie bowiem elektroniczny obieg dokumentów, który istotnie skróci proces ich weryfikacji i akceptacji - co jest podstawowym celem realizacji przedmiotowego projektu. Ponadto, Dokumenty będą przechowywane przez Bank w formie plików elektronicznych na serwerach Banku. Będą one przechowywane w formacie pdf, bez możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w ich treści. Przechowywane przez Bank pliki zawierające faktury i inne dokumenty księgowe będą umożliwiały odczytanie ich w dowolnym momencie oraz ewentualne wydrukowanie. System, w którym będą przechowywane Dokumenty, będzie ponadto umożliwiał szybkie wyszukanie danego dokumentu, np. według daty jego wystawienia, daty zaksięgowania, numeru, danych kontrahenta, itd. Zapewni to organom podatkowym oraz organom kontroli skarbowej szybki dostęp do Dokumentów, w razie takiej konieczności.

Bank będzie przechowywał otrzymane Dokumenty do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, dla celów zachowania bezpieczeństwa danych, Bank będzie sporządzał okresowe kopie zapasowe plików z Dokumentami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przedstawiony przez Bank sposób przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych (np. noty księgowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały następnie zdigitalizowane, a których papierowa forma zostanie zniszczona - jest zgodny z przepisami prawa?
   
2. Czy Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych, otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, a których papierowa forma zostanie zniszczona?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Bank stoi na stanowisku, że:

1. Przedstawiony przez Bank sposób przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych (np. noty księgowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały następnie zdigitalizowane, a których papierowa forma zostanie zniszczona - jest zgodny z przepisami prawa.
   
2. Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych, otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, a których papierowa forma zostanie zniszczona.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Banku w zakresie pytania 1 i 2

Sposób przechowywania dokumentów księgowych, a w szczególności faktur określa art. 112 oraz art. 112a ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3 ustawy. Ponadto, podatnicy są zobowiązani do przechowywania:

1. wystawionych przez siebie lub w swoim imieniu faktur, w tym faktur wystawionych ponownie,
   
2. otrzymanych faktur, w tym faktur wystawionych ponownie
   
   - w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju. Dodatkowo, w świetle wyżej wymienionych przepisów, podatnicy są zobligowani do zapewnienia organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłocznego dostępu do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłocznego ich poboru i przetwarzania danych w nich zawartych.
   
   

Z zestawienia powyższych przepisów wynika zatem, że o ile ustawa o VAT przewiduje warunki przechowywania dokumentów, to nie przesądza formy, w jakiej powinny być one przechowywane, akceptując zarówno formę papierową, jak i formę elektroniczną. Wynika to wprost z art. 112a ust. 3 i 4 ustawy o VAT, który dopuszczając elektroniczną - formę przechowywania faktur, odnosi się ogólnie do „faktur” (nie ograniczając swojej dyspozycji wyłącznie do faktur elektronicznych).

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez „faktury” rozumie się bowiem dokumenty w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierające dane wymagane ustawą o VAT i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Powyższe przepisy nie wprowadzają zatem ograniczenia, zgodnie z którym faktury w formie papierowej nie mogłyby być przechowywane w formie elektronicznej. Faktura papierowa jest bowiem „fakturą”, która może być przechowywana zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej. Stąd, planowane przez Bank rozwiązanie polegające na archiwizowaniu w formie elektronicznej zarówno faktur elektronicznych jak i dokumentów zdigitalizowanych (otrzymanych przez Bank w formie papierowej) - przy spełnieniu określonych wymogów wskazanych w ww. przepisach ustawy o VAT (vide uwagi poniżej) - należy, zdaniem Banku, uznać za prawidłowe.

Stanowisko takie znajduje jednoznaczne potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). Przykładowo, w wyroku z 6 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1574/10 (wyrok ten został wydany na gruncie nie obowiązujących już przepisów, ale wnioski płynące z niego powinny mieć tym bardziej zastosowanie na gruncie obecnie obowiązujących, bardziej liberalnych regulacji), NSA stwierdził m.in., że: „(...) w żadnym przepisie rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku nie ma mowy o drukowanej kopii faktury, co oznacza, że normodawca nie zastrzegł formy drukowanej jako jedynej możliwej, do przechowywania. A skoro ustawodawca nie zobligował podatników do przechowywania kopii faktur wyłącznie w formie papierowej, w ocenie NSA, nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia „mieszanego” systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają także względy celowościowe, jak ekologiczne czy ekonomiczne i, że podatnik mając obowiązek przechowywania kopii faktur czy to formie drukowanej czy to w formie elektronicznej ponosi wszelkie ryzyko ich utraty. Zdaniem NSA istota przechowywania kopii faktur sprowadza się bowiem do przechowywania nośników informacji, dlatego jeśli normodawca nie wyklucza jakiejś formy przechowywania informacji, to do podatnika powinien należeć wybór tych nośników, przy jednoczesnym obowiązku zaprezentowania uprawnionym organom tych informacji w żądanej przez nie formie”. Naczelny Sąd Administracyjny wywiódł również, że obowiązek przechowywania faktur w formie papierowej, w sytuacji gdy inne metody przechowywania faktur także zapewniają realizację celów art. 246 Dyrektywy VAT, jest obowiązkiem nadmiernie dolegliwym i narusza zasadę proporcjonalności.

Podobnie, w wyroku z 24 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 49/11, NSA stwierdził m.in., że: „(...) nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia „mieszanego” systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają zarówno względy celowościowe, jak i ekologiczne czy ekonomiczne. Podgląd ten znalazł odzwierciedlenie w wielu rozstrzygnięciach sądów administracyjnych zapadłych w analogicznych stanach faktycznych”.

O ile ww. wyroki odwołują się bezpośrednio do sytuacji podmiotów wystawiających faktury, to nie ulega wątpliwości, że wnioski z nich płynące powinny mieć pełne zastosowanie do przechowywania faktur otrzymywanych przez danego podatnika.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Banku, ustawodawca dopuszcza sytuację, w ramach której, poza fakturami elektronicznymi również faktury otrzymywane w formie papierowej będą przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

1. faktury będą przechowywane:
   1. w podziale na okresy rozliczeniowe,
      
   2. w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie, autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. podatnik zapewni organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp i pobór faktur oraz przetwarzanie danych w nich zawartych.
   
   

Przy tym:

• przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy o VAT);
  
• przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy o VAT).
  
  

Wskazać również należy, że powyższe warunki mają zastosowanie do wszystkich faktur, tj. tych wystawionych w formie papierowej, jak i elektronicznej.

Zgodnie z art. 106m ust. 4 ustawy o VAT, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jako alternatywne metody zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści faktury - w odniesieniu do faktur elektronicznych - ustawodawca wskazał, w szczególności, wykorzystanie:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
  
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
  
  

Powyższy przepis ustawy wskazuje zatem przykładowe metody zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury, przy czym jako jedną z metod podaje wykorzystanie dowolnych kontroli biznesowych. Podatnicy mogą zatem stosować dowolne metody przesyłania, odbioru i przechowywania faktur - o ile zagwarantują one spełnienie warunków autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

W ocenie Banku, zgodnie z opisem zawartym w niniejszym wniosku, wszystkie powyżej wskazane warunki będą spełnione w przypadku faktur elektronicznych oraz dokumentów zdigitalizowanych (łącznie „Dokumenty”) przechowywanych przez Bank wyłącznie w formie elektronicznej.

W szczególności bowiem:

• Dokumenty będą przechowywane co najmniej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
  
• będzie zapewniona możliwość wyszukania dokumentów z danego okresu rozliczeniowego, a także będzie zapewniona możliwość ich łatwego odszukania według innych zadanych kryteriów (np. po nazwie dostawcy, numerze faktury);
  
• elektroniczny zapis Dokumentów będzie miał formę nieedytowalnych plików w formacie pdf, dzięki czemu zapewniona zostanie integralność Dokumentów, co oznacza, że dane zawarte w Dokumentach nie będą zmieniane;
  
• elektroniczny zapis Dokumentów będzie miał odpowiednią jakość, aby zapewnić pełną możliwość odczytu danych zawartych na Dokumentach przez cały okres ich przechowywania w systemie Banku. Spełniony więc będzie wymóg czytelności Dokumentów;
  
• Dokumenty będą przechowywane w sposób, który zapewni pewność również co do tożsamości podmiotu, który wystawił dany Dokument (w szczególności dostawcy towarów/ usług) na rzecz Banku. Bank wprowadził i stosuje procedury z zakresu kontroli biznesowej, ustalające wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (w szczególności obejmujące weryfikację: danych wystawcy Dokumentów, zgodności nabywanego towaru lub usługi z zamówieniem lub umową, zgodności kwoty wskazanej na fakturze z zamówieniem lub umową, momentu realizacji usługi lub dostawy towaru). Przyjęty przez Bank schemat kontroli biznesowej gwarantuje pełną identyfikowalność faktury z dokumentowaną nią transakcją. Spełniony również zatem będzie wymóg autentyczności pochodzenia Dokumentów;
  
• Bank będzie w stanie zapewnić organowi podatkowemu/organowi kontroli skarbowej na, żądanie bezzwłoczny dostęp, pobór oraz przetwarzanie danych zawartych w Dokumentach przechowywanych w systemie Banku.
  
  

Dodatkowo, w razie wystąpienia takiej potrzeby, Dokumenty przechowywane elektronicznie będą mogły zostać wydrukowane w wersji papierowej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Banku, planowany przez Bank sposób przechowywania Dokumentów, w szczególności, uwzględniający digitalizację dokumentów księgowych otrzymanych w formie papierowej i przechowywanie ich jedynie w formie elektronicznej (przy równoczesnym zniszczeniu ich postaci papierowej), będzie w pełni zgodny z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że faktury przesyłane do Banku w formie elektronicznej, w formacie pdf, bezsprzecznie spełniają definicję faktury elektronicznej, określoną w art. 2 pkt 32 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem powołanym wyżej przepisem, fakturą elektroniczną jest faktura w formie elektronicznej, która została wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym. Zasadnym jest zatem, zdaniem Banku, przyjęcie, że każdy rodzaj pliku, który ze swej istoty ogranicza możliwość ingerencji w jego treść - będzie odpowiadał wymogom ustawy o VAT (przy zachowaniu pozostałych warunków dotyczących autentyczności pochodzenia i czytelności faktury). Przykładowo, wymagania te będą spełniały faktury zapisywane w formacie pdf, który uniemożliwia modyfikację treści faktury. Dodatkowo wskazać należy, że możliwość przesyłania faktur m.in. w formacie pdf dopuścił również sam Minister Finansów już na gruncie przepisów obowiązujących od 2011 r. W opublikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów broszurze „Najważniejsze zmiany w VAT od dnia 1 stycznia 2011 r.” Minister Finansów podkreślił, że wprowadzone wówczas uproszczenia w zakresie fakturowania polegały, w szczególności, na „umożliwieniu wystawiania i przesyłania faktur elektronicznych w dowolnym formacie elektronicznym (pdf, doc. i inne, udostępniane na serwerze wystawcy, jak również np. przesyłane mailem)”.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę zapewnienie przez Bank autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności otrzymywanych faktur (zarówno elektronicznych, jak i zdigitalizowanych) - co zostało wykazane powyżej - Bank będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z Dokumentów przechowywanych jedynie w formie elektronicznej, w zakresie, w jakim Dokumenty będą odnosić się do zakupów towarów/usług wykorzystywanych przez Bank do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zatem, co do zasady, Bank będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na Dokumentach:

1. w całości - jeśli istnieje możliwość bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną albo
   
2. stosując aktualny współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT - jeśli Bank nie ma możliwości bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną.
   
   

Bank pragnie podkreślić, że ww. stanowisko jest w pełni akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z 19 lipca 2013 r. sygn. IBPP2/443-299/13/AMP (która zachowuje w pełni aktualność na gruncie obecnego brzmienia przepisów) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził m.in., że: „(...) należy stwierdzić, że obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur wystawianych kontrahentom i otrzymywanych od nich w formie papierowej, w formie elektronicznej, w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych, jednakże sposób ten, jak wskazuje Wnioskodawca, musi zapewniać autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, łatwe ich odszukanie, bezzwłoczny dostęp do faktur oraz faktury te powinny być przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe. (...) możliwa jest (...) digitalizacja faktur papierowych, zarówno tych dokumentujących sprzedaż jak również tych otrzymywanych przez Wnioskodawcę. Powyższe poprzez analogię jest również możliwe w odniesieniu do otrzymywanych przez Wnioskodawcę paragonów oraz rachunków, które są również dopuszczalną formą dokumentowania sprzedaży na gruncie przepisów prawa podatkowego. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozważane przez Wnioskodawcę rozwiązania dotyczące: (...) digitalizowania otrzymywanych od kontrahentów dokumentów rozliczeniowych w formacie papierowym i przechowywania ich w zdigitalizowanej (elektronicznej) formie w zakresie faktur VAT, rachunków oraz paragonów fiskalnych będą prawidłowe z punktu widzenia przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r., oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.”

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2013 r., sygn. IBPP2/443-269/13/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: „Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Nie różnicuje on zastosowania odliczenia względem przechowywanych faktur w formie papierowej czy elektronicznej. W niniejszej sprawie zatem, jeżeli otrzymane przez Wnioskodawcę oryginały faktur w formie papierowej, a przechowywane w formie obrazów elektronicznych, będą dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będą dawały mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego”.

Stanowisko analogiczne do stanowiska Banku zostało zajęte również w interpretacjach:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z:

• 20 maja 2014 r., sygn. IPPP3/443-290/14-2/MKw
  
• 8 października 2013 r., sygn. IPPP2/443-829/13-2/RR
  
• 27 września 2013 r., sygn. IPPP1/443-756/13-3/AS
  
• 8 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-342/13-2/MP
  
• 28 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1050/12-2/AO
  
• 18 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1148/12-3/DG
  
  

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z:

• 8 października 2013 r., sygn. ILPP4/443-337/13-2/EWW
  
• 29 stycznia 2013 r., sygn. ILPP4/443-504/12-2/EWW
  
  

Wobec powyższego, Bank wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.