Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-202/15/HS
z 11 maja 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 6 lutego 2015 r. (data otrzymania 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym 15 kwietnia 2015 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości o powierzchni 1,94 ha – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości o powierzchni 1,94 ha.

W związku z brakami formalnymi, pismem z 10 kwietnia 2015 r., Znak: IBPBII/2/4511-202/15/HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 15 kwietnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia z 27 marca 2014 r. Sąd Rejonowy dokonał działu spadku po rodzicach Wnioskodawcy. W ten sposób Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości składającej się z działki nr 116/1 o powierzchni 1,94 ha. W dacie nabycia przez Wnioskodawcę własności tej nieruchomości nie posiadała ona założonej księgi wieczystej ani zbioru dokumentów. Grunty wchodzące w skład powyższej nieruchomości zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne (1,66 ha) i pastwiska trwałe (0,28 ha). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z 6 kwietnia 2000 r. działka nr 116/1 znajduje się na terenie rolnym i oznaczona jest symbolem LR.

Powyższa nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej i nie była zajęta na prowadzenie innej działalności gospodarczej.

W dniu 18 sierpnia 2014 r. Wnioskodawcy sprzedał powyższą nieruchomość za cenę 45 000 zł. Kupujący oświadczyli w akcie notarialnym, że kupują powyższą nieruchomość celem powiększenia gospodarstwa rolnego. Na wniosek kupujących nabyta od Wnioskodawcy działka nr 116/1 została przyłączona do księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych dla stanowiącej własność kupujących innej działki, która zgodnie z treścią księgi wieczystej wykorzystywana jest jako rola, pastwisko.

W uzupełnieniu wniosku z 15 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Jego ojciec zmarł 20 maja 1984 r.

2.W skład spadku po ojcu wchodziło gospodarstwo rolne obejmujące w szczególności nieruchomość gruntową stanowiącą obecnie działkę nr 116/1 o powierzchni 1,94 ha.

3.Spadek po ojcu nabyli na podstawie ustawy: małżonek oraz troje zstępnych w udziałach wynoszących po 1/4 każdy ze spadkobierców, z tym że wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne odziedziczyli małżonek spadkodawcy i siostra Wnioskodawcy w udziałach wynoszących po 1/2 każdy z nich. Wnioskodawca nabył zatem udział 1/4 w spadku po ojcu. Z uwagi na obowiązujące wówczas ograniczenia w dziedziczeniu gospodarstw rolnych Wnioskodawca nie nabył jednak udziału w gospodarstwie rolnym, który stanowił jedyny znany mu składnik spadku po ojcu.

4.Matka Wnioskodawcy zmarła 21 stycznia 2012 r.

5.Do spadku po matce wchodziły:

  • udział w opisanym powyżej gospodarstwie rolnym,
  • prawo własności do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 55,51 m2 wraz z przynależnościami o powierzchni użytkowej 2,70 m2 oraz udziałem 640/10000 we współwłasności nieruchomości wspólnej.

6.Spadek po matce nabył Wnioskodawca i jego siostra. Każdy ze spadkobierców odziedziczył udział w spadku wynoszący po 1/2.

7.W sprawie o dział spadku po ojcu i matce Wnioskodawcy 27 marca 2014 r. Wnioskodawca i jego siostra zawarli przed Sądem Rejonowym ugodę o następującej treści: „Wnioskodawca oraz uczestniczka zawierają ugodę tej treści, że wchodzące w skład spadku po ojcu i matce gospodarstwo rolne składające się z działki nr 116/1 o powierzchni 1,94 ha przyznać na wyłączną własność Wnioskodawcy, zaś wchodzący w skład spadku po ojcu i matce lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność położony w S. wraz z udziałem w działce, dla którego to lokalu prowadzona jest księga wieczysta przyznać na wyłączną własność uczestniczce postępowania – siostrze Wnioskodawcy bez żadnych spłat i dopłat. Jednocześnie uczestniczka zobowiązuje się wydać przedmiotowe gospodarstwo rolne w terminie do 1 sierpnia 2014 r. oraz zapłacić II ratę podatku rolnego od nieruchomości.” Sąd Rejonowy na rozprawie 27 marca 2014 r. wskazał, że w ocenie Sądu ugoda jest zgodna z prawem, interesami stron, zasadami współżycia społecznego i nie prowadzi do obejścia przepisów prawa. W konsekwencji – postanowieniem z 27 marca 2014 r. postanowił umorzyć wszczęte postępowanie w sprawie.

8.W dniu śmierci ojca rodzice pozostawali w związku małżeńskim, w ich małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności ustawowej, a udziały rodziców w majątku dorobkowym były równe. Gospodarstwo rolne zatem stanowiło ich majątek wspólny.

9.Natomiast prawo własności do lokalu mieszkalnego zostało nabyte przez matkę Wnioskodawcy po śmierci ojca, a zatem stanowiło wyłącznie jej majątek.

10.Zarówno spadkobiercy jak i Sąd Rejonowy prowadzący sprawę o dział spadku nie zlecali oszacowania wartości gospodarstwa rolnego i lokalu. Wnioskodawca nie jest zatem w stanie podać ich wartości na dzień działu spadku.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

  1. Czy przychód Wnioskodawcy z opisanej powyżej sprzedaży nieruchomości składającej się z działki nr 116/1 o powierzchni 1,94 ha jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych?
  2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek wykazać przychód z powyższego tytułu w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego przychód z opisanej powyżej sprzedaży nieruchomości składającej się z działki nr 116/1 o powierzchni 1,94 ha jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Nieruchomość sprzedana przez Wnioskodawcę wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Za gospodarstwo rolne uważa się bowiem obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Powierzchnia sprzedanej przez Wnioskodawcę nieruchomości wynosiła 1,94 ha.

Grunty wchodzące w skład tej nieruchomości zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne i pastwiska trwałe. Grunty orne i pastwiska trwałe zaliczają się do użytków rolnych – art. 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Nieruchomość nie była zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. W związku ze sprzedażą nieruchomość nie utraciła charakteru rolnego oraz nie nastąpiło jej wyłączenie z produkcji rolnej. Zgodnie bowiem z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – nieruchomość znajduje się na terenie rolnym. Ponadto celem jej nabycia przez kupujących było powiększenie gospodarstwa rolnego.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku wykazywania powyższego przychodu w zeznaniu rocznym. Przepis art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązuje podatników do złożenia odrębnego zeznania według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e. Przychód Wnioskodawcy jest natomiast wolny od podatku i nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e. Ponadto ustalony wzór zeznania dla przychodów z tego źródła (PIT-39) nie przewiduje uwzględnienia w nim przychodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym – jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat – sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu czy akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom na wyłączną własność lub współwłasność. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku, w wyniku którego udział spadkobiercy nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem oraz stan jej majątku osobistego.

Zatem nabycie w wyniku działu spadku udziału w majątku spadkowym, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w drodze działu spadku.

Porównanie wartości majątku, jaki przysługiwał pierwotnie, tj. nabytego w spadku, do wartości majątku otrzymanego w drodze działu spadku wskaże czy doszło do nowego nabycia z chwilą działu spadku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że udział w sprzedanej nieruchomości o powierzchni 1,94 ha Wnioskodawca posiadał od 2012 r. Nabył go bowiem w dacie śmierci matki. Przy czym Wnioskodawca nie dziedziczył gospodarstwa rolnego w spadku po ojcu. Do nabycia przez Wnioskodawcę kolejnego udziału w sprzedanej nieruchomości mogło dojść również w chwili działu spadku 27 marca 2014 r. Organ celowo używa wyrażenia „mogło dojść”, albowiem jeżeli Wnioskodawca w dziale spadku w 2014 r. nabył udział o wartości przewyższającej udział nabyty w spadku, wówczas doszło do nabycia pozostałego udziału w 2014 r. Jeżeli z kolei w dziale spadku w 2014 r. Wnioskodawca nabył udział o wartości nieprzekraczającej wartości udziału nabytego w spadku – wówczas za datę nabycia całej nieruchomości należy uznać rok 2012. Niezależnie jednak od tego czy nabycie nieruchomości nastąpiło w 2012 r. czy w 2014 r., to skoro nieruchomość została sprzedana w 2014 r., a więc przed upływem 5 lat od dnia nabycia a w międzyczasie nie uległy zmianie zasady opodatkowania, to dokonane w 2014 r. odpłatne zbycie ww. nieruchomości o powierzchni 1,94 ha podlega opodatkowaniu.

Przychód jaki Wnioskodawca uzyskał w 2014 r. ze sprzedaży tej nieruchomości, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia do momentu sprzedaży nie upłynęło 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do opodatkowania zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jednakże przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym – oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1381 ze zm.) – za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego – co decyduje o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży takich gruntów – wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454) oraz Załącznika Nr 6 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

  1. grunty rolne,
  2. grunty leśne,
  3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
  4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
  5. (uchylony),
  6. grunty pod wodami,
  7. tereny różne oznaczone symbolem – Tr.

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia grunty rolne dzielą się na:

  1. użytki rolne, do których zalicza się:
    1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
    2. sady, oznaczone symbolem – S,
    3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
    4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
    5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
    6. grunty pod stawami, oznaczone symb
    1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
    2. sady, oznaczone symbolem – S,
    3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
    4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
    5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
    6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
    7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
    8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,
  2. nieużytki, oznaczone symbolem – N.

Grunty leśne – zgodnie z § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia – dzielą się na:

  1. lasy, oznaczone symbolem – Ls,
  2. grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem – Lz.

Z powyższego uregulowania wynika, że zwolnienie przychodów ze sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od podatku dochodowego uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

  • grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
  • muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością lub współwłasnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
  • grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu, nawet wówczas, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość położona na terenach upraw rolnych. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez urząd skarbowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego.

Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość o powierzchni 1,94 ha sprzedana w 2014 r. stanowiła grunty orne i pastwiska trwałe i że sprzedana została na powiększenie gospodarstwa rolnego.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście pytania ujętego we wniosku należy stwierdzić, że jeżeli w istocie sprzedana 18 sierpnia 2014 r. nieruchomość o powierzchni 1,94 ha w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego, tj. kupujący nabyli ją w celu powiększenia już posiadanego gospodarstwa i dalszego jego prowadzenia, to uzyskany przez Wnioskodawcę przychód korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest w ogóle zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39 z tytułu tej sprzedaży.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj