INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nadzoru nad prawidłowością badań oraz dokumentacji medycznej- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nadzoru nad prawidłowością badań oraz dokumentacji medycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jako lekarz świadczy Pani usługi medyczne. Poza tym współpracuje Pani z firmą nadzorującą przebieg badań klinicznych nad nowymi lekami. Badania nad lekami są przeprowadzane w polskich szpitalach i przychodniach. Jako lekarz prowadzący działalność gospodarczą zawarła Pani umowę z wymienioną firmą i w ramach tej sprawdza prawidłowość przeprowadzania procedur badań, dokumentację medyczną oraz odpowiada na pytania i wątpliwości lekarzy w zakresie prowadzonych badań klinicznych nad nowymi lekami. Dotychczas nie była Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, korzystając ze zwolnienia podmiotowego, jednakże Pani obroty mogą przekroczyć kwotę 150 .000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowe usługi będą podlegały opodatkowaniu oraz jaką stawką...

Pani zdaniem, świadczone usługi polegają na nadzorowaniu prowadzonych badan klinicznych i nie służą bezpośrednio profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i dlatego powinny być opodatkowane 23% stawką podatku VAT. Natomiast praca w charakterze lekarza pozostanie nadal zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), świadczeniem usług natomiast jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654),
4. psychologa.

Powyższy przepis stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, s. 1), zgodnie z którymi zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwa członkowskie.

Pojęcie „opieki medycznej” przewidziane w art. 43 ustawy o VAT obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno leczenie, jak i profilaktykę.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01) wynika, iż zwolnienie z podatku od wartości dodanej nie stosuje się do usług lekarza, polegających na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego dotyczącego stanu zdrowia danej osoby na poparcie lub wykluczenie możliwości żądania wypłaty renty inwalidzkiej. Okoliczność, że biegły lekarz został pouczony przez sąd lub zakład ubezpieczeń emerytalno-rentowych, nie ma znaczenia w tym zakresie.

Z kolei, z wyroku Trybunału z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d’Ambrumenil Dispute Resolution Services Ltd, (C-307/01, pkt 60), wyraźnie wskazał, że cel świadczenia usługi medycznej przesądza o zwolnieniu od VAT. Dlatego też, jeśli z okoliczności w jakich świadczona jest dana usługa medyczna wynika, że jej podstawowym (zasadniczym) celem nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie ludzkiego zdrowia, a raczej jest nim dostarczenie wiadomości specjalnych potrzebnych dla podjęcia decyzji, która będzie miała prawne konsekwencje, usługa ta nie podlega zwolnieniu.

Rozpatrując wiec kwestię opodatkowania usług świadczonych przez Panią, należy dokonać oceny, czy przedmiotowe usługi ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż świadczy Pani usługi medyczne. Poza tym współpracuje Pani z firmą nadzorującą przebieg badań klinicznych nad nowymi lekami. Badania nad lekami są przeprowadzane w polskich szpitalach i przychodniach. Jako lekarz prowadzący działalność gospodarczą zawarła Pani umowę z wymieniona firmą i w ramach tej sprawdza prawidłowość przeprowadzania procedur badań, dokumentację medyczną oraz odpowiada na pytania i wątpliwości lekarzy w zakresie prowadzonych badań klinicznych nad nowymi lekami.

Wobec powyższego, niewątpliwie, skoro przedmiotowe czynności dotyczą przeprowadzanych na zlecenie procedur badań, dokumentacji medycznej, oraz konsultacji w zakresie prowadzonych badań nad nowymi lekami, to stwierdzić należy, że nie wyczerpują warunków przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniających do skorzystania ze zwolnienia od podatku. Przede wszystkim czynności te nie mają bowiem na celu opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że usługi te będą podlegać opodatkowaniu według 23% stawki podatku, w przypadku utraty przez Panią zwolnienia podmiotowego o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Nadmienić należy, iż w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano kwestii prawidłowości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń