Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4515-53/15/MD
z 5 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 marca 2015 r. (data wpływu do Biura – 30 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania cesji praw z umowy partycypacji w kosztach budowy mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania cesji praw z umowy partycypacji w kosztach budowy mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 31 lipca 2002 r. matka Wnioskodawczyni zawarła z „X” Sp. z o.o. umowę o partycypacji w kosztach budowy mieszkania. Zgodnie z tą umową, matka Wnioskodawczyni zobowiązała się wpłacić określoną kwotę (28% rzeczywistego kosztu lokalu mieszkalnego) na rzecz „X”. Jako przyszłego najemcę wskazała Wnioskodawczynię – córkę.

W dniu 10 grudnia 2003 r., Wnioskodawczyni zawarła z „X” umowę najmu i mieszka w tym mieszkaniu do dzisiaj. W dniu 10 marca 2015 r. w siedzibie „X” w obecności przedstawiciela „X” została zawarta umowa cesji praw wynikających z umowy partycypacji, zgodnie z którą matka Wnioskodawczyni scedowała na Wnioskodawczynię prawa i obowiązki wynikające z umowy partycypacji, obejmujące wpłaconą tytułem partycypacji kwotę. Wnioskodawczyni z kolei w tej umowie zobowiązała się wypełniać w stosunku do „X” wszystkie zobowiązania wynikające z umowy partycypacji. Umowa cesji nie przewidywała dla matki Wnioskodawczyni odpłatności w jakiejkolwiek formie. Oprócz umowy cesji strony nie zawierały żadnych innych umów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatna cesja praw wynikających z umowy partycypacji w kosztach budowy mieszkania, realizowanej przez „X”, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni nie ma podstawy do zastosowania opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ nie została zawarta umowa darowizny, a nieodpłatna cesja praw wynikających z umowy partycypacji w kosztach budowy mieszkania, realizowanej przez „X”, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawczyni powołała art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tytułem:

• dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
• darowizny, polecenia darczyńcy;
• zasiedzenia;
• nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
• zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
• nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
  
  

Wnioskodawczyni uważa, że umowa nieodpłatnej cesji praw nie została wymieniona jako podlegająca opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni podnosi, że takie stanowisko zostało również zawarte w interpretacjach indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl natomiast art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Mając powyższe przepisy na uwadze, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Instytucję przelewu (cesji) regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność.

Art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei w myśl art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że jeżeli Wnioskodawczyni otrzymała od matki w drodze umowy cesji – nieodpłatnie – prawa wynikające z umowy partycypacji w kosztach budowy mieszkania i czynność ta nie była dokonana w formie umowy darowizny (nie przybrała postaci darowizny; przy czym zaznaczyć należy, że darowizna zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego nie musi zawsze przybrać formy pisemnej), to nie będzie ona podlegać regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jak bowiem wyżej wskazano opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w sposób wyraźny wymienione w art. 1 cyt. ustawy. Umowa cesji, która nie przybierze zatem formy darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Organ zauważa, że rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji Organ oparł się ściśle na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Jeżeli zatem opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację nie odpowiada rzeczywistości, to wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.