Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-86/15-4/AP
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 13 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 16 kwietnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-86/15-2/AP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 21 kwietnia 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 28 kwietnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (dalej: Spółka) prowadzi działalność informatyczną, polegającą w głównej mierze na projektowaniu, wytwarzaniu i wdrażaniu rozwiązań informatycznych dla biznesu. Spółka działa w takich branżach, jak: FMCG, motoryzacja, przemysł ciężki, logistyka, SHE, DIY, dostarczając rozwiązania i usługi w obszarach elektronicznej wymiany danych, archiwizacji dokumentów elektronicznych, rozwiązań mobilnych, czy też segmencie ERP. W ramach swojej działalności Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę, których można podzielić na następujące kategorie:

• administratorzy systemów informatycznych (ADM),
  

• architekci systemów, architekci oprogramowania, programiści (DEV),
  

• projektanci intefejsu użytkownika (PIU),
  

• graficy komputerowi (GRA),
  

• testerzy oprogramowania (TES),
  

• analitycy i wdrożeniowcy (WDR).
  
  

Ww. pracownicy wykonują obowiązki służbowe związane z tworzeniem utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

I tak, do obowiązków poszczególnych grup pracowników należą w szczególności:

• Administratorzy systemów informatycznych (ADM):
  • projektowanie, implementacja i optymalizacja baz danych,
    
  • programowanie skryptów systemowych w językach skryptowych,
    
  • tworzenie dokumentacji dotyczącej wewnętrznych rozwiązań i podjętych działań konfiguracyjnych,
    
  • optymalizacja, modernizacja i przystosowywanie aplikacji oraz systemów do nowych wymogów,
    
  • tworzenie infrastruktur aplikacji w połączeniu z wdrażaniem nowoczesnych rozwiązań,
    
  • projektowanie i implementacja warstwy aplikacji systemów operacyjnych,
    
  • projektowanie i implementacja struktury sieci systemów informatycznych,
    
  • projektowanie i implementacja reguł bezpieczeństwa sieciowego i systemowego,
    
  • optymalizacja i wdrażanie nowych rozwiązań informatycznych,
    
  • projektowanie i implementacja rozwiązań monitorujących środowisko systemów informatycznych,
    
  • projektowanie aplikacji,

• Architekci systemów, architekci oprogramowania, programiści (DEV):
  • tworzenie projektu architektury systemu,
    
  • tworzenie projektu architektury programu,
    
  • tworzenie kodu programu,
    
  • tworzenie dokumentacji wytworzonego kodu programu,
    
  • tworzenie testów jednostkowych dla wskazanego kodu programu,
    
  • tworzenie projektu klas programu,
    
  • tworzenie projektu struktur bazy danych,
    
  • tworzenie dokumentacji technicznej,
    
  • tworzenie dokumentacji na podstawie wymagań klienta,

• Projektanci intefejsu użytkownika (PIU):
  • tworzenie graficznego interfejsu użytkownika we wszystkich aplikacjach,
    
  • tworzenie i modyfikacja stron www,
    
  • tworzenie prototypów interfejsu użytkownika,
    
  • tworzenie i modyfikacja plików graficznych wykorzystywanych w projektach,

• Graficy komputerowi (GRA):
  • projektowanie logo/logotypów,
    
  • projektowanie layoutu stron internetowych,
  • projektowanie folderów, ulotek, wizytówek, bannerów, roll-upów reklamowych, teczek, billboardów,
    
  • projektowanie ikon do aplikacji,
  • przygotowanie animacji, filmów promocyjnych – projektowania grafiki na potrzeby internetu,
    
  • projektowanie kompozycji graficznych wykorzystywanych w reklamie i wydawnictwach,
    
  • projektowanie prezentacji graficznych i multimedialnych,

• Testerzy oprogramowania (TES):
  • tworzenie przypadków testowych,
    
  • tworzenie projektów testów informatycznych,

• Analitycy i wdrożeniowcy (WDR):
  • tworzenie logiki biznesowej produktu,
    
  • tworzenie analiz przedwdrożeniowych,
    
  • tworzenie dokumentacji wdrożeniowej,
    
  • tworzenie definicji raportów,
    
  • tworzenie portfolio produktów.
  
  
  

Wyżej wymienione czynności mają charakter indywidualny i niepowtarzalny. Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Z kolei w myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej, przy czym zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej, zaś prawa osobiste przysługują pracownikowi. Przepis art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest stosowany wprost w Spółce - umowy o pracę nie przewidują żadnych odmiennych regulacji w tym zakresie.

System wynagrodzeń obowiązujący u Wnioskodawcy oprócz wynagrodzenia zasadniczego przewiduje premie okresowe (kwartalne, półroczne i/lub roczne) oparte o karty celów oraz nagrody projektowe przyznawane uznaniowo po zakończeniu projektu, którego efektem jest utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Obecnie do wszystkich przychodów wynikających ze stosunku pracy pracodawca stosuje koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka planuje zastosować do wynagrodzenia za prace twórcze 50% koszty uzyskania przychodu, wynikające i obliczone zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 oraz ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby prawidłowo stosować normę 50% kosztów uzyskania przychodów Spółka planuje w umowach o pracę pracowników wykonujących czynności wymienione wyżej, umieścić zapis, że przejście autorskich praw majątkowych do utworów, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzonych przez pracownika w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, na pracodawcę, nastąpi za wynagrodzeniem z tytułu wykonywania pracy twórczej. Ponadto, Spółka planuje wprowadzić w umowach o pracę procentowy podział wynagrodzenia zasadniczego na wynagrodzenie przysługujące pracownikowi z pracy o charakterze twórczym, do którego zastosuje 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na wynagrodzenie z tytułu wykonywania przez pracownika pozostałych obowiązków pracowniczych, do których zastosuje koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Procentowy podział wynagrodzenia w umowie o pracę określony zostanie na podstawie analizy zakresu obowiązków dla poszczególnych stanowisk zdefiniowanych w karcie opisu stanowiska oraz analizy czasu poświęconego na prace twórcze z przydzielonych zadań za rok 2014.

Ponadto, Spółka będzie dokonywała weryfikacji ustalonego procentu stanowiącego czynności twórcze raz do roku i w razie zmian będzie korygowała zapisy w umowie z pracownikiem. W kartach celów, na podstawie których przyznawane są premie okresowe, pracodawca ściśle określi, jaka część premii jest związana z pracą o charakterze twórczym, a jaka z pozostałymi obowiązkami. Dodatkowo każdy pracownik wykonujący czynności wskazane wyżej będzie prowadził ewidencję czasu pracy poświęconego na pracę twórczą. Ewidencja ta będzie zawierała sumaryczną liczbę godzin, poświęconych na prace twórcze nad danym utworem w danym miesiącu. Po zakończonym miesiącu, w oparciu o prowadzoną przez pracownika ewidencję, pracodawca wyliczy procent czasu pracy, w którym pracownik wykonywał prace twórcze. Analogicznie Spółka podzieliła wynagrodzenie zasadnicze pracownika do części wynagrodzenia przysługującego za prace twórcze stosując 50% koszty uzyskania przychodów. Ponadto, Spółka zastosuje 50% koszty uzyskania przychodów do tej części premii okresowej, która zgodnie z kartą celów należna jest za wykonanie prac o charakterze twórczym, a także do premii projektowej.

Koszty 50% nie będą stosowane w odniesieniu do wynagrodzenia pracowników za okresy, w których pracownicy będą wykorzystywali urlop wypoczynkowy, przebywali na zwolnieniu lekarskim lub za inne okresy, w których nie będą świadczyć pracy o charakterze twórczym.

W piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że:

1. Pracownicy Wnioskodawcy są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
2. Prawa autorskie do utworów są przenoszone na Wnioskodawcę.
3. Wnioskodawca prowadzi ewidencję pracy twórczej pracowników, dzięki której możliwe jest określenie, ile czasu pracownicy poświęcili w ramach czasu pracy, pracy twórczej.
4. „Pracodawca”, o którym mowa we wniosku, to Wnioskodawca, czyli … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą mieć zastosowanie do tej części wynagrodzenia zasadniczego pracowników (zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, na warunkach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego), która wg prowadzonej przez pracowników ewidencji czasu pracy twórczej, stanowi przychód za wykonanie czynności o charakterze twórczym?
2. Czy 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą mieć zastosowanie do premii okresowych i/lub nagród projektowych przyznawanych pracownikom na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego?
3. Czy Wnioskodawca ma obowiązek weryfikowania na bieżąco, czy pracownik, którego wynagrodzenie jest obliczane z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodu wykorzystywał przewidziany w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limit łącznie, tj. także w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z innych, nieznanych Wnioskodawcy źródeł?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

Ad. 1.

50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą mieć zastosowanie do tej części wynagrodzenia zasadniczego pracowników, która stanowi przychód za wykonanie czynności o charakterze twórczym.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany jest na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od płatnika przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy, przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przedmiotem prawa autorskiego, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę wykonujący obowiązki służbowe, na które składają się czynności wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, tworzą utwory będące przedmiotem prawa autorskiego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca z chwilą przyjęcia utworu nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów, w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W umowach o pracę Wnioskodawca zamieści zapis, że przejście autorskich praw majątkowych do utworów, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzonych przez pracownika w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy na pracodawcę nastąpi za wynagrodzeniem z tytułu pracy twórczej. Ponadto, w umowach o pracę Wnioskodawca wskaże procentowy podział wynagrodzenia zasadniczego przysługującego za pracę o charakterze twórczym oraz za pozostałe prace. Procent wynagrodzenia przysługujący za pracę o charakterze twórczym obliczony zostanie na podstawie analizy zakresu obowiązków na poszczególnych stanowiskach pracy oraz czasu pracy pracowników w 2014 r.

Dodatkowo Wnioskodawca zobowiąże pracowników do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego na pracę o charakterze twórczym.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanych wyżej okolicznościach prawidłowe jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wynagrodzenia pracowników należnego w zamian za przeniesienie na rzecz Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez nich w ramach stosunku pracy.

Podobne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 stycznia 2015 r., Nr IBPBII/1/415-847/14/BJ:

„(...) należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

• praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  

• pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,
  

• umowa o pracę przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentację w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję
  

do przychodu z tego źródła mogą być zastosowane podwyższone koszty uzyskania przychodu, zgodnie z treścią powołanego art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Ad. 2.

50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą mieć zastosowanie do premii okresowych i/lub nagród projektowych przyznawanych pracownikom płatnika na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem prawa autorskiego, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę wykonujący obowiązki służbowe, na które składają się czynności wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, tworzą utwory będące przedmiotem prawa autorskiego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca z chwilą przyjęcia utworu nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów, w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

System wynagrodzeń pracowników Wnioskodawcy poza wynagrodzeniem zasadniczym, które zostanie podzielone procentowo (analogicznie do ilości czasu pracy poświęconego na czynności o charakterze twórczym oraz na pozostałe czynności) na wynagrodzenie (honorarium) z zastosowaniem, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% kosztów uzyskania przychodu i na wynagrodzenie za pracę pozostałe - z zastosowaniem kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 2 ww. ustawy, przewiduje również premie okresowe (kwartalne, półroczne i/lub roczne) a także nagrody projektowe przyznawane po zakończeniu projektu, którego efektem jest utwór.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem zdarzenia przyszłego, premie okresowe przyznawane są pracownikom na podstawie kart celów określonych indywidualnie dla każdego pracownika. W karcie celów określone są zadania pracownika na okres za jaki przysługuje premia oraz wysokość premii za wykonanie każdego z zadań. Część zadań, za które pracownikom przysługuje premia okresowa, jest ściśle związanych z tworzeniem utworów będących przedmiotem prawa autorskiego, do którego autorskie prawa majątkowe pracownik przekazuje Wnioskodawcy.

Każdorazowo przy uruchomieniu przez Wnioskodawcę projektu, którego efektem jest utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego (np. program komputerowy), ustalana jest tzw. Karta projektu.

Karta projektu określa w szczególności:

• Kierownika projektu,
  

• Zespół projektowy,
  

• Podział zadań pomiędzy członków zespołu,
  

• Budżet projektu,
  

• Wysokość nagród projektowych dla poszczególnych członków zespołu,
  

• Kryteria przyznania nagród projektowych.
  
  

Projekt kończy się powstaniem utworu, a po jego zakończeniu Wnioskodawca wypłaca pracownikom biorącym w nim udział nagrody projektowe w wysokości opisanej w karcie projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane premie okresowe, w części dotyczącej prac o charakterze twórczym oraz nagrody projektowe związane są z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzaniem tymi prawami oraz istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między premią okresową i nagrodą projektową, a twórczą pracą pracownika. Należy przyjąć, że stanowi ona zapłatę za efekt pracy twórczej.

Z przepisów przywołanych powyżej wynika, że o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego. Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że czynności wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy stanowią przedmiot działalności twórczej związanej z tworzeniem utworów, o których mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto czynności, które wykonują cechują się niepowtarzalnym charakterem i indywidualnym wkładem twórczym w rozumieniu ww. ustawy. Efektem czynności jest wytworzenie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że części premii okresowych oraz nagrody projektowe, przyznawane na zasadach opisanych powyżej, stanowią wynagrodzenie za pracę twórczą, a więc 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą mieć do nich zastosowanie.

Podobne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2014 r., Nr IBPBII/1/415-232/14/BD oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2013 r., sygn. akt IIFSK 1378/11.

Ad. 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera uregulowań, które nakładałyby na płatnika stosującego koszty uzyskania przychodów obowiązek monitorowania wysokości limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy z uwzględnieniem przychodów osiąganych ze źródeł innych niż u płatnika.

Wnioskodawca nie posiada narzędzi, które czyniłyby ten obowiązek możliwym do wykonania. Pracownik nie ma bowiem obowiązku informowania pracodawcy o innych źródłach przychodów, w stosunku do których stosowane są podwyższone koszty uzyskiwania przychodów. Pracownik jest jedynie uprawniony do złożenia pracodawcy oświadczenia o rezygnacji ze stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Można zatem z tych regulacji wnioskować, że to na pracowniku ciąży obowiązek oszacowania, czy w trakcie trwania roku podatkowego nie dojdzie do przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli takie zdarzenie będzie mieć miejsce, wówczas w ramach rocznego rozliczenia podatku pracownik będzie zobowiązany do zapłaty ewentualnej różnicy w podatku.

Tym samym należy przyjąć, że każdy płatnik jest zobowiązany do monitorowania limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko w odniesieniu do kosztów stosowanych względem przychodów wypłacanych pracownikom przez tego właśnie płatnika. W sytuacji, gdy limit ten zostanie przekroczony, płatnik jest zobowiązany zaprzestać stosowania 50% kosztów.

Podobne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2014 r., Nr IPPB2/415-808/13/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło lub zlecenia, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Dodać jednocześnie należy, że wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy, przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1 335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2 002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1 668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2 502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 cyt. ustawy wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą, należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak już wcześniej wskazano, forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonywane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje bowiem wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ww. ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
2. plastyczne,
3. fotograficzne,
4. lutnicze,
5. wzornictwa przemysłowego,
6. architektoniczne, architektoniczno – urbanistyczne i urbanistyczne,
7. muzyczne i słowno-muzyczne,
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3, ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego, jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów wykonanych w ramach umowy o pracę, bądź umowy zlecenia reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Mając na uwadze powyższe zaznaczyć należy, że w razie wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej (bądź też innego dokumentu regulującego kwestie w tym zakresie) powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności niechronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu, daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez pracownika z prawa autorskiego powinien wynikać wyraźnie z treści zawartej umowy o pracę (czy też innego stosownego dokumentu), gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie, by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

• praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  

• pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przez niego przychodu wynika z korzystania z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,
  

• umowa o pracę bądź inny dokument przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentacje w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję
  

-do przychodu z tego źródła mogą być zastosowane podwyższone koszty uzyskania przychodu, zgodnie z treścią powołanego art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność informatyczną, polegającą w głównej mierze na projektowaniu, wytwarzaniu i wdrażaniu rozwiązań informatycznych dla biznesu. Spółka zatrudnia na umowę o pracę kilka grup pracowników: administratorów systemów informatycznych (ADM), architektów systemów, architektów oprogramowania, programistów (DEV), projektantów intefejsu użytkownika (PIU), grafików komputerowych (GRA), testerów oprogramowania (TES), analityków i wdrożeniowców (WDR). Pracownicy, o których mowa wyżej, są twórcami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wykonywana przez nich praca ma charakter twórczy i jej efektem jest utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do wszystkich przychodów wynikających ze stosunku pracy Spółka stosuje koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka planuje jednak zastosować do wynagrodzenia za prace twórcze 50% koszty uzyskania przychodu, wynikające i obliczone zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 oraz ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka planuje w umowach o pracę umieścić zapis, że przejście autorskich praw majątkowych do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzonych przez pracownika w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, na pracodawcę nastąpi za wynagrodzeniem z tytułu wykonywania pracy twórczej. Ponadto, Spółka planuje wprowadzić w umowach o pracę procentowy podział wynagrodzenia zasadniczego na wynagrodzenie przysługujące pracownikowi z pracy o charakterze twórczym, do którego zastosuje 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na wynagrodzenie z tytułu wykonywania przez pracownika pozostałych obowiązków pracowniczych, do których zastosuje koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe stwierdzenia, wskazać należy, że 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, mogą zostać zastosowane do przychodów uzyskiwanych w ramach umowy o pracę. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym koszty te znajdą zastosowanie do tej części wynagrodzenia, która przysługuje pracownikom za pracę twórczą wykonywaną przez nich w ramach obowiązków pracowniczych jeśli – praca wykonywana przez pracowników jest twórcza, tzn. niepowtarzalna oraz jej efekt spełnia przesłanki utworu, określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, jeżeli z umowy o pracę wynika, że pracownik przekazuje prawa autorskie na rzecz Wnioskodawcy, a na podstawie prowadzonych u Wnioskodawcy systemów ewidencyjnych można ustalić jaka część wynagrodzenia dotyczy działalności twórczej pracowników, to Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu w stosunku do tej części wynagrodzenia (również do premii okresowych i/lub nagród projektowych przyznawanych pracownikom na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego), która faktycznie jest przychodem z tytułu wykonywania działalności o charakterze twórczym, tj. z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów, z uwzględnieniem limitu określonego w treści art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w postępowaniu podatkowym to na pracownikach będzie ciążył obowiązek udowodnienia, że istotnie przychody, do których zastosuje się 50% koszty uzyskania przychodu są przychodami z tytułu praw autorskich.

Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia ze stosunku pracy będzie należało zastosować zryczałtowane koszty, wynikające z przywołanego uprzednio art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; będą to bowiem składniki wynagrodzenia ze stosunku pracy niepozostające w uchwytnym związku przyczynowo-skutkowym z działaniami twórczymi kreującymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odnosząc się zaś do kwestii zastosowania przez Wnioskodawcę 50% łącznych kosztów uzyskania przychodów stwierdzić należy, że jeżeli przychód osób zatrudnionych na warunkach umowy o pracę przenoszącej prawa autorskie przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 85 528 zł, płatnik odstąpi od potrącania 50% kosztów uzyskania przychodów, bez możliwości uwzględnienia innych kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli zatem płatnik, który odprowadza zaliczkę na podatek od przychodów twórcy, pomniejszanych o 50% koszty uzyskania przychodu, nie posiada wiedzy na temat innych źródeł przychodu, którego uzyskanie uprawnia twórcę do pomniejszenia tego przychodu o 50% koszty uzyskania przychodu i nie otrzyma oświadczenia od twórcy o niestosowaniu przy obliczaniu zaliczek na podatek 50% kosztów uzyskania przychodów, będzie nadal zobligowany do pomniejszania przychodów osób wykonujących działalność na podstawie umowy o pracę, o 50% koszty uzyskania przychodu do wysokości limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Fakt, że płatnik jest pozbawiony informacji na temat dochodów podatnika z działalności o charakterze twórczym z kilku źródeł, wyłącza jego odpowiedzialność z art. 30 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613,), a przenosi ją na podatnika, który będzie odpowiadał za niepobrany podatek.

Ze względu na powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie ma obowiązku weryfikowania na bieżąco, czy pracownik, którego wynagrodzenie jest obliczane z zastosowaniem podwyższonych kosztów uzyskania przychodów wykorzystał przewidziany w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limit łącznie, tj. również w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z innych, nieznanych Spółce źródeł przychodów.

Należy także podkreślić, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy zatrudnionych przez Niego pracowników za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w świetle której ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Stosownie do tej definicji, przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

Zatem, w trybie wydawania interpretacji, określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów, a tym samym do stwierdzenia, czy efektem pracy pracowników Wnioskodawcy jest powstanie utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a tym samym, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w istocie powstaną u pracowników uprawnienia z tytułu autorskich praw majątkowych do utworów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.