Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/4511-328/15/ZK
z 17 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym (od 26 lutego 2015 r.) wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 24 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 165/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami do tut. Biura 19 marca 2015 r.), uchylającym interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, z 25 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-731/13/ZK, wniosku z 18 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lipca 2013 r.), uzupełnionego 10 października 2013 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu i momentu opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu i momentu opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej. Wniosek powyższy nie

spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 września 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-731/13/ZK, IBPBII/2/415-796/13/AK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 10 października 2013 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną („Wnioskodawca” lub „Akcjonariusz”) jest wspólnikiem spółki jawnej. Wspólnicy spółki jawnej rozpoczęli proces jej przekształcenia w spółkę komandytowo-akcyjną („SKA”). W związku z tym po zakończeniu procesu ww. przekształcenia Wnioskodawca stanie się akcjonariuszem SKA. Będzie posiadał akcje tej SKA oraz akcje innych spółek SKA. Akcjonariusz posiada oraz będzie posiadał akcje na okaziciela i akcje imienne. Jako akcjonariusz SKA Wnioskodawca będzie miał udział w zyskach, które otrzyma na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o wypłacie dywidendy („Dywidenda”). W SKA będą w kolejnych latach podejmowane uchwały walnego zgromadzenia o wypłacie Dywidendy lub uchwały o podziale zysków w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA. Innymi słowy treścią uchwały o podziale zysków „w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA” będzie przekazanie wypracowanego zysku na kapitał zapasowy SKA lub kapitał rezerwowy SKA. Zysk nie będzie zatem dzielony między akcjonariuszy i nie powstanie po ich stronie roszczenie o wypłatę dywidendy. W SKA z uwagi na rozważane przez komplementariusza inwestycje, planowane jest, iż za obecny rok obrotowy będzie podjęta uchwała o nie wypłacaniu dywidendy akcjonariuszom lecz o pozostawieniu zysku w SKA i przekazaniu go na kapitał zapasowy.

SKA, w której Wnioskodawca jest akcjonariuszem osiąga zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług. W SKA występują także zdarzenia wskazane w przepisie art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa PIT”), które z mocy prawa uznaje się za przychody z działalności gospodarczej. Przykładowo, spośród zdarzeń wskazanych w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, SKA dokonuje odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników będących środkami trwałymi, otrzymuje kary umowne, otrzymuje odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością. SKA, w których Wnioskodawca będzie dopiero akcjonariuszem będą osiągały zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług. W tym momencie Wnioskodawca nie ma pewności, czy wystąpią w tych SKA inne zdarzenia gospodarcze wskazane w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, które z mocy prawa uznaje się za przychody z działalności gospodarczej, w związku z tym na potrzeby niniejszego wniosku przyjmuje się, iż te zdarzenia nie wystąpią w SKA, w których dopiero będzie akcjonariuszem. Na pewno jednak spółki te będą osiągały zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług, oraz będą w tych SKA podejmowane w kolejnych latach uchwały walnego zgromadzenia o wypłacie Dywidendy lub uchwały o podziale zysków w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA.

W trakcie działalności, w ramach inwestycji zysków osiągniętych z działalności operacyjnej, SKA będzie pomnażać osiągnięte zyski w postaci:

1. przechowywania ich na oprocentowanych rachunkach bankowych wykorzystywanych w ramach bieżącej działalności gospodarczej,
2. przechowywania ich na oprocentowanych rachunkach bankowych nie wykorzystywanych w ramach bieżącej działalności gospodarczej,
3. zakładania oprocentowanych oszczędnościowych lokat terminowych, zarówno w bankach, w których posiada obecnie rachunki bankowe jak i w innych bankach, w tym w bankach zagranicznych,
4. udzielania oprocentowanych pożyczek podmiotom trzecim jak i wspólnikom.
   
   

Z tytułu dokonywania wskazanych inwestycji, SKA będzie osiągać zyski w postaci odsetek od kapitału znajdującego się na rachunku bankowym, lokacie terminowej lub pożyczonego. W dalszej części niniejszego Wniosku wskazane transakcje inwestycji środków generujące zysk w postaci odsetek będą określane jako „Inwestycje”.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 7 października 2013 r., wskazano, że:

• spółki komandytowo-akcyjne będą uzyskiwały przychody ze zbywania praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.). Spółka będzie więc uzyskiwać przychody ze zbywania patentów, praw ochronnych na wzory użytkowe, praw z rejestracji wzorów przemysłowych oraz znaków towarowych,
• wskazane prawa majątkowe będą stanowić dla spółek podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne,
• udzielanie pożyczek jest i będzie przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółki komandytowo-akcyjne, a pożyczki z których spółki otrzymują i będą otrzymywały odsetki, są i będą udzielane w ramach tej działalności gospodarczej,
• Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w formie tzw. podatku liniowego (na zasadach wskazanych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych); w takiej formie opodatkowany jest od początku 2004 r.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1.Czy dochód z udziału w zysku SKA, otrzymany przez Wnioskodawcę jako Dywidenda z SKA na postawie uchwały wspólników SKA stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, a tym samym - w zależności od wyboru Akcjonariusza - czy taki dochód może być opodatkowany na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT?

2.Czy przychód po stronie Wnioskodawcy nie powstanie w momentach:

1. gdy SKA osiąga zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług,
2. gdy w SKA mają miejsce inne zdarzenia gospodarcze uznawane za przychody z działalności gospodarczej, wskazane w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, skutkujące powiększeniem jej majątku i osiągnięciem przez nią zysków?
   
   

3.1.Czy w związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy:

1. za miesiąc, w którym SKA osiąga zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług,
2. za miesiąc, w którym w SKA mają miejsce inne zdarzenia gospodarcze uznawane za przychody z działalności gospodarczej, wskazane w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, skutkujące powiększeniem jej majątku i osiągnięciem przez nią zysków?
   
   

3.2.Czy w związku z tym, zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić jedynie za miesiąc, w którym uzyska on na postawie uchwały walnego zgromadzenia przychód z tytułu Dywidendy z SKA?

3.3.Czy jeśli po zakończeniu roku obrotowego SKA zostanie podjęta uchwała o podziale zysków w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA, u Wnioskodawcy jako akcjonariusza nie powstanie przychód w miesiącu podjęcia takiej uchwały, ani nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy za ten miesiąc?

4.1.Czy podstawę opodatkowania dla akcjonariusza stanowi wartość całej (100%) otrzymanej Dywidendy z SKA, tj. bez pomniejszania jej o koszty uzyskania przychodów oraz bez wyłączenia z niej jakichkolwiek cząstkowych kwot, które miałyby być nieopodatkowane?

4.2.Czy w związku z powyższym Wnioskodawca nie jest obowiązany:

1. wykazywać w celu opodatkowania przychodów z poszczególnych transakcji dokonywanych przez SKA oraz związanych z nimi kosztów, jakie powstają na poziomie SKA, ani
2. wyłączać z kwoty Dywidendy jakichkolwiek kwot, które wynikają z poszczególnych transakcji dokonywanych przez SKA, w celu ich wyłączenia z opodatkowania?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane przez niego z tytułu uczestnictwa w zysku SKA należy zakwalifikować do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej: „Ustawa PIT”). Wynika to wprost z brzmienia przepisu art. 5b ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Natomiast w myśl ust. 1a cytowanego artykułu, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zgodnie zaś z art. 9a ust. 2 Ustawy PIT, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Nie ma zatem wątpliwości, że Akcjonariusz ma możliwość wyboru opodatkowania na zasadach określonych w przepisie art. 30c Ustawy PIT.

Na poparcie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał:

1.wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1925/09, z 5 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 2148/09, II FSK 2126/09 i II FSK 2149/09,

2.wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego:

• w Krakowie z 20 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1181/07, z 13 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1372/07, z 2 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 219/09, z 22 października 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1321/10,
• w Warszawie z 5 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1626/09,
• w Poznaniu z 15 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 820/09 i I SA/Po 821/09,
• we Wrocławiu z 22 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1063/09, I SA/Wr 1064/09 oraz I SA/Wr 1065/09,

3.interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej:

• w Warszawie z 7 czerwca 2010 r. Znak: IPPB1/415-362/10-2/EC oraz z 4 listopada 2010 r. Znak: IPPB1/415-749/10-2/ES,
• w Poznaniu z 22 września 2010 r. Znak: ILPB2/415-773/10-3/JK,
• w Bydgoszczy z 27 maja 2009 r. Znak: ITPB1/415-216/09/MR oraz
• w Katowicach z 17 marca 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1309/10/SK.
  
  

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po jego stronie nie powstanie w momentach:

1. gdy SKA osiąga zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług,
2. gdy w SKA mają miejsce inne zdarzenia gospodarcze uznawane za przychody z działalności gospodarczej, wskazane w art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, skutkujące powiększeniem jej majątku i osiągnięciem przez nią zysków.
   
   

Przychód po jego stronie nie powstanie w momentach, w których powstaną po stronie SKA przychody z działalności operacyjnej i Inwestycji.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ogólnej interpretacji Ministra Finansów z 11 maja 2012 r. Znak: DD5/033/1/12/KSM/DD-125. W ocenie Wnioskodawcy, Minister Finansów zgadza się ze stanowiskiem, że przychód po stronie akcjonariusza SKA nie powstanie w dniu sprzedaży przez SKA rzeczy, praw majątkowych oraz wyświadczenia usług ani też w dniu zaistnienia innych zdarzeń wskazanych w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, skutkujących powiększeniem majątku SKA i osiągnięciem przez nią zysków. Zdarzenia te nie wpływają na podstawę opodatkowania Wnioskodawcy, w dacie ich zaistnienia.

Skoro zatem akcjonariusz SKA zgodnie z ogólną interpretacją Ministra Finansów nie ma obowiązku wykazywania przychodów uzyskiwanych przez SKA, to przychody te są dla niego podatkowo neutralne. Zatem u Akcjonariusza przychód powstaje jedynie z tytułu Dywidendy otrzymanej z SKA.

Na poparcie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał także:

1.uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 maja 2013 r. sygn. akt II FPS 6/12,

2.interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej:

• w Katowicach z 25 października 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-871/12/BK oraz IBPBI/1/415-870/12/BK,
• w Poznaniu z 1 czerwca 2012 r. Znak: ILPB1/415-214/12-2/AP.
  
  

Ad. 3.1. i 3.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do wpłacania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy:

1. za miesiąc, w którym SKA osiąga zyski ze sprzedaży rzeczy, praw majątkowych oraz świadczenia usług,
2. za miesiąc, w którym w SKA mają miejsce inne zdarzenia gospodarcze uznawane za przychody z działalności gospodarczej, wskazane w art. 14 ust. 2 Ustawy PIT, skutkujące powiększeniem jej majątku i osiągnięciem przez nią zysków, w tym z Inwestycji.
   
   

Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki w przypadku gdy powstanie po jego stronie przychód; o powstaniu przychodu u akcjonariusza SKA decyduje natomiast dzień wypłaty Dywidendy z SKA.

Na poparcie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 maja 2013 r. sygn. akt II FPS 6/12.

Ad. 3.3.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli po zakończeniu roku obrotowego SKA zostanie podjęta uchwała o podziale zysków w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA, wówczas u Wnioskodawcy, jako akcjonariusza nie powstanie przychód w miesiącu podjęcia takiej uchwały, ani nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy za ten miesiąc.

Wnioskodawca wskazuje, że treścią uchwały o podziale zysków „w inny sposób niż wypłata akcjonariuszom i zatrzymaniu zysków w SKA” będzie przekazanie wypracowanego zysku na kapitał zapasowy SKA lub kapitał rezerwowy SKA. Zysk nie będzie zatem dzielony między akcjonariuszy i nie powstanie po ich stronie roszczenie o wypłatę dywidendy.

Wnioskodawca zauważa, że jego stanowisko wyrażone we Wniosku znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów. Jako przykład wskazał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1262/12/BK, IBPBI/1/415-1267/12/BK, IBPBI/1/415-1265/12/BK, IBPBI/1/415-1270/12/BK, IBPBI/1/415-1266/12/BK oraz z 9 stycznia 2013. Znak: IBPBI/1/415-1258/12/BK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 stycznia 2013 r. Znak: IPPB3/423-881/12-3/PK1.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy przy wydawaniu interpretacji w powyższym zakresie istotne znaczenie mają zasady podziału zysku obowiązujące w SKA. Wnioskodawca wyjaśnia więc, że będą one przedstawiać się w następujący sposób. W terminie sześciu miesięcy od zakończenia roku obrotowego SKA, określonego zgodnie z postanowieniami Statutu oraz przepisami prawa, odbywa się Zwyczajne Walne Zgromadzenie, na którym zostaje podjęta m.in. uchwała o podziale zysku SKA (przy założeniu, że w sprawozdaniu finansowym Spółki za rok obrotowy wykazany zostanie tzw. czysty zysk). Innymi słowy, jest podejmowana uchwała o przeznaczeniu zysku wypracowanego w danym roku obrotowym. Na powyższą uchwałę zgodę wyrażą wszyscy komplementariusze, stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. - winno być t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.) - w zakresie części zysku przypadającej akcjonariuszom - bądź ich większość, stosownie do art. 146 § 3 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (w odniesieniu od części zysku przypadającej komplementariuszom). Jak wskazuje się w literaturze podział zysku w rozumieniu art. 395 § 2 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych, oznacza przeznaczenie zysku na określony cel (tak T. Siemiątkowski, R. Potrzeszcz, [w:] T. Siemiątkowski, R. Potrzeszcz (red.), Komentarz do Kodeksu spółek handlowych, Spółka akcyjna. Przepisy karne, t. III, opubl. Lexpolonica, I. Komarnicki, Prawo akcjonariusza do udziału w zysku, Warszawa 2007, s. 141, A. Opalski, Kapitał zakładowy. Zysk. Umorzenie, Warszawa 2002, s. 111). Powyższy przepis, z mocy odesłania w art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych znajduje również zastosowanie do SKA. W przypadku zadysponowania zyskiem w ten sposób, że jest on przeznaczony na rzecz wspólników SKA (w tym akcjonariuszy), dochodzi do rozporządzenia zyskiem przez Spółkę; w przypadku natomiast podjęcia Uchwały o podziale zysku w inny sposób, w następstwie czego zysk zostaje zatrzymany w Spółce, SKA nie dokonuje rozporządzenia zyskiem (w tym na rzecz akcjonariuszy i komplementariuszy) i przeznacza go na własne potrzeby; decyzja wspólników SKA o zatrzymaniu zysku w Spółce nie stanowi zatem rozporządzenia zyskiem (na co zwraca uwagę A. Opalski, Kapitał zakładowy..., op. cit., s. 112). Uchwała o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy byłaby podejmowana na podstawie art. 347 § 3 Kodeksu spółek handlowych oraz statutu SKA.

W wypadku podjęcia na Zwyczajnym Walnym Zgromadzeniu SKA uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy, po stronie Wnioskodawcy jako akcjonariusza SKA nie powstanie roszczenie o wypłatę dywidendy. Nie może być bowiem mowy o powstaniu jakiegokolwiek roszczenia (a tym samym przychodu do opodatkowania) po stronie akcjonariusza SKA w sytuacji, gdy wspólnicy SKA dysponują zyskiem w ten sposób, że postanowią zatrzymać wypracowany zysk w Spółce. Skoro treścią roszczenia o wypłatę dywidendy jest spełnienie przez SKA określonego świadczenia na rzecz akcjonariusza (najczęściej pieniężnego, chyba że SKA będzie wypłacała tzw. dywidendę rzeczową), to oczywiste jest, że nie może być mowy o powstaniu jakiegokolwiek roszczenia po stronie Wnioskodawcy, gdy na Zwyczajnym Walnym Zgromadzeniu SKA zostanie podjęta Uchwała o podziale zysku w inny sposób, nie przez przeznaczenie zysku do podziału między wspólników (w tym akcjonariuszy). Ponieważ na podstawie powyższej uchwały, po stronie Spółki nie powstaje zobowiązanie do zachowania się w określony sposób, to tym samym po stronie jej akcjonariusza nie powstaje żadne roszczenie. Innymi słowy - w razie podjęcia Uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy, Wnioskodawcy jako akcjonariuszowi SKA nie będzie przysługiwało uprawnienie do żądania od SKA zachowania się w określony sposób (wypłacenia dywidendy), co przecież jest istotą roszczenia jako prawa podmiotowego. W ocenie Wnioskodawcy powyższe stanowisko w pełni potwierdza doktryna. W szczególności zdaniem Andrzeja Kidyby (LEX, Komentarz aktualizowany do art. 347 Kodeksu spółek handlowych), jeżeli podjęta jest uchwała o innym rozporządzeniu zyskiem (na kapitał zapasowy, rezerwowy, amortyzacyjny, cele charytatywne, społeczne dla innych osób niż akcjonariusze, w szczególności dla rady nadzorczej, zarządu, pracowników itp.), wspólnik jest pozbawiony roszczenia. Akcjonariusze mają więc roszczenie tylko wówczas, gdy zysk został przeznaczony do wypłaty dla akcjonariuszy. Możliwe jest również wydanie dywidendy w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku (dywidenda rzeczowa). Trzeba również zauważyć, że zatrzymania zysku w SKA (podziału zysku w inny sposób niż wypłata dywidendy akcjonariuszom) nie można utożsamiać z niewypłaceniem przez Spółkę dywidendy. O niewypłaconej dywidendzie można bowiem mówić jedynie wtedy, gdy Zwyczajne Walne Zgromadzenie przeznaczyło określoną kwotę zysku do podziału pomiędzy akcjonariuszy, określiło w uchwale dzień wypłaty dywidendy (z tym dniem roszczenie o wypłatę dywidendy jest wymagalne), zgodę na uchwałę wyrazili wszyscy komplementariusze, jednakże wypłata zysku nie nastąpiła. W takim wypadku, akcjonariuszowi przysługuje wobec Spółki roszczenie o wypłatę dywidendy, podlegające przepisom Kodeksu cywilnego. Roszczenie o wypłatę dywidendy jest wymagalne od dnia jej wypłaty, określonego w uchwale Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia (art. 348 § 4 Kodeksu spółek handlowych) i od tego dnia akcjonariusz może skutecznie dochodzić wypłaty dywidendy (sama wierzytelność - jeszcze niewymagalna - powstała w dniu podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy akcjonariuszom). W sytuacji natomiast podjęcia przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie Uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy (podział zysku w inny sposób niż wypłata dywidendy akcjonariuszom) i tym samym zatrzymaniu zysku w Spółce, nie powstaje roszczenie o spełnienie jakiegokolwiek świadczenia. W razie podjęcia Uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy, a tym samym zgodnego z kodeksem spółek handlowych podziału zysku w inny sposób niż wypłata dywidendy akcjonariuszom, roszczenie po stronie Wnioskodawcy jako akcjonariusza powstałoby co najwyżej wtedy, gdy na kolejnym Zwyczajnym Walnym Zgromadzeniu (po zakończeniu następnego roku obrotowego) zostałaby podjęta uchwała o podziale zysku między akcjonariuszy i na tę uchwałę wyraziliby zgodę wszyscy komplementariusze. Wówczas kwoty przekazane uprzednio (w latach ubiegłych uchwałą Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia) na utworzony specjalnie na ten cel kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy, powiększałyby kwotę zysku do podziału (por. art. 348 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych). Kwotę zysku do podziału między akcjonariuszy powiększałaby również kwota niepodzielonego zysku z lat ubiegłych (art. 348 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych). Innymi słowy, w zakresie kwot zatrzymanych uchwałą Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia w Spółce, po stronie Wnioskodawcy jako akcjonariusza powstałby przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym dopiero wtedy, gdy w latach kolejnych, uchwałą Walnego Zgromadzenia i za zgodą wszystkich komplementariuszy doszłoby do podziału zysku między wspólników (w tym akcjonariuszy). Przyjęcie odmiennej interpretacji musiałoby prowadzić do wniosku, że te same kwoty są opodatkowane dwukrotnie - raz na etapie podjęcia Uchwały o zatrzymania zysku w Spółce, drugi raz - na etapie podjęcia w kolejnych latach uchwały o podziale zysku między wspólników. Podkreślić również należy, że przesłankami powstania roszczenia o wypłatę Wnioskodawcy dywidendy (powstania należnego przychodu w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy PIT) są: (a) wystąpienie w spółce czystego zysku, wykazanego w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, (b) podjęcie przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie uchwały o podziale zysku do podziału między akcjonariuszy, (c) wyrażenie przez wszystkich komplementariuszy zgody na uchwałę Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia w sprawie podziału zysku w części przypadającej akcjonariuszom (art. 146 § 2 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych). Co istotne, aby powstało roszczenie o wypłatę dywidendy, wszystkie wskazane powyżej przesłanki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że sam fakt wykazania w sprawozdaniu finansowym zbadanym przez biegłego rewidenta tzw. czystego zysku nie powoduje jeszcze powstania roszczenia o wypłatę dywidendy na rzecz akcjonariusza. O przeznaczeniu zysku zdecyduje bowiem Zwyczajne Walne Zgromadzenie SKA, które - jak wyżej wskazano - może podjąć uchwałę o podziale zysku między wspólników (w tym akcjonariuszy), albo o przeznaczeniu zysku na inne cele. Roszczenie o wypłatę dywidendy powstanie dla akcjonariusza jedynie w wypadku podjęcia przez Walne Zgromadzenie SKA pierwszej ze wskazanych uchwał. Dodatkowo powstanie roszczenia o wypłatę dywidendy jest uzależnione od wyrażenia przez wszystkich komplementariuszy zgody na uchwałę Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia w sprawie podziału zysku w części przypadającej akcjonariuszom. Brak takiej zgody wyklucza powstanie roszczenia o wypłatę dywidendy. Zgoda wszystkich komplementariuszy warunkuje bowiem ważność uchwały o podziale zysku w części przypadającej akcjonariuszom.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy w następstwie podjęcia przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie SKA uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub kapitał rezerwowy (podział zysku w inny sposób niż wypłata dywidendy akcjonariuszom) i w rezultacie tej uchwały pozostawienia zysku w Spółce nie powstaje u Wnioskodawcy roszczenie o wypłatę Dywidendy a tym samym nie powstanie po jego stronie przychód należny w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, u Wnioskodawcy jako akcjonariusza nie powstanie przychód w miesiącu podjęcia takiej uchwały. Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy za ten miesiąc.

Ad. 4.1.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania dla niego, jako akcjonariusza stanowi wartość całej (100%) otrzymanej Dywidendy z SKA, tj.:

1. bez pomniejszania jej o koszty uzyskania przychodów oraz
2. bez wyłączenia z niej jakichkolwiek cząstkowych kwot, które miałyby być nieopodatkowane.
   
   

Ad. 4.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższym nie jest obowiązany:

1. wykazywać w celu opodatkowania przychodów z poszczególnych transakcji dokonywanych przez SKA oraz związanych z nimi kosztów, jakie powstają na poziomie SKA,
2. ani wyłączać z kwoty Dywidendy jakichkolwiek kwot, które wynikają z poszczególnych transakcji dokonywanych przez SKA, w celu ich wyłączenia z opodatkowania.
   
   

W przekonaniu Wnioskodawcy, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie wystąpią koszty uzyskania przychodów. Podstawę opodatkowania, tj. dochód w rozumieniu art. 9 ust. 1 i ust. 2 Ustawy PIT, stanowić będzie przypadająca proporcjonalnie na Wnioskodawcę część zysku wypłaconego mu w danym roku przez SKA, jako Dywidenda. Przy czym, dochodem będzie cała otrzymana przez niego Dywidenda.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest obowiązany wykazywać przychodów oraz kosztów jakie powstają na poziomie SKA, ani wyłączać z kwoty Dywidendy jakichkolwiek kwot w celu ich nieopodatkowania, które wynikają z poszczególnych transakcji dokonywanych przez SKA, w tym z tytułu zdarzeń wymienionych w przepisie art. 14 ust. 2 Ustawy PIT.

Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, cała otrzymana przez niego Dywidenda, stanowi dochód i cała otrzymana Dywidenda, stanowi podstawę opodatkowania. Od całej Dywidendy Wnioskodawca jest zatem zobowiązany zapłacić podatek dochodowy lub zaliczkę na podatek, jeśli w trakcie roku otrzyma zaliczkę na poczet Dywidendy. Dywidendy tej Wnioskodawca nie pomniejsza, ani o koszty, ani o jakiekolwiek inne kwoty.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji nie ma obowiązku szczegółowego wykazywania jakie przychody lub zdarzenia gospodarcze będą miały miejsce w SKA. Wnioskodawca może jedynie informacyjnie pisać o całokształcie planowanych przez siebie działań lub o całokształcie typowej działalności SKA, która jest typowym przedsiębiorcą, który dokonuje niezliczonych i różnych rodzajowo transakcji na wolnym rynku jak typowy przedsiębiorca, lecz tylko uchwała o wypłacie zysków z SKA oraz otrzymana Dywidenda ma skutek podatkowy.

Celem zaś interpretacji indywidualnej jest ocena prawnopodatkowa tych zdarzeń podatkowych, z których wynikają dla podatnika skutki podatkowe. Z faktu zaś osiągania przez SKA zysków z różnych rodzajów transakcji i zdarzeń gospodarczych nie wynikają dla Wnioskodawcy żadne skutki podatkowe. W świetle powyższego ewentualne wzywanie przez Dyrektora do doprecyzowania przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych nie ma żadnego uzasadnienia, gdyż przedmiot działalności SKA, typy transakcji przez nią dokonywanych, rodzaje towarów, usług czy praw majątkowych, bądź innych zdarzeń gospodarczych zachodzących na poziomie SKA nie mają najmniejszego podatkowego znaczenia dla Wnioskodawcy. Dla niego, jako akcjonariusza SKA, jedynym zdarzeniem, które ma skutek podatkowy jest powzięcie uchwały o wypłacie dla niego Dywidendy oraz kwota Dywidendy przez niego otrzymana. I to zdarzenie przyszłe zostało precyzyjnie w niniejszym wniosku wskazane.

W związku z powyższym Wnioskodawca informuje, że nie wniósł opłaty z tytułu stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych neutralnych dla niego podatkowo, mimo że obiektywnie rzecz biorąc będą one miały miejsce na poziomie SKA. Jak zostało to już wielokrotnie wskazane, wszelkie zdarzenia gospodarcze na poziomie SKA nie mają wpływu na obowiązki podatkowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca opłacił jedno rodzajowo zdarzenie przyszłe, tj. podjęcie uchwały przez SKA o wypłacie Dywidendy i otrzymanie Dywidendy z SKA. Jest to jedyne jego zdaniem zdarzenie przyszłe z jakim można wiązać skutek podatkowy. Jeśli Wnioskodawca otrzymałby w przyszłości np. 11 wypłat Dywidendy na podstawie jednej, bądź kilku uchwał o wypłacie zysków, to traktuje to, jako rodzajowo jedno zdarzenie przyszłe podlegające jednej opłacie w kwocie 40 zł. Sytuacja ta jest analogiczna np. do ponoszenia wydatków na reprezentację i reklamę bądź dokonywania odpisów na Fundusz Szkoleniowy lub osiągania przychodów ze sprzedaży samochodów lub energii czy też wystawiania faktur VAT, bądź księgowania otrzymanych faktur. Są to rodzajowo pojedyncze zdarzenia przyszłe podlegające jednej opłacie w kwocie 40 zł. Nie można uznać, że interpretacja indywidualna dotyczy np. jedynie sytuacji wystawienia pojedynczej faktury, czy zaksięgowania pojedynczego kosztu lub podjęcia jednej uchwały o wypłacie dywidendy i otrzymania jednej Dywidendy a analogiczne następne zdarzenia występujące w przyszłości nie są już objęte zakresem ochrony wynikającym z interpretacji. Taka interpretacja dotyczy bowiem zasady wystawiania faktur, księgowania kosztów, czy zasad opodatkowania Dywidendy.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 25 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-731/13/ZK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zakwalifikowania wszystkich przychodów uzyskiwanych przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej za pośrednictwem tej spółki do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza

-za nieprawidłowe.

Natomiast w zakresie:

• momentu uzyskania przez ww. akcjonariusza przychodu ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza oraz uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od dochodów z tego źródła przychodu,
• sposobu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej,
• możliwości opodatkowania dochodu (przychodu) uzyskanego z ww. tytułu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej tzw. podatkiem liniowym,
• skutków podatkowych podejmowania przez organy ww. spółki uchwał o podziale zysków w inny sposób niż ich wypłata akcjonariuszom (przekazania ich na kapitał zapasowy, bądź rezerwowy spółki),

uznał jego stanowisko za prawidłowe.

Ww. interpretację indywidualną, po uprzednim wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, wyrokiem z 24 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 165/14 (prawomocnym od 26 lutego 2015 r.), uchylił ww. interpretację indywidualną z 25 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-731/13/ZK.

W ww. wyroku Sąd wskazał, że badając legalność zaskarżonej interpretacji należy stwierdzić, że zagadnieniem spornym między stronami była kwestia możliwości zakwalifikowania do źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza wszystkich przychodów uzyskanych przez osobę fizyczną będącą akcjonariuszem SKA za pośrednictwem tej Spółki. Podatnik twierdził, że z przepisu art. 5b ust. 2 ustawy podatkowej wynika, że przychody uzyskane przez niego jako dywidenda z SKA, z tytułu uczestnictwa w jej zyskach, należy zawsze zakwalifikować do przychodów ze źródła - pozarolniczą działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy i to niezależnie od tego z jakich rodzajów transakcji i działalności SKA osiągnęła roczny zysk, zaś organ interpretacyjny nie zgodził się z tym stanowiskiem twierdząc, że w związku z uczestnictwem, jako akcjonariusz, w SKA, wnioskodawca może uzyskiwać za pośrednictwem tych spółek przychody z różnych źródeł przychodów, w tym także z pozarolniczej działalności gospodarczej, winien zatem wyodrębnić przychody uzyskiwane z poszczególnych źródeł przychodów, a następnie opodatkowywać dochody z nich uzyskane w sposób przewidziany w ustawie podatkowej dla opodatkowania dochodów (przychodów) z tych źródeł.

Ponadto jak wskazał Sąd, sporna interpretacja podatkowa wydana została w 2013 r., a więc w stanie prawnym obowiązującym w tym roku, a nadto, że poczynając od 1 stycznia 2014 r. stan ten, w zakresie SKA i dochodów uzyskiwanych przez akcjonariusza takiej Spółki, uległ zmianie (Dz.U. 2013. 1387), gdyż do spółek SKA mających siedzibę lub zarząd na terenie Polski znalazły zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaś w ustawie podatkowej wprowadzono m.in. przepis art. 5a pkt 28 lit. c stanowiący, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto w kolejnych punktach od 29 do 33 tego artykułu zdefiniowano pojęcie „udziału (akcji)", „kapitału zakładowego", „udziału w zyskach osób prawnych", „objęcia udziałem (akcji)" i „wspólnika" wskazując, że pojęcie to oznacza również akcjonariusza (pkt 33). Zmieniono również przepis art. 5b ust. 2 ustawy podatkowej nadając mu brzmienie odnoszące się do „spółki niebędącej osobą prawną", a nie jak poprzednio do „spółki niemającej osobowości prawnej". Sąd wskazał również, że w uchwale składu 7 sędziów NSA z dnia 20 maja 2013 r., sygn. akt II FPS 6/12 na gruncie ówczesnego stanu prawnego przyjęto tezę, że „Przychód (dochód) osoby fizycznej, będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, stosownie do art. 5b ust. 2" ustawy podatkowej „jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej". W uzasadnieniu tej uchwały stwierdzono „w oparciu o art. 5b ust. 2 i art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., że w podatku dochodowym od osób fizycznych przychód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powinien być opodatkowany tak samo jako przychód komplementariusza takiej spółki, czyli jako przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Konkluzja ta jest oparta na wykładni językowej art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., która doznaje potwierdzenia na gruncie wykładni systemowej wewnętrznej", oraz że „dochody uzyskiwane przez wspólnika w spółce, w tym w spółce komandytowo-akcyjnej, należy kwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Sąd zaznaczył, że w uchwale składu 7 sędziów NSA z dnia 26 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FPS 10/09 zawarto tezę, że „Przychody wspólników, o których mowa w art. 5b ust. 2" ustawy podatkowej, „uzyskiwane po dniu 1 stycznia 2008 r. z udziału w spółce jawnej uzyskującej przychody na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy". W uzasadnieniu tego stanowiska wskazano, że „W sytuacji, w której usługi zarządzenia w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej wykonuje spółka nie posiadająca osobowości prawnej nie znajduje zastosowania art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., gdyż przychody osiągane w związku ze świadczeniem usług menadżerskich będą przychodami osiągniętymi w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, których źródłami przychodów będzie wyłącznie działalność wykonywana osobiście", oraz że „bez względu na to, czy umowy menadżerskie zostaną zawarte w ramach działalności gospodarczej, czy też poza nią, przychody z tytułu ich wykonywania będą zaliczone do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i opodatkowane według jednakowych zasad".

Zdaniem Sądu, tezy tych dwóch uchwał i ich uzasadnienie co do rozstrzyganej kwestii są rozbieżne skoro mimo, że dotyczą wspólników spółek nie posiadających osobowości prawnej (spółka jawna, spółka komandytowo-akcyjna) i dochodów osiąganych w ramach tych spółek, przy zastosowaniu tego samego przepisu art. 5b ust. 2 ustawy podatkowej, uchwałodawcy dochodzą do odmiennych konkluzji: w pierwszej z nich, że przychód akcjonariusza (wspólnika) spółki komandytowo-akcyjnej jest przychodem z działalności gospodarczej, a w drugiej, że przychód wspólników (spółki jawnej), we wskazanym tam zakresie do przychodów takich się nie kwalifikuje. Jednocześnie w pierwszej z tych uchwał przyjęto, że akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej przysługuje zysk ze spółki, a więc przychód, dopiero w dacie wypłaty dywidendy. Sąd orzekający w niniejszej sprawie nie jest uprawniony do oceny zbieżności czy rozbieżności uchwał NSA, ani do interpretacji przyjętych w nich tez czy też przedstawienie własnego rozumienia ich uzasadnień, czy zaproponowanych w nich wykładni, będących ich przedmiotem, przepisów prawa (art. 5b ust. 2 ustawy podatkowej). Rzeczą Sądu jest bowiem podporządkowanie się takiej uchwale, o ile nie zachodzą okoliczności opisane w art. 269 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjny (t.j. Dz.U. 2012. 270) dalej ustawa p.p.s.a. Sąd nie zastosował przewidzianego trybu również dlatego, że interpretowane przepisy uległy już zmianie powodując nieaktualność uchwały z dnia 20 maja 2013 r. (II FPS 6/12), zaś uchylenie zaskarżonej interpretacji będzie obligowało organ interpretacyjny do ponownego rozpatrzenia przedmiotowego wniosku z zastosowaniem przepisów obowiązujących w dniu ewentualnego wydania kolejnej, nowej interpretacji, która dotyczyła w istocie zdarzenia przyszłego. Dodać należy, że „Uchwała podjęta przez NSA stanowi całość, na którą składa się zarówno jej sentencja zawierająca bezpośrednie wyjaśnienie rozpoznawanego zagadnienia prawnego, jak i jej uzasadnienie, które obrazuje motywy, jakimi kierował się skład orzekający, podejmując uchwałę" (tak wyrok NSA z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2564/12). „Uchwały konkretne posiadają w innych sprawach sądowoadministracyjnych także ogólną moc wiążącą, na co wskazuje art. 269 p.p.s.a. Ogólna moc wiążąca uchwały powoduje, że wiąże ona sądy administracyjne we wszystkich sprawach, w których miałby być stosowany interpretowany przepis" (tak wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I FSK 155/10). Skoro uchwała z dnia 26 kwietnia 2010 r., sygn. II FPS 10/09 dotyczyła art. 5b ust. 2 ustawy podatkowej w zakresie przychodów wspólników spółki jawnej, zaś uchwała z dnia 20 maja 2013 r. sygn. II FPS 6/12 odnosiła się wprost do przychodów osoby fizycznej będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., to tym samym jako uchwałę wiążącą sąd przy rozstrzyganiu sprawy dotyczącej kwalifikowania przychodów takiego akcjonariusza we wskazanych spółkach należało uznać uchwałę z dnia 20 maja 2013 r. (II FPS 6/12), z której wynika, że przychód ten, bez jakichkolwiek warunków czy zastrzeżeń, jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z tych przyczyn Sąd odstąpił od przedstawienia wywodów i ocen prawnych uzasadniających przyjęcie powyższej tezy odsyłając w tym zakresie do uzasadnienia wskazanej uchwały (II FPS 6/12) i przyjęcia ją za rozstrzygającą kwestię kwalifikowania przychodów (dochodów) osoby fizycznej, będącej akcjonariuszem SKA, w sposób zaprezentowany przez skarżącego, a tym samym odmiennie niż stanowisko ujawnione przez organ wydający skarżoną interpretację.

Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura 19 marca 2015 r.

Mając na uwadze ww. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 24 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 165/14 oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2013 r. stwierdza, że w świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji, tj. w 2013 r., przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu i momentu opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.