Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-172/15-2/JŻ
z 1 czerwca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przemieszczonych na terytorium Polski wraz z ich powrotnym wywozem z terytorium Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 2 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przemieszczonych na terytorium Polski wraz z ich powrotnym wywozem z terytorium Polski.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka jest podmiotem prawa brytyjskiego prowadzącym działalność m.in. w zakresie leasingu helikopterów, niezarejestrowanym jako czynny podatnik VAT w Polsce, ale zarejestrowanym jako podatnik podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Będące przedmiotem leasingu helikoptery są zarejestrowane poza obszarem Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej (innym niż Polska).


Po zakończeniu danej umowy leasingu, będący jej przedmiotem helikopter wraca w posiadanie Spółki, która następnie może go oddać w leasing innemu podmiotowi lub sprzedać. Okres pomiędzy zakończeniem jednej umowy leasingu, a oddaniem helikoptera w leasing na podstawie kolejnej umowy (sprzedażą helikoptera) może wynieść od kilku do kilkunastu miesięcy.


W związku z powyższym, Spółka planuje nabyć usługę od spółki powiązanej (z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce, dalej: „Kontrahent”), polegającą na przechowaniu helikopterów oraz utrzymaniu ich w stanie niepogorszonym w okresie pomiędzy zakończeniem jednej umowy leasingu, a oddaniem helikoptera w leasing na podstawie kolejnej umowy (bądź sprzedażą helikoptera).

W ramach usług świadczonych na rzecz Spółki, Kontrahent będzie przechowywać helikoptery w hangarze zlokalizowanym w Polsce. W okresie przebywania na terytorium Polski, helikoptery będą poddawane zwyczajowym zabiegom mającym na celu utrzymywanie ich w niepogorszonym stanie, w ramach których będą poddawane okresowym przeglądom technicznym oraz mogą odbywać próbne przeloty. Ponadto, w razie wystąpienia usterek wynikających z braku ich codziennej eksploatacji, helikoptery mogą być poddawane drobnym naprawom czy też czynnościom konserwującym, mającym na celu ich utrzymanie w dobrym stanie. W helikopterach nie będą natomiast dokonywane jakiekolwiek modyfikacje, nie będą one poddawane generalnym remontom ani poważniejszym naprawom, które mogłyby się wiązać ze zmianą ich wyglądu lub zasadniczego charakteru.

W związku z wyżej opisanymi okolicznościami mogą zaistnieć następujące zdarzenia przyszłe:


Zdarzenie przyszłe nr 1


W związku z nabyciem wyżej opisanych usług przechowywania oraz utrzymania helikopterów w stanie niepogorszonym od Kontrahenta, Spółka dokona przemieszczenia helikopterów (towarów własnych) z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski.


Spółka przemieszczając helikoptery do Polski zakłada, że helikoptery mają przebywać na terytorium Polski przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy.


Zamiarem Spółki jest, najpóźniej z upływem 24-miesięcznego okresu, powrotne przemieszczane helikopterów z terytorium Polski do państwa członkowskiego, z którego zostały wywiezione.


Zdarzenie przyszłe nr 2


W związku z nabyciem wyżej opisanych usług przechowywania oraz utrzymania helikopterów w stanie niepogorszonym od Kontrahenta, Spółka dokona przemieszczenia helikopterów (towarów własnych) z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski.


Spółka przemieszczając helikoptery do Polski zakłada, że helikoptery mają przebywać na terytorium Polski przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy.


Zamiarem Spółki jest, najpóźniej z upływem 24-miesięcznego okresu, wywóz helikopterów do państw członkowskich Unii Europejskiej (innych niż państwo członkowskie, z którego zostały przywiezione) lub poza terytorium Unii Europejskiej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 1, w momencie przemieszczenia helikopterów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce?
  2. Czy w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 2, w momencie przemieszczenia helikopterów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy:


  1. W ocenie Spółki, przemieszczenie helikopterów do Polski w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 1, nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce w momencie ich przywozu do Polski.
  2. W ocenie Spółki, przemieszczenie helikopterów do Polski w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 2, nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce w momencie ich przywozu do Polski.

Uzasadnienie


Ad. 1


W myśl art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju”.


Z kolei art. 11 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż „przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.”

W ustawie o VAT przewidziano również katalog wyłączeń z obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przy przesunięciu towarów własnych. Taki katalog został zawarty w art. 12 ust. 1 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 1, zastosowanie znajdą wyłączenia określone w art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz pkt 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT: „Przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła. ”


Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, że przemieszczenie towarów własnych z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

  • towary są przemieszczane na terytorium Polski z zamiarem ich czasowego używania, nie dłużej niż przez 24 miesiące;
  • potencjalny import takich towarów z terytorium kraju trzeciego na terytorium Polski, z uwagi na ich przywóz czasowy, byłby zwolniony od cła.


W ocenie Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, że pierwszy z wyżej opisanych warunków będzie spełniony - jak opisano w zdarzeniu przyszłym nr 1, Spółka przemieszczając helikoptery na terytorium kraju zakłada, że helikoptery będą pozostawać w Polsce nie dłużej niż 24 miesiące. Zamiarem Spółki jest jedynie czasowe używanie helikopterów, tj. przechowanie ich w Polsce (oraz utrzymanie ich w dobrej kondycji) aż do momentu znalezienia potencjalnych leasingobiorców/nabywców. Po okresie przechowywania na terytorium Polski (nie dłuższym niż 24 miesiące), helikoptery zostaną powrotnie wywiezione z kraju.

Natomiast, aby rozstrzygnąć, czy druga z wymienionych powyżej przesłanek zostanie spełniona w opisanym zdarzeniu przyszłym nr 1, należy przeanalizować skutki celne teoretycznego zdarzenia, w ramach którego dany podmiot, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonałby czasowego przywozu helikopterów spoza terytorium celnego Unii Europejskiej na terytorium Polski (w okolicznościach analogicznych jak w opisanym zdarzeniu przyszłym, tj. w celu czasowego przechowywania helikopterów na terytorium Polski).

Z uwagi na fakt, że powołany przepis powołuje się na instytucję odprawy czasowej, w ocenie Spółki, aby ustalić, czy przesłanka wskazana w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT została spełniona, zasadnym jest odwołanie się do przepisów celnych regulujących procedurę odprawy czasowej.

Instytucja procedury odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych została wprowadzona przepisami Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (dalej „Wspólnotowy Kodeks Celny”). Zgodnie z art. 137 Wspólnotowego Kodeksu Celnego „procedura odprawy czasowej pozwala na wykorzystanie na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu bez dokonywania żadnych zmian, z wyjątkiem wynikającego ze zużycia obniżenia ich wartości, z całkowitym (...) zwolnieniem z należności celnych przywozowych i bez stosowania wobec nich środków polityki handlowej.

Stosownie do treści art. 140 Wspólnotowego Kodeksu Celnego „maksymalny okres przez jaki towary mogą być objęte procedurą odprawy czasowej wynosi 24 miesiące ” z możliwością jego przedłużenia „w szczególnie uzasadnionych okolicznościach”.

Szczegółowe warunki stosowania procedury odprawy czasowej zostały określone w Rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (dalej „Rozporządzenie wykonawcze”). Art. 558 Rozporządzenia wykonawczego wskazuje m.in. środki transportu powietrznego jako towary którym może być przyznane całkowite zwolnienie z należności przywozowych.


Powołane przepisy w sposób jasny i niepozostawiający wątpliwości opisują warunki, które należy spełnić, żeby móc skorzystać z procedury odprawy czasowej. Zgodnie z podstawowymi warunkami, które dla zastosowania procedury odprawy czasowej powinny zostać spełnione łącznie, towary:

  • powinny być przywożone na obszar celny Unii Europejskiej z zamiarem ich późniejszego powrotnego wywozu (art. 137 Wspólnotowego Kodeksu Celnego),
  • nie mogą być poddawane jakimkolwiek zmianom, z wyjątkiem wynikającego ze zużycia obniżenia ich wartości (art. 137 Wspólnotowego Kodeksu Celnego),
  • mogą przebywać na obszarze celnym Unii Europejskiej przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy (art. 140 ust. 2 Wspólnotowego Kodeksu Celnego),
  • są wskazane rodzajowo w przepisach Rozporządzenia wykonawczego jako możliwe do objęcia procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych.


Opierając się na obowiązującym stanie prawnym, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku potencjalnego importu helikopterów z terytorium kraju trzeciego na terytorium Polski, w celu analogicznym jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (tj. w celu ich czasowego przechowywania na terytorium Polski oraz powrotnego wywozu), możliwe byłoby skorzystanie z procedury odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych. W takim teoretycznym stanie faktycznym, w ocenie Spółki, przywóz helikopterów spełniałby warunki uprawniające do objęcia towarów wspomnianą procedurą, w szczególności:

  • helikoptery byłyby przywożone na obszar celny Unii Europejskiej z zamiarem ich późniejszego powrotnego wywozu (pierwszy warunek określony w art. 137 Wspólnotowego Kodeksu Celnego),
  • w czasie przebywania na terytorium celnym Unii Europejskiej, helikoptery nie byłyby poddawane jakimkolwiek modyfikacjom, generalnym remontom ani poważniejszym naprawom, które mogłyby się wiązać ze zmianą ich wyglądu lub zasadniczego charakteru; jedynie w przypadku wystąpienia usterek wynikających z ich codziennej eksploatacji, helikoptery mogą być poddawane drobnym naprawom (drugi warunek określony w art. 137 Wspólnotowego Kodeksu Celnego),
  • helikoptery przebywałyby na obszarze celnym Unii Europejskiej przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy, tj. w terminie wskazanym w art. 140 ust. 2 Wspólnotowego Kodeksu Celnego,
  • helikoptery bez wątpienia stanowią środki transportu powietrznego w rozumieniu przepisów celnych, które zgodnie z art. 558 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego są objęte zakresem przedmiotowym omawianej procedury.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, w momencie przywozu helikopterów do Polski, w opisanych okolicznościach wszystkie przesłanki określone w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, pozwalające na zastosowanie wyłączenia z obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce będą spełnione, mianowicie:

  • Spółka dokona przemieszczenia towarów na terytorium Polski z zamiarem ich czasowego używania na terytorium kraju;
  • Import takich helikopterów na terytorium kraju byłby zwolniony z cła z uwagi na ich przywóz czasowy.


W konsekwencji, Spółka w momencie przesunięcia helikopterów do Polski nie będzie zobowiązana do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce - zastosowanie znajdzie wyłączenie z art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.


Spółka pragnie również wskazać, że w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym nr 1 tj. w sytuacji, gdy zamiarem Spółki jest dokonanie powrotnego wywozu helikopterów do państwa członkowskiego, z którego zostały wywiezione po wykonaniu na nich prac przez Kontrahenta, dojdzie do zbiegu dwóch przepisów, mianowicie zastosowanie znajdzie również wyłączenie z obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów określone w art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z przywołanym przepisem: „Przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. ”

Jak opisano w zdarzeniu przyszłym, helikoptery są przemieszczane do Polski w związku z usługą, która będzie wykonywana na nich przez Kontrahenta. W ramach tych usług, na helikopterach przechowywanych w hangarze Kontrahenta będą wykonywane określone prace w celu utrzymania ich w stanie niepogorszonym, tj. organizowanie okresowych przeglądów technicznych, próbne przeloty, mające na celu sprawdzenie kondycji helikopterów. Ponadto, w razie wystąpienia usterek, wynikających z braku ich codziennej eksploatacji, helikoptery mogą być poddawane drobnym naprawom czy też czynnościom konserwującym.

W związku z powyższym, w przypadku gdy po wykonaniu usług, helikoptery przemieszczone do Polski zostaną z powrotem wywiezione do państwa członkowskiego, z którego zostały przywiezione, w ocenie Spółki, zostaną spełnione również wszystkie przesłanki określone w art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, pozwalające na zastosowanie wyłączenia z obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podsumowując, w ocenie Spółki, w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 1, planowane przemieszczenie helikopterów do Polski nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce z uwagi na spełnienie przesłanek wyłączających taki obowiązek, określonych w art. 12 ust. 1 pkt 6 i 8 ustawy o VAT.

Spółka pragnie również wskazać, że gdyby w przyszłości okazało się, że okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego ustaną (przykładowo: helikoptery zamiast powrotnego wywozu, byłyby przedmiotem dostawy na terytorium kraju bądź też pozostawałyby w Polsce dłużej niż 24 miesiące), Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jednakże dopiero w momencie ustania tych okoliczności (zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT). W momencie natomiast przywozu helikopterów do Polski, z uwagi na zamiar ich czasowego używania na terytorium kraju oraz powrotnego wywozu do państwa członkowskiego, z którego helikoptery zostały wywiezione, obowiązek rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia nie wystąpi.


Ad. 2


W ocenie Spółki, w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 2 tj. w związku z przemieszczeniem helikopterów na terytorium Polski z zamiarem ich czasowego używania na terytorium kraju oraz wywozu do państw członkowskich (innych niż państwo członkowskie, z którego zostały przywiezione) bądź poza terytorium Unii Europejskiej, zastosowanie znajdzie wyłączenie z obowiązku rozpoznania wewnątrzwspóinotowego nabycia towarów przewidziane w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.


Podobnie jak w przypadku zdarzenia nr 1, zostaną spełnione wszelkie przesłanki pozwalające na zastosowanie ww. wyłączenia, mianowicie:

  • Zamiarem Spółki jest przemieszczenie towarów na terytorium Polski w celu ich czasowego używania, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące - jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego nr 2, zamiarem Spółki jest przemieszczenie towarów do Polski w celu ich przechowywania oraz utrzymania w stanie niepogorszonym (w ramach usług wykonywanych przez Kontrahenta) przez okres pomiędzy zakończeniem jednej umowy leasingu, a oddaniem helikoptera w leasing na podstawie kolejnej umowy (bądź sprzedażą helikoptera). Z założenia okres ten nie powinien przekroczyć 24 miesięcy;
  • W ocenie Spółki, w przypadku potencjalnego importu helikopterów z terytorium kraju trzeciego na terytorium Polski, podobnie jak w przypadku zdarzenia nr 1, w związku z ich czasowym przywozem, możliwe byłoby skorzystanie z procedury odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych.


Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu nr 2, nie będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspóinotowego nabycia towarów w Polsce w momencie przywozu helikopterów na terytorium kraju - zastosowanie znajdzie wyłączenie przewidziane w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.


Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanym powyżej stanie faktycznym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności wykonane odpłatnie, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.


Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.


Określenie miejsca świadczenia (dostawy) jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest ta dostawa.


Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Niemniej jednak w myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

Ponadto, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła (art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 1, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.


Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednocześnie na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z treści zdarzenia przyszłego, przedstawionego w złożonym wniosku, wynika, że Spółka jest podmiotem prawa brytyjskiego prowadzącym działalność m.in. w zakresie leasingu helikopterów, niezarejestrowanym jako czynny podatnik VAT w Polsce, ale zarejestrowanym jako podatnik podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Będące przedmiotem leasingu helikoptery są zarejestrowane poza obszarem Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej (innym niż Polska). Po zakończeniu danej umowy leasingu, będący jej przedmiotem helikopter wraca w posiadanie Spółki, która następnie może go oddać w leasing innemu podmiotowi lub sprzedać. Okres pomiędzy zakończeniem jednej umowy leasingu, a oddaniem helikoptera w leasing na podstawie kolejnej umowy (sprzedażą helikoptera) może wynieść od kilku do kilkunastu miesięcy.

W związku z powyższym, Spółka planuje nabyć usługę od spółki powiązanej (z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce), polegającą na przechowaniu helikopterów oraz utrzymaniu ich w stanie niepogorszonym w okresie pomiędzy zakończeniem jednej umowy leasingu, a oddaniem helikoptera w leasing na podstawie kolejnej umowy (bądź sprzedażą helikoptera).


W ramach usług świadczonych na rzecz Spółki, Kontrahent będzie przechowywać helikoptery w hangarze zlokalizowanym w Polsce. W okresie przebywania na terytorium Polski, helikoptery będą poddawane zwyczajowym zabiegom mającym na celu utrzymywanie ich w niepogorszonym stanie, w ramach których będą poddawane okresowym przeglądom technicznym oraz mogą odbywać próbne przeloty. Ponadto, w razie wystąpienia usterek wynikających z braku ich codziennej eksploatacji, helikoptery mogą być poddawane drobnym naprawom czy też czynnościom konserwującym, mającym na celu ich utrzymanie w dobrym stanie. W helikopterach nie będą natomiast dokonywane jakiekolwiek modyfikacje, nie będą one poddawane generalnym remontom ani poważniejszym naprawom, które mogłyby się wiązać ze zmianą ich wyglądu lub zasadniczego charakteru.


  1. W związku z nabyciem usług przechowywania oraz utrzymania helikopterów w stanie niepogorszonym od Kontrahenta, Spółka dokona przemieszczenia helikopterów (towarów własnych) z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. Spółka przemieszczając helikoptery do Polski zakłada, że helikoptery mają przebywać na terytorium Polski przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy. Zamiarem Spółki jest, najpóźniej z upływem 24-miesięcznego okresu, powrotne przemieszczenie helikopterów z terytorium Polski do państwa członkowskiego, z którego zostały wywiezione.
  2. W związku z nabyciem usług przechowywania oraz utrzymania helikopterów w stanie niepogorszonym od Kontrahenta, Spółka dokona przemieszczenia helikopterów (towarów własnych) z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. Spółka przemieszczając helikoptery do Polski zakłada, że helikoptery mają przebywać na terytorium Polski przez okres nieprzekraczający 24 miesięcy. Zamiarem Spółki jest, najpóźniej z upływem 24-miesięcznego okresu, wywóz helikopterów do państw członkowskich Unii Europejskiej (innych niż państwo członkowskie, z którego zostały przywiezione) lub poza terytorium Unii Europejskiej.

Przy tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w momencie przemieszczenia helikopterów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspóilnotowego nabycia towarów w Polsce.


W cytowanych wyżej przepisach art. 12 ust. 1 pkt 6 i 8 ustawy, zostały określone czynności, w ramach których podatnik przemieszcza należące do swego przedsiębiorstwa towary na terytorium innego państwa członkowskiego, które zostały wyłączone z uznania ich za transakcje wewnątrzwspólnotowe. Czynności wyłączone dotyczą przypadków, gdy towary są przewożone na terytorium innego państwa członkowskiego jedynie w celu ich czasowego używania, po którego zakończeniu zostaną przemieszczone z powrotem lub w celu wykonania na nich prac, po zakończeniu których również zostaną przemieszczone z powrotem.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Spółkę nie wynika, aby wskazane okoliczności zaistniały w sprawie będącej przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

W odniesieniu do przedstawionych zdarzeń przyszłych, w kontekście zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy, należy stwierdzić, że nie zostanie spełniony przez Spółkę warunek dotyczący czasowego używania towaru przez podatnika na terytorium kraju. Jak wskazał Wnioskodawca, w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki, kontrahent Spółki będzie przechowywał helikoptery w hangarze zlokalizowanym w Polsce i utrzymywał je w niepogorszonym stanie. Tym samym, wskazane używanie helikopterów według Wnioskodawcy oznacza usługę, którą będzie świadczył kontrahent Spółki, w postaci przechowywania helikopterów, poddawania ich zabiegom mającym na celu utrzymywanie ich w niepogorszonym stanie, w ramach których będą poddawane okresowym przeglądom technicznym oraz odbywania próbnych przelotów, a także poddawania helikopterów drobnym naprawom czy też czynnościom konserwującym, mającym na celu ich utrzymanie w dobrym stanie, w wyniku wystąpienia usterek wynikających z braku ich codziennej eksploatacji. Wnisokodawca natomiast, nie wskazuje w opisie sprawy, że zamiarem Spółki jest korzystanie z helikopterów na terytorium kraju lub wykorzystywanie ich na terytorium kraju. Wykonywanie powyższych czynności przez kontrahneta Spółki nie jest tożsame ze stwierdzeniem czasowego używania helikopterów na terytorium kraju przez Wnioskodawcę. Wszystkie czynności, które będą wykonywane na terytorium kraju, bedą realizowane w ramach usługi świadczonej przez kontrahenta Wnioskodawcy. Zatem, przemieszczenie helikopterów na terytorium Polski nie odbędzie się z zamiarem używania ich przez Wnioskodawcę we wskazanym czasie, tj. nie dłużej niż 24 miesiące. Określone w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy, czasowe używanie w opisie zdarzenia przyszłego więc nie będzie miało miejsca.

Tym samym, badanie spełnienia pozostałych przesłanek, które powodują, że przemieszczenie towarów własnych nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jest bezzasadne. Skoro przemieszczenie przez Wnioskodawcę towarów, nie odbywa się z zamiarem używania tych towarów przez Spółkę na terytorium kraju, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy, przedmiotowe przemieszcznie nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego nr 1, wbrew twierdzeniom Spółki, nie będzie miał zastosowania również art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy. Jak wynika z brzmienia tego przepisu przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać porządany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to być zatem prace drobne, a także świadczenie złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniajacy wymagane kryteria.

Jak wskazał Wnioskodawca, helikoptery będą poddawane zwyczajowym zabiegom mającym na celu utrzymywanie ich w niepogorszonym stanie, w ramach których będą poddawane okresowym przeglądom technicznym oraz mogą odbywać próbne przeloty. Ponadto, w razie wystąpienia usterek wynikających z braku ich codziennej eksploatacji, helikoptery mogą być poddawane drobnym naprawom czy też czynnościom konserwującym, mającym na celu ich utrzymanie w dobrym stanie. W helikopterach nie będą natomiast dokonywane jakiekolwiek modyfikacje, nie będą one poddawane generalnym remontom ani poważniejszym naprawom, które mogłyby się wiązać ze zmianą ich wyglądu lub zasadniczego charakteru.

Powyższy opis czynności, określanych przez Wnioskodawcę jako zwyczajowe zabiegi mające na celu utrzymanie helikopterów w niepogorszonym stanie, nie stanowi wykonania prac (usług) na towarach, bedących przedmiotem przemieszczenia na terytorium kraju. Kontrahenet Spółki nie otrzymuje helikopterów, aby dokonać w nich zmiany, w tym zmienić ich charakter, wygląd, parametry lub właściwości. Przedmiotowe czynności są usługami dodatkowymi, przy usłudze głównej, jaką jest przechowywanie helikopterów, w oczekiwaniu na oddanie helikopterów w ponowny leasing lub sprzedaż helikopterów. Ponadto, w wyniku tych czynności nie powstanie nowy towar lub zmieniony towar.

Biorąc pod uwagę powyższe, przemieszczenie helikopterów nie będzie dokonywane z zamierem wykonania na nich prac (usług), o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W konsekwencji, przemieszczenie helikopterów na terytorium Polski, w celu przechowywania ich przez kontrahenta Spółki, stanowi na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumiane jako przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Jak wynika z opisu sprawy przemieszczone towary mają służyć działalności gospodarczej Spółki, prowadzonej m.in. w zakresie leasingu helikopterów. Po zakończeniu umowy leasingu, będący jej przedmiotem helikopter wraca w posiadanie Spółki, która następnie może go oddać w leasing innemu podmiotowi lub sprzedać.


Zatem, w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym nr 1 oraz nr 2, w momencie przemieszczenia helikopterów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy.


Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj