Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-44/15-2/AU
z 16 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie otrzymanego odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie otrzymanego odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Umową darowizny z dnia 2 marca 2012 r., dokonaną w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza w Kancelarii Notarialnej w B. (Repertorium Nr A …) Wnioskodawczyni nabyła od swojej siostry J.B. własność nieruchomości składającej się z działki gruntu ornego nr X/1 oraz działki nr Y/1 o łącznej powierzchni 2,55 ha, położonych w M. obręb 10, gmina B. Wartość przedmiotu darowizny strony określiły na kwotę 27 000 zł. Darowizna ta została zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 7 września 2012 r. Wojewoda wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na rozbudowie drogi wojewódzkiej na odcinku od km 81 + 900 do km 91 + 200. Decyzja stała się ostateczna w dniu 29 października 2012 r. i podlega wykonaniu.

Przedmiotową decyzją zostały objęte m.in. działki nr X/2 o powierzchni 904 m² i nr Y/2 o powierzchni 941 m², które powstały w wyniku zatwierdzenia w ww. decyzji podziału działek o nr X/1 o pow. 1,54 ha i nr Y/1 o pow. 100 m².

Wydzielone pod inwestycję działki położone są w liniach rozgraniczających drogi wojewódzkiej, ustalonych decyzją z dnia 7 września 2012 r. i w myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy z dnia 10 września 2003 r. przeszły na własność Samorządu Województwa za odszkodowaniem, ustalonym przez wojewodę na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o gospodarce nieruchomościami (art. 12 ust. 4a, 4f ust. 5).

W myśl art. 12 ust. 4f ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, które stały się własnością Samorządu Województwa przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ustalenie wysokości odszkodowania nieruchomości następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie powołany postanowieniem Wojewody z dnia 9 kwietnia 2013 r., rzeczoznawca majątkowy sporządził operat szacunkowy określający wartość nieruchomości oznaczonej jako działki nr X/2 i nr Y/2 na kwotę 41 494 zł.

Decyzją Wojewody z dnia 1 sierpnia 2013 r., na podstawie art. 12 ust 4a, 4f i 5, art. 18 ust. 1, le pkt 1, ust. 3 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194, z późn. zm.) i art. 128 ust. 1, art. 130 ust. 2 i art. 134 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651) oraz § 36 ust. 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r., Nr 207, poz. 2109, z późn. zm.), ustalono na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowanie w wysokości 41 494 zł, z tytułu przejęcia na rzecz Samorządu Województwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w obrębie geodezyjnym 10-M., gmina B., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki o nr X/2 o powierzchni 904 m2 i Y/2 o powierzchni 941 m2. Na podstawie tej decyzji Wojewoda Lubelski odmówił powiększenia ustalonego odszkodowania o kwotę równa 5% wartości nieruchomości, należną w przypadku niezwłocznego wydania nieruchomości.

Wydana decyzja stała się ostateczna. Wskazane odszkodowanie zostało wypłacone na rzecz Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłata odszkodowania, z tytułu pozbawienia prawa własności nieruchomości, której własność Wnioskodawczyni nabyła w dniu 2 marca 2012 r. na podstawie umowy darowizny podlega opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawczyni odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość nie podlega opodatkowaniu, a w szczególności stanowi zwolnienie przedmiotowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 2012 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Umowa darowizny nieruchomości składającej się z działki gruntu ornego o nr 323/1 oraz działki o numerze 325/1, o łącznej powierzchni 2,55 ha, położonych w …, zawarta w formie aktu notarialnego z dnia 2 marca 2012 r. (Repertorium A …), na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn, jest zwolniona z podatku od darowizny.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 2012 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości;
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją

przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Analiza wskazanego przepisu prowadzi do wniosku, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1. na bycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem;
2. cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
   
   

Zatem, w przypadku gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W analizowanym stanie faktycznym przeniesienie części własności nieruchomości na rzecz Województwa nastąpiło wprawdzie przed upływem 2 lat od jej nabycia, ale nieruchomość tą Wnioskodawczyni otrzymała nieodpłatnie w formie darowizny.

Od istnienia ceny nabycia jest natomiast uzależniona sama możliwość spełnienia drugiego z warunków. Wprawdzie w akcie notarialnym, w formie którego została zawarta umowa darowizny, wskazana została wartość części nieruchomości, która została nieodpłatnie przekazana na rzecz Wnioskodawczyni, ale nie ma to znaczenia dla okoliczności przedmiotowej

sprawy. Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Skoro zatem przy nabyciu w drodze darowizny z uwagi na jej nieodpłatny charakter cena nie stanowi elementu tej umowy nie będzie spełniony drugi warunek wyłączający zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Nadto należy wskazać, iż wartość nieruchomości określona w akcie notarialnym z dnia 2 marca 2012 r. nie jest co najmniej 50% niższa od wysokości uzyskanego odszkodowania.

W związku z powyższym na podstawie przestawionego stanu faktycznego i brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Pogląd taki potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 lipca 2012 r. (IPTPB2/415-326/12-2/AK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2013 r. (ILPB2/415-536/13-2/AJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy, jest uzyskanie przychodu m.in. z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm.), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl przepisu art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

-z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie z art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 z późn. zm.), przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Na podstawie art. 128 ust. 1 powołanej ustawy, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Z art. 129 ust. 1 ww. ustawy wynika, że odszkodowanie ustala starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 130 ust 1 ww. ustawy wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu (…).

Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości (art. 130 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 132 ust. 1a ww. ustawy w sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, że opisane we wniosku odszkodowanie zostało przyznane (wypłacone) stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć jednak na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że umową darowizny z dnia 2 marca 2012 r., dokonaną w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza w Kancelarii Notarialnej w B. (Repertorium Nr A … ) Wnioskodawczyni nabyła od swojej siostry J.B. własność nieruchomości składającej się z działki gruntu ornego nr X/1 oraz działki nr Y/1 o łącznej powierzchni 2,55 ha, położonych w M. obręb 10, gmina B. Wartość przedmiotu darowizny strony określiły na kwotę 27 000 zł. Darowizna ta została zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 7 września 2012 r. Wojewoda wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na rozbudowie drogi wojewódzkiej na odcinku od km 81 + 900 do km 91 + 200. Decyzja stała się ostateczna w dniu 29 października 2012 r. i podlega wykonaniu.

Przedmiotową decyzją zostały objęte m.in. działki nr X/2 o powierzchni 904 m² i nr Y/2 o powierzchni 941 m², które powstały w wyniku zatwierdzenia w ww. decyzji podziału działek o nr X/1 o pow. 1,54 ha i Y/1 o pow. 100 m².

Wydzielone pod inwestycję działki położone są w liniach rozgraniczających drogi wojewódzkiej, ustalonych decyzją z dnia 7 września 2012 r. i w myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy z dnia 10 września 2003 r. przeszły na własność Samorządu Województwa za odszkodowaniem, ustalonym przez wojewodę na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o gospodarce nieruchomościami (art. 12 ust. 4a, 4f ust. 5).

W myśl art. 12 ust. 4f ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, które stały się własnością Samorządu Województwa przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ustalenie wysokości odszkodowania nieruchomości następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie powołany postanowieniem Wojewody z dnia 9 kwietnia 2013 r, rzeczoznawca majątkowy sporządził operat szacunkowy określający wartość nieruchomości oznaczonej jako działki nr X/2 i nr Y/2 na kwotę 41 494 zł.

Decyzją Wojewody z dnia 1 sierpnia 2013 r., na podstawie art. 12 ust 4a, 4f i 5, art. 18 ust. 1, le pkt 1, ust. 3 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194, z późn. zm.) i art. 128 ust. 1, art. 130 ust. 2 i art. 134 ust. 1-4 Ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651) oraz § 36 ust. 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r., Nr 207, poz. 2109, z późn. zm.), ustalono na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowanie w wysokości 41 494 zł, z tytułu przejęcia na rzecz Samorządu Województwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w obrębie geodezyjnym 10-M., gmina B., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki o nr X/2 o powierzchni 904 m² i Y/2 o powierzchni 941 m2. Na podstawie tej decyzji Wojewoda odmówił powiększenia ustalonego odszkodowania o kwotę równa 5% wartości nieruchomości, należną w przypadku niezwłocznego wydania nieruchomości.

Wydana decyzja stała się ostateczna. Wskazane odszkodowanie zostało wypłacone na rzecz Wnioskodawczyni.

W przedmiotowej sprawie nabycie przedmiotowej działki przez Wnioskodawczynię, której dotyczy odszkodowanie, nastąpiło w drodze darowizny, czyli miało charakter nieodpłatny, tym samym cena nie stanowiła elementu nabycia, a zatem nie został spełniony jeden z warunków wyłączających przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu odszkodowania ustalonego na zasadach określonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami za nieruchomość przejętą na własność Samorządu Województwa na cele wskazanej realizacji inwestycji drogowej, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.