Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-678/14/MD
z 3 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości zajmować się sprzedażą markowych zabawek, ubrań, akcesoriów dziecięcych i domowych pozyskiwanych na prywatnych wyprzedażach zwanych brocante („pchli targ”) organizowanych na terenie F. Produkty te na pewno będą się cieszyły dużym popytem, będą alternatywą dla chińszczyzny zalewającej polski rynek. Takie targi są organizowane w całej Francji. W każdy weekend można tam się zaopatrzyć we wszelkiego rodzaju produkty, które sprzedający uważają za niepotrzebne i pozbywają się ich. Zakup artykułów pochodziłby więc od wielu prywatnych osób, które nie mają możliwości, ale też ze względu na niskie ceny (0.5-5.0 euro), nie będą chciały dokumentować tej sprzedaży wydając rachunki na sprzedaż poszczególnych artykułów. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał dokumentu zakupu. Jego zamiarem jest otwarcie i prowadzenie małego sklepu jednoosobowego, w którym sprzedawałby artykuły pochodzące z tzw. „pchlego targu” z F.. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wybrałby opodatkowanie na zasadach ogólnych z przeważającą sprzedażą dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zdarzenia będą ewidencjonowane za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Działalność zamierza rozpocząć w drugiej połowie roku.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi zainstalować kasę fiskalną i rejestrować na niej sprzedaż?

Zdaniem Wnioskodawcy, całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej musi rejestrować na kasie fiskalnej po przekroczeniu limitu 20.000 rocznie. Limit ten jest liczony proporcjonalnie w ciągu roku w zależności od okresu prowadzenia działalności. Do tej pory nie dokonywał ewidencji na kasie, ponieważ wynajmował mieszkanie firmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – dalej jako „ustawa”.

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis ten wprowadza – jako zasadę – obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, który obejmuje wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz określonych grup nabywców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy świadczeń realizowanych przez podatnika.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1. wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2. stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
3. możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4. konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5. konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
6. konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
7. konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.

Aktualnie kwestie dotyczące zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz warunki korzystania ze zwolnienia określa rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) – dalej jako „rozporządzenie”.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jak stanowi § 4 pkt 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

1. gazu płynnego,
2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów
    

– z wyjątkiem dostawy, o której mowa w lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 35 załącznika do rozporządzenia.

W świetle § 5 pkt 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) zamierza w przyszłości zajmować się sprzedażą towarów (zabawek, ubrań, akcesoriów dziecięcych i domowych) pozyskiwanych na prywatnych wyprzedażach organizowanych na terenie F.. Zamiarem Wnioskodawcy jest otwarcie i prowadzenie małego sklepu z takim asortymentem. Działalność Wnioskodawca zamierza rozpocząć w drugiej połowie roku. Do tej pory nie prowadził ewidencji na kasie rejestrującej, ponieważ mieszkanie wynajmował firmie.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży ww. asortymentu dokonywanej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Wnioskodawcy, że będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu sprzedaży rzeczy używanych nabytych we F. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez niego obrót wynikający z tej sprzedaży przekroczy – w proporcji do okresu jej wykonywania w 2015 r. – kwotę 20.000 zł. Należy jednak przy tym zastrzec, że limit ten (lub jego odpowiednia część) nie będzie miał w ogóle zastosowania w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie sprzedawał towary określone w § 4 pkt 1 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.