Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1058/14-2/ES
z 22 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 28 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni ma 64 lata i jest inwalidką z II grupą, które to orzeczenie zostało przyznane w roku 1991. Zainteresowana jest niezdolna do pracy, w tym do przenoszenia ciężarów. Inwalidztwo jest trwałe i polega na uszkodzeniu dwóch zastawek serca. Mąż Wnioskodawczyni ma 72 lata i wiele lat temu z uwagi na nadciśnienie i uszkodzenie kręgosłupa został mu przyznany umiarkowany stopień niepełnosprawności, jednak pomimo znacznego pogorszenia się stanu zdrowia nie ubiegał się o zmianę stopnia niepełnosprawności (jest na emeryturze). W roku 2011 mąż miał pierwszy zawał, a we wrześniu 2014 r. drugi. Stan zdrowia męża jest bardzo zły. Cierpiąc na chorobę niedokrwienną, pozawałowe uszkodzenie serca, nadciśnienie tętnicze, napadowe migotanie przedsionków oraz kilkakrotny obrzęk płuc nie może wykonywać żadnej pracy i wysiłku fizycznego. Również wraz z wiekiem i pogarszającym się stanem zdrowia Wnioskodawczyni nie może obsługiwać istniejącego w jej domu pieca CO na paliwo stałe. Małżonkowie mieszkają w domu jednorodzinnym sami. Zarówno węgiel, jak i drzewo należy przenosić do budynku ze stodoły, ok. 30 m. Różnica poziomów między tymi budynkami wynosi ok. 3 metrów, co stanowi dodatkowe utrudnienie (śnieg i oblodzenie).

Dlatego też, małżonkowie zmuszeni byli do zamiany pieca na gazowy, opalany ze zbiornika z gazem propan-butan, co skutkowało poniesieniem wysokich kosztów wynikających z zakupu pieca, jego montażu, budowy instalacji wewnętrznej i zewnętrznej gazowej i wody grzewczej. Nowa instalacja została włączona do starej, już istniejącej. Wnioskodawczyni posiada wszystkie faktury dotyczące tej inwestycji.

Zakres inwestycji obejmował:

1. Uzyskanie prawem uzgodnień, dokumentacji technicznej wraz z pozwoleniem na budowę oraz jej przyjęcie.
2. Doprowadzenie gazu propan-butan od zbiornika (ściany budynku) do pieca w sieni budynku, rurą stalową oraz miedzianą od licznika do pieca – łączna długość ok. 19 metrów.
3. Zakup pieca gazowego wraz z niezbędnym wyposażeniem jak: komin, sterowniki pieca.
4. Montaż rur miedzianych od pieca (woda grzewcza) do wymiennika ciepła (miejsce włączenia do starej instalacji CO budynku) wraz z oprzyrządowaniem (zawory, manometr, wymiennik ciepła oraz izolację).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy powyższy wydatek można zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne, dotyczące adaptacji i wyposażenia budynku mieszkalnego osoby niepełnosprawnej, ułatwiające wykonywanie czynności życiowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako inwalidce niemogącej wykonywać czynności związanych z obsługą pieca na paliwo stałe, przysługuje jej prawo zaliczenia całości kosztów związanych z modernizacją kotłowni do ulgi rehabilitacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy. Wśród wymienionych tam wydatków ustawodawca wymienił m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy).

Rozpatrując, czy wydatki poniesione na zakup i montaż pieca gazowego wraz z towarzyszącymi mu niezbędnymi instalacjami mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy rozpocząć od ustalenia znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania (domu) – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest inwalidką z II grupą, które to orzeczenie zostało przyznane w roku 1991. Zainteresowana jest niezdolna do pracy, w tym do przenoszenia ciężarów. Inwalidztwo jest trwałe i polega na uszkodzeniu dwóch zastawek serca. Wraz z wiekiem i pogarszającym się stanem zdrowia Wnioskodawczyni nie może obsługiwać istniejącego w jej domu pieca CO na paliwo stałe. Małżonkowie mieszkają w domu jednorodzinnym sami. Zarówno węgiel, jak i drzewo należy przenosić do budynku ze stodoły, ok. 30 m. Różnica poziomów między tymi budynkami wynosi ok. 3 metrów, co stanowi dodatkowe utrudnienie (śnieg i oblodzenie).

Dlatego też, małżonkowie zmuszeni byli do zamiany pieca na gazowy, opalany ze zbiornika z gazem propan-butan, co skutkowało poniesieniem wysokich kosztów wynikających z zakupu pieca, jego montażu, budowy instalacji wewnętrznej i zewnętrznej gazowej i wody grzewczej.

W świetle powyższego, należy uznać, że na gruncie rozpatrywanej sprawy stanowisko Wnioskodawczyni o zakwalifikowaniu poniesionych wydatków na zakup i montaż pieca gazowego wraz z towarzyszącymi mu niezbędnymi instalacjami do wydatków związanych ze zmianą wyposażenia budynku mieszkalnego podlegających odliczeniu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem czynności życiowych – jest uzasadnione.

Powyższe wydatki stanowią zarówno wydatki na przystosowanie budynku mieszkalnego, jak i jego wyposażenie odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawczyni (inwalidztwo trwałe, polegające na uszkodzeniu dwóch zastawek serca). Zmiana systemu ogrzewania budynku mieszkalnego pozwoli Zainteresowanej na uniknięcie obsługiwania istniejącego w jej domu pieca CO na paliwo stałe, związane z przenoszeniem węgla, jak i drzewa do budynku ze stodoły, ok. 30 m. (różnica poziomów między tymi budynkami wynosi ok. 3 metrów, co stanowi dodatkowe utrudnienie - śnieg i oblodzenie).

Wysokość wydatków na zakup i montaż pieca gazowego wraz z towarzyszącymi mu niezbędnymi instalacjami, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy).

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała, że posiada wszystkie faktury dotyczące tej inwestycji.

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 7b ww. ustawy wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Natomiast w myśl art. 26 ust. 7f ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Możliwość dokonania odliczenia od dochodu wydatków na zakup i montaż pieca wraz z instalacją towarzyszącą uwarunkowana jest zatem spełnieniem wszystkich wyżej wymienionych warunków.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie uprawniona do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków związanych z zakupem i montażem pieca gazowego wraz z towarzyszącymi niezbędnymi instalacjami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, iż z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.