Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-159/15-2/AG
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania kosztów pozyskania kredytów i pożyczek oraz odsetek od tych kredytów i pożyczek, zaciągniętych na budowę budynków i zakup gruntu, na którym wznoszone są budynki, za koszt bezpośredni i ujęcia ich w kosztach uzyskania przychodów w dacie uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokali wraz z udziałem w gruncie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania kosztów pozyskania kredytów i pożyczek oraz odsetek od tych kredytów i pożyczek zaciągniętych na budowę budynków i zakup gruntu, na którym wznoszone są budynki, za koszt bezpośredni i ujęcia ich w kosztach uzyskania przychodów w dacie uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokali wraz z udziałem w gruncie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (osoba fizyczna) jest wspólnikiem w spółce osobowej: I…..Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w … (dalej Spółka), która w czerwcu 2014 r. rozpoczęła działalność deweloperską. W ramach tej działalności zostały nabyte grunty i rozpoczęto budowę budynków mieszkalnych w celu ich zbycia, tj. zbycia lokali w tych budynkach. Rozliczając transakcje zbycia lokali Spółka będzie ewidencjonowała uzyskane środki jako przychody ze zbycia wyrobów gotowych. W celu realizacji takiego przedsięwzięcia Spółka będzie zaciągała kredyty i pożyczki. Pozyskując finansowanie w drodze kredytów i pożyczek Spółka zaciągnie je na konkretny cel, tzn. w umowie kredytu czy pożyczki będzie wyraźnie wskazane, że są one udzielone konkretnie i wyłącznie w celu finansowania budowy budynków i zakupu gruntów pod takie budynki. Z uwagi na takie ukształtowanie umów kredytowych i pożyczek istnieć będzie ich bezpośredni związek z wytworzeniem produktu i sprzedażą towaru, za jaki Spółka uznaje grunt. Ze względu na to, że proces wytwarzania produktu (lokale mieszkalne) trwa powyżej roku, na płaszczyźnie prawa bilansowego Spółka, zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości, kwalifikuje koszty związane z zaciągnięciem i korzystaniem z kredytów oraz pożyczek jako koszty bezpośrednio powiązane z produkcją/dostawą, a co za tym idzie rozliczy po stronie kosztów w dacie uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży lokali wraz z przynależnymi do nich udziałami w gruncie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty pozyskania kredytów i pożyczek oraz zapłacone odsetki, uiszczane na podstawie umów kredytów i pożyczek, zaciągniętych konkretnie na budowę budynków i nabycie gruntu, na którym są wznoszone budynki, mogą być sklasyfikowane na płaszczyźnie podatku dochodowego jako bezpośrednie, które uwzględnione są w rachunku podatkowym w dacie uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokali wraz z udziałem w gruncie?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty pozyskania kredytów i pożyczek oraz zapłacone odsetki, uiszczane na podstawie umów kredytów i pożyczek, zaciągniętych na budowę budynków i nabycie gruntu, na którym są one wznoszone, mogą być sklasyfikowane na płaszczyźnie podatku dochodowego jako koszty bezpośrednie i ujmowane w rachunku podatkowym na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r., poz. 361, z poźn. zm.), dalej „ustawa o PIT” (z uwzględnieniem art. 22 ust. 5a i 5b oraz art. 23 ust. 1 pkt 32 tej ustawy).

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Dodatkowo ustawodawca podatkowy zastrzegł, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do danego roku podatkowego, ponoszone po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia takiego zeznania, jeśli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

-są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5a ustawy o PIT).

Gdyby podatnik poniósł koszty bezpośrednio związane z przychodami, po sporządzeniu sprawozdania lub odpowiednio złożeniu zeznania, koszty powinny być potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 22 ust. 5b ustawy o PIT).

Ze względu na to, że w regulacjach ustawy o PIT prawodawca nie wskazał w jakich okolicznościach koszty mogą być uznane za bezpośrednio związane z przychodami, wyznaczając zakres przedmiotowy zastosowania przepisu art. 22 ust. 5 ustawy o PIT należy odwołać się do wykładni słownikowej. Użyte przez ustawodawcę pojęcie „bezpośrednio” oznacza, że „coś dotyczy czegoś wprost”. Tym samym, do grupy kosztów bezpośrednich, uwzględnianych w rachunku podatkowym, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 5 ustawy o PIT (z zastrzeżeniem art. 5a i 5b ustawy o PIT), zalicza się wszystkie wydatki, które w obiektywnym ujęciu można uznać za przyporządkowane do konkretnych przychodów, w sposób bezpośredni powiązane z takimi przychodami. Niewątpliwie, pomimo ciągłych rozbieżności pomiędzy prawem podatkowym i bilansowym oraz tzw. autonomii prawa podatkowego, ustalając charakter kosztu (jako bezpośredni lub pośredni), należy posiłkowo stosować zasady prawa bilansowego. Jak bowiem zwykło się przyjmować i co pozostaje w zgodzie z istotą prawa bilansowego, stosowana przez jednostkę polityka rachunkowości winna odzwierciedlać rodzaj prowadzonej przez nią działalności (również z uwzględnieniem jej specyfiki).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro w analizowanej sytuacji Spółka będzie zaciągała kredyty i pożyczki na konkretne przedsięwzięcia (nabycie gruntu i budowa budynków z lokalami na sprzedaż), to wydatki związane z zaciągnięciem i obsługą takich „narzędzi” finansowania, a w szczególności odsetki zapłacone na podstawie takich umów, które zgodnie z przyjętą przez Spółkę polityką rachunkowości są przyporządkowane do konkretnych przychodów z tytułu zbycia lokali wraz z udziałem w gruncie, również na płaszczyźnie prawa podatkowego należy uznać za koszty bezpośrednio związane z przychodami z tytułu zbycia lokali wraz z udziałem w gruncie. W konsekwencji, wydatki takie winny być ujmowane w kosztach podatkowych w dacie uzyskania przychodu (z uwzględnieniem art. 22 ust. 5a i 5b ustawy o PIT) z tytułu zbycia lokali wraz z udziałem w gruncie. Ze względu na to, że sprzedaż lokali dokonywana jest w czasie, stosując art. 22 ust. 5 ustawy o PIT Spółka uwzględni to ujmując w momencie uzyskania przychodów z tytułu zbycia konkretnego lokalu i przypadającego na ten lokal udziału w gruncie, taką część kosztów, jaka proporcjonalnie przypada na uzyskany przychód. W przypadku rozliczania w kosztach wydatków z tytułu odsetek, należy zastosować dokładnie takie same metody, jak w odniesieniu do pozostałych kosztów pozyskania finansowania, z uwzględnieniem jednak regulacji art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT, według której do kosztów podatkowych nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Oznacza to, że odsetki od kredytów i pożyczek, o których mowa w części „Opis zdarzenia przyszłego” stanowią koszt bezpośredni ujmowany w rachunku podatkowym na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o PIT, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b, które ujmowane są w rachunku podatkowym w dacie uzyskania przychodu, lecz w kwocie nie wyższej niż kwota zapłaconych do tego dnia odsetek. Zastrzec bowiem należy, że regulacje art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie definiują momentu ujęcia wydatku w kosztach, a jedynie stanowią o tym, jakie wydatki nie mogą być kosztem, jak w przypadku pkt 32. Taka regulacja faktycznie wskazuje jaki musi być spełniony warunek, aby wydatki mogły być kosztem – w powyższej sprawie jest to zapłata.

Zaprezentowana powyżej wykładnia znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt …., czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr …, z dnia 10 września 2010 r. Ten pogląd podzielił też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z dnia 24 sierpnia 2010 r., Nr … i z dnia 24 grudnia 2010 r., Nr …..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.