Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-49/15/AJ
z 6 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione
we wniosku z 9 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją imprezy reklamowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją imprezy reklamowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu maszynami rolniczymi, wybudował nową siedzibę oraz halę magazynową. W związku z otwarciem nowej siedziby, chce zorganizować ogólnodostępną imprezę reklamową, której celem będzie między innymi promocja marki, prezentacja działalności firmy oraz historii i rozwoju w stosunku do obecnych i potencjalnych kontrahentów i klientów. Wstęp będą mieli nie tylko pracownicy, ale również osoby trzecie (zaproszeni goście - w tym dostawcy i odbiorcy towarów, mieszkańcy okolicznych gmin, osoby przyjezdne itp.). W czasie imprezy zorganizowana zostanie prezentacja produktów firmy i historii jej rozwoju. Impreza będzie relacjonowana przez media (telewizję lokalną, prasę lokalną, radio i portale internetowe), dzięki czemu informacje o firmie dotrą do szerokiego grona potencjalnych klientów. W miejscu gdzie odbywać się będzie impreza, zamieszczone zostaną różnego rodzaju firmowe materiały reklamowe (siatki, flagi, plakaty z reklamą firmy). W ramach imprezy przewidziano występ zespołu muzycznego (jako oprawę artystyczną), catering (bufet szwedzki), ochronę, obsługę techniczną, materiały promocyjno-reklamowe (drobne gadżety z logo firmy). Organizacja opisanej imprezy zostanie powierzona firmom zewnętrznym, specjalizującym się w organizowaniu podobnych spotkań, które wystawią za wyświadczone usługi faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek poniesiony na podstawie faktur VAT, wystawionych przez firmy zewnętrzne za zorganizowanie wyżej opisanej imprezy (obejmującej wszystkie powyżej opisane elementy), tj. uroczystości związanej z otwarciem nowej siedziby firmy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zorganizowanie ogólnodostępnej imprezy z okazji otwarcia nowej siedziby firmy, stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Na mocy powyższej regulacji czynnikiem decydującym o zaliczeniu określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyrażonym expressis verbis w ustawie - wymaga oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła przychodu.

W zaistniałym stanie faktycznym zorganizowanie imprezy, prezentującej osiągnięcia firmy, będzie miało na celu budowanie świadomości marki firmy na rynku, celem imprezy będzie zachęcanie klientów do nawiązania, bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług firmy (reklama). W świetle powyższego należy stwierdzić, że koszty organizacji ogólnodostępnej imprezy, na którą wstęp będzie wolny, obejmujące wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki, należy uznać za koszty reklamy i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Cała organizacja imprezy zostanie zlecona firmie zewnętrznej, która za swoją usługę wystawi fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Dokonując powyższej kwalifikacji winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z otwarciem nowej siedziby firmy Wnioskodawca zamierza zorganizować ogólnodostępną imprezę reklamową, której celem będzie między innymi promocja marki, prezentacja działalności firmy, jej historii i rozwoju wobec obecnych i potencjalnych kontrahentów i klientów. Wstęp będą mieli nie tylko pracownicy i członkowie rodzin, ale również osoby trzecie (zaproszeni goście, mieszkańcy okolicznych gmin, osoby przyjezdne itd.). W czasie imprezy zorganizowana zostanie prezentacja produktów firmy i historii jej rozwoju. Impreza będzie relacjonowana przez media (telewizję, prasę, radio i portale internetowe), dzięki czemu informacje o firmie dotrą do szerokiego grona potencjalnych klientów. Impreza będzie miała na celu budowanie świadomości marki na rynku, a jej celem będzie zachęcanie klientów do nawiązania, bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz do nabywania towarów lub usług firmy (reklama).

W związku z organizacją powyższej imprezy firma poniesie wydatki na:

• oprawę artystyczną (występ zespołu muzycznego),
• catering (bufet szwedzki),
• ochronę,
• obsługę techniczną,
• zakup materiałów promocyjno - reklamowych.
  
  

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków przeznaczonych na organizację imprezy związanej z otwarciem nowej siedziby, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne jej elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tej imprezy miało kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu jednostki.

Charakter imprezy okolicznościowej oraz oprawa wskazują na fakt, że wydatki przeznaczone na jej organizację nie powinny być rozpatrywane łącznie, a mogą podlegać podziałowi na poszczególne grupy wydatków, których klasyfikacja dla celów podatkowych może być różna. W praktyce, wyodrębnienie poszczególnych wydatków możliwe jest gdy Wnioskodawca posiada staranną dokumentację przebiegu imprezy, w tym także szczegółowy kosztorys, który zawiera precyzyjnie wyodrębnione poszczególne pozycje kosztowe.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że co do zasady impreza ta zostanie zorganizowana nie dla konkretnych podmiotów, lecz będzie skierowana do szerszego kręgu odbiorców, tj. pracowników Wnioskodawcy, osób trzecich, tj. zaproszonych gości (dostawców oraz odbiorców towarów), mieszkańców okolicznych gmin, osób przyjezdnych itd. Istotnym dla rozstrzygnięcia o reklamowym lub reprezentacyjnym charakterze tej imprezy jest również fakt, że w trakcie tej imprezy zostanie zorganizowana prezentacja produktów firmy, filmów i pokazów historii i rozwoju przedsiębiorstwa.

Powyższe okoliczności wskazują, że celem tej imprezy była szeroko rozumiana promocja i reklama, a w konsekwencji wskazane we wniosku a poniesione przez Wnioskodawcę wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Powyższe działania spełniają funkcję reklamową, gdyż zmierzają do zwiększenia rozpoznawalności firmy na rynku, poznania cech jakościowych oferowanych produktów/usług, ich zalet, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania nimi, a także zachęca do współpracy.

Przy czym, Wnioskodawca powinien posiadać dowody nie tylko dokumentujące wysokość poniesionych przez niego wydatków, lecz także wskazujące na promocyjno - reklamowy charakter tej imprezy, jak również ich zakres, dzięki czemu możliwe będzie powiązanie poniesionych wydatków z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej, oraz wykazanie racjonalności i celowości poniesionych wydatków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.