2015.04.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-677/14-8/MP
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r. i 2 kwietnia 2015 r.) i pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym oraz wyliczenia wysokości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 4 marca 2015 r., Nr IPTPB2/415-677/14-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 marca 2015 r., natomiast w dniu 19 marca 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 16 marca 2015 r.).

W związku z tym, że pismo stanowiące uzupełnienie wniosku nie zostało podpisane, pismem z dnia 26 marca 2015 r. Nr IPTPB2/415-677/14-4/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2015 r., w dniu 2 kwietnia 2015 r. wpłynęło podpisane uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 31 marca 2015 r.).

Następnie w związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 31 marca 2015 r., Nr IPTPB2/415-677/14-5/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, ponownie wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 kwietnia 2015 r., natomiast w dniu 13 kwietnia 2015 r. uzupełniono ww. wniosek pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data nadania 9 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 26 maja 2014 r. w umowie ze Spółdzielnią Mieszkaniową Wnioskodawczyni dokonała przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność lokalu (aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza w dniu 26 maja 2014 r., Rep. A Nr x/2014). Następnie aktem notarialnym z dnia 3 czerwca 2014 r., Rep. A Nr xx/2014 Wnioskodawczyni sprzedała lokal położony w C. przy ulicy W.

W piśmie z dnia 16 marca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, co następuje: Przydział lokalu mieszkalnego typu spółdzielczego lokatorskiego nastąpił w dniu cyt. „31 listopada 1987 r.”, na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża. Na dzień otrzymania przydziału Wnioskodawczyni wraz z mężem wniosła wkład lokatorski w wysokości 365 400,00 starych złotych (po denominacji 36,54 zł ), co stanowiło 10 % kosztów budowy. Dodatkowo Wnioskodawczyni spłaciła wraz z mężem kredyt lokatorski w wysokości 1 461 791,00 starych złotych (po denominacji 146,18 zł), co stanowi 40% kosztów budowy. Wnioskodawczyni wskazuje, że z pisma Spółdzielni Mieszkaniowej wynika, że dowody księgowe podlegają archiwizacji przez okres 5 lat, a następnie po upływie tego okresu podlegają zniszczeniu. W związku z powyższym brak dowodów, w jakiej dacie został wniesiony wkład mieszkaniowy i spłacony kredyt na ww. mieszkaniu. Spółdzielnia wskazała, że zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy prawo spółdzielcze oraz zmianie niektórych innych ustaw, spółdzielnie były zobowiązane do wprowadzenia spłaconych kredytów na poczet wkładów lokatorskich w terminie do dnia 31 grudnia 1995 r. i pod taką datą jest wprowadzony spłacony kredyt dotyczący mieszkania Wnioskodawczyni.

W dniu 25 października 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała wpłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu, tytułem przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności w wysokości 182,72 zł.

W myśl art. 12 ust. 11 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia mieszkaniowa zawiera umowę, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez osobę uprawnioną, chyba że nieruchomość posiada nieuregulowany stan prawny w rozumieniu art. 113 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami lub spółdzielni nie przysługuje prawo własności lub użytkowania wieczystego gruntu, na którym wybudowała sama budynek lub wybudowali go jej poprzednicy prawni.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy zawieraniu umowy, o której mowa w ust. 1, oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym obciążają członka spółdzielni, na rzecz którego spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności lokalu.

Zauważyć należy, że osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego musi najpierw spłacić przypadającą na ten lokal część kosztów budowy - w tym wkład mieszkaniowy. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Natomiast na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jeżeli ma uregulowany stan prawny gruntu, na którym jest wybudowany budynek, obowiązana jest zawrzeć z tym członkiem umowę o przeniesienie własności lokalu po spełnieniu określonych warunków finansowych, którymi są m.in. spłata przypadających na lokal kosztów budowy oraz umorzenia kredytu.

Tak więc, wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wpłaty, tytułem wkładu mieszkaniowego oraz umorzenia kredytu są bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego i w konsekwencji składają się na koszty jego nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Koszty związane z nabyciem lokatorskiego prawa do lokalu są kosztem określonym w ustawie w art. 22 ust. 6c, bowiem zgodnie z art. 22 ust. 6c wszystkie udokumentowane koszty nabycia są uznane za koszty, jeśli poczynione zostały w czasie posiadania lokalu.

Powyższe stanowisko można uznać za utrwalone zarówno w interpretacjach organów podatkowych jak i sądów administracyjnych, przykładowo:

w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2012 r., Nr IBPBII/2/415-502/12/MM oraz w interpretacji z dnia 6 listopada 2009 r., Nr IBPBII/2/415-847/09/JG,

WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 968/12 lub w wyroku z dnia 1 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 677/12.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jedyną wątpliwością jaka może się w niniejszej sprawie pojawić jest wysokość zwaloryzowanego wkładu budowlanego na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu (nie ma bowiem żadnego pisma, z którego by on wynikał - Spółdzielnia odmówiła jego wyliczenia).

Końcowo Wnioskodawczyni wskazuje, że z pisma Spółdzielni Mieszkaniowej wynika, że koszt budowy lokalu wynosił 3 654 382,00 zł starych złotych, a Wnioskodawczyni wraz mężem wniosła 100% kosztów budowy.

W momencie przekształcania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, Wnioskodawczyni poniosła jedynie opłaty notarialne oraz spłaciła zaległości „czynszowe” na rzecz Spółdzielni, co było warunkiem przekształcenia.

Wpłaty na poczet wkładu mieszkaniowego nastąpiły w okresie od 30 listopada 1987 r. do 25 października 2007 r. Wnioskodawczyni podaje, że użyte przez Nią wyrażenie „zwaloryzowany wkład mieszkaniowy” odnosi się zatem, do wartości wkładu w chwili przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności. Co prawda Spółdzielnia Mieszkaniowa nie dokonała wyliczenia tegoż wkładu (bez podania przyczyn) jednak nie oznacza to, że wkład nie istniał. Z pisma Spółdzielni wynika, że Wnioskodawczyni zapłaciła 100% kosztów budowy (czyli wniosła cały wkład mieszkaniowy). Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że w sytuacji gdyby nie dokonała przekształcenia, Spółdzielnia po sprzedaży mieszkania musiałaby zwrócić na rzecz Wnioskodawczyni całość uzyskanej ceny sprzedaży po potrąceniu zaległości czynszowych.

Odpłatne zbycie lokalu nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Ponadto, w piśmie z dnia 8 kwietnia 2015 r., stanowiącym również uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni dodała (sprostowała), że przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nastąpił w dniu 30 listopada 1987 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego - zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wpłaconego do Spółdzielni Mieszkaniowej,
wyliczenia wysokości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wpłaconego do Spółdzielni Mieszkaniowej.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że istotą interpretacji, o którą się zwróciła jest sposób wyliczenia „zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego” w sytuacji, gdy nie wynika on wprost z zaświadczenia spółdzielni mieszkaniowej. W ocenie Wnioskodawczyni, sposób ustalenia kosztu nabycia lokalu w sytuacji, gdy koszt ten nie wynika bezpośrednio z dokumentu mieści się w istocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że organ podatkowy w sytuacji wszczęcia i prowadzenia postępowania podatkowego będzie musiał dokonać interpretacji art. 22 ust. 6c ustawy i rozstrzygnąć, jaką wartość miał w chwili przekształcenia Jej wkład mieszkaniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w świetle art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego jest zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wpłacony do Spółdzielni Mieszkaniowej, a jeżeli tak to, czy za udokumentowany wydatek w rozumieniu ww. przepisu można uznać kwotę zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wyliczonego, jako iloczyn wartości mieszkania i procentowego udziału w kosztach budowy wskazanego w zaświadczeniu Spółdzielni?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na przedstawione wyżej pytanie w części dotyczącej możliwości zaliczenia zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym. Natomiast wniosek (pytanie) w części dotyczącej wyliczenia wysokości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowym będzie przyjęcie do kosztów nabycia nieruchomości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wyliczonego na podstawie otrzymanego ze Spółdzielni Mieszkaniowej zaświadczenia o wysokości wkładu mieszkaniowego jako iloczynu wartości mieszkania i wynikającego z zaświadczenia procentowego udziału w kosztach budowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa), koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W przypadku nabytych lub wybudowanych od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. nieruchomości oraz nabytych po tej dacie praw, dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych do nieruchomości jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztami uzyskania przychodu. W przypadku Wnioskodawczyni przy ustalaniu kosztów odpłatnego zbycia zastosowanie znajduje przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy. Koszty uzyskania przychodu stanowić będą udokumentowane koszty nabycia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, z późn. zm.), na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

spłaty przypadającej na jego lokal części kosztów budowy będących zobowiązaniami spółdzielni, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego wraz z odsetkami z zastrzeżeniem pkt 2;
spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu lub dotacji w części przypadającej na jego lokal, o ile spółdzielnia skorzystała z pomocy podlegającej odprowadzeniu do budżetu państwa uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków;
spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy zawieraniu umowy, o której mowa w ust. 1, oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym obciążają członka spółdzielni, na rzecz którego spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności lokalu.

Zauważyć należy, że osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego musi najpierw spłacić przypadającą na ten lokal część kosztów budowy, w tym wkład mieszkaniowy. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Natomiast na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia, jeżeli ma uregulowany stan prawny gruntu, na którym jest wybudowany budynek, obowiązana jest zawrzeć z tym członkiem umowę o przeniesienie własności lokalu po spełnieniu określonych warunków finansowych, którymi są m.in. spłata przypadających na lokal kosztów budowy oraz umorzenia kredytu.

Tak więc, wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego oraz umorzenia kredytu są bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego i w konsekwencji składają się na koszty jego nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Koszty związane z nabyciem lokatorskiego prawa do lokalu są kosztem określonym w ustawie w art. 22 ust. 6c, bowiem zgodnie z art. 22 ust. 6c wszystkie udokumentowane koszty nabycia są uznane za koszty, jeśli poczynione zostały w czasie posiadania lokalu.

Powyższe stanowisko można uznać za utrwalone zarówno w interpretacjach organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów w interpretacji z dnia 29 czerwca 2012 r., Nr IBPBII/2/415-502/12/MM wskazał: „Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będą zarówno wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na nabycie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, które następnie zostało przekształcone w odrębną własność jak i wydatki, które musiały zostać poniesione aby nabyć zgodnie z cytowaną ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych lokal będący odrębną własnością”.

Podobnie w interpretacji z dnia 6 listopada 2009 r., Nr IBPBII/2/415-847/09/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będą zarówno wydatki poniesione przez wnioskodawczynię na nabycie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, które następnie zostało przekształcone w odrębną własność jak i wydatki, które musiały zostać poniesione, aby nabyć zgodnie z cytowaną ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych lokal będący odrębną własnością. Taki sam wniosek można wywieść z uzasadnienia wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 968/12, gdzie WSA w Gdańsku wskazał: „Z kolei z pisma Spółdzielni Mieszkaniowej „A” z dnia 6 lutego 2012 r. wynika, że w 1970 r. B. i B. C. zostało przydzielone przez [...] Spółdzielnię Mieszkaniową w [...] mieszkanie lokatorskie. W 1987 r. na wniosek ww. osób, spółdzielcze lokatorskie prawo do powyższego lokalu wraz z wkładem mieszkaniowym zostało przepisane na rzecz ich syna M. C. Przeksięgowany na jego rzecz wkład mieszkaniowy w 1987 r. wynosił 25 586 zł, a wysokość tego wkładu, zwaloryzowanego w 2006 r. przed przekształceniem lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu, wynosiła 89 625 zł. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wkład mieszkaniowy w kwocie 89 625 zł przepisany w dniu 24 czerwca 1987 r. przez B. i B. C. na rzecz syna M. C., nie może zostać uznany za wydatek poniesiony przez skarżącą E. C. i jej męża M. C., gdyż te ostatnie osoby nie poniosły tego wydatku. Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego w inny nieodpłatny sposób (np. w drodze przepisania), są udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość tego prawa, przy czym muszą one być poczynione w czasie jego posiadania. M. C. rozpoczął posiadanie lokatorskiego prawa od dnia 24 czerwca 1987 r., kiedy to prawo to, zostało na niego przepisane wraz z istniejącym już w tej dacie wkładem mieszkaniowym. Tym samym, to nie M. C. lecz jego rodzice w czasie swojego posiadania ponieśli nakłady (ekonomiczny ciężar), które zwiększyły wartość tego prawa”.

Podobnie w wyroku z dnia 1 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 677/12, WSA w Gdańsku podniósł: „Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione przez wnioskodawczynię wydatki na nabycie lokatorskiego prawa do lokalu, które następnie zostało przekształcone w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży tego lokalu”.

Według Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie pozostaje zatem do ustalenia, jaką wartość miał zwaloryzowany wkład budowlany na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu. Zgodnie z art. 148 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach (która obowiązywała w chwili przydziału Wnioskodawczyni lokalu), „Członek spółdzielni budowlano-mieszkaniowej uczestniczy w kosztach budowy domu spółdzielni (art. 139) w ten sposób, że wnosi do niej wkład budowlany w wysokości odpowiadającej całości kosztów budowy na niego przypadających. Wkład budowlany członka spółdzielni budowlano-mieszkaniowej odpowiadał zatem całości kosztów budowy lokalu, stanowiącego przedmiot spółdzielczego prawa do lokalu tego członka. Wkład ten, mógł być wpłacony jednorazowo zgodnie ze statutem w formie zaliczki i ratalnych spłat renty. Uiszczenie przez członka należnego od niego wkładu budowlanego zobowiązywało spółdzielnię do przydzielenia właściwego lokalu w stanie zdatnym do użytku zaspokajającym potrzeby mieszkaniowe danego członka.

Wnioskodawczyni podaje, że z informacji uzyskanych w Spółdzielni Mieszkaniowej wynika że cyt. „na dzień przydziału lokalu tj. 31 listopada 1987 r., wniosłam razem z mężem wkład lokatorski w kwocie 365 400 starych zł, co stanowi 10% kosztów budowy. Na mieszkaniu spłaciliśmy kredyt w wysokości 1 461 791,00 starych złotych, co stanowi 40% kosztów budowy”.

Podsumowując Wnioskodawczyni podaje:

całkowity koszt budowy przypadający na lokal Wnioskodawczyni wyniósł 3 654 382,00 zł,

wartość wniesionego przez Wnioskodawczynię wkładu mieszkaniowego wyniosła 1 461 791,00 zł + 365 400,00 zł = 1 827 191,00 zł, co stanowi 50% kosztów budowy.

Wnioskodawczyni wskazuje, że wyliczenie zwaloryzowanego wkładu budowlanego przez Spółdzielnie mieszkaniowe odbywało się z uwzględnieniem rynkowej wartości danego lokalu, określonej przez rzeczoznawcę majątkowego na dzień postawienia lokalu do dyspozycji Spółdzielni. Zleceniodawcą wyceny wartości lokalu jest Spółdzielnia, natomiast koszty tej wyceny obciążają osobę uprawnioną do zwrotu wkładu lub osobę wnioskującą o przekształcenie tytułu prawnego do lokalu - Regulamin rozliczeń finansowych Spółdzielni z członkami z tytułu wkładów mieszkaniowych i budowlanych (§ 1 pkt 3).

Mając na uwadze, że wartość wniesionego przez Wnioskodawczynię wkładu mieszkaniowego stanowiło 50 % całości kosztów budowy, a mieszkanie sprzedała w ciągu trzech tygodni od przekształcenia, Wnioskodawczyni przyjęła cenę sprzedaży tj. 98 000,00 zł jako wartość mieszkania na dzień przekształcenia.

Tym samym zdaniem Wnioskodawczyni, zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wyniósł 49 000,00 zł. Tym samym, koszty nabycia nieruchomości wyliczone zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy wynoszą 49 000,00 zł.

W uzupełnieniu z dnia 16 marca 2015 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że w Jej ocenie uzasadnione będzie przyjęcie do kosztów nabycia nieruchomości (w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności) zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego rozumianego jako iloczyn wartości mieszkania i wynikającego z zaświadczenia Spółdzielni procentowego udziału w kosztach budowy. Wnioskodawczyni uważa, że tak wyliczony wkład mieszkaniowy jest kosztem uzyskania przychodu określonym w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni podtrzymuje stanowisko wyrażone we wniosku i dodaje m.in., że w dniu 25 października 2007 r. dokonała wpłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu tytułem przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, w wysokości 182,72 zł. Z pisma Spółdzielni Mieszkaniowej wynika, że koszt budowy lokalu wynosił 3.654.382,00 zł starych złotych, a Ona wraz mężem wniosła 100% kosztów budowy. Mając na uwadze, że wartość wniesionego przez Wnioskodawczynię i Jej męża wkładu mieszkaniowego stanowiła 100% całości kosztów budowy, a mieszkanie Wnioskodawczyni sprzedała w ciągu trzech tygodni od przekształcenia, przyjęła cenę sprzedaży tj. 98,000,00 zł, jako wartość mieszkania na dzień przekształcenia. Tym samym, zasadne jest w ocenie Wnioskodawczyni przyjęcie, że zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wyniósł 98.000,00 zł. Tym samym, koszty nabycia nieruchomości wyliczone zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy wynoszą 98.000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni podtrzymuje wcześniej wyrażone stanowisko oraz dodaje, że udział w zwaloryzowanym wkładzie mieszkaniowym w świetle art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni uważa również, że wysokość zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego może zostać określona jako iloczyn wartości mieszkania (np. ceny mieszkania z aktu notarialnego) i wynikającego z zaświadczenia Spółdzielni procentowego udziału w kosztach budowy.

Jedyną wątpliwością jaka może się w niniejszej sprawie pojawić jest wysokość zwaloryzowanego wkładu budowlanego na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu (nie ma bowiem żadnego pisma, w którym byłaby ona wprost określona - Spółdzielnia odmówiła jego wyliczenia). Niemniej jednak z dokumentu jakim jest zaświadczenie Spółdzielni Mieszkaniowej wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem pokryła 100% kosztów budowy lokalu (tym samym wartość Jej udziału we wkładzie wynosi 50%). W związku z powyższym prawidłowe będzie w ocenie Wnioskodawczyni przyjęcie, że kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w lokalu będzie 50% zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego liczonego, jako iloczyn wartości lokalu i procentowego udziału w kosztach budowy. Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że w przypadku rezygnacji z członkostwa w Spółdzielni musiałaby ona wypłacić Wnioskodawczyni równowartość połowy wartości mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej możliwości zaliczenia zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym - jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zarówno data, jak i forma nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 listopada 1987 r., nastąpił przydział na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża spółdzielczego lokatorskiego lokalu mieszkalnego. Na dzień otrzymania przydziału Wnioskodawczyni wraz z mężem wniosła wkład lokatorski w wysokości 365 400,00 starych złotych (po denominacji 36,54 zł), co stanowiło 10 % kosztów budowy. Dodatkowo wraz z mężem spłaciła kredyt lokatorski w wysokości 1 461 791,00 starych złotych (po denominacji 146,18 zł), co stanowi 40% kosztów budowy. Spłata kredytu na poczet wkładów lokatorskich nastąpiła w terminie do dnia 31 grudnia 1995 r. Koszt budowy lokalu mieszkalnego wynosił 3 654 382,00 zł starych złotych (po denominacji 365,44 zł), a Wnioskodawczyni wraz mężem wniosła 100% kosztów budowy.

Wnioskodawczyni na poczet wkładu mieszkaniowego dokonała wpłat w okresie od 30 listopada 1987 r. do 25 października 2007 r.

W dniu 26 maja 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła ze Spółdzielnią Mieszkaniową umowę w formie aktu notarialnego, na mocy której dokonano przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni poniosła opłaty notarialne oraz spłaciła zaległości „czynszowe” na rzecz Spółdzielni (był to warunek przekształcenia).

Następnie aktem notarialnym z dnia 3 czerwca 2014 r., Wnioskodawczyni sprzedała udział w tym lokalu mieszkalnym. Odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni podaje, że użyte przez Nią (w pytaniu i we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej) wyrażenie „zwaloryzowany wkład mieszkaniowy” odnosi się do wartości wkładu w chwili przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności (podkreślono, że Spółdzielnia mieszkaniowa nie dokonała wyliczenia tego wkładu).

W sprawie, której dotyczy złożony wniosek za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym należy uznać dzień 26 maja 2014 r., czyli datę przeniesienia na Wnioskodawczynię udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Oznacza to, że kwota uzyskana tytułem sprzedaży dokonanej w dniu 3 czerwca 2014 r., stanowi źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, z uwagi na fakt, że mieszkanie zostało odpłatnie zbyte przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 6f ww. ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Należy nadmienić, że ustalając wartość wniesionego wkładu należy uwzględnić ją w kwocie odpowiadającej kwocie po denominacji. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84 poz. 386), wszelkie prawa majątkowe, a także zobowiązania i należności pieniężne powstałe przed datą 1 stycznia 1995 r., a płatne po tej dacie – podlegają przeliczeniu w stosunku określonym w art. 2 ust. 2 przedmiotowej ustawy. W szczególności przeliczeniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, podlegają: wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, inne należności wynikające z praw i zobowiązań majątkowych (publicznych i prywatnych) bez względu na tytuł ich powstania, wartości materiałów i surowców, wkładów oszczędnościowych, lokat i depozytów bankowych. W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy o denominacji złotego, nowa jednostka pieniężna, będzie miała wartość równą 10 000 starych złotych.

Przepisy regulujące spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu wskazują, że w przypadku tzw. mieszkania lokatorskiego, właścicielem mieszkania jest spółdzielnia mieszkaniowa. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadając do lokalu tytułu własności i są zobowiązane do wniesienia wkładu lokatorskiego, a także do uiszczania opłat wynikających z ustawy, czy też ze statutu spółdzielni. Ograniczenie powyższego prawa jest istotne i wynika z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222), który stanowi, że prawo to jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w żadnym wypadku nie ma więc charakteru własnościowego. Prawa tego nie można nabyć, można je jedynie ustanowić. Osoba posiadająca takie prawo jest jedynie osobą uprawnioną do używania lokalu jako najemca, nie jest natomiast jego właścicielem.

Jednakże, stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków – spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa,
spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, z członkiem spółdzielni ubiegającym się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, a ponadto powinna zawierać:

zobowiązanie członka spółdzielni do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal przez wniesienie wkładu mieszkaniowego określonego w umowie;
określenie zakresu rzeczowego robót realizowanego zadania inwestycyjnego, które będzie stanowić podstawę ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu;
określenie zasad ustalania wysokości kosztów budowy lokalu;
inne postanowienia określone w statucie.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członek, o którym mowa w ust. 1, wnosi wkład mieszkaniowy według zasad określonych w statucie w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem budowy przypadającym na jego lokal a uzyskaną przez spółdzielnię pomocą ze środków publicznych lub z innych środków uzyskanych na sfinansowanie kosztów budowy lokalu. Jeżeli część wkładu mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, członek jest obowiązany uczestniczyć w spłacie tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jego lokal.

Powyższe oznacza, że osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal część kosztów budowy — w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wpłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem, stosownie do wniosku, umowę albo o przekształcenie dotychczasowego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, albo o przeniesienie własności lokalu.

Warunkiem przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na prawo własności jest pokrycie w całości kosztów zadania inwestycyjnego przypadającego na dany lokal w postaci wkładu mieszkaniowego. Nie ma więc żadnych przeszkód prawnych aby do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego zakwalifikować zwaloryzowany wkład mieszkaniowy. Wydatek ten jest bowiem bezpośrednio związany z nabyciem tego lokalu.

Kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, o które należy pomniejszyć przychód, będą udokumentowane koszty nabycia, czyli m.in. wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego.

Zatem stwierdzić należy, że wpłacony przez Wnioskodawczynię wkład mieszkaniowy, bezpośrednio wiąże się z nabyciem udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego, w związku z czym może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawczyni będzie mogła pomniejszyć przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o wydatki poniesione na wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego w części przypadającej na udział Wnioskodawczyni, odpowiadające wartości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego, stanowiące koszt uzyskania przychodu ustalonego w oparciu o art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że Wnioskodawczyni w przedstawionym pytaniu (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 kwietnia 2015 r.) powołała przepis art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis nie ma zastosowania do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Kwestie te, reguluje bowiem przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który został prawidłowo przywołany przez Wnioskodawczynię m.in. we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Zatem, wydając niniejszą interpretację indywidualną tut. Organ uznał to, za oczywistą omyłkę Wnioskodawczyni, która nie ma wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a więc wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela nieruchomości (małżonka).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin