Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-47/15/BD
z 20 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2015 r. (data wpływu do Biura – 19 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 7 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego.

Z uwagi na braki formalne wniosku, w piśmie z 20 marca 2015 r. znak: IBPB II/1/4511-47/15/BD wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 7 kwietnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca od dnia 20 września 2014 r, zatrudniony jest przez zagraniczną Spółkę jako marynarz żeglugi międzynarodowej na statku morskim pływającym na wodach międzynarodowych. Spółka zarejestrowana jest na Kajmanach, jednakże faktyczny jej zarząd sprawowany jest w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Świadczy o tym między innymi to, że Spółka posługuje się adresem do korespondencji zlokalizowanym w Emiratach, wszelkie szkolenia dla pracowników odbywają się w Emiratach oraz cała obsługa administracyjna Spółki mieści się w Emiratach. Ponadto wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę za wykonywaną pracę wypłacane jest z rachunku bankowego Spółki założonego w Emiratach. Wnioskodawca jest w stanie uzyskać potwierdzenie od Spółki, że jej faktyczny zarząd znajduje się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Wnioskodawca od dnia zatrudnienia przebywa zamiennie pięć tygodni na morzu, a pięć tygodni w Polsce lub innym kraju jednak jego ośrodek interesów życiowych znajduje się w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że firmę zatrudniającą Wnioskodawcę tworzy grupa spółek z różnych krajów świata, a spółka dominująca (która jest również pracodawcą Wnioskodawcy) zarejestrowana jest na Kajmanach, natomiast faktyczny zarząd ma w Emiratach. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest w stanie określić kto jest faktycznym właścicielem (armatorem) statku na którym aktualnie pływa. Niemniej jednak, zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, wszystkie statki oznaczone są nazwą Spółki zatrudniającej Wnioskodawcę stąd można domniemywać, że to ta Spółka jest właścicielem (armatorem) statków i to ona je eksploatuje. Ponadto Wnioskodawca nie pływa wyłącznie na jednym statku, lecz na różnych statkach, w zależności od skierowania przez pracodawcę. Owe statki pływają pod różnymi banderami, jednak większość z nich pływa pod banderą Bahamów. Niemniej jednak wszystkie statki oznaczone są nazwą Spółki zatrudniającej Wnioskodawcę. Podstawą zatrudnienia Wnioskodawcy, jest umowa o pracę „employment agreement” na stanowisku stażysta geofizyk.

Jeżeli chodzi o siedzibę spółki zatrudniającej Wnioskodawcę, to zgodnie z informacjami zawartymi w umowie spółki, Spółka została zarejestrowana na Kajmanach natomiast jej obsługa administracyjna i prawna prowadzona jest przez biuro mieszczące się w Emiratach. Tam również znajduje się siedziba tej Spółki, oraz tam wskazany jest adres do korespondencji. Wnioskodawca nie otrzymuje innego wynagrodzenia niż opisywane powyżej. Praca w Spółce go zatrudniającej stanowi jedyne źródło jego dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę za pracę najemną, wykonywaną na statku morskim wypłacane przez spółkę posiadającą faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (Dubaj) podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie z tytułu wykonywania pracy jako marynarz żeglugi międzynarodowej, które będzie uzyskiwał, podlega w Polsce zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca w dalszej części swojego stanowiska przywołał treść art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. la pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako że Wnioskodawca posiada ośrodek interesów życiowych wyłącznie w Polsce, nie ulega wątpliwości że Wnioskodawca, na gruncie polskich przepisów, jest osobą mającą rezydencję podatkową wyłącznie w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że Wnioskodawca może przebywać krócej niż 183 dni w roku podatkowym w Polsce, ponieważ wykonywanie pracy na statku przez marynarza nie stanowi przeniesienia rezydencji podatkowej do innego kraju. Ośrodek interesów życiowych pozostaje bowiem cały czas w tym kraju, w którym marynarz zamieszkuje, a jego pobyty na statku, choć długotrwałe, mają charakter tymczasowy.

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b cyt. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Oznacza to, że przytoczony powyżej „nieograniczony obowiązek podatkowy” stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W związku z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej w charakterze marynarza żeglugi międzynarodowej, zatrudnianego przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną na Kajmanach, lecz posiadającą faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, do przychodów z tego tytułu winien mieć zastosowanie art. 15 ust. 3 w związku z art. 24 ust. 1 lit. a) umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ww. umowy wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, barki, pojazdu drogowego lub statku powietrznego, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Zakres regulacji art. 15 ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich obejmuje, zdaniem Wnioskodawcy także przychody otrzymywane w związku z pełnieniem funkcji marynarza na statku żeglugi międzynarodowej. Wynika to z charakteru pracy marynarza, którego nie łączy stosunek pracy a jedynie kontrakt podpisywany z przedstawicielami spółki, a także stosunkowa swoboda zmian bandery pod którą pływa marynarz. Z kolei art. 24 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich przewiduje, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania. Jeżeli jednak zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami niniejszej umowy dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Mając na uwadze powyższe, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z pracy najemnej jako marynarza żeglugi międzynarodowej, powinno podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego w Polsce. Fakt otrzymania takiego wynagrodzenia będzie miał wpływ jednakże na ustalenie stawki podatku w Polsce znajdującej zastosowanie do opodatkowania innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według odpowiedniej skali podatkowej (tj. w przypadku uzyskania przez Wnioskodawcę dochodów opodatkowanych w Polsce na zasadach ogólnych) podatek będzie kalkulowany z zastosowaniem odpowiednio podwyższonej stawki zgodnie bowiem z mającymi tu zastosowanie przepisami jeżeli podatnik oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu osiąga również dochody ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek wg skali,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy,
3. ustaloną zgodnie z pkt b) stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

W przedmiotowej sprawie nie ma wątpliwości, że do wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę posiadającą miejsce faktycznego zarządu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich będą miały zastosowanie postanowienia umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Wynika to wprost z treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która nakazuje stosować przepisy wprowadzające nieograniczony obowiązek podatkowy z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Ponieważ część dochodów Wnioskodawca będzie osiągał ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich ich opodatkowanie musi zostać dokonane z uwzględnieniem przepisów umowy.

Jak wskazano wyżej, przepisy umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich wskazują, że jeżeli rezydent Polski osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich to Polska będzie zwalniać taki dochód od opodatkowania. Należy tu zauważyć iż na powyższe traktowanie, tj. zwolnienie w całości od opodatkowania omawianego wynagrodzenia w Polsce nie może mieć żadnego wpływu sposób faktycznego jego opodatkowania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

W celu zapobieżenia podwójnego opodatkowania tego dochodu w Polsce należy zastosować metodę, o której mowa w art. 24 ust. 1 lit a) ww. umowy czyli tzw. metodę wyłączenia z progresją. Stosownie do tej metody, jeżeli podatnik, który jest polskim rezydentem osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami bilateralnej umowy może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich to Polska będzie zwalniać taki dochód od opodatkowania. Metoda ta w żaden sposób nie uzależnia natomiast jej stosowania (czyli zwolnienia dochodu od opodatkowania w Polsce) od faktu wykorzystania przez Zjednoczone Emiraty Arabskie prawa do opodatkowania omawianych przychodów.

Z kolei postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód może podlegać opodatkowaniu w państwie źródła nie oznacza, że podatnik czy organ podatkowy mogą wybrać państwo w którym opodatkują taki dochód i zapłacony zostanie podatek. Postanowienie to wskazuje natomiast, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

We wniosku wskazano, że miejsce zamieszkania Wnioskodawcy jest położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w kraju ojczystym), wobec czego uznano, że Zainteresowany posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Z treści złożonego wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca (polski rezydent) zatrudniony jest przez zagraniczną Spółkę jako marynarz żeglugi międzynarodowej na statku morskim pływającym na wodach międzynarodowych. Zgodnie z informacjami zawartymi w umowie spółki, Spółka, która zatrudnia Wnioskodawcę została zarejestrowana na Kajmanach natomiast jej obsługa administracyjna i prawna prowadzona jest przez biuro mieszczące się w Emiratach. Tam również znajduje się siedziba tej Spółki, oraz tam wskazany jest adres do korespondencji. Wnioskodawca nie otrzymuje innego wynagrodzenia niż opisywane powyżej. Wynagrodzenie otrzymywane ze Spółki go zatrudniającej stanowi jedyne źródło jego dochodów. Firmę zatrudniającą Wnioskodawcę tworzy grupa spółek z różnych krajów świata, a spółka dominująca (która jest również pracodawcą Wnioskodawcy) zarejestrowana jest na Kajmanach, natomiast faktyczny zarząd ma w Emiratach. Wnioskodawca nie jest w stanie określić kto jest faktycznym właścicielem (armatorem) statku na którym aktualnie pływa. Niemniej jednak, zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, wszystkie statki oznaczone są nazwą Spółki zatrudniającej Wnioskodawcę stąd można domniemywać, że to ta Spółka jest właścicielem (armatorem) statków i to ona je eksploatuje. Ponadto Wnioskodawca nie pływa wyłącznie na jednym statku, lecz na różnych statkach, w zależności od skierowania przez pracodawcę. Owe statki pływają pod różnymi banderami, jednak większość z nich pływa pod banderą Bahamów. Niemniej jednak wszystkie statki oznaczone są nazwą Spółki zatrudniającej Wnioskodawcę. Podstawą zatrudnienia Wnioskodawcy, jest umowa o pracę „employment agreement” na stanowisku stażysta geofizyk.

Uwzględniając powyższe, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym znajdą zastosowanie postanowienia umowy z dnia 31 stycznia 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1994 ., Nr 81, poz. 373).

Stosownie do art. 15 ust. 3 ww. umowy, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, barki, pojazdu drogowego lub statku powietrznego, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Użyty w art. 15 ust. 3 ww. umowy zwrot „może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie” oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca mający rezydencję podatkową w Polsce uzyskuje dochody z pracy najemnej na statku eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej – w domniemaniu Wnioskodawcy – przez Spółkę posiadającą faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że ww. dochody uzyskane przez Wnioskodawcę mogą być opodatkowane zarówno w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu – należy zastosować określoną w art. 24 ust. 1 lit. a) ww. umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z tym postanowieniem umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień punktu b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, lecz może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany (może być tylko opodatkowany) w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

Jeśli natomiast Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał innych dochodów opodatkowanych w Polsce na zasadach ogólnych, to na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek rozliczenia dochodów w Polsce i złożenia rocznego zeznania podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę od Spółki posiadającej faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich podlegają opodatkowana zarówno w Polsce, jak i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jednakże w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochody uzyskane za granicą są zwolnione od podatku w Polsce, ale mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca uzyskuje dochody jedynie z pracy najemnej na statku eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej – w domniemaniu Wnioskodawcy – przez Spółkę posiadającą faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Zatem na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca osiągający dochody jedynie za pracę na pokładzie statku eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej przez Spółkę, której miejsce faktycznego zarządu znajduje się na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich, to w Polsce dochody te są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wykazywania tychże dochodów w rocznym zeznaniu podatkowym, ani do składania takowego zeznania.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji, Organ interpretacyjny dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku oraz jego uzupełnieniu. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.