2015.05.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-52/15/LSz
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach organizowanej przez Wnioskodawcę imprezy wyjazdowej dla swoich klientów - jest nieprawidłowe.
prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych przez Wnioskodawcę nagród przekazywanych uczestnikom konkursów oraz upominków wręczanych klientom w wybranych okresach np. świątecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych przez Wnioskodawcę towarów i usług.

Wniosek uzupełniono pismem z 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 kwietnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-52/15/LSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność głównie w zakresie handlu wyrobami sanitarno instalacyjnymi. Odbiorcami towarów oferowanych przez Wnioskodawcę są przede wszystkim instalatorzy - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz małe spółki.

W celu zwiększenia przychodów, dla Klientów, którzy w określonym przedziale czasowym osiągną określony pułap obrotów, Wnioskodawca organizuje imprezy wyjazdowe, podczas których zaproszeni goście mają zapewnione przejazdy, zakwaterowanie, wyżywienie oraz atrakcje turystyczne, kulturalne i rozrywkowe - np. pokaz laserowy, koncert, udział w wydarzeniach sportowych itp. Zdarza się, że podczas takiej imprezy odbywają się konkursy z nagrodami.

Spółka posiada też dokumentację związaną ze spełnieniem warunków przyznania nagrody, a zakupy są udokumentowane fakturami VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT od 1997 roku z tytułu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży wyrobów sanitarnych.
Imprezy są organizowane we własnym zakresie, we współpracy z organizatorem bądź nabywane w całości od organizatora, impreza jest organizowana w celach turystycznych, poza tym ma na celu promocję marki G.
Pomiędzy Wnioskodawcą a organizatorem nie zawarto żadnej umowy ramowej, umowy są zawierane w ramach poszczególnych imprez, a ich zakres jest różny, w zależności od stopnia zaangażowania organizatora oraz rodzaju imprezy, usługi: transport, zakwaterowanie, wyżywienie, atrakcje kulturalne, rozrywkowe, sportowe itp.
Zdarza się, że przedmiotem nabycia jest kompleksowa usługa obejmująca przejazdy, noclegi, wyżywienie, atrakcje kulturalne, rozrywkowe, sportowe itp. Zachodzą też sytuacje, kiedy Wnioskodawca kupuje poszczególne usługi odrębnie od różnych podmiotów zewnętrznych, tj. osobno usługa transportu, osobno hotelowa, osobno bilety wstępu itp. Wnioskodawca nie świadczy tych usług we własnym zakresie, są one nabywane od osób trzecich.
Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca w związku z usługą dotyczącą imprezy wyjazdowej dokonuje nabycia odrębnych usług noclegowych lub gastronomicznych, jeśli tak to należy wskazać dla każdej z usług symbol PKWiU zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.)”, Wnioskodawca odpowiedział, że 56.21.19.0; 56.10.11.0; 56.10.13.0; 55.10.10.0.
Wnioskodawca zapewnia uczestnikowi wyjazdu kompleksową obsługę w zakresie transportu, zakwaterowania, wyżywienia, atrakcji itp. Dokonując zakupu usług w celu organizacji wyjazdu działa we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywa towary i usługi dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdu oraz własnych w zakresie promocji swojej marki.
Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz.U. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdów oraz czy posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie.
Na pytanie tut. organu „Czy zakup towarów i usług dotyczący imprezy wyjazdowej dokumentowany jest fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę, jeśli tak to czy ww. zakupy służą celom prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (jakie to cele?)”, Wnioskodawca odpowiedział, że tak, faktury są wystawiane na Wnioskodawcę, zakupy te służą celom działalności gospodarczej - cele promocyjne, uczestnikami wyjazdów są osoby wyłonione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę sprzedażą premiową oraz reklamowe.
Uczestnicy wyjazdów nie muszą ponosić żadnych wydatków związanych z wyjazdem (poza wydatkami osobistymi np. pamiątki itp.).
Wydawane w ramach konkursów nagrody są nabywane przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, zakupy są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Do wydawania nagród nie jest zobowiązany organizator rozumiany jak podmiot zewnętrzny, robi to Wnioskodawca we własnym zakresie.
Jeżeli Wnioskodawca powierza organizację wyjazdu podmiotowi zewnętrznemu, to podmiotowi temu jest wypłacane wynagrodzenie. Nagrody rzeczowe są przekazywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, a ich wartość nie jest wkalkulowana w wynagrodzenie organizatora.
Nagrody są z reguły rzeczowe np. zegarki, polary itp., mogą to być również np. wycieczki, bilety wstępu na imprezy sportowe itp. Nagrodami nie są bony na zakupy u Wnioskodawcy.
Na pytanie tut. organu „Czy nieodpłatnie przekazane nagrody w ramach konkursu mają wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy – jeśli tak to jaką? Czy nagrody te są opatrzone logo firmy Wnioskodawcy”, Wnioskodawca odpowiedział, że nagrody mogą mieć wartość użytkową dla uczestnika, np. bluza polarowa, zegarek, smycz do telefonu/kluczy, sprzęt agd, aparaty fotograficzne, narzędzia itp. Nagrody te są opatrzone logo firmy Wnioskodawcy.
Na pytanie tut. organu „Czy nabycie usługi zorganizowania imprezy wyjazdowej (lub towarów, usług składających się na ww. imprezę), w której uczestniczą Klienci Wnioskodawcy, związane jest wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych, czy też innych (jakich – zwolnionych, niepodlegających opodatkowaniu)”, Wnioskodawca odpowiedział, że nabycie usługi jest związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Nabycie upominków jest związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
W okresach świątecznych zakupy są premiowane upominkami w postaci np. słodyczy, kawy, alkoholu, kalendarzy, gadżetów, narzędzi itp. Nabycie jest dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.
Wydanie jest dokumentowane fakturą wewnętrzną.
Na pytanie tut. organu „Czy nieodpłatnie przekazane upominki mają wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy – jeśli tak to jaką? Czy upominki te są opatrzone logo firmy Wnioskodawcy”, Wnioskodawca odpowiedział, że można przyjąć, że upominki mają wartość dla klienta - może je zjeść, bądź korzystać z otrzymanego gadżetu. Nie wszystkie produkty są opatrzone logo Wnioskodawcy (np. kawa, czy słodycze nie posiadają logo Wnioskodawcy, gadżety z reguły są oznaczone), jednak są one opakowane w sposób eksponujący logo Wnioskodawcy.
Na pytanie tut. organu „Czy wyjazdy, upominki są wydawane Klientom wyłącznie w związku z osiągnięciem określonego pułapu obrotów w określonym przedziale czasowym (wybranym okresie) i nie wiążą się z żadnymi innymi czynnościami np. odpowiednim eksponowaniem towarów, posiadaniem pełnego asortymentu towarów, reklamą towarów, innymi czynnościami (jakimi?), wykonywanymi przez Klientów na rzecz Wnioskodawcy”, Wnioskodawca odpowiedział, że nagrody są wydawane w związku z osiągnięciem oznaczonego pułapu obrotów w określonym czasie.
Niektóre upominki, np. kalendarze mogą stanowić prezenty o małej wartości, jednak w dużej mierze znacznie przekraczają określone w ustawie kryteria.
Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do nieodpłatnego przekazania upominków, nagród na podstawie jakichś umów, porozumień, zobowiązań zawartych z klientami, czy też wydanie to odbywa się wyłącznie na podstawie dobrej woli Wnioskodawcy”, Wnioskodawca odpowiedział, że wydanie odbywa się w celu zwiększenia sprzedaży, zobowiązaniem Wnioskodawcy względem Klientów jest regulamin, z którego wynikają zasady danej akcji promocyjnej. Z kolei w przypadku upominków świątecznych jest to w dużej mierze, dobra wola Wnioskodawcy, jednak ukierunkowana na zwiększenie sprzedaży.
Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób otrzymujących upominki świąteczne, bądź drobne upominki, z kolei w przypadku np. wycieczek, Wnioskodawca posiada dane osób obdarowanych.
Łączna wartość przekazanych nagród i upominków dla jednego Klienta w roku podatkowym może wynosić od kilku złotych do kilku tysięcy złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem wskazanych towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może pomniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług stanowiących nagrody w sprzedaży premiowej.

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego sprawy - towary i usługi stanowiące nagrody w sprzedaży premiowej są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, albowiem wpływają na poziom sprzedaży towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy nawet w sytuacji uznania przedmiotowych wydatków za poniesione na reprezentację, nie wpływa to na prawo do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich zakupem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

za nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach organizowanej przez Wnioskodawcę imprezy wyjazdowej dla swoich klientów,
za prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych przez Wnioskodawcę nagród przekazywanych uczestnikom konkursów oraz upominków wręczanych klientom w wybranych okresach np. świątecznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, prowadzi działalność głównie w zakresie handlu wyrobami sanitarno-instalacyjnymi. Odbiorcami towarów oferowanych przez Wnioskodawcę są przede wszystkim instalatorzy - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz małe spółki. W celu zwiększenia przychodów dla Klientów, którzy w określonym przedziale czasowym osiągną określony pułap obrotów, Wnioskodawca organizuje imprezy wyjazdowe, podczas których zaproszeni goście mają zapewnione przejazdy, zakwaterowanie, wyżywienie oraz atrakcje turystyczne, kulturalne i rozrywkowe - np. pokaz laserowy, koncert, udział w wydarzeniach sportowych itp. Zdarza się, że podczas takiej imprezy odbywają się konkursy z nagrodami.

Imprezy są organizowane we własnym zakresie, we współpracy z organizatorem bądź nabywane w całości od organizatora, impreza jest organizowana w celach turystycznych, poza tym ma na celu promocję marki G. Pomiędzy Wnioskodawcą a organizatorem nie zawarto żadnej umowy ramowej, umowy są zawierane w ramach poszczególnych imprez, a ich zakres jest różny, w zależności od stopnia zaangażowania organizatora oraz rodzaju imprezy, usługi: transport, zakwaterowanie, wyżywienie, atrakcje kulturalne, rozrywkowe, sportowe itp.

Wnioskodawca kupuje poszczególne usługi odrębnie od różnych podmiotów zewnętrznych, tj. osobno usługa transportu, osobno hotelowa, osobno bilety wstępu itp. Zdarza się, że przedmiotem nabycia jest kompleksowa usługa obejmująca przejazdy, noclegi, wyżywienie, atrakcje kulturalne, rozrywkowe, sportowe itp. Wnioskodawca nie świadczy tych usług we własnym zakresie, są one nabywane od osób trzecich. Dokonując zakupu usług w celu organizacji wyjazdu działa we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywa towary i usługi dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdu oraz własnych w zakresie promocji swojej marki. Zakup towarów i usług dotyczący imprezy wyjazdowej dokumentowany jest fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Uczestnicy wyjazdów nie ponoszą żadnych wydatków związanych z wyjazdem.

Wydawane w ramach konkursów nagrody są nabywane przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, zakupy są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Do wydawania nagród nie jest zobowiązany organizator rozumiany jak podmiot zewnętrzny, robi to Wnioskodawca we własnym zakresie. Jeżeli Wnioskodawca powierza organizację wyjazdu podmiotowi zewnętrznemu, to podmiotowi temu jest wypłacane wynagrodzenie. Nagrody rzeczowe są przekazywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, a ich wartość nie jest wkalkulowana w wynagrodzenie organizatora.

Ponadto w wybranych okresach, np. świątecznych zakupy klientów osiągające określoną kwotę są premiowane upominkami, zdarza się, że jest to alkohol. Każdorazowo taka akcja promocyjna jest dokumentowana regulaminem. W okresach świątecznych zakupy są premiowane upominkami w postaci np. słodyczy, kawy, alkoholu, kalendarzy, gadżetów, narzędzi itp. Nabycie jest dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Nabycie usługi (imprezy wyjazdowej) i upominków jest związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem towarów i usług wydawanych przez Wnioskodawcę Klientom.

Ustosunkowując się w pierwszej kolejności do prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z organizowaną przez Wnioskodawcę dla swoich Klientów imprezą wyjazdową, należy w pierwszej kolejności ustalić czy świadczona przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek na rzecz Klientów impreza wyjazdowa obejmująca przejazdy, zakwaterowanie, wyżywienie oraz atrakcje turystyczne, kulturalne i rozrywkowe, będzie podlegała opodatkowaniu według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Przepisy art. 119 ustawy o VAT, wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystyki, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących te usługi.

Stosownie do art. 119 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składniki usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

Według art. 119 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Jak stanowi art. 119 ust. 3a ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.

Wskazać tutaj należy, iż podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych według szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.

Zgodnie z art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Wnioskodawca nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej Wnioskodawcy, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.

Usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to bowiem świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych), mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania (stałego pobytu). Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Z punktu widzenia klienta (usługobiorcy) istotny był zakup usługi turystycznej.

Z powyższego wynika, ze przepis art. 119 ustawy o VAT nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej „usług turystyki” i nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych.

Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.) – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze VI Dyrektywy. Stosownie do powołanego przepisu transakcje dokonywane przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty. Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy Rady 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.

Należałoby więc przyjąć, że przez usługę turystyki rozumie się kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (WTO) zaleca dla celów statystycznych następującą definicję turystyki: „Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa”.

Definicje usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki.

I tak usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159). Inną definicję proponuje S. Wołejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wołejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 196 ze zm.), przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Natomiast impreza turystyczna to co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu (art. 3 pkt 2).

Wycieczka w myśl ww. ustawy to rodzaj imprezy turystycznej, której program obejmuje zmianę miejsca pobytu jej uczestników (art. 3 pkt 3).

Natomiast organizowanie imprez turystycznych w myśl ww. ustawy to przygotowywanie lub oferowanie, a także realizacja imprez turystycznych (art. 3 pkt 4);

Organizator turystyki zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy to przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną;

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).

Zatem, usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że zapewnia uczestnikowi wyjazdu kompleksową obsługę w zakresie transportu, zakwaterowania, wyżywienia oraz atrakcji turystycznych, kulturalnych i rozrywkowych. Wnioskodawca dokonując zakupu usług w celu organizacji wyjazdu działa we własnym imieniu i na własny rachunek a towary i usługi nabywa dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdu oraz własnych w zakresie promocji swojej marki. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że uczestnictwo w wyjeździe jest nagrodą za osiągnięcie przez Klienta w określonym przedziale czasowym określonego pułapu obrotów. Wnioskodawca jednocześnie nie wskazał w jakim celu wyjazd ma promować markę firmy.

Zatem należy przyjąć, że Wnioskodawca, który organizuje wyjazd we własnym imieniu i na własny rachunek organizuje go, jak wskazał we wniosku w pierwszej kolejności dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdu, którzy są nagradzani za dokonanie zakupów Wnioskodawcy w określonej wysokości.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług i sposób ich realizacji wskazuje na konieczność zastosowania szczególnej procedury w rozliczaniu podatku od towarów i usług, bowiem przy świadczeniu tych usług Wnioskodawca spełnia przesłanki zawarte w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT.

Usługi zakupione przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, dla bezpośredniej korzyści uczestnika wyjazdu - turysty (noclegi, przejazdy, bilety wstępu, wyżywienie, itp.) w związku z organizowaniem wycieczek, podlegają opodatkowaniu według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Z treści cytowanego ww. przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do postanowień ww. art. 119 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługi turystyki, w przypadku gdy podatnik:

działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Z art. 119 ust. 4 ustawy wynika, że podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zatem przesłanki wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkującej skorzystanie z prawa do odliczenia, tj. przesłanki istnienia pomiędzy dokonanymi zakupami a czynnościami opodatkowanymi, nie stosuje się jednakże – jak wskazano w ww. przepisie art. 119 ust. 4 ustawy – względem podatników stosujących rozliczenie świadczonych przez siebie usług turystyki na zasadzie tzw. VAT marża, zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT.

Powyższe ograniczenie ma zastosowanie jedynie do usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ponadto, stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Biorąc powyższe pod uwagę, w związku z faktem, że Wnioskodawca nabywa towary i usługi (przejazdy, zakwaterowanie, wyżywienie oraz atrakcje turystyczne, kulturalne i rozrywkowe, itp.) we własnym imieniu i na własny rachunek od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (klientów) i tym samym świadczy usługi turystyki opodatkowane na zasadzie VAT marża, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z organizowaniem imprezy wyjazdowej, w związku z art. 119 ust. 4 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach organizowanej przez Wnioskodawcę imprezy wyjazdowej dla swoich klientów, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych przez Wnioskodawcę nagród przekazywanych uczestnikom konkursów wydawanych w czasie trwania imprezy wyjazdowej oraz upominków wręczanych Klientom w wybranych okresach np. świątecznych należy wskazać, że zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi VAT odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony (ta jego część), który związany jest z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawa stanowi, że podatek winien być wyodrębniony w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności dające prawo do odliczenia, jak i czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo. Obowiązek wyodrębnienia kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności (opodatkowane, zwolnione, niepodlegające opodatkowaniu), ma charakter bezwzględny.

Cytowany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie przysługuje ono zatem w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi oraz w zakresie wykonywania czynności zwolnionych z podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w wybranych okresach, np. świątecznych premiuje klientów osiągających określoną kwotę zakupów upominkami w postaci słodyczy, kawy, alkoholu, kalendarzy, gadżetów, narzędzi, które są opakowane w sposób eksponujący logo Wnioskodawcy. Ponadto w trakcie organizowanych ww. wyjazdów Wnioskodawca wręcza uczestnikom konkursów nieodpłatnie nagrody rzeczowe we własnym imieniu i na własny rachunek (np. zegarki, polary itp., mogą to być również np. wycieczki, bilety wstępu na imprezy sportowe itp.). Wręczane nagrody rzeczowe są opatrzone logo firmy Wnioskodawcy i są przekazywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Nagrody nabywane przez Wnioskodawcę są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Nabycie upominków oraz usługi w postaci imprezy wyjazdowej, w ramach której są wręczane nagrody rzeczowe jest związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z powyższego wynika, że ww. przekazania związane są pośrednio z czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było także przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Biorąc zatem powyższe pod uwagę Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowych nagród i upominków wskazanych we wniosku przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – o ile faktycznie - nabycie to jest związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych przez Wnioskodawcę nagród przekazywanych uczestnikom konkursów oraz upominków wręczanych klientom w wybranych okresach, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że dokonując czynności nieodpłatnego przekazania (wydania klientom nieodpłatnie nagród w postaci imprezy wyjazdowej wraz z nagrodami wręczanymi w czasie konkursów organizowanych na imprezach wyjazdowych oraz upominków przekazywanych w wybranych okresach) Wnioskodawca winien mieć na względzie regulacje dotyczące opodatkowania tych czynności wynikające z przepisów art. 7 i art. 8 ustawy o VAT.

Tut. organ wydając przedmiotową interpretacje nie ustosunkował się do powyższej kwestii ponieważ Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie pytania ani swojego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin