Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1239/14-4/RD
z 27 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 11 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi marketingowo-reklamowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi marketingowo-reklamowej.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 lutego 2015 r., złożonym w dniu 11 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie usług marketingowo-reklamowych.

Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, posiada numer NIP oraz NIP EU. Wnioskodawca wykonuje usługi marketingowe dla kontrahenta zagranicznego unijnego, który jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (z siedzibą w Belgii). Kontrahent posiada NIP belgijski oraz polski. Usługi wykonane są na podstawie podpisanej umowy o świadczenie usług marketingowych z kontrahentem. Wszystkie usługi miały miejsce w Polsce, we współpracy z polskim działem kontrahenta. W ramach umowy wykonano następujący zakres usług:

• organizacja konferencji/szkoleń/imprez towarzyszących/spotkań biznesowych w imieniu kontrahenta lokalnie (w tym m.in.: szukanie odpowiedniego miejsca, zbieranie ofert, wynajem np. sali konferencyjnej, hostess, zamawianie cateringu; po odbytym zdarzeniu np. hotel wystawiał fakturę bezpośrednio do kontrahenta Wnioskodawcy w Belgii),
  

• przygotowanie materiałów reklamowych (np. ulotki) promujących markę kontrahenta w Polsce (materiały nie były wysyłane poza Polskę),
  

• komunikacja z lokalnymi podwykonawcami,
  

• komunikacja z firmami, których rozwiązania oferuje kontrahent Wnioskodawcy,
  

• przygotowywanie i wysyłanie informacji o lokalnej ofercie kontrahenta do klientów kontrahenta w Polsce,
  

• koordynacja promocji,
  

• zamawianie materiałów promocyjnych np. upominki reklamowe (materiały nie były wysyłane poza Polskę),
  

• uaktualnianie lokalnej strony internetowej kontrahenta,
  

• działania Public Relations promujące kontrahenta w Polsce,
  

• komunikacja z lokalnymi i globalnymi przedstawicielami kontrahenta.
  
  
  

Za wykonane usługi Wnioskodawca wystawiał co miesiąc fakturę z podatkiem VAT naliczając stawkę 23% (dotyczy okresu sierpień 2013 - listopad 2014) stosując polski NIP kontrahenta. Faktury opiewały na stałą kwotę ustaloną w umowie. Faktury były wysyłane do kontrahenta w Belgii i opłacane przez kontrahenta z Belgii.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Kontrahent Wnioskodawcy posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Belgii. Poprzez „zamawianie materiałów promocyjnych” Wnioskodawca rozumie składanie zapytań ofertowych do podwykonawców, wybór oferty i złożenie zamówienia u podwykonawcy na materiały promocyjne - upominki reklamowe typu: smycze reklamowe, notesy, koszulki, długopisy, kubki itp. Wszystkie materiały promocyjne posiadają logo kontrahenta. Za zamówione materiały promocyjne/upominki reklamowe podwykonawca wystawia fakturę do kontrahenta Wnioskodawcy. Materiały promocyjne stanowią upominki reklamowe o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz upominki reklamowe przekraczające wartość, o której mowa w w/w ustawie. Niniejsze materiały promocyjne nie są próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Materiały promocyjne zamawiane są w celu promocji/reklamy marki kontrahenta. Przekazywane są klientom kontrahenta na terenie Polski w ramach akcji promocyjno-reklamowych, podczas konferencji, seminariów, szkoleń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy słusznie zostały wystawione faktury z 23% (dotyczy okresu sierpień 2013 – listopad 2014) podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wykonane usługi miały miejsce na terenie Polski. W związku z powyższym Wnioskodawca uznał, że należy zastosować stawkę VAT 23%.

Kontrahent powołuje się na art. 44 i art. 196 Dyrektywy VAT (2006/112/EC) oraz art. 28b ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie usług marketingowo-reklamowych. Jako czynny podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca wykonuje usługi marketingowe dla kontrahenta zagranicznego unijnego, który jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (z siedzibą w Belgii). Kontrahent posiada NIP belgijski oraz polski. Usługi wykonane są na podstawie podpisanej umowy o świadczenie usług marketingowych z kontrahentem. Wszystkie usługi miały miejsce w Polsce, we współpracy z polskim działem kontrahenta. W ramach umowy wykonano następujący zakres usług:

• organizacja konferencji/szkoleń/imprez towarzyszących/spotkań biznesowych w imieniu kontrahenta lokalnie (w tym m.in.: szukanie odpowiedniego miejsca, zbieranie ofert, wynajem np. sali konferencyjnej, hostess, zamawianie cateringu; po odbytym zdarzeniu np. hotel wystawiał fakturę bezpośrednio do kontrahenta Wnioskodawcy w Belgii),
  

• przygotowanie materiałów reklamowych (np. ulotki) promujących markę kontrahenta w Polsce (materiały nie były wysyłane poza Polskę),
  

• komunikacja z lokalnymi podwykonawcami,
  

• komunikacja z firmami, których rozwiązania oferuje kontrahent Wnioskodawcy,
  

• przygotowywanie i wysyłanie informacji o lokalnej ofercie kontrahenta do klientów kontrahenta w Polsce,
  

• koordynacja promocji,
  

• zamawianie materiałów promocyjnych np. upominki reklamowe (materiały nie były wysyłane poza Polskę),
  

• uaktualnianie lokalnej strony internetowej kontrahenta,
  

• działania Public Relations promujące kontrahenta w Polsce,
  

• komunikacja z lokalnymi i globalnymi przedstawicielami kontrahenta.
  
  
  

Za wykonane usługi Wnioskodawca wystawiał co miesiąc fakturę z podatkiem VAT naliczając stawkę 23% (dotyczy okresu sierpień 2013 - listopad 2014) stosując polski NIP kontrahenta. Faktury opiewały na stałą kwotę ustaloną w umowie. Faktury były wysyłane do kontrahenta w Belgii i opłacane przez kontrahenta z Belgii. Kontrahent Wnioskodawcy posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Belgii. Jak wskazał Wnioskodawca materiały promocyjne zamawiane są w celu promocji/reklamy marki kontrahenta i przekazywane są klientom kontrahenta na terenie Polski w ramach akcji promocyjno-reklamowych, podczas konferencji, seminariów, szkoleń. Za zamówione materiały promocyjne/upominki reklamowe podwykonawca wystawia fakturę do kontrahenta Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do stawki podatku za świadczone usługi dla kontrahenta posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Belgii.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ww. przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Przytoczone przepisy art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy pozostają w zgodności z treścią art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), w myśl którego miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi marketingowo- reklamowe na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Belgii.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że miejscem świadczenia usług reklamowo-marketingowych na rzecz Klienta mającego siedzibę na terytorium Belgii, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem usługa marketingowo-reklamowa świadczona przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga również kwestia czy nieodpłatne wydanie materiałów promocyjnych/upominków reklamowych w ramach świadczenia usługi marketingowo-reklamowej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 4 ww. ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z opisu sprawy wynika, że za zamówione materiały promocyjne/upominki reklamowe podwykonawcy wystawiają fakturę na kontrahenta Wnioskodawcy, tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca przekazując materiały promocyjne/upominki reklamowe klientom kontrahenta na terenie Polski w ramach akcji promocyjno – reklamowych, podczas konferencji, seminariów i szkoleń działa w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, tym samym wydanie przedmiotowych materiałów promocyjnych nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy uznaniem tej czynności za dostawę towarów, w wyniku której byłby zobowiązany do wykazania jej jako czynności opodatkowanej i zapłaty należnego podatku. W konsekwencji Wnioskodawca przekazując materiały promocyjne/upominki reklamowe nie dokonuje dostawy towarów, gdyż nie nabywa ich na własną rzecz i nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem przepisy art. 7 ust. 2 ustawy nie mają zastosowania odnośnie przekazywanych materiałów promocyjnych.

Odnosząc się do stawki podatku jaka powinna być wykazana w związku z przedmiotowymi usługami świadczonymi na rzecz podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Belgii należy wskazać, że zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przedmiotowej sprawie, miejsce świadczenia opisanych usług marketingowo-reklamowych stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, zostało określone na terytorium Belgii. Zatem, usługi te winny być opodatkowane w tym państwie. Wnioskodawca jest podmiotem polskim, a świadcząc przedmiotowe usługi występuje w charakterze polskiego podatnika podatku od towarów i usług, który ma prawo do wystawienia faktury dokumentującej świadczone usługi.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy „metoda kasowa”;
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.
    
    

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Tym samym z uwagi na to, że nabywcą usług jest podmiot mający siedzibę na terytorium Belgii to miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług marketingowo-reklamowych jest terytorium tego państwa. Przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Zatem Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę za wykonane usługi która powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Przy czym Wnioskodawca wystawiając fakturę dokumentującą świadczenie przedmiotowych usług nie wykazuje na niej m.in. stawki podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.