INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest producentem cukru, który wytwarzany jest z buraków cukrowych. Jego ekstrakcja dokonywana jest w ciągu wielu procesów technologicznych. W produkcji wykorzystywane są m.in. substancje chemiczne (wapno i dwutlenek węgla) uzyskiwane w pomocniczym procesie mineralogicznym, tj. produkcji wapna - sklasyfikowanej w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26, tj. „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych”.

Produkcja wapna odbywa się w cukrowniach, w specjalnych piecach wapiennych w następujący sposób: surowcem do produkcji wapna jest minerał - wapień (kamień wapienny), pozyskiwany wskutek rozdrobnienia skały na różnej wielkości fragmenty (grudy, kamienie). Kamień wapienny trafia do pieca wapiennego, w którym w procesie tzw. kalcynacji (prażenia kamienia wapiennego) ulega rozkładowi na wapno i gaz - dwutlenek węgla.

Reakcja chemiczna rozkładu kamienia wapiennego (węglanu wapnia CaCO3) w celu uzyskania wapna palonego (tlenku wapnia CaO) wymaga dostarczenia znacznej ilości energii termicznej. Źródłem tej energii są wyroby węglowe takie jak koks (kod CN 2704 00) lub węgiel kamienny - antracyt (CN 2701).

W efekcie kalcynacji otrzymuje się produkt gotowy rozpadu jakim jest wapno palone oraz dwutlenek węgla. Wapno palone poddawane jest następnie lasowaniu (łączeniu z wodą amoniakalną lub wysłodami). W ten sposób uzyskiwane jest mleko wapienne, które po oczyszczeniu z zanieczyszczeń stałych, kierowane jest pompami do dalszego oczyszczania soku pozyskanego z buraków cukrowych.

Dodatkowo, powstający wskutek reakcji dwutlenek węgla jako tzw. gaz saturacyjny jest schładzany i wtłaczany do instalacji rurowej i następnie wykorzystywany w kolejnym procesie produkcji cukru - saturacji (tj. zagazowywania soków cukrowniczych).

Spółka wyjaśnia przy tym, iż technologicznie nie jest możliwe rozłożenie węglanu wapnia (kamienia wapiennego) i wyprodukowanie wapna palonego bez dostarczenia energii termicznej pochodzącej z prażenia koksu lub antracytu.

W procesie kalcynacji wyzwalana jest znaczna energia termiczna, która w zasadniczej części pochłaniana jest przez reakcję rozpadu kamienia wapiennego. Pozostała część energii termicznej (energia resztkowa) emitowana jest bezpośrednio do atmosfery. Podkreślić należy, że Wnioskodawca wykorzystuje energię, której nośnikiem jest koks, wyłącznie do produkcji wapna zgodnie z nomenklaturą NACE 26. W szczególności, nie korzysta on z energii resztkowej lub jej nie odzyskuje do żadnych innych celów takich jak choćby grzewczych (np. podgrzewanie powietrza, utrzymywanie określonej temperatury w pomieszczeniach fabrycznych) lub technologicznych (wytwarzanie pary, dostarczanie odzyskanego ciepła do innych reakcji chemicznych). Koks wykorzystywany jest zatem w całości wyłącznie w procesach mineralogicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyrób węglowy (koks o kodzie CN 2704 00) zużywany jako źródło energii w procesie produkcji wapna (CaO), tj. działalności zgodnej z klasyfikacją NACE, pozycja DI 26, tj. „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na mocy art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie przez niego wyrobu węglowego w postaci koksu kod CN 2704 00 podlega w całości zwolnieniu przewidzianemu w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

W przedmiotowym stanie faktycznym koks wykorzystywany jest w procesie mineralogicznym - produkcji wapna palonego (Ca 0) jako źródło energii termicznej, bez której technologicznie nie jest możliwe zapoczątkowanie i utrzymanie reakcji rozpadu kamienia wapiennego na wapno i dwutlenek węgla.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.