Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-272/15/WN
z 12 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2015 r. (data wpływu 20 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 21 maja 2015r. (data wpływu 26 maja 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni w przypadku zastosowania kompensaty zobowiązań - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni w przypadku zastosowania kompensaty zobowiązań.

Wniosek ten został uzupełnionym pismem z 21 maja 2015r. (data wpływu 26 maja 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 maja 2015r. znak: IBPP2/4512-272/15/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność w zakresie handlu towarami związanymi z transportem kolejowym i koksem, także świadczy usługi dla kolejnictwa. Spółka dokonuje dostaw towarów i świadczenia usługi zarówno na terenie kraju jak i zagranicą. Struktura kupowanych towarów i usług oraz fakt, iż duża część sprzedaży jest dokonywana za granicę powoduje, że w Spółce często występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, która była wykazywana, jako kwota do zwrotu na rachunek bankowy Spółki. Zwrot nadwyżki był dokonywany w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT). Dla zasadności zwrotu nie miało znaczenia czy i w jaki sposób Spółka regulowała swoje zobowiązania.

Obecnie spółka zamierza wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w trybie art. 87 ust. 6 ustawy VAT. Spółka reguluje swoje zobowiązania z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Regulowanie zobowiązań następuje gotówką, przelewem lub na podstawie wzajemnego potrącenia. Ponadto Spółka spełnia pozostałe warunki określone w powołanym art. 87 ust. 6 ustawy VAT.

W piśmie uzupełniającym z 21 maja 2015r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wyjaśniając, że:

1.Podatek naliczony, który Spółka wykaże w deklaracji VAT-7, w której wystąpi o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji wynikać będzie wyłącznie z faktur, które do dnia złożenia deklaracji:

1. zostaną zapłacone za pośrednictwem przelewu bankowego,
2. zostaną zapłacone gotówką, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej,
3. zostaną uregulowane poprzez wzajemne potrącenie w trybie art. 498 i nast. Kodeksu cywilnego.

2.Wzajemne potrącenie następuje na podstawie pisemnego porozumienia, które Spółka zawiera z kontrahentem, wobec którego ma jednocześnie zobowiązania i należności. Porozumienie to jest każdorazowo zawierane na piśmie ze wskazaniem daty jego realizacji. Podstawą do zawarcia porozumienia jest art. 498 i następne Kodeksu cywilnego i jest ono realizowane zgodnie z powołanymi przepisami.

3.Spółka jest zarejestrowana, jako podatnik VAT czynny na podstawie art. 96 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji w sytuacji, w której Spółka dokonuje wzajemnych potrąceń (kompensaty) należności regulując tym samym swoje zobowiązania i wykazując w kwocie podatku naliczonego również wartość podatku wynikającego z faktur uregulowanych w drodze wzajemnego potrącenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma ona prawo do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w trybie art. 87 ust. 6 ustawy VAT również wtedy, gdy część wykazanego do odliczenia podatku naliczonego wynika z faktur, które zostały uregulowane w drodze wzajemnego potrącenia należności (kompenasaty).

Zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji reguluje art. 87 ust. 6 ustawy VAT. Zwrot taki przysługuje w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.
   
   

Przepis art. 87 ust. 6 pkt 1 odnosi się do faktur "zapłaconych", a nie "uregulowanych", co mogłoby sugerować, że wolą ustawodawcy było ograniczenie preferencyjnych zasad zwrotu wyłącznie do tych sytuacji kiedy podatnik wyłącznie dokonuje bezpośredniej zapłaty (z uwzględnieniem art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), pomijając te sytuacje, kiedy zobowiązanie dłużnika zostało spełnione w inny sposób. Stanowisko takie nie koresponduje zarówno z treścią ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jak i celem ustawodawcy, którego intencją było wyłączenie z możliwości otrzymania przyśpieszonego zwrotu nadwyżki podatku wynikającej z nieuregulowanych faktur, co mogłoby być źródłem nadużyć dokonywanych ze strony podatników.

Zbieżne stanowisko z prezentowanym wyżej wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 kwietnia 2014 roku (sygnatura: III SA/Wa 2374/13). W tezie wyroku czytamy: "Prawo do skorzystania ze skróconego, 25-dniowego terminu zwrotu VAT nie jest uzależnione od tego, czy zapłata nastąpiła przelewem, gotówką, czy w formie potrącenia wzajemnych należności między podatnikami."

Tożsamy pogląd odnajdujemy też w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lutego 2013 roku (sygnatura: III SA/Wa 1806/12). Sąd stwierdza:

1. Przepis art. 22 u.s.d.g., mówiący o płatnościach, zapłacie, odnosi się do spełnienia świadczenia w formie pieniężnej, rozliczeń pieniężnych. W tym też zakresie wprowadza on obowiązek regulowania należności powyżej określonej w nim kwoty za pośrednictwem rachunku bankowego. Błędne jest stanowisko, że uniemożliwia on podmiotom gospodarczym regulowanie zobowiązań w innej formie niż zapłata za pośrednictwem rachunku bankowego.
2. Z całości unormowania art. 87 ust. 6 pkt 1 u.p.t.u. wynika, że chodzi o podatek naliczony wynikający z kwot należności, które zostały uregulowane, zobowiązanie spełniono, a jeśli pomiędzy stronami nastąpiły rozliczenia pieniężne, to musi zostać spełniony warunek dotyczący, przy przekroczeniu ustalonej kwoty, zapłaty poprzez rachunek bankowy.
3. Przepis art. 87 ust. 6 pkt 1 u.p.t.u. należy uznać za spełniony także wtedy, gdy zamiast zapłaty należności z faktury, pomiędzy podatnikiem i wystawcą faktury dochodzi do wzajemnego potrącenia wierzytelności w wyniku którego obowiązek zapłaty wynikający z transakcji udokumentowanej fakturą wygasa.
   
   

Nie można w tym miejscu pominąć stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd ten w wyroku z 2 czerwca 2011 roku (sygnatura: I FSK 1075/10) jednoznacznie wskazuje, że: " Art. 87 ust. 6 pkt 1 u.p.t.u. należy uznać za spełniony także wtedy, gdy zamiast zapłaty należności z faktury, pomiędzy podatnikiem i wystawcą faktury dochodzi do wzajemnego potrącenia wierzytelności w wyniku którego obowiązek zapłaty wynikający z transakcji udokumentowanej fakturą wygasa." Podkreślić należy, że cytowane wyżej orzeczenia stanowią jedynie mały wycinek ugruntowanej, stałej linii orzecznictwa Sadów Administracyjnych.

Mając na uwadze powołane orzecznictwo na tle treści art. 87 ust. 6 ustawy VAT uznać należy, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT).

Natomiast art. 87 ust. 6 ustawy stanowi, że na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

-przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że na wniosek podatnika i przy spełnieniu określonych warunków podstawowe terminy zwrotów mogą być skrócone (do 25 dni). Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

1. opłaci wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT-7,
2. zapłata za te faktury zostanie dokonana bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ust. 1 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
   
   

Przepis ten ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 EURO, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej. Nie odnosi się natomiast do zapłaty w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności, którą reguluje art. 498 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 498 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014r., poz. 121), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu towarami związanymi z transportem kolejowym i koksem, także świadczy usługi dla kolejnictwa. Spółka dokonuje dostaw towarów i świadczenia usługi zarówno na terenie kraju jak i zagranicą. Struktura kupowanych towarów i usług oraz fakt, iż duża część sprzedaży jest dokonywana za granicę powoduje, że w Spółce często występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, która była wykazywana, jako kwota do zwrotu na rachunek bankowy Spółki. Obecnie spółka zamierza wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w trybie art. 87 ust. 6 ustawy VAT. Spółka reguluje swoje zobowiązania z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Regulowanie zobowiązań następuje gotówką, przelewem lub na podstawie wzajemnego potrącenia. Ponadto Spółka spełnia pozostałe warunki określone w powołanym art. 87 ust. 6 ustawy VAT.

Podatek naliczony, który Spółka wykaże w deklaracji VAT-7, w której wystąpi o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji wynikać będzie wyłącznie z faktur, które do dnia złożenia deklaracji:

1. zostaną zapłacone za pośrednictwem przelewu bankowego,
2. zostaną zapłacone gotówką, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej,
3. zostaną uregulowane poprzez wzajemne potrącenie w trybie art. 498 i nast. Kodeksu cywilnego.
   
   

Wzajemne potrącenie następuje na podstawie pisemnego porozumienia, które Spółka zawiera z kontrahentem, wobec którego ma jednocześnie zobowiązania i należności. Porozumienie to jest każdorazowo zawierane na piśmie ze wskazaniem daty jego realizacji. Podstawą do zawarcia porozumienia jest art. 498 i następne Kodeksu cywilnego i jest ono realizowane zgodnie z powołanymi przepisami.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy Spółka ma prawo otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji w sytuacji, w której Spółka dokonuje wzajemnych potrąceń (kompensaty) należności regulując tym samym swoje zobowiązania i wykazując w kwocie podatku naliczonego również wartość podatku wynikającego z faktur uregulowanych w drodze wzajemnego potrącenia.

Dokonując analizy przytoczonych powyżej przepisów należy stwierdzić, że art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy nie stawia ograniczeń co do formy zapłaty należności. A zatem dopuszczalne jest, że jedną z form zapłaty może być potrącenie, które zgodnie z treścią art. 498 Kodeksu cywilnego, daje skutek w postaci wzajemnego umorzenia wierzytelności do wysokości niższej z nich. Potrącenie (kompensata) wzajemnych wierzytelności niewątpliwie stanowi zapłatę należności.

Należy jednak pamiętać, że powyższa zasada, w pewnych określonych prawem okolicznościach, doznaje ograniczenia, o ile podatnik chce skorzystać z możliwości skrócenia terminu do zwrotu nadwyżki podatku.

Dokonując analizy przytoczonych powyżej przepisów należy stwierdzić, że art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy odwołuje się do art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym należności, których wysokość nie przekracza kwoty 15.000 euro mogą być regulowane zarówno gotówką, jak i przelewem na rachunek bankowy kontrahenta podatnika. Jednakże, gdy płatność wynikająca z jednorazowej transakcji przekracza 15.000 euro, to wówczas bezwzględnie należy dokonać tej zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego. Cytowany przepis bowiem w sposób jednoznaczny i bardzo czytelny wskazuje, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Tak więc wskazany przepis art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy, w sytuacji, gdy podatnik chce skorzystać z uprawnienia w nim wskazanego, nakazuje bezwzględnie dokonać zapłaty za dokonane zakupy gotówką bądź przelewem za pośrednictwem rachunku bankowego. W żadnym miejscu wskazany przepis nie odnosi się do możliwości regulowania należności w drodze potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności. Tym samym Wnioskodawca chcąc skorzystać z tego uprawnienia szczególnego, tzn. otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, jest zobowiązany dokonać zapłaty gotówką lub przelewem za faktury dotyczące transakcji poniżej 15.000 euro oraz wyłącznie przelewem z rachunku bankowego w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami, gdy należność przekracza kwotę 15.000 euro, o której mowa w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zatem, aby konieczne stało się dokonanie zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego muszą być spełnione kumulatywnie dwie przesłanki. Mianowicie, podmioty dokonują wzajemnych rozliczeń w związku z prowadzonymi przez siebie działalnościami gospodarczymi, a nadto jednorazowa wartość takiej transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że przymus dokonania rozliczeń w opisanej sytuacji za pośrednictwem rachunku bankowego jednocześnie wyklucza przeprowadzenie tego rodzaju transakcji w formie potrącenia. Istota kompensaty nie polega bowiem na przekazaniu określonej realnej kwoty pieniędzy, lecz na uregulowaniu należności poprzez potrącenie jednej wierzytelności z drugą wierzytelnością, pod warunkiem, że przedmiotem obu są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości, oznaczone co do gatunku, obie są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym.

W przedstawionych okolicznościach sprawy, warunkiem bezwzględnym, jaki Wnioskodawca musi spełnić, jest zapłata w całości należności za towar wynikających z rozliczonych faktur. Wnioskodawca wskazał, że podatek naliczony, który Spółka wykaże w deklaracji VAT-7, w której wystąpi o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji wynikać będzie wyłącznie z faktur, które do dnia złożenia deklaracji:

1. zostaną zapłacone za pośrednictwem przelewu bankowego,
2. zostaną zapłacone gotówką, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej,
3. zostaną uregulowane poprzez wzajemne potrącenie w trybie art. 498 i nast. Kodeksu cywilnego.
   
   

Nie dochodzi zatem w tych przypadkach do zapłaty z tytułu nabycia towarów wyłącznie w formie gotówki ani przelewu.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie będzie miał prawa do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przyśpieszonym terminie 25 dni, jeśli będzie dokonywał potrącenia w formie kompensaty jakiejkolwiek należności za faktury, z których podatek naliczony uwzględnił w deklaracji VAT.

Oczywiście w przypadku, gdy podatnik będzie dokonywał kompensaty należności ze zobowiązaniem kontrahenta w drodze wzajemnego potrącenia należności, to nastąpi wygaśnięcie zobowiązania, jednakże pozbawi to podatnika możliwości ubiegania się o dokonanie przez urząd skarbowy zwrotu różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym w skróconym terminie – 25 dni.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, składając wniosek o wcześniejszy zwrot, w sytuacji, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji wynikają z faktur dokumentujących transakcje, będą uregulowane poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności (kompensatę) – nie będzie uprawniony do zwrotu różnicy podatku VAT (wynikającego z tych faktur) w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia. Rozliczenie bowiem faktur poprzez potrącenie wzajemnych należności nie wyczerpuje znamion przepisu art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy i w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie stanowi podstawy do ubiegania się o zwrot ww. nadwyżki w przyspieszonym terminie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W złożonym wniosku Wnioskodawca na poparcie własnego stanowiska wskazał orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 czerwca 2011r. sygn.. akt I FSK 1075/10 oraz orzeczenia:

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 kwietnia 2014 roku (sygnatura: III SA/Wa 2374/13).
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lutego 2013 roku (sygnatura: III SA/Wa 1806/12).
  
  

Powołane rozstrzygnięcia zapadły w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Niemniej jednak należy przytoczyć uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z 31 marca 2011r., sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd „(…) podziela wprawdzie stanowisko strony, że zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego, a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkowywać się do wskazywanych przez wnioskodawcę orzeczeń, a tym bardziej interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach. Należy podkreślić, że organ udzielający interpretacji, nie miał obowiązku ustosunkowania się do przywołanych przez Spółkę orzeczeń i interpretacji (...)”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.