Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1038/14-2/AM
z 2 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• opodatkowania częściowego umorzenia pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – jest prawidłowe;
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych, których zakup został sfinansowanych tą pożyczką – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania częściowego umorzenia pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych, których zakup został sfinansowanych tą pożyczką.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P. U. Sp. z o.o. wniosło o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych częściowego umorzenia pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu amortyzacji maszyn i urządzeń, których zakup został sfinansowanych tą pożyczką. P. U. Sp. z o.o. zajmuje się odbiorem i przetwarzaniem odpadów komunalnych.

W lutym 2013 r. P.U. Sp. z o.o. otrzymała pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Pożyczka została udzielona w związku z prowadzoną przez Spółkę inwestycją, polegającą na doposażeniu linii do sortowania odpadów o technologię do produkcji paliwa alternatywnego oraz w mobilny kompostownik. W umowie zawartej w dniu 19.12.2012 r. (Umowa) jest przewidziana możliwość częściowego umorzenia pożyczki w wysokości 15%, po spełnieniu określonych warunków (wywiązanie się z warunków Umowy, złożenie rozliczenia końcowego w terminie, wywiązanie się z uiszczenia opłat stanowiących dochody Funduszu i spełnienie wymogów prawa budowlanego w zakresie dopuszczenia do użytkowania obiektów powstałych w ramach zadania). W czerwcu 2013 r. środek trwały został przyjęty do użytkowania, a odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie przepisów art. 16a - 16m ustawy stanowią koszt uzyskania przychodu.

Po rozliczeniu w/w Umowy pod względem finansowym i rzeczowym WFOŚiGW uznał, że wszystkie zobowiązania Pożyczkobiorcy względem Funduszu zostały spełnione i pismem z dnia 04.09.2014 r. poinformował Spółkę o umorzeniu części pożyczki zgodnie z umową.

Zdaniem P.U. wartość umorzonej pożyczki z WFOŚiGW nie jest zwrotem wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych lecz jest umorzeniem zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki.

Ponieważ umorzenie nie jest związane z bankowym postępowaniem ugodowym, postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu, ani z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych przepisów, stanowi przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Umorzenie pożyczki nie mieści się w dyspozycji art. 17 ust.1 pkt 21 ustawy, tym samym przychód związany z tym umorzeniem jest opodatkowany podatkiem dochodowym w dacie umorzenia, tj. 04.09.2014 r.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zdaniem Wnioskodawcy skoro umorzona pożyczka jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, to art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy nie znajduje zastosowania. Umorzona częściowo pożyczka z WFOŚiGW jest zwolnieniem ze zobowiązania (art. 508 kodeksu cywilnego), a nie zwrotem wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie przepisów art. 16a - 16m w całości stanowią koszty uzyskania przychodu zarówno przed umorzeniem pożyczki, jak i po częściowym jej umorzeniu.

Wnioskodawca zwraca się z podaniem o wydanie interpretacji indywidualnej, czy częściowe umorzenie pożyczki z WFOŚiGW na zakup maszyn i urządzeń (środków trwałych) jest przychodem opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w dacie umorzenia przez Fundusz, czy przychodem zwolnionym od tego podatku. Czy odpisy amortyzacyjne od tych maszyn i urządzeń dokonywane na podstawie art. 16a - 16m stanowią koszty uzyskania przychodu w całości?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pytanie 1.

Czy częściowe umorzenie pożyczki z WFOŚiGW na zakup maszyn i urządzeń (środków trwałych) jest przychodem opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w dacie umorzenia przez Fundusz zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a?

Pytanie 2.

Czy odpisy amortyzacyjne od tych maszyn i urządzeń dokonywane na podstawie art. 16a - 16m stanowią koszty uzyskania przychodu w całości zarówno przed jak i po umorzeniu przez WFOŚiGW części pożyczki, a art. 16 ust. 1 pkt 48 nie znajduje zastosowania w tym przypadku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy częściowe umorzenie pożyczki z WFOŚiGW na zakup maszyn i urządzeń (środków trwałych) jest przychodem opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w dacie umorzenia przez Fundusz - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy skoro umorzona pożyczka jest przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych art. 16 ust. 1 pkt 48 nie ma zastosowania, a odpisy amortyzacyjne od maszyn i urządzeń dokonywane na podstawie art. 16a - 16m stanowią koszty uzyskania przychodu w całości zarówno przed jak i po umorzeniu przez WFOŚiGW części pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 ustawy podatkowej).

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
   
2. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
   
3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:
   1. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
      
   2. środków na rachunkach bankowych - w bankach;
   ‒ art. 12 ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy.
   
   

Natomiast, jak wynika z zastrzeżenia zawartego w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

1. bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
   
2. postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
   
3. realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.
   
   

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Z przywołanego art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy wynika, że wyjątek uczyniono tylko dla zobowiązań, w tym kredytów i pożyczek, umorzonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym, z postępowaniem upadłościowym albo z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Zatem w świetle powyższego, wartość umorzonych zobowiązań – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – stanowi przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wskazać, że chociaż w powyższych przepisach ustawodawca używa w odniesieniu do wymienionych w nich kategorii przychodów m.in. terminu umorzone zobowiązania, to pojęcie to w ww. ustawie podatkowej nie zostało zdefiniowane. Posługując się zatem wykładnią językową – „umorzenie” według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, t. III, str. 557), oznacza „zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu. Umorzyć dług. Umorzyć podatek, należność”.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.

Odnosząc się do kwalifikacji podatkowej umorzenia pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i mając na uwadze przedstawione powyżej uregulowania, należy uznać, że wartość umorzonej pożyczki stanowi dla Spółki przychód, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując oceny skutków podatkowych umorzenia pożyczki na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Z treści powyższej regulacji wyraźnie wynika, że aby dochód mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego tym przepisem, musi spełniać łącznie następujące kryteria:

• dochód musi być uzyskany w postaci otrzymanej dotacji, subwencji, dopłaty, innego nieodpłatnego świadczenia,
  
• powyższe środki muszą zostać przekazane na konkretnie określony cel, a mianowicie pokrycie kosztów, zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
  
• od powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a–16m.
  
  

Jak wynika z powyższego przychód z tytułu umorzonej pożyczki nie może zostać uznany za pochodzący z dotacji, subwencji lub dopłaty. Nie stanowi on również nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Umorzenie pożyczki nie może bowiem skutkować zmianą kwalifikacji prawnej samej umowy. Skoro zatem Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki to fakt jej późniejszego umorzenia nie może skutkować uznaniem jej za jedno ze świadczeń pod tytułem darmym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21, a tym samym przychód związany z tym umorzeniem nie jest wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie tego przepisu.

Podsumowując, kwota częściowego umorzenia pożyczki z WFOŚiGW stanowi przychód podatkowy w dacie umorzenia na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 21 tej ustawy.

Ad. 2.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z powyższego wynika, że określony wydatek, niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
   
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
   
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   
   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania :

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty
   
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na postawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepisy ustawy nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem „zwrot wydatków w jakiejkolwiek formie”. Wobec tego, należy uznać, że pojęcie to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w takim znaczeniu jakie przyjmuje się w języku potocznym, w którym „zwrot” to oddanie zwrócenie czegoś; natomiast „wydatek” to suma pieniędzy wydana na coś, koszt - („Mały słownik języka polskiego”, PWN, Warszawa 1994 r., s. 1172 i s. 1052).

Stwierdzić zatem należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy zauważyć, że ze zwrotem wydatku mamy do czynienia w sytuacji, gdy dojdzie do poniesienia kosztu, a następnie koszt ten zostanie zwrócony. W przedmiotowym stanie faktycznym nie doszło jednak do zwrotu wydatków związanych z wytworzeniem środka trwałego.

Skoro kwota częściowo umorzonej pożyczki stanowi na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu, to ww. przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 cytowanej ustawy, nie ma zastosowania. Tym samym odpisy amortyzacyjne (dokonane na podstawie przepisów art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), stanowią koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne od tych maszyn i urządzeń dokonywane na podstawie art. 16a - 16m stanowią koszty uzyskania przychodu w całości, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.