Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-157/15-4/PK
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność w przypadku przeznaczenia uzyskanego przychodu na remont wynajmowanego mieszkania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność w przypadku przeznaczenia uzyskanego przychodu na remont wynajmowanego mieszkania.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z powyższym, pismem z dnia 27 lutego 2015 r., Nr IPTPB2/4511-157/15-2/PK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 lutego 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 marca 2015 r.). W dniu 11 marca 2015 r. (data nadania 10 marca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku spadku po matce w 2012 r. (zmarła w dniu 2 lutego 2012 r.) Wnioskodawca otrzymał 1/3 części lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. Wnioskodawca złożył PIT-39 za 2012 r. wykazując kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył na remont lokalu mieszkalnego w … przy ul. …, którego jest najemcą od 25 lat. Jest to mieszkanie służbowe.

Dział spadku był przeprowadzony w dniu 10 sierpnia 2012 r. Udział nabyty w drodze spadku nie zwiększył się w stosunku do udziału nabytego w spadku (akt poświadczenia dziedziczenia).

Zbycie lokalu mieszkalnego nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży. W dniu sprzedaży Wnioskodawca był współwłaścicielem lokalu mieszkalnego.

Lokal mieszkalny będący przedmiotem spadku po zmarłej matce został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 listopada 2012 r. Lokal mieszkalny został sprzedany w całości tzn. każdy ze spadkobierców sprzedał po 1/3 części udziału nabytego w spadku.

Matka Wnioskodawcy … była wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawcy nie przysługiwały udziały we współwłasności lokalu przed datą nabycia spadku.

Prawo do spadku po zmarłej matce nastąpiło na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadek został podzielony po równo dla trzech spadkobierców, czyli po 1/3 części udziału spadku.

Całą kwotę otrzymaną ze sprzedaży mieszkania po matce, czyli 28 300 zł, Wnioskodawca przeznaczył na remont mieszkania w …. Mieszkanie to Wnioskodawca zajmuje wraz z rodziną od 25 lat.

Wnioskodawca sam remontuje i poprawia standard w lokalu, ponieważ zakład nic w mieszkaniu nie remontuje. Wnioskodawca nie zmieni już mieszkania więc dla swojej wygody i polepszenia warunków mieszkaniowych ciągle musi coś malować, remontować i ulepszać. Wnioskodawca całą sumę wykorzystał na ten lokal, posiada faktury.

Wnioskodawca uważa, że jest to dla Niego bardzo krzywdzące, że jako najemca musi zwrócić podatek. Wnioskodawca bardzo prosi o to, aby nie musiał oddawać tego dużego podatku. Wnioskodawca wskazuje, że jest to dla Niego bardzo duża suma, ponieważ jest emerytem i nie stać go na mieszkanie własnościowe.

Za tę kwotę Wnioskodawca zrobił remont:

• w kuchni – wymiana podłogi, ocieplenie ścian przy oknie, położenie płytek na ścianie, gipsówka, malowanie ścian i sufitu;
  

• w trzech pokojach – zakładanie paneli na podłogach, podwieszanie sufitów, poprawa elektryczności, ocieplenie ścian przy oknach, gładź i malowanie pomieszczeń;
  

• w przedpokoju – zmiana podłogi i położenie paneli, postawienie ścianki działowej, położenie gładzi, podwieszanie sufitów oraz poprawienie elektryczności;
  

• w korytarzu – wymiana drzwi, położenie płytek na podłodze, na ścianach gipsówka i malowanie;
  

• w łazience – wymiana instalacji wodnej, obudowa wanny, postawienie ścianki oddzielającej łazienkę od toalety, położenie glazury w łazience i w toalecie, zakładanie sufitów podwieszanych i wymiana oświetlenia, na ścianach gładź i malowanie;
  

• na balkonie – zakładanie płytek mrozoodpornych, wymiana zepsutej barierki, dostawienie ścianki, tynkowanie, malowanie ścian.
  
  

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku dodał, że środki pochodzące z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego na remont mieszkania, którego Wnioskodawca jest najemcą wydatkował w następujących datach:

1. w dniu 13 grudnia 2012 r. w kwocie 161 zł na podstawie faktury VAT nr …;
2. w dniu 13 grudnia 2012 r. w kwocie 348,98 zł na podstawie faktury VAT nr … skorygowanej fakturą korygującą nr … o kwotę 139 zł w dniu 13 grudnia 2012 r.;
3. w dniu 14 grudnia 2012 r. w kwocie 139 zł na podstawie faktury VAT nr …;
4. w dniu 15 grudnia 2012 r. w kwocie 138,03 zł na podstawie faktury VAT nr …;
5. w dniu 17 grudnia 2012 r. w kwocie 26,40 zł na podstawie faktury VAT nr …;
6. w dniu 18 grudnia 2012 r. w kwocie 34,91 zł na podstawie faktury VAT nr …;
7. w dniu 19 grudnia 2012 r. w kwocie 198 zł na podstawie faktury VAT nr …;
8. w dniu 19 grudnia 2012 r. w kwocie 79,98 zł na podstawie faktury VAT nr …;
9. w dniu 28 grudnia 2012 r. w kwocie 92,98 zł na podstawie faktury VAT nr …;
10. w dniu 29 grudnia 2012 r. w kwocie 843,75 zł na podstawie faktury VAT nr …;
11. w dniu 8 stycznia 2013 r. w kwocie 62,50 zł na podstawie faktury VAT nr …;
12. w dniu 15 stycznia 2013 r. w kwocie 23 zł na podstawie faktury VAT nr …;
13. w dniu 15 stycznia 2013 r. w kwocie 172,50 zł na podstawie faktury VAT nr …;
14. w dniu 17 stycznia 2013 r. w kwocie 76 zł na podstawie faktury VAT nr …;
15. w dniu 15 marca 2013 r. w kwocie 5120 zł na podstawie faktury VAT nr …;
16. w dniu 25 maja 2013 r. w kwocie 1034,86 zł na podstawie faktury VAT nr …;
17. w dniu 31 maja 2013 r. w kwocie 397,50 zł na podstawie faktury VAT nr …;
18. w dniu 18 czerwca 2013 r. w kwocie 1845,50 zł na podstawie faktury VAT nr …;
19. w dniu 16 lipca 2013 r. w kwocie 672 zł na podstawie faktury VAT nr …;
20. w dniu 27 września 2013 r. w kwocie 703,50zł na podstawie faktury VAT nr …;
21. w dniu 26 listopada 2013 r. w kwocie 632,43 zł na podstawie faktury VAT nr …;
22. w dniu 30 listopada 2013 r. w kwocie 675,26 zł na podstawie faktury VAT nr …;
23. w dniu 3 grudnia 2013 r. w kwocie 287,60 zł na podstawie faktury VAT nr …;
24. w dniu 11 grudnia 2013 r. w kwocie 274,81 zł na podstawie faktury VAT nr …;
25. w dniu 17 grudnia 2013 r. w kwocie 571,95 zł na podstawie faktury VAT nr …;
26. w dniu 20 grudnia 2013 r. w kwocie 405,79 zł na podstawie faktury VAT nr …;
27. w dniu 23 grudnia 2013 r. w kwocie 2100 zł na podstawie faktury VAT nr …;
28. w dniu 23 grudnia 2013 r. w kwocie 608 zł na podstawie faktury VAT nr …;
29. w dniu 28 grudnia 2013 r. w kwocie 1782,01 zł na podstawie faktury VAT nr …;
30. w dniu 3 marca 2014 r. w kwocie 646,64 zł na podstawie faktury VAT nr …;
31. w dniu 14 marca 2014 r. w kwocie 1615,97 zł na podstawie faktury VAT nr …;
32. w dniu 14 marca 2014 r. w kwocie 691,82 zł na podstawie faktury VAT nr …;
33. w dniu 1 kwietnia 2014 r. w kwocie 97,99 zł na podstawie faktury VAT nr …;
34. w dniu 7 maja 2014 r. w kwocie 1328,02 zł na podstawie faktury VAT nr …;
35. w dniu 28 czerwca 2014 r. w kwocie 2025,79 zł na podstawie faktury VAT nr …;
36. w dniu 2 sierpnia 2014 r. w kwocie 154,30 zł na podstawie faktury VAT nr …;
37. w dniu 4 sierpnia 2014 r. w kwocie 32 zł na podstawie faktury VAT nr …;
38. w dniu 4 sierpnia 2014 r. w kwocie 19,20 zł na podstawie faktury VAT nr …;
39. w dniu 4 sierpnia 2014 r. w kwocie 64 zł na podstawie faktury VAT nr …;
40. w dniu 4 sierpnia 2014 r. w kwocie 19,20 zł na podstawie faktury VAT nr …;
41. w dniu 8 sierpnia 2014 r. w kwocie 93,58 zł na podstawie faktury VAT nr …;
42. w dniu 26 sierpnia 2014 r. w kwocie 2264,07 zł na podstawie faktury VAT nr ….
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w ramach ulgi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien On oddawać podatku, jest to bardzo duża kwota, a jeszcze przez swoje przeoczenie Wnioskodawca musi wpłacić odsetki.

Wnioskodawca bardzo prosi o zwrot podatku z odsetkami, które wpłacił do Izby Skarbowej w …, na co Wnioskodawca ma potwierdzenie.

Przy składaniu wniosku o interpretację podatkową w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca kierował się art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że „własne cele mieszkaniowe” w rozumieniu ww. przepisu to wydatki poniesione na przebudowę, remont lokalu mieszkalnego. W lokalu mieszkalnym w … przy ul. …, Wnioskodawca zamieszkuje od 25 lat, jest to Jego stałe miejsce zameldowania, kwestią czasu jest wykupienie przez Wnioskodawcę tego lokalu mieszkalnego na własność, dlatego też uważa On, że poniesione wydatki są to wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe zgodnie z przepisami. Celem działania Wnioskodawcy było dążenie do spełnienia zrealizowania potrzeby mieszkaniowej. W żadnym stopniu nie były to działania zmierzające do uzyskania przychodu, zysku.

Wnioskodawca powołuje się na wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1639/11: „ art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewiduje zwolnienie ze względu na „własne cele mieszkaniowe”. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis. Przesłanka ta stanowi jedną z form realizacji konstruktywnego obowiązku prowadzenia przez Państwo polityki sprzyjającej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przez przeciwdziałanie bezdomności, wspieranie rozwoju budownictwa socjalnego oraz popieranie działania obywateli zmierzającego do uzyskania własnego mieszkania (art. 75 ust. 1 Konstytucji RP). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują, jak należy rozumieć pojęcie „własne cele mieszkaniowe”. Niemniej jednak istotne jest, aby podatnik był w stanie udowodnić, że faktycznie mieszka lub ma możliwość mieszkania w nabytej nieruchomości/lokalu mieszkalnym”. Wnioskodawca uważa, że fakt, że mieszka w tym lokalu od 25 lat i ponosi opłaty (czynsz, rachunki za prąd, wodę), oraz to, że zamierza wykupić ten lokal na własność jest wystarczające do uznania poniesionych wydatków na „własne cele mieszkaniowe”.

Wnioskodawca jak były pracownik (jest na emeryturze) zamieszkujący służbowe mieszkanie ma prawo pierwokupu tego lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w tym przepisie pojęcia ,,nabycie”. Należy zatem odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), z których wynika, że nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Stosownie do art. 922 Kodeksu cywilnego spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku bądź akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w wyniku spadku po matce zmarłej w 2012 r. Wnioskodawca otrzymał 1/3 części lokalu mieszkalnego. Matka Wnioskodawcy była wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną własność. Prawo do spadku po zmarłej matce nastąpiło na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadek został podzielony po równo dla trzech spadkobierców, czyli po 1/3 części udziału spadku. Wnioskodawcy nie przysługiwały udziały we współwłasności lokalu przed data nabycia spadku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył na remont lokalu mieszkalnego, którego jest najemcą od 25 lat. Jest to mieszkanie służbowe. Wnioskodawca całą sumę wykorzystał na ten lokal, dokonując wydatków udokumentowanych fakturami VAT. Dział spadku był przeprowadzony w dniu 10 sierpnia 2012 r. Udział nabyty w drodze spadku nie zwiększył się w stosunku do udziału nabytego w spadku. Lokal mieszkalny będący przedmiotem spadku po zmarłej matce został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 listopada 2012 r. Lokal mieszkalny został sprzedany w całości tzn. każdy ze spadkobierców sprzedał po 1/3 części udziału nabytego w spadku.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność w 2012 r., a więc przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca go nabył, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia będzie zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, tj. wartością rynkową na dzień zbycia, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową, opłatę sądową, o ile Wnioskodawca takie wydatki poniósł w związku ze sprzedażą nieruchomości w 2012 r. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  

• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   • położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   • w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że jedną z przesłanek warunkujących prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest wydatkowanie przychodu nie wcześniej niż począwszy od daty sprzedaży i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego czy też wydatków na remont własnego lokalu mieszkalnego.

Do wydatków na cele mieszkaniowe zalicza się określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Okolicznością uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest zatem fakt wydatkowania przez podatnika przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w ww. przepisie, w tym na remont własnego lokalu mieszkalnego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „remont”. W związku z powyższym właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, że przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Natomiast rodzaje wydatków mieszczących się w zakresie ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zawiera rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Należy jednak zaznaczyć, że powyższe rozporządzenie zawiera katalog wydatków zaliczanych do remontu i modernizacji w ramach obowiązującej do końca 2003 r. ulgi remontowo -budowlanej.

W myśl postanowień § 1 tego rozporządzenia, za wydatki na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, uważa się wydatki poniesione na:

1. zakup materiałów i urządzeń,
2. zakup usług obejmujących:
   1. wykonanie ekspertyzy, opinii, projektu,
   2. transport materiałów i urządzeń,
   3. wykonawstwo robót,
3. najem sprzętu budowlanego,
4. opłaty administracyjne i inne opłaty wynikające z odrębnych przepisów,
5. w związku z robotami określonymi w załącznikach do rozporządzenia.
   
   

Załącznik nr 2 wskazanego rozporządzenia w wykazie robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego wymienia:

1. Remont i modernizację lub wykonanie nowych elementów w lokalu mieszkalnym:
1. ścianek działowych, sufitów, tynków i okładzin wewnętrznych,
2. podłóg i posadzek,
3. okien i świetlików i drzwi,
4. powłok malarskich i tapet,
5. elementów kowalsko - ślusarskich,
6. izolacji przeciwwodnych, przeciwwilgociowych, dźwiękochłonnych i cieplnych,
7. pozostałych elementów (np. pawlaczy, trwale umiejscowionych szaf wnękowych, obudowy wanien, zlewozmywaków, grzejników).
2. Remont, modernizację, wymianę lub wykonanie nowych instalacji w lokalu mieszkalnym, obejmujące rozprowadzenie po lokalu instalacji oraz montaż trwale umiejscowionych: wyposażenia, armatury i urządzeń dotyczących:
   1. instalacji sanitarnych,
   2. instalacji elektrycznych,
   3. instalacji klimatyzacyjnych i wentylacyjnych,
   4. instalacji przyzywowych (domofony) i alarmowych,
   5. instalacji urządzeń grzewczych,
   6. przewodów wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.
   
   
   

Z uwagi na brzmienie przepisu art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przeznaczenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania na remont mieszkania, które Wnioskodawca wynajmuje, do którego Wnioskodawcy nie przysługuje prawo własności bądź współwłasności nie można uznać za wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, że aby określone wydatki mogły być uznane za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, muszą dotyczyć lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lub udziału w takich prawach stanowiącego własność lub współwłasność osoby, która ze zwolnienia chce skorzystać. Dysponowanie lokalem mieszkalnym na podstawie umowy najmu nie jest wystarczające i nie zastąpi prawa własności, o którym postanowił jednoznacznie ustawodawca.

W przedmiotowym przypadku, Wnioskodawca przeznaczył przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym na remont lokalu mieszkalnego stanowiącego własność byłego pracodawcy. To powoduje, że nie sposób przedmiotowego wydatku uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są też wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność na remont wynajmowanego mieszkania nie jest wydatkowaniem tego dochodu na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki dotyczyły lokalu mieszkalnego, który nie jest własnością (współwłasnością) Wnioskodawcy, a taki warunek wprost przewiduje art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tutejszy Organ zaznacza, że wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów (ich weryfikacji). Organ podatkowy rozpatruje sprawę wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz jego stanowiska.

Końcowo, odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tutejszy Organ przeanalizował rozstrzygnięcia w nim zawarte, jednakże wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.