Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-53/15/ZK
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 7 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 15 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania za przychody z działalności rolniczej:

• przychodów uzyskiwanych z hodowli ryb oraz ich sprzedaży w stanie nieprzetworzonym - jest prawidłowe,
• przychodów z tytułu opłat za wędkowanie - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania przychodów uzyskiwanych z prowadzenia wskazanej we wniosku działalności za przychody z działalności rolniczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-53/15/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 czerwca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 czerwca 2015 r. na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze spółką akcyjną Wnioskodawca przejął działki gruntowe, stanowiące zrekultywowaną część zbiornika wodnego o powierzchni 6,69 ha z przeznaczeniem na chów ryb. Pozostała część zbiornika, tj. około 7 ha stanowi czynne wyrobisko kruszyw. Umowa dzierżawy zawarta jest od 1 czerwca 2015 r. na czas nieokreślony, z możliwością jej rozwiązania. Wnioskodawca - dzierżawca płaci na rzecz wydzierżawiającego czynsz dzierżawny w ustalonej wysokości. Natomiast podatki i opłaty ciążące na właścicielu nieruchomości płaci wydzierżawiający.

Wydzierżawiający ustala następujące warunki do korzystania z przedmiotu dzierżawy:

• dzierżawca zobowiązuje się do użytkowania dzierżawionego gruntu (części zbiornika wodnego) w sposób nie kolidujący z działalnością spółki akcyjnej,
• korzystający z przedmiotu dzierżawy nie będą przebywali w odległości mniejszej niż 50 m od obiektów i urządzeń zakładu służących do wydobywania i przerobu kruszyw,
• dzierżawca wyraża zgodę na prowadzenie robót górniczych na terenach dzierżawionych i przylegających do gruntów będących przedmiotem dzierżawy,
• dzierżawca nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody wydzierżawiającego,
• dzierżawca będzie prowadził dokumentację zarybiania zbiornika wodnego i w razie potrzeby udostępni ją wydzierżawiającemu,
• dzierżawca będzie dbał o jakość skarp oraz porządek obok dzierżawionego terenu.
  
  

Wnioskodawca zamierza zorganizować i samodzielnie prowadzić działalność rolniczą, polegającą na chowie i hodowli ryb i ich sprzedaży w stanie nieprzetworzonym (ryby pospolite, słodkowodne). Połowów i sprzedaży będzie dokonywał osobiście, będzie też sprzedawał zezwolenia (licencje) na połów ryb wędkarzom oraz okolicznym mieszkańcom, chcącym nabyć rybę po samodzielnym jej odłowieniu. Zezwolenia (licencje), o których wyżej będą pozwalały na odłów (określonej liczby gatunku oraz wielkości) ryby oraz zabranie ich z łowiska.

Wnoszone przez wędkujących opłaty za wędkowanie i ewentualne kupno ryb będą stanowić przychód, z którego Wnioskodawca będzie rekompensował koszty prowadzenia łowiska (dzierżawa, zakup ryby i zarybienie, koszenie skarp, utrzymanie czystości) oraz, o ile coś zostanie, zapłatę za jego pracę. Przychodem będzie również wartość sprzedawanych ryb. Całe przedsięwzięcie Wnioskodawca traktuje bardziej, jako rekreację dla siebie, jak i stworzenie możliwości rekreacji dla osób wędkujących i chcących nabyć ryby. Fakt, że pozostała część zbiornika, tj. około 7 ha stanowi w dni robocze czynne wyrobisko górnicze kruszyw naturalnych stanowić będzie określone utrudnienia połowu ryb (hałas pochodzący od działającego w pobliżu zakładu, ruchy wody, zmętnienie wody). Odłowy ryb będą również utrudnione ze względu na głębokość łowiska (średnio 8-10 m). Zarybianie będzie następowało stopniowo, rokrocznie, przez dokupowanie świeżej ryby. Wnioskodawca jednocześnie nadmienia, że nie zamierza prowadzić innych odpłatnych usług na rzecz osób wędkujących.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 12 czerwca 2015 r. wskazano m.in., że w przypadku zakupu ryb celem uzupełnienia oraz zwiększenia pogłowia ryb w zbiorniku, Wnioskodawca będzie kupował i wpuszczał do dzierżawionego zbiornika wodnego ryby, co najmniej na 2 miesiące przed rozpoczęciem sezonu wędkarskiego, który będzie trwał od początku kwietnia do końca listopada.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż ryb nieprzetworzonych pochodzących z odłowów z dzierżawionego zbiornika, w którym prowadzi chów i hodowlę ryb, a także pobieranie opłaty za zezwolenia (licencje) na wędkowanie stanowi przychód z działalności rolniczej?

Czy z związku z powyższym, przychody ze sprzedaży uzyskanych w ten sposób ryb i zezwoleń (licencji) na wędkowanie są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

(pytania wymienione we wniosku jako 2 i 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązującego prawa, chów i hodowla ryb jest działalnością rolniczą i nie jest działem specjalnym produkcji rolniczej. Sprzedaż ryb nieprzetworzonych pochodzących z odłowów własnych z dzierżawionego zbiornika wody, a także pobieranie opłat za zezwolenia (licencje) na amatorski połów ryb, stanowią przychód z działalności rolniczej. Przychody uzyskane ze sprzedaży ryb w ww. sposób oraz zezwoleń (licencji) na wędkowanie będą pochodzić z działalności rolniczej, a więc są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1194/13/ZK.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym, przepisów ww. ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności. Zauważyć przy tym należy, że wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy, ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 652), za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę - chów połączony z doborem i selekcją, w celu zachowania i poprawienia wartości użytkowej ryb.

Z przestawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 czerwca 2015 r. Wnioskodawca stał się dzierżawcą działek gruntowych, stanowiących część zbiornika wodnego o powierzchni 6,69 ha z przeznaczeniem na chów ryb. Zamierza zorganizować i samodzielnie prowadzić działalność rolniczą, polegającą na chowie i hodowli ryb i ich sprzedaży w stanie nie przetworzonym (ryby pospolite, słodkowodne). Połowów i sprzedaży będzie dokonywał osobiście. Będzie też sprzedawał zezwolenia (licencje) na połów ryb wędkarzom oraz okolicznym mieszkańcom, chcącym nabyć rybę po samodzielnym jej odłowieniu. Zezwolenia (licencje) będą pozwalały na odłów (określonej liczby gatunku oraz wielkości) ryby oraz zabranie ich z łowiska. Wnoszone przez wędkujących opłaty za wędkowanie i ewentualne kupno ryb będą stanowić przychód, z którego Wnioskodawca będzie m.in. rekompensował koszty prowadzenia łowiska (dzierżawa, zakup ryby i zarybienie, koszenie skarp, utrzymanie czystości). Wnioskodawca nie zamierza prowadzić innych odpłatnych usług na rzecz osób wędkujących. Zarybiania będzie dokonywał stopniowo, rokrocznie, przez dokupowanie świeżej ryby. Wnioskodawca będzie kupował i wpuszczał do dzierżawionego zbiornika wodnego ryby, co najmniej na 2 miesiące przed rozpoczęciem sezonu wędkarskiego, który będzie trwał od początku kwietnia do końca listopada.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, hodowla ryb stanowi działalność rolniczą. Zatem przychody ze sprzedaży ryb nieprzetworzonych pochodzących z własnej hodowli (w tym ze sprzedaży ryb złowionych przez wędkarzy), w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychody z tytułu opłat za wędkowanie (za udostępnianie zbiornika wodnego wędkarzom, tj. za wstęp na jego teren i możliwość łowienia ryb) nie stanowią przychodów z działalności rolniczej. Wobec tego przychody z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania za przychody z działalności rolniczej:

• przychodów uzyskiwanych z hodowli ryb oraz ich sprzedaży w stanie nieprzetworzonym - jest prawidłowe,
• przychodów z tytułu opłat za wędkowanie - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej zauważyć należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu, który wystąpił o jej wydanie, w związku z czym nie jest ona wiążąca w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku z 2 kwietnia 2015 r.

Podkreślić również należy, że Organ dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego zgodnie z zasadą wyrażoną przez ustawodawcę w art. 14a Ordynacji podatkowej. Należy wskazać, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniającą w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji. Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania wymienionego we wniosku jako pierwsze wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.