Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-324/14-2/MK
z 6 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 6 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z darowizną nieruchomości na rzecz spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z darowizną nieruchomości na rzecz spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki kapitałowej (z ograniczoną odpowiedzialnością), która w ramach restrukturyzacji działalności ma zostać przekształcona w spółkę osobową (spółkę komandytową). W wyniku przekształcenia Wnioskodawca obejmie funkcję wspólnika w spółce przekształconej – komandytariusza.

Wnioskodawca wraz z małżonką (która również zostanie wspólnikiem – komandytariuszem w spółce przekształconej) planują przekazanie umową darowizny spółce komandytowej, już po jej powstaniu (w wyniku przekształcenia), nieruchomości zabudowanej należącej do wspólnego majątku małżeńskiego. Nieruchomość należy do majątku prywatnego małżonków i nie jest związana z żadną prowadzoną działalnością gospodarczą, ani przez Wnioskodawcę, ani przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie w drodze umowy darowizny na rzecz spółki komandytowej nieruchomości zabudowanej spowoduje powstanie obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy zaistnienie przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będzie wywoływało u niego skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Spółka komandytowa w przyjętej na gruncie Kodeksu spółek handlowych konstrukcji, choć nie jest osobą prawną, jest niewątpliwie podmiotem odrębnym od jej wspólników (czy to komandytariuszy, czy też komplementariuszy). Odrębny jest również jej majątek – sama spółka może być bowiem podmiotem praw i obowiązków.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, obdarowanym ma zostać spółka komandytowa, w której wspólnikiem będzie Wnioskodawca. Jako, że darowiznę otrzyma spółka komandytowa która jest od swoich wspólników odrębnym podmiotem, z odrębnym majątkiem, nie zaistnieje obowiązek podatkowy w związku z tym wydarzeniem – na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn – po stronie Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przedmiotowej sprawie nabycie zostanie dokonane przez spółkę komandytową (na jej rzecz), więc zaistnienie opisanego zdarzenia nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego na gruncie rzeczonego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 86) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem, m.in. darowizny. Z kolei w myśl art. 5 ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z dotychczas przywołanych przepisów wprost wynika, że podatnikiem podatku od spadków i darowizn może być wyłącznie nabywca będący osobą fizyczną.

Spółka komandytowa jako tzw. ułomna osoba prawna jest podmiotem pośrednim między osobą fizyczną, o której mowa w art. 8 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U.z 2014 r. poz. 121 ze zm.) a osobą prawną uregulowaną w art. 33 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 1 § 2 w zw. z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.) spółka komandytowa ─ obok spółek: jawnej, partnerskiej i komandytowo-akcyjnej ─ jest spółką osobową prawa handlowego. Jak stanowią dalsze postanowienia ww. ustawy (art. 8 § 1) spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Na podstawie tego przepisu osobowe spółki handlowe, wśród nich spółka komandytowa, zostały wyposażone w podmiotowość prawną, tj. zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. W końcu oprócz zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych handlowe spółki osobowe ustawodawca wyposażył również w zdolność sądową, tj. zdolność pozywania i bycia pozwanymi. Konsekwencją przywołanego przepisu są postanowienia art. 28 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w myśl którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Zatem, skoro spółka komandytowa (handlowa spółka osobowa), nie jest osobą fizyczną i jednocześnie stanowi odrębny od wspólników (np. osób fizycznych) byt prawny, to w związku z nabyciem przez tą spółkę – jako obdarowaną – nieruchomości od tychże wspólników, to dla darczyńców nie powstaną jakiekolwiek konsekwencje podatkowe na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn. Co więcej w sprawie z uwagi na zakres podmiotowy ustawy o podatku od spadków i darowizn w ogóle nie powstanie obowiązek podatkowy. Stąd stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.