Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-6/15-2/MP
z 5 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 5 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca, N. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest członkiem międzynarodowej Grupy N., oferującą kompleksowe rozwiązania i usługi związane z budową stacjonarnych i mobilnych sieci telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dostarcza towary i usługi dla branży telekomunikacyjnej, oferując pełną gamę technologii dla infrastruktury sieci mobilnych, stacjonarnych i konwergentnych, jak również profesjonalne usługi w tym zakresie. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski, prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowana na terytorium kraju jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) czynny.

W latach poprzedzających rok złożenia niniejszego wniosku Spółka podpisała umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych, w których występuje jako leasingobiorca. W związku z umowami leasingu Wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia opłat związanych z leasingiem (rat leasingowych).


Samochody te służą Wnioskodawcy, co do zasady, do celów realizacji działalności operacyjnej, tj. samochody powierzone są pracownikom Spółki, którzy używają tych pojazdów do realizacji swoich zadań służbowych. Niemniej jednak, pracownicy uprawnieni są do korzystania z udostępnionych im przez Spółkę samochodów również w celach niezwiązanych z wykonywaną pracą (tj. dla celów prywatnych).


Spółka podjęła decyzję o obciążaniu pracowników częścią kosztów rat leasingowych, które stanowią z jej perspektywy wynagrodzenie za świadczenie usługi polegającej na udostępnieniu samochodów dla celów prywatnych i podlegającej opodatkowaniu VAT. Stosowne kwoty pobierane są na bazie miesięcznej z wynagrodzenia pracowników, a podatek VAT należny w nich zawarty jest uwzględniany przez Spółkę w jej deklaracjach VAT.

Obecnie obciążenie wynosi ok. 20% całkowitej raty leasingowej netto. Udział ten może się zmieniać, ale dla przykładu można wskazać, że jeśli rata leasingowa miesięcznie wynosi 2000 zł netto, to z pensji pracownika potrącane jest 492 zł (400 zł netto oraz 92 zł VAT, który Spółka odprowadza do urzędu skarbowego).


W odniesieniu do samochodów będących przedmiotem niniejszego wniosku Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.

Pytanie Spółki dotyczy wyłącznie przepisów o VAT obowiązujących po 1 kwietnia 2014 r.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w zakresie, w jakim Spółka przenosi na pracowników koszty leasingu (tj. świadczy na ich rzecz usługę - odpłatnego udostępnienia samochodu) jest ona uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego VAT odpowiednio co do wartości tych kosztów, natomiast w pozostałej części powinna ona ograniczyć przysługujące jej prawo do odliczenia podatku naliczonego do 50% zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT ?


Zdaniem Wnioskodawcy :


Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zakresie, w jakim Spółka przenosi na pracowników koszty leasingu (tj. świadczy na ich rzecz usługę odpłatnego udostępnienia samochodu) jest ona uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego VAT, natomiast w pozostałej części powinna ona ograniczyć przysługujące jej prawo do odliczenia podatku naliczonego do 50%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:


Wnioskodawca dąży do potwierdzenia, w jakim zakresie w ramach opisanego stanu faktycznego jest on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych przez siebie kosztów związanych z leasingiem samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w części, w jakiej przenosi on na pracowników koszty leasingu (tj. świadczy na ich rzecz usługę odpłatnego udostępnienia samochodu), jest on uprawniony do odliczenia całości podatku naliczonego. Natomiast w pozostałej części Wnioskodawca powinien ograniczyć przysługujące mu prawo do odliczenia podatku naliczonego do 50%.


W odniesieniu do przykładu przedstawionego w opisie stanu faktycznego oznaczałoby to:


  • Rata leasingowa: 2000 zł netto + 460 zł VAT
  • Obciążenie pracownika: 400 zł netto + 92 zł VAT
  • Odliczenie VAT po stronie Spółki = 92 zł (100% VAT od kwoty, którą obciążany jest pracownik) + 184 zł (50% kwoty pozostałej, tj. 50% x (460 - 92)) = 276 zł.


(i) Zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą częścią kosztów, które przenoszone są na pracowników.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna odstawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Przy czym zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony co do zasady w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wyjaśnia natomiast, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia usług.


Powołane przepisy wskazują, że:


  • świadczenie usług stanowi działalność opodatkowaną VAT;
  • gdy podmiot nabywa usługę i udostępnia ją odpłatnie podmiotowi trzeciemu, jest to zgodnie z ustawą o VAT świadczeniem tej usługi;
  • podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zasadniczo w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ponosi koszt rat leasingowych z tytułu wyświadczanej na jego rzecz usługi leasingu. Następnie w części wykorzystuje on tę nabytą usługę w swojej działalności opodatkowanej i w pozostałej części, działając we własnym imieniu, bierze udział w świadczeniu usług na rzecz swoich pracowników. W tym kontekście Spółka zgadza się ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2014 r., nr IBPP2/443-755/14/ICZ, które wskazuje, że udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi za odpłatnością stanowi czynność opodatkowaną VAT (odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o VAT).

W związku z tym, że Wnioskodawca dokonuje czynności opodatkowanej polegającej na odpłatnym udostępnianiu samochodu osobowego, jego zdaniem przysługuje mu w tym zakresie pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przekazywanej usługi. VAT naliczony od raty leasingowej ponoszonej przez Wnioskodawcę powinien zostać w pełni odliczony w takiej części, jaka przypada na ponoszony przez pracowników koszt nabywanej przez nich od Spółki usługi odpłatnego używania pojazdu samochodowego. W tej części bowiem usługa leasingu nabywana jest przez Wnioskodawcę w celu dalszego zbycia tej usługi jako odpłatnego używania na rzecz pracowników.


W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zdania, iż przysługuje mu pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od raty leasingowej w takiej części, jaka przypada na ponoszony przez pracowników koszt nabywanej przez nich od Spółki usługi odpłatnego używania samochodów osobowych.

W tym zakresie bowiem samochody używane są wyłącznie do celów działalności gospodarczej, tj. odpłatnego udostępniania pracownikom. Tak więc spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie, skoro w tym zakresie używane są przez Spółkę wyłącznie do oddania w odpłatne używanie umowy o charakterze podobnym do umowy najmu, dzierżawy, leasingu, Spółka - zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1c ustawy o VAT - nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.


Odmówienie Spółce prawa do odliczenia VAT w odniesieniu do tej części opłaty leasingowej, jaką obciążani są pracownicy byłoby naruszeniem zasady neutralności VAT - skoro Spółka wykazuje z tego tytułu VAT należny, przysługuje jej również prawo do odliczenia VAT naliczonego (bez ograniczeń czy konieczności prowadzenia ewidencji).

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lipca 2014 r. (sygn. ILPP2/443-335/14-6/MR).


(ii) Zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą częścią kosztów, która nie jest przenoszona na pracowników.


Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w pozostałym zakresie, tj. w części dotyczącej kwoty wykazanej w fakturze za usługi leasingowe, która jest opłacana przez Wnioskodawcę i która nie koresponduje z wartością usługi, którą obciążani są pracownicy, zastosowanie znajdzie regulacja z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, nawet jeśli są one używane wyłącznie dla celów działalności gospodarczej, ale podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu, kwotę podatku naliczonego do odliczenia stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Wnioskodawca uważa, że regulacja z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przedstawionym stanie faktycznym ma zastosowanie do tej części podatku naliczonego, która odpowiada kosztom wydatków leasingowych ponoszonym przez Wnioskodawcę (tj. tej, którą nie jest obciążany pracownik).


Biorąc pod uwagę powyższą argumentację Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od tej części wydatków leasingowych, których koszt on ostatecznie ponosi. Natomiast w pozostałej części wydatków leasingowych uprawniony jest on do odliczenia całości podatku naliczonego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiajacym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.


Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:


  1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
  2. należnego z tytułu:
    1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
    2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
    3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
  4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy – do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:


  1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
  2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
  3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem, zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.


Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.


W myśl art. 86a ust. 3 ustawy – przepis ust. 1 nie ma zastosowania:


  1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
    1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
    2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:


  1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
  2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (art. 86a ust. 4 ustawy ).

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy – do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:


  1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
    1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
    2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
  2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
    1. agregat elektryczny/spawalniczy,
    2. do prac wiertniczych,
    3. koparka, koparko-spycharka,
    4. ładowarka,
    5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
    6. żuraw samochodowy
    – jezeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy – warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:


  1. przeznaczonych wyłącznie do:
    1. odprzedaży,
    2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
    3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
    - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
  2. w odniesieniu do których:
    1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1
      lub
    2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r., wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wskazane w przepisie art. 86a ust. 7 ustawy elementy.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w latach poprzedzających rok złożenia niniejszego wniosku Spółka podpisała umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych, w których występuje jako leasingobiorca. W związku z umowami leasingu Wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia opłat związanych z leasingiem (rat leasingowych).

Samochody te służą Wnioskodawcy, co do zasady, do celów realizacji działalności operacyjnej, tj. samochody powierzone są pracownikom Spółki, którzy używają tych pojazdów do realizacji swoich zadań służbowych. Niemniej jednak, pracownicy uprawnieni są do korzystania z udostępnionych im przez Spółkę samochodów również w celach niezwiązanych z wykonywaną pracą (tj. dla celów prywatnych).


Spółka podjęła decyzję o obciążaniu pracowników częścią kosztów rat leasingowych, które stanowią z jej perspektywy wynagrodzenie za świadczenie usługi polegającej na udostępnieniu samochodów dla celów prywatnych i podlegającej opodatkowaniu VAT. Stosowne kwoty pobierane są na bazie miesięcznej z wynagrodzenia pracowników, a podatek VAT należny w nich zawarty jest uwzględniany przez Spółkę w jej deklaracjach VAT.

Obecnie obciążenie wynosi ok. 20% całkowitej raty leasingowej netto. Udział ten może się zmieniać, ale dla przykładu można wskazać, że jeśli rata leasingowa miesięcznie wynosi 2000 zł netto, to z pensji pracownika potrącane jest 492 zł (400 zł netto oraz 92 zł VAT, który Spółka odprowadza do urzędu skarbowego).

W odniesieniu do samochodów będących przedmiotem niniejszego wniosku Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od wartości przenoszonych na pracowników kosztów leasingu i ograniczonej do 50% wartości kwoty podatku naliczonego od pozostałej części raty leasingowej.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem (w tym leasingiem operacyjnym) pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.


W analizowanej sprawie, oceniając charakter działań Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy pracodawca udostępnia pracownikom samochody służbowe, z przeznaczeniem do realizacji ich zadań służbowych oraz również w celach niezwiązanych z wykonywaną pracą, świadczy na ich rzecz usługę. Zgodnie z umową użytkowania samochodu służbowego pracownik zobowiązany jest do zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia za prywatne użytkowanie samochodu. Wynika stąd, że strony łączy stosunek zobowiązaniowy, w którym Wnioskodawca świadczy dla pracownika usługę udostępnienia samochodu, zaś pracownik bedący bezpośrednim beneficjentem świadczenia zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia.

Czynność udostępnienia samochodu służbowego pracownikowi wykonana przez Wnioskodawcę, z uwagi na występującą odpłatność, stanowi odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zatem, Wnioskodawca z tytułu świadczenia ww. usługi zobowiązany jest do rozliczenia podatku należnego.


Zauważyć należy, że zarówno używanie samochodów przez pracowników Spółki do świadczenia pracy na rzecz Wnioskodawcy, jak i ewentualny wynajem samochodów stanowią niewątpliwie wykorzystywanie pojazdów do działalności gospodarczej. Jednakże aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z użytkowaniem tych samochodów na podstawie umowy leasingu, powinien te samochody np. oddawać wyłącznie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, bez prawa wykorzystywania ich w inny sposób (przez pracowników Spółki) w prowadzonej działalności. Natomiast wykorzystywanie samochodów przez Spółkę do realizacji działalności operacyjnej i jednoczesne ich odpłatne wynajęcie pracownikom Spółki w celach prywatnych powoduje, że samochody nie są wykorzystywane wyłącznie na cele wynajmu.


Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, użytkowane przez Spółkę samochody osobowe służą do celów realizacji działalności operacyjnej tj. powierzane są pracownikom Spółki do wykonywania zadań służbowych oraz udostępnianie są również tym pracownikom w celach niezwiązanych w wykonywaną pracą (dla celów prywatnych). Ponadto, dla wskazanych pojazdów Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od całkowitej raty leasigowej z tytułu użytkowania ww. samochodów osobowych.


W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji z dnia 11 lipca 2014 r. nr ILPP2/443-335/14-6/MP wskazać należy, że granice interpretacji przepisów prawa podatkowego zakreśla stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez Wnioskodawcę. Wskazana interpretacja dotyczy sytuacji, w której leasingowane pojazdy będące przedmiotem analizy przeznaczone zostały wyłącznie do oddania w odpłatne używanie Partnerom na podstawie umowy dzierżawy.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przeszłego i stanu prawnego obowiązujacego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj