Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.239.2015.IMD
z 15 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 i 699) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2015 r. Nr IBPB II/1/415-874/14/ASz wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Miejskiej Biblioteki Publicznej w J. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z umorzeniem opłat z tytułu przetrzymywania materiałów bibliotecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 21 stycznia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając – na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja została wydana na wniosek złożony w dniu 22 października 2014 r.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący opis stanu faktycznego:

Wnioskodawca, zgodnie z obowiązującym wewnętrznym Regulaminem Udostępniania Zbiorów, pobiera od czytelników kary za przekroczenie terminu zwrotu książek oraz innych materiałów bibliotecznych.

Należność za przetrzymywanie materiałów bibliotecznych jest rodzajem opłaty i możliwość jej pobierania wynika z art. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach. Natomiast wysokość opłat wynika z w/w Regulaminu Biblioteki Publicznej. W ustawie o bibliotekach należność za przetrzymywanie materiałów bibliotecznych jest określona jako „opłata za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych”, która w Regulaminie Wnioskodawcy nazwana jest karą.

Zdarzają się sytuacje, w których czytelnik występuje do Dyrektora z prośbą o częściowe lub całościowe umorzenie tej kary. Decyzja o umorzeniu podejmowana jest na indywidualny wniosek czytelnika. Wniosek ten podlega zaopiniowaniu przez Kolegium Biblioteczne, powołane jako organ doradczy Dyrektora. Po zaopiniowaniu wniosku, umorzenie kary z tytułu przetrzymywania materiałów bibliotecznych dokonywane jest na podstawie ostatecznej decyzji Dyrektora tylko w uzasadnionych przypadkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca z tytułu całościowego lub częściowego umorzenia kary za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych ma rozpoznać przychód u czytelnika na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z art. 42a wystawić czytelnikowi PIT-8C „Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych”?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzona kwota kary za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych nie stanowi przychodu czytelnika w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z czym nie występuje obowiązek wystawienia czytelnikowi PIT-8C „Informacja o wypłaconych stypendiach, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych”.

Wypożyczenie książek odbywa się nieodpłatnie. W przypadku przekroczenia ich terminu zwrotu naliczane są kary za przetrzymanie materiałów bibliotecznych. Kary te stanowią uszczuplenie majątku czytelnika, a ich umorzenie jest zaniechaniem czynności prowadzących do poniesienia przez niego straty finansowej. Ponadto, za umorzeniem w/w kary nie idzie korzyść, za którą czytelnik mógłby nie płacić.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Zasady opodatkowania dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Z kolei zasady funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych w zakresie gospodarki finansowej określa ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).

Na podstawie art. 59 ust. 1-3 ustawy o finansach publicznych:

• w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom podległym, mogą być umarzane albo ich spłata może być odraczana lub rozkładana na raty, na zasadach określonych przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego,
• organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określi szczegółowe zasady, sposób i tryb udzielania ulg, o których mowa w ust. 1, warunki dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną, oraz wskaże organ lub osobę uprawnione do udzielania tych ulg,
• organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, postanowić o stosowaniu z urzędu ulg, w przypadku wystąpienia okoliczności wymienionych w art. 56 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.
  
  

W świetle powyższego należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające organom administracji rządowej, państwowym jednostkom budżetowym i państwowym funduszom celowym, mogą być umarzane w całości jeżeli:

• osoba fizyczna - zmarła, nie pozostawiając żadnego majątku albo pozostawiła majątek niepodlegający egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawiła przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 6000 zł,
• osoba prawna - została wykreślona z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie,
• zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,
• jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji,
• zachodzi ważny interes dłużnika lub interes publiczny.
  
  

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy, stanowiąca, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zastosowanie w stosunku do osoby fizycznej instytucji umorzenia przez uprawniony do tego organ, nie zawsze oznacza, powstanie po jej stronie przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Umorzenie otrzymanych uprzednio należności pieniężnych (brak obowiązku zwrotu pobranych świadczeń) stanowi przychód z tzw. innych źródeł. W tym bowiem przypadku po stronie dłużnika - w momencie zwolnienia z długu - powstaje przysporzenie o charakterze majątkowym.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku, umorzenie kwoty kary za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych nie jest powiązane z otrzymanym uprzednio przez podatnika świadczeniem, zatem w tym przypadku u osoby tej nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji w sytuacji zaistnienia tego rodzaju okoliczności prawnych i faktycznych na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia rocznej informacji PIT 8C.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 października 2014 r. należy uznać za prawidłowe.

Z tego względu należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 21 stycznia 2015 r. Nr IBPB II/1/415-874/14/ASz, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.