Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-113/15-4/BM
z 3 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 21 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty VAT naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy VAT w odniesieniu do towarów nabytych z zamiarem ich wykorzystania do czynności zwolnionych z VAT, a faktycznie wykorzystanych do wykonywaniu czynności opodatkowanych, po utracie prawa do zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty VAT naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy VAT w odniesieniu do towarów nabytych z zamiarem ich wykorzystania do czynności zwolnionych z VAT, a faktycznie wykorzystanych do wykonywaniu czynności opodatkowanych, po utracie prawa do zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od kwietnia 2014 roku. W okresie od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej do 10 grudnia 2014 r. korzystał on ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT. Dnia 10 grudnia 2014 r. wartość dokonywanej przez Wnioskodawcę sprzedaży przekroczyła kwotę limitu określonego w art. 113 ust. 9, w związku z art. 113 ust. 1 ustawy VAT, a więc utracił on prawo do korzystania ze wspomnianego zwolnienia. Od tego momentu Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje opodatkowanej dostawy towarów.

W okresie korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy VAT Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia VAT naliczonego od nabywanych towarów, ponieważ uważał, iż wspomniane zakupy będą związane z czynnościami zwolnionymi z VAT. W związku jednak z utratą prawa do zwolnienia sprzedaż wspomnianych towarów podlega opodatkowaniu według stawki właściwej, a więc przedmiotowe towary są wykorzystywane tylko do wykonywania czynności opodatkowanych.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że towary objęte pytaniem stanowią towary handlowe będące przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę po utracie prawa do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazane w pytaniu towary to nabyta odzież, którą Wnioskodawca następnie sprzedawał. Nabycie towarów było udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę (z podaniem nazwy jego firmy oraz numeru NIP). Towary zostały nabyte w kwietniu oraz w czerwcu 2014 r. Towary nie są zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Stanowią one towar handlowy nabyty przez Wnioskodawcę w celu dokonania ich dalszej sprzedaży. Wartość początkowa żadnego z nabytych towarów nie przekraczała kwoty 15.000 zł. W związku z utratą prawa do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług od 10 grudnia Wnioskodawca dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nabyte towary wykorzystywane są do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do dokonania korekty VAT naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy VAT w odniesieniu do towarów i usług, które zostały nabyte z zamiarem ich wykorzystania do czynności zwolnionych z VAT (a więc nabytych jeszcze w okresie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT), a faktycznie wykorzystanych przy wykonywaniu czynności opodatkowanych (dostawach towarów), po utracie prawa do zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy VAT do dokonania korekty podatku naliczonego od towarów nabytych w okresie korzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT, a następnie wykorzystanych po utracie prawa do wspomnianego zwolnienia do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wspomniana korekta powinna być dokonana jednorazowo w deklaracji składanej za okres, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia z VAT, a więc w rozliczeniu za grudzień 2014 r.

Zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy VAT podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca w art. 91 ust. 7 ustawy wprowadził możliwość korygowania kwoty podatku naliczonego, odpowiednio według zasad określonych w ust. 1-6 tego artykułu, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1 i 2 ustawy VAT, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust.7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z powyższych przepisów wynika wprost, iż w przypadku, gdy podatnik nabył towary z zamiarem wykorzystania ich do czynności zwolnionych, a następnie wykorzystuje je do czynności opodatkowanych, to powinien dokonać korekty VAT naliczonego. Zdaniem więc Wnioskodawcy w deklaracji składanej za grudzień 2014 r. może on dokonać odliczenia VAT naliczonego od towarów, które zostały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności zwolnionych, a które faktycznie zostaną wykorzystane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, iż wspomniany art. 91 ust.7-7d ustawy VAT dotyczy wszystkich przypadków zmiany prawa do odliczenia VAT naliczonego, a więc dotyczy on również przypadku, gdy zmiana prawa do odliczenia VAT naliczonego wynika z utraty prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT.

Opinia Wnioskodawcy wyrażona na wstępie oparta jest również na interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Jako przykłady można podać:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 września 2012 r. nr ITPP1/443-756/12/MN, w której uznano w analogicznej sytuacji zasadność dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia nabytych w okresie korzystania ze zwolnienia towarów,
  

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2011 r., nr IPPP1/443-373/11-4/ISz, w której uznano, iż w przypadku zmiany prawa dotyczącego odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawczyni powinna dokonać korekty VAT-u,
  

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 grudnia 2011 r., nr IPTPP4/443-15/11-2/ALN,
  

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 lipca 2013 r., nr IBPP1/443-299/13/ES.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do prawa dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia towarów znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 30 marca 2006r. w sprawie C-184/04 (Uudenkaupungin kaupunki) Trybunał uznał, że w sytuacji, gdy podatnik wykorzystywał nabyte środki trwałe na potrzeby wykonywania czynności zwolnionych, a następnie zmienił przeznaczenie i wykorzystywał je na potrzeby prowadzenia działalności opodatkowanej, to przepisy art. 20 VI Dyrektywy dotyczące proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego znajdą zastosowanie. TSUE podkreślił również, iż nie jest warunkiem zastosowania tego przepisu to, aby po nabyciu towary zostały niezwłocznie wykorzystane do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów nabytych w okresie korzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT, a następnie po utracie prawa do tego zwolnienia wykorzystanych do wykonywania czynności opodatkowanych w drodze korekty, o której mowa w art. 91 ust. 7-7d ustawy VAT. Wspomnianej korekty należy dokonać w deklaracji składanej za grudzień 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Jednocześnie art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosowanie do treści art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego bądź uprawnionego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2–10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2–6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W oparciu o treść art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak wynika z treści art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy – art. 91 ust. 5 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy).

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania – art. 91 ust. 8 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że zmiana przeznaczenia nabytych towarów czy usług może powodować w pewnych okolicznościach w tych przepisach wskazanych, obowiązek bądź prawo dokonania korekty odliczonego bądź nieodliczonego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od kwietnia 2014 roku. W okresie od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej do 10 grudnia 2014 r. korzystał on ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT. Dnia 10 grudnia 2014 r. wartość dokonywanej przez Wnioskodawcę sprzedaży przekroczyła kwotę limitu określonego w art. 113 ust. 9, w związku z art. 113 ust. 1 ustawy VAT, a więc utracił on prawo do korzystania ze wspomnianego zwolnienia. Od tego momentu Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje opodatkowanej dostawy towarów. W okresie korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy VAT Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia VAT naliczonego od nabywanych towarów, ponieważ uważał, iż wspomniane zakupy będą związane z czynnościami zwolnionymi z VAT. W związku jednak z utratą prawa do zwolnienia sprzedaż wspomnianych towarów podlega opodatkowaniu według stawki właściwej, a więc przedmiotowe towary są wykorzystywane tylko do wykonywania czynności opodatkowanych. Towary objęte pytaniem stanowią towary handlowe będące przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę po utracie prawa do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabycie towarów było udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę (z podaniem nazwy jego firmy oraz numeru NIP). Towary zostały nabyte w kwietniu oraz w czerwcu 2014 r. Towary nie są zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Stanowią one towar handlowy nabyty przez Wnioskodawcę w celu dokonania ich dalszej sprzedaży. Wartość początkowa żadnego z nabytych towarów nie przekraczała kwoty 15.000 zł. W związku z utratą prawa do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług od 10 grudnia Wnioskodawca dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nabyte towary wykorzystywane są do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów nastąpiło w okresie kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało. W związku jednak z tym, że w okresie kiedy Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny zakupione towary nie zostały wykorzystane do działalności zwolnionej, lecz są przedmiotem obecnie prowadzonej działalności po zarejestrowaniu się Wnioskodawcy jako czynny podatnik VAT - są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, należy stwierdzić, że nastąpiła zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu tych towarów z uwagi na zmianę sposobu ich wykorzystania. Zmiana ta nastąpiła w grudniu 2014 r., gdyż od tego miesiąca Wnioskodawca wykorzystuje nabyte towary wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, na podstawie art. 91 ust. 7d ustawy Wnioskodawca ma prawo do dokonania korekty nieodliczonego podatku poprzez jego uwzględnienie w deklaracji VAT-7 za grudzień 2014 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.