Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1198/14-2/TW
z 22 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie umowy darowizny Wiedzy technicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie umowy darowizny Wiedzy technicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę darowizny (która będzie sporządzona w formie aktu notarialnego; dalej „Umowa darowizny”), w wyniku której otrzyma od swojego ojca (dalej: „Darczyńca”) Wiedzę techniczną w zakresie przemysłowego wytwarzania konstrukcji aluminiowych (dalej: Wiedza techniczna). Wiedza techniczna jako taka nie stanowi przedmiotu prawa autorskiego bądź praw pokrewnych. Jednocześnie Wiedza techniczna wytworzona przez Darczyńcę jest:

1. niejawna, czyli nie jest powszechnie znana bądź też łatwo dostępna,
2. istotna, tj. ważna i użyteczna z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, oraz
3. zidentyfikowana, czyli opisana w zrozumiały sposób, pozwalający zweryfikować czy spełnione są kryteria; niejawności i istotności.
   
   

Przedmiot Umowy darowizny nie będzie stanowić przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Wiedza techniczna jest wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Darczyńcę. Przedmiot darowizny będzie wykorzystywany w wykonywaniu działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca będzie prowadzić na moment dokonania darowizny.

Otrzymaną Wiedzę techniczną Wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według wartości wynikającej z Umowy darowizny (ale nie wyższej niż wartość rynkowa) oraz zamierza wykorzystywać do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycie na podstawie Umowy darowizny Wiedzy technicznej, która będzie wykorzystywana do celów związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie na podstawie Umowy darowizny Wiedzy technicznej, która wykorzystywana będzie do celów związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalność gospodarczej, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOF.

Przepis art. 2 ust. l pkt 3 ustawy o PDOF stanowi, iż przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Co do zasady podatkowi od spadków i darowizn, w myśl art. l ust. l pkt 2 UPSD, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. z tytułu darowizny. Z powyższego wynika zatem że jedynie darowizna, w której obdarowanym jest osoba fizyczna podlega przepisom UPSD.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca chciałby wskazać, iż Darczyńca na podstawie Umowy darowizny przekaże określone w umowie składniki majątkowe bezpośrednio do majątku służącego do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Majątek służący prowadzeniu działalności gospodarczej stanowi własność osoby fizycznej, która ją wykonuje, a zespół składników majątkowych służących wykonywaniu jednoosobowej działalności gospodarczej nie posiada odrębność prawnej względem osoby fizycznej, do której należy. Jednocześnie ww. przepisy UPSD wskazują jedynie, że UPSD podlega „nabycie przez osoby fizyczne (...)”, nie odnosząc się do tego, do jakiego rodzaju majątku to nabycie powinno nastąpić (związanego czy niezwiązanego z działalnością gospodarczą). W związku z tym, należy uznać, że z perspektywy omawianych przepisów UPSD nie ma znaczenia, czy darowizna jest otrzymywana do majątku służącego wykonywaniu działalności gospodarczej, czy do majątku niezwiązanego z tą działalnością.

Rozważenia wymaga ponadto treść art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który zawiera katalog wyłączeń z zakresu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. W tym kontekście należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym z całą pewnością zastosowania nie znajdą przepisy art. 3 pkt l, 3, 4, 5, 6 oraz 7, mając na uwadze, że dotyczą one innych niż opisane w zdarzeniu przyszłym zdarzeń (tj. nabycia w drodze spadku oraz sytuacji, gdy w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) Należy zatem rozważyć, czy zastosowanie w przedmiotowej sprawie mógłby znaleźć art. 3 pkt 2 UPSD, zgodnie z którym podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie m.in. w drodze darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. W kontekście powyższego przepisu należy uznać, że Wiedza techniczna nie mieści się w zakresie żadnego z wymienionych w ww. przepisie prawa majątkowego. Nie stanowi ona bowiem przedmiotu prawa autorskiego ani pokrewnego, nie jest również projektem wynalazczym, znakiem towarowym bądź wzorem zdobniczym, ani tym bardziej wierzytelnością wynikającą z ww. praw. Tym samym, art. 3 UPSD, ograniczający zakres stosowania tej ustawy, nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do darowizny Wiedzy technicznej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nabycie w drodze Umowy darowizny Wiedzy technicznej, która będzie wykorzystywana do celów związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, m.in. że Wnioskodawca otrzyma od swojego ojca w drodze darowizny wskazaną we wniosku Wiedzę techniczną. Oznacza to, że ww. Wiedzę otrzyma nieodpłatnie.

W interpretacji z dnia 22 stycznia 2015 r. nr ILPB2/436-297/14-2/MK uznano, że otrzymanie Wiedzy technicznej będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, korzysta jednak ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Biorąc pod uwagę powyżej cytowane przepisy, stwierdzić należy, że skoro otrzymanie Wiedzy technicznej będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, to w opisanym zdarzeniu przyszłym, do Wnioskodawcy będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę w drodze darowizny Wiedzy technicznej, Wnioskodawca nie osiągnie przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że nabycie na podstawie Umowy darowizny Wiedzy technicznej, która będzie wykorzystywana do celów związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek dotyczący ustawy o podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.