INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 14 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia z dnia 12 kwietnia 2012 (data wpływu 17 kwietnia 2012 r.) oraz z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

Pismami z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 17 kwietnia 2012 r.) oraz z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni (dalej również Przychodnia) wskazała, iż wniosek dotyczy zwolnienia od podatku akcyzowego w związku z zakupem węgla o kodzie CN 2701 i koksu CN 2704.

Wyroby te służą do ogrzewania Przychodni, która jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W budynku prowadzone jest przedsiębiorstwo lecznicze prowadzące działalność medyczną w ramach kontraktu z narodowym funduszem zdrowia. Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności komercyjnej.

Nie jest przy tym zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 1 o ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z tym, że nabywany opał służy tylko do celów ogrzewania Przychodni (tzn. poczekalni dla pacjentów, wc dla personelu i pacjentów, gabinetów lekarskich i gabinetu zabiegowego/szczepień), w której jest prowadzona tylko i wyłącznie działalność lecznicza, budżetowa, nieprodukcyjna, niekomercyjna, Zainteresowana wskazała, iż zwraca się o zwrot zapłaconego podatku akcyzowego i zwolnienie z jego płacenia podatku akcyzowego na dalszy zakup węgla i koksu, który dokonuje sezonowo w okresie grzewczym (średnio dwie tony miesięcznie od września lub października do kwietnia roku następnego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Przychodnia ma prawo do zwolnienia zużywanych wyrobów węglowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wyroby węglowe korzystają ze zwolnienia od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni nabywa węgiel o kodzie CN 2701 i koks CN 2704 do ogrzewania Przychodni, która jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż co do zasady obrót wyrobami węglowymi objęty jest opodatkowaniem tym podatkiem (art. 9a ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika, iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wskazuje na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych od podatku jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (…) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle powyższego, podmiot nabywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia, jeśli zużyje je do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez (…) podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092) (…).

Z opisu sprawy wynika, iż Przychodnia jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a więc spełnia przesłankę podmiotową, o której mowa w cyt. powyżej art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, uprawniającą do zwolnienia od podatku zużywanych przez Wnioskodawczynię wyrobów węglowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że zużycie wyrobów węglowych przez Przychodnię korzysta ze zwolnienia od akcyzy w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.