INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13.09.2011r. (data wpływu 23.01.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 7 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U z 2006 roku, Nr 250, poz. 1840) dalej umowa polsko – brytyjska oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a oraz art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 23.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 7 umowy polsko – brytyjskiej oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a oraz art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny .

T. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), podmiot z Grupy T., stanowi obecnie główny ośrodek produkcji płyt DVD oraz płyt Blu-Ray (BD) Grupy T. w Europie. W celu usprawnienia wewnątrzgrupowych procesów zarządczych oraz biznesowych a także optymalnego wykorzystania zasobów znajdujących się w posiadaniu poszczególnych podmiotów z Grupy T., Spółka zawarła z T. International dalej: „T.I.”), podmiotem z Grupy T. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, Umowę o Współpracy Gospodarczej (Dotyczącą Umów z Klientem o Replikację) — dalej „Umowa”, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2010 r. Współpraca spółek nakierowana jest na kompleksową obsługę klientów (głównie producentów filmowych oraz producentów gier), zwanych dalej Klientami, z którymi zawierane są umowy dotyczące produkcji oraz dostaw nośników z treścią będącą własnością Klienta (dalej: Umowy o Replikację).

Zgodnie z przyjętym w Umowie modelem współpracy, Spółka odpowiedzialna jest za realizację zamówień Klientów złożonych w związku z Umowami o Replikację w zakresie m.in. produkcji, replikacji, pakowania oraz dostawy płyt do lokalizacji Klienta, a także dotyczących innych zadań, m.in. przepakowywania płyt (dalej: „Obowiązki realizacji”). Zgodnie z Umową Spółka jest zobowiązana do wykonywania Obowiązków realizacji ponosząc możliwie jak najniższe koszty, przy zapewnieniu, że Klienci jednocześnie otrzymują produkt o możliwie najwyższym poziomie jakości. Na mocy Umowy, Spółka jest także wyłącznym podmiotem, który wystawia na rzecz klientów faktury VAT na dostarczane produkty będące efektem wykonywania Obowiązków realizacji. Spółka jest także wyłącznym beneficjentem wszelkich płatności od Klientów w tym zakresie.

Jednocześnie, na podstawie ww. Umowy, T.I. jest odpowiedzialna za świadczenie na rzecz Spółki szeroko rozumianych usług z dziedziny zarządzania relacjami z Klientami (dalej: „Usługi”), w tym, w szczególności, za zawieranie Umów o Replikację z tymi Klientami w imieniu swoim oraz Spółki.

Usługi świadczone przez T.I. na rzecz Spółki obejmują zgodnie z Umową następujące formy zaangażowania:

• określanie warunków (wraz z cenami), które zostaną zaoferowane przyszłym klientom; - prowadzenie badań rynkowych oraz podejmowanie innych działań, uznawanych za pożądane celem określenia poprawnych warunków (wraz z cenami);
• negocjowanie warunków i cen z przyszłymi Klientami przez zawarciem Umowy z Klientem z Replikację;
• zawieranie Umowy z Klientem o Replikację we własnym imieniu i imieniu Spółki na powyższych warunkach;
• powiadamianie Spółki o zawartych Umowach o Replikację oraz o ich warunkach włącznie z cenami;
• aktywne zarządzanie relacjami biznesowymi z Klientami;
• aktywne pozyskiwanie zamówień od Klientów i przyszłych Klientów;
• powiadamianie Spółki o złożonych zamówieniach;
• zarządzanie relacjami z Klientem (w tym akceptowanie zamówień, negocjowanie odchyleń i rozszerzeń do Umowy o Replikację oraz decydowanie w zakresie zmiany ceny i obsługiwanie sporów klienta);
• opracowywanie i wdrażanie procedur w zakresie zarządzania sporami Klienta oraz podejmowanie działań zaradczych; zarządzanie sporami Klienta w sposób, który we własnej opinii uzna za prawidłowy oraz uzgadnianie działań zaradczych włącznie z potencjalną wypłatą odszkodowań;
• podejmowanie decyzji dotyczących wykonania Umowy o Replikację, ściąganie nieuregulowanych należności oraz rozwiązywanie i/lub zawieszanie Umowy o Replikację;
• podejmowanie w imieniu Spółki takich działań egzekucyjnych wobec Klientów z tytułu zalegania z płatnością, jakie T.I. uzna za stosowne;
• nadzorowanie prawidłowego wykonania Umowy o Replikację, w tym przekazywanie Obowiązków realizacji osobie trzeciej w przypadku niewywiązywania się Spółki z tych obowiązków;
• wspieranie Spółki w każdy sposób w obszarze zarządzania relacjami z Klientem.
  
  

W zamian za świadczone Usługi, zgodnie z Umową Spółka jest zobowiązana do zapłaty na rzecz T.I. wynagrodzenia (dalej: „Wynagrodzenie”). Faktury dokumentujące Wynagrodzenie dotyczące danego miesiąca wystawiane są w kolejnym miesiącu. Jednocześnie, Umowa szczegółowo określa warunki płatności poszczególnych faktur dotyczących Wynagrodzenia. Dodatkowo - co do zasady na bazie rocznej - zgodnie z Umową Spółka oraz T.I. będą dokonywać korekt Wynagrodzenia.

Metodologia ustalania Wynagrodzenia (i jego korekty) oraz wysokość tego Wynagrodzenia jest obecnie przedmiotem toczącego się postępowania w zakresie uznania prawidłowości wyboru i stosowania metodologii ustalania cen transferowych w oparciu o art. 20b § 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60). Spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji, potwierdzający rezydencję podatkową T.I. na terenie Wielkiej Brytanii w rozumieniu konwencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz T.I. w zamian za Usługi świadczone przez T.I. na podstawie Umowy mieści się w kategorii przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, tj., co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce („podatkiem u źródła”) w wysokości 20% wypłacanych kwot...
2. Czy w przypadku ewentualnego uznania przez organ podatkowy, że Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz T.I. w zamian za Usługi świadczone przez T.I. na podstawie Umowy mieści się w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, Wynagrodzenie to nie podlega - zgodnie z normą art. 7 ust. 1 Konwencji tj., jako zyski przedsiębiorstw - podatkowi u źródła w Polsce (przy założeniu, że Spółka posiada odpowiedni certyfikat rezydencji podatkowej T.I., potwierdzający, że T.I. jest rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii), tj. czy Spółka, dokonując każdorazowo wypłaty takiego Wynagrodzenia, nie jest zobowiązana do obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego tego podatku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Stanowisko odnośnie pytania nr 1

Spółka stoi na stanowisku, że Wynagrodzenie wypłacane na rzecz T.I. w zamian za Usługi świadczone przez T.I. na podstawie Umowy, nie mieści się w kategorii przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji - jako taki przychód - nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Stanowisko odnośnie pytania nr 2

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku ewentualnego uznania przez organ podatkowy, że Wynagrodzenie wypłacane na rzecz T.I. w zamian za Usługi świadczone przez T.I. na podstawie Umowy mieści się w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, Wynagrodzenie to nie podlega — zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji, tj. jako zyski przedsiębiorstw - opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce (przy założeniu, że Spółka posiada odpowiedni certyfikat rezydencji podatkowej T.I., potwierdzający, że T.I. jest rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii), tj. Spółka, dokonując każdorazowo wypłaty takiego Wynagrodzenia, nie jest zobowiązana do obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego tego podatku.

Uzasadnienie odnośnie pytania nr 1

Analiza przepisów prawnych

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, od przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski (przez podmioty nie posiadające na tym terytorium ani siedziby ani zarządu) z tytułu wynagrodzenia za świadczenie usług obejmujących w szczególności usługi doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz usługi o podobnym charakterze, pobiera się podatek u źródła w Polsce w wysokości 20% tych przychodów.

Powyższe oznacza, że w sytuacji, gdy określone płatności dokonywane przez podmiot (będący polskim rezydent podatkowym) na rzecz podmiotu zagranicznego (tj. będącego rezydentem podatkowym w innym niż Polska państwie) mieszczą się w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - podmiot dokonujący wypłaty takich przychodów jest zobowiązany - jako płatnik - do obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku u źródła w wysokości 20% wypłacanych należności.

A zatem, w przypadku płatności za usługi dokonywanych przez podmioty krajowe na rzecz nierezydentów, kluczowe znaczenie - dla określenia potencjalnego obowiązku w zakresie podatku u źródła podmiotu dokonującego takich wypłat - ma kwalifikacja usług, w związku z którymi przedmiotowe płatności są dokonywane. Innymi słowy, określone płatności za usługi dokonywane na rzecz nierezydentów podlegają podatkowi u źródła w Polsce tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy usługi te mieszczą się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, tj. stanowią usługi doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, urządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń lub usługi o podobnym charakterze.

Analiza brzmienia ww. regulacji, a w szczególności fakt, że regulacja ta obejmuje - poza usługami jednoznacznie określonymi - również „usługi o podobnym charakterze, wskazuje, że katalog usług, w przypadku których wynagrodzenie za te usługi rodzi obowiązek w zakresie podatku u źródła jest otwarty, tzn. obejmuje usługi, których natura/charakter jest zbliżony do natury/charakteru usług doradczych, księgowych, badania rynku, prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji i pozyskiwania personelu lub gwarancji i poręczeń.

Jednocześnie jednak, nie można uznać za prawidłowe stanowiska, jakoby katalog usług określonych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy O CIT obejmował wszystkie usługi niematerialne - omawiana regulacja odnosi się bowiem wyłącznie do usług, które są analogiczne lub co najmniej podobne w swojej naturze do usług wskazanych w tej regulacji i tylko w stosunku do wynagrodzenia za takie usługi powstaje obowiązek w zakresie podatku u źródła u podmiotu dokonującego wypłaty wynagrodzenia.

A zatem, w przypadku, gdy określona usługa świadczona przez nierezydenta na rzecz podmiotu krajowego nie jest co najmniej zbliżona w swoim charakterze do usług wskazanych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT — wynagrodzenie wypłacane za taką usługę nie podlega podatkowi u źródła w Polsce, tzn. podmiot dokonujący wypłaty takiego wynagrodzenia nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego tego podatku.

Niezależnie od powyższego, omawiane regulacje ustawy o CIT nie odnoszą się również do sytuacji/sposobu traktowania tzw. usług mieszanych, tzn. usług, które obejmują szereg czynności ó niejednorodnym charakterze, przy czym poszczególne czynności są konieczne do tego, aby usługa/usługi zostały należycie i w pełni wykonane zgodnie z zawartą umową. W szczególności, w omawianych przepisach brak jest jednoznacznego wskazania sposobu traktowania usług złożonych - z jednej strony jako czynności kwalifikujących się do ich objęcia zakresem katalogu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. z drugiej zaś obejmujących świadczenia pozostające poza zakresem przedmiotowego katalogu. W konsekwencji, w przypadku tzw. usług mieszanych konieczne jest odwołanie się do stanowisk organów podatkowych oraz praktyki rynkowej wypracowanej w tym zakresie.

Zgodnie z omawianą praktyką, w przypadku wynagrodzenia za usługi mieszane (tj. usługi złożone z szeregu świadczeń o niejednolitym charakterze) oraz w sytuacji, gdy nie jest możliwe rozbicie wynagrodzenia za te usługi na konkretne świadczenia będące ich nieodłącznymi elementami — koniecznym jest (i) określenie tzw. świadczenia dominującego, tzn. jednolitego świadczenia, w stosunku do którego pozostałe świadczenia, będące elementami usługi mieszanej, pełnią jedynie rolę pomocniczą/dopełniająca, oraz, następnie (ii) zastosowanie w odniesieniu do całości wynagrodzenia za usługę mieszaną regulacji mających zastosowanie do świadczenia dominującego.

A zatem, w przypadku, gdy (i) określona usługa mieszana składa się zarówno ze świadczeń mieszczących się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, jak i ze świadczeń pozostających poza tym katalogiem oraz (ii) świadczenie dominujące w ramach tej usługi pozostaje poza omawianym katalogiem — wypłata wynagrodzenia za tę konkretną usługę nie powinna rodzić obowiązku w zakresie podatku u źródła u podmiotu dokonującego takiej wypłaty.

Powyższe stanowisko odnośnie sposobu traktowania tzw. usług mieszanych (oraz wynagrodzenia wypłacanego w związku z takimi usługami) znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych wydawanych w tym zakresie.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (w imieniu Ministra Finansów), sygn. IPPB5/423-133/10-4/AJ, stwierdzono, że: „Przyjmuje się, iż w przypadku umów „mieszanych” (które obejmują usługi, czynności o niejednorodnym charakterze) należy opierając się na danych zawartych w umowie lub drogą analizy logicznej — dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania. Jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia.”

Indywidualna sytuacja Spółki

Biorąc pod uwagę powyższe, w celu ustalenia czy Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz T.I. w zamian za Usługi świadczone przez T.I. na podstawie Umowy podlega podatkowi u źródła w Polsce, koniecznym jest przeanalizowanie czy omawiane Usługi mieszczą się w katalogu świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Jednocześnie, w uwagi na okoliczność, że: (i) Usługi będące przedmiotem Umowy składają się z wielu form zaangażowanie o niejednorodnym charakterze oraz (ii) nie jest możliwy podział Wynagrodzenia pozwalający na przyporządkowanie konkretnych kwot do każdego z ww. zaangażowań/świadczeń — w omawianym zakresie konieczne jest - w pierwszej kolejności określenie tzw. świadczenia nadrzędnego/głównego (wobec pozostałych świadczeń będących przedmiotem Umowy o efektywnie pomocniczym charakterze) a następnie - ustalenie, czy świadczenie to mieści się w katalogu usług określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Przy czym ustalenie świadczenia nadrzędnego/głównego wobec pozostałych form zaangażowanie T.I. na podstawie Umowy wymaga praktycznego przeanalizowania znaczenia, formy oraz ostatecznego celu omawianych Usług.

Analiza charakteru/natury Usług świadczonych przez T.I. na rzecz Spółki na podstawie Umowy pozwala stwierdzić, że celem przedmiotowych Usług a tym samym usługą dominującą w tym zakresie - jest szeroko rozumiana, bieżąca obsługa relacji z Klientami Spółki, zmierzająca efektywnie do nawiązania oraz kontynuowania współpracy z tymi Klientami. Wszelkie inne czynności towarzyszące wskazanej usłudze dominującej, obejmujące w szczególności m. in. ustalanie warunków handlowych, negocjacje z Klientami; czynności egzekucyjne podejmowane wobec Klientów, itp., mają jedynie charakter pomocniczy, tzn. podejmowane są wyłącznie w celu należytego wykonania usługi głównej.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz z uwagi na fakt, że ewentualny obowiązek w zakresie podatku u źródła z tytułu wypłaty wynagrodzenia za tzw. usługę mieszaną powinien być ustalany, jak gdyby przedmiotem tej usługi było wyłącznie świadczenie dominujące/główne - w indywidualnej sytuacji Spółki koniecznym jest odwołanie się do zasad mających zastosowanie do wynagrodzenia wypłacanego za usługę bieżącej obsługi relacji z klientami. W praktyce, oznacza to koniczność zweryfikowania, czy ww. usługa główna/dominująca mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Przede wszystkim, omawiana regulacja ustawy o CIT, w jej literalnym brzmieniu, nie obejmuje usług polegających na szeroko rozumianej bieżącej obsłudze relacji z klientami. Zdaniem Spółki, usługa ta (tj. usługa bieżącej obsługi relacji z klientami) nie może być również uznana za usługę o co najmniej zbliżonym charakterze do jakiejkolwiek formy zaangażowania określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. W szczególności, omawiana usługa nie stanowi bowiem, ani nie jest zbliżona w swojej naturze do:

• usług doradczych - zaangażowanie T.I. w ramach Umowy nie polega bowiem na doradzaniu Spółce w zakresie sposobu zarządzania relacjami z Klientami, lecz obejmuje aktywną obsługę tych relacji, wykonywaną na rzecz Spółki;
• usług księgowych - usługa ta nie jest objęta zakresem Umowy, tzn. w zakresie obsługi księgowej Spółka nie korzysta ze wsparcia T.I.;
• usług badania rynku - usługi zbliżone do tych są w prawdzie przewidziane jako jedna z form zaangażowania T.I. w ramach Umowy, lecz działania te wykonywane są wyłącznie w celu sfinalizowania usługi głównej/nadrzędnej, tzn. wykonywane są wyłączenie w celu zapewnienia sprawnych i niezakłóconych relacji z Klientami;
• usług prawnych - wszelkie ewentualne czynności, którym można przypisywać charakter prawny wykonywane przez T.I. w ramach Umowy mają jedynie znaczenie pomocnicze wobec usługi głównej/nadrzędnej, tzn. wykonywane są wyłącznie w celu zapewnienia niezakłóconych relacji z Klientami;
• usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji i pozyskiwania personelu oraz usług gwarancji i poręczeń — usługi te nie są objęte zakresem Umowy, tzn. w zakresie tych usług Spółka nie korzysta ze wsparcia T.I..
  
  

W związku z powyższym - tj. z uwagi na fakt, że usługa główna/dominująca pośród Usług świadczonych przez T.I. na rzecz Spółki na podstawie Umowy nie mieści się w katalogu świadczeń określonych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz T.I. w powyższym zakresie nie podlega podatkowi u źródła w Polsce. W konsekwencji, w omawianym zakresie Spółka nie jest zobowiązana do obliczenia, potrącenia oraz wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku u źródła.

Uzasadnienie odnośnie pytania. nr 2

Analiza przepisów prawnych

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, od przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski (przez podmioty nie posiadające na tym terytorium ani siedziby ani zarządu) z tytułu wynagrodzenia za świadczenie usług obejmujących w szczególności usługi doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz usługi o podobnym charakterze, pobiera się podatek u źródła w Polsce w wysokości 20% tych przychodów.

Jednocześnie, na podstawie normy art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, podmiotem zobowiązanym - jako płatnik - do obliczenia, potrącenia oraz wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego ww. podatku u źródła jest podmiot dokonujący wypłaty ww. świadczeń. Powyższe oznacza w praktyce, że podmiot (będący polskim rezydentem podatkowym) dokonujący wypłat należności wskazanych powyżej na rzecz podmiotu zagranicznego (tj. będącego rezydentem podatkowym w innym niż Polska państwie) jest zobowiązany - jako płatnik - do obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku u źródła w wysokości 20% wypłacanych należności. Na podstawie normy art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, omawiana regulacja (zgodnie z którą przedmiotowe płatności podlegają w Polsce opodatkowaniu u źródła w wysokości 20% wypłacanych kwot), stosowana jest z uwzględnieniem odpowiednich przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych pomiędzy Polską a państwem, w którym odbiorca omawianych należności podlega opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów (tzn. jest rezydentem podatkowym). Przy czym warunkiem zastosowania przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest udokumentowanie przez podmiot dokonujący wypłat podlegających podatkowi u źródła miejsca siedziby dla celów podatkowych odbiorcy tych wypłat odpowiednim certyfikatem rezydencji podatkowej tego podmiotu. W celu zaś określenia konsekwencji w zakresie podatku u źródła, jakie - na podstawie odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania – powstają z tytułu dokonywania wypłat określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT koniecznym jest dokonanie prawidłowej kwalifikacji tych wypłat - tzn. przyporządkowanie takich wypłat do odpowiedniej kategorii przychodów określonych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Generalnie, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania rozróżniają- jako jedną z kategorii dochodów - tzw. zyski przedsiębiorstw - które obejmują wszelkie dochody osiągane przez przedsiębiorstwa w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, i które to dochody nie mogą być jednocześnie przyporządkowane do żadnej z pozostałych kategorii dochodów określonych w tych umowach (tj. m. in. nie stanowią dochodów z nieruchomości, z usług transportowych, z dywidend, z odsetek, należności licencyjnych oraz przeniesienia majątku). W sytuacji zakwalifikowania określonych dochodów jako tzw. zysków przedsiębiorstwa, dochody te nie podlegają— na podstawie odpowiednich regulacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania - podatkowi u źródła w państwie rezydencji podatkowej podmiotu dokonującego ich wypłaty. Innymi słowy, wypłaty stanowiące - na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania — tzw. zyski przedsiębiorstw podlegają opodatkowaniu jedynie w państwie, w którym odbiorca tych należności posiada miejsce siedziby dla celów podatkowych.

W konsekwencji, w przypadku, gdy podmiot będący polskim rezydentem podatkowym dokonuje wypłat - zakwalifikowanych jako tzw. zyski przedsiębiorstw - na rzecz podmiotu zagranicznego, podmiot wypłacający przedmiotowe należności - pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej odbiorcy tych należności nie jest zobowiązany do obliczenia, potrącenia oraz wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku u źródła od wypłacanych kwot.

Indywidualna sytuacji Spółki

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku uznania przez organ podatkowy, że wypłata Wynagrodzenia dokonywana przez Spółkę na rzecz T.I. dotyczy usług określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a (a więc podlegają podatkowi u źródła w Polsce w wysokości 20%) oraz przy założeniu, że Spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji T.I., w pierwszej kolejności koniecznym jest przeanalizowanie charakteru przedmiotowych płatności - tj. zakwalifikowanie tych płatności do jednej z kategorii przychodów określonych w Konwencji. Zdaniem Spółki, analiza charakteru Usług świadczonych na rzecz Spółki przez T.I. wyraźnie wskazuje, że usługi te (i) osiągane są w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez T.I. oraz (ii) nie istnieją żadne przesłanki pozwalające na zakwalifikowanie przedmiotowych płatności do jednej z następujących kategorii: dochód z nieruchomości, dochód z usług transportowych, z dywidend, z odsetek, należności licencyjnych oraz przeniesienia majątku. W konsekwencji, omawiane płatności — zgodnie z ugruntowaną praktyką w tym zakresie - powinny zostać zakwalifikowane jako tzw. zyski przedsiębiorstw, opodatkowane - zgodnie z art. 7 Konwencji wyłącznie w państwie rezydencji podmiotu je otrzymującego (tj. w Wielkiej Brytanii — w analizowanym stanie faktycznym).

Podsumowując, zważywszy, że:

1. Spółka dokonuje na rzecz T.I. wypłat należności, które — w przypadku przyjęcia takiego stanowiska przez organy podatkowe - mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT;
2. ww. należności stanowią-w myśl Konwencji - tzw. zyski przedsiębiorstw;
3. na podstawie art. 7 Konwencji, Wynagrodzenie wypłacane T.I. z tytułu świadczonych Usług — jako zyski przedsiębiorstw - podlega opodatkowaniu jedynie w Wielkiej Brytanii;
4. Spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji podatkowej T.I.,
   
   

Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe wypłaty (tj. kwoty Wynagrodzenia za Usługi każdorazowo wypłacane na rzecz T.I. zgodnie z Umową) nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku u źródła od tych wypłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 1 wniosku w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W tym stanie rzeczy rozpoznanie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w części dotyczącej pytania oznaczonego Nr 2 wniosku należy uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.