Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-174/15/MMa
z 4 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 lutego 2015 r. (data otrzymania 3 lutego 2015 r.), uzupełnionym 16 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 7 kwietnia 2015 r. Znak: IBPBII/2/4511-174/15/MMa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 16 kwietnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Po śmierci rodziców, siostry i brata, Wnioskodawca wraz z dwoma bratankami decyzją sądu z 7 września 2011 r. odziedziczył gospodarstwo rolne. Gospodarstwo składa się z budynków mieszkalnych, gospodarczych oraz kilku hektarów pola ornego.

W dniu 2 lipca 2014 r. Wnioskodawca zawarł z bratankami umowę zniesienia współwłasności, na mocy której przypadły mu w udziale działki rolne.

W tym samym dniu tj. 2 lipca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał dwie działki rolne o powierzchni 2,11 ha i 0,84 ha. Obie działki były i są obecnie działkami rolnymi, uprawianymi przez kupca.

W uzupełnieniu wniosku, wskazując na osoby, po których Wnioskodawca dziedziczył podane zostało, że ojciec Wnioskodawcy zmarł 18 maja 1980 r., matka zmarła 31 stycznia 1992 r. a siostra zmarła 31 sierpnia 2008 r.

W spadku po rodzicach Wnioskodawca nabył ½ spadku, po zmarłej siostrze nabył 1/3 spadku. Bratankowie po zmarłym ojcu (bracie Wnioskodawcy) otrzymali 1,16 ha. Ponadto Wnioskodawca otrzymał 14 listopada 1963 r. jako darowiznę działkę o powierzchni 0,84 ha. Działka ta jako działka orna wchodziła w skład gospodarstwa rolnego.

Wartość gospodarstwa rolnego na dzień zniesienia współwłasności to kwota 72.064,00 zł. Na skutek umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i bratankami o zniesienie współwłasności Wnioskodawca otrzymał działkę orną o powierzchni 2,11 ha, pozostałe grunty i budynek otrzymali bratankowie.

Wartość majątku jaki Wnioskodawca otrzymał w wyniku zniesienia współwłasności wynosiła 16.860 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy wobec powyższej sytuacji, w myśl zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca jest zwolniony z zapłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego sytuację regulują zapisy rozdziału 3 (zwolnienia przedmiotowe) art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od 14 listopada 1963 r. Wnioskodawca był właścicielem działki o powierzchni 0,84 ha, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego. Na skutek śmierci rodziców zmarłych w 1980 r. i 1992 r. w spadku po nich Wnioskodawca nabył udział ½ w masie spadkowej, na którą składało się gospodarstwo rolne. Siostra Wnioskodawcy zmarła 31 sierpnia 2008 r. W spadku po siostrze Wnioskodawca odziedziczył udział 1/3 w masie spadkowej. Następnie 2 lipca 2014 r. Wnioskodawca wraz z bratankami, którzy odziedziczyli udziały w ww. gospodarstwie rolnym po bracie Wnioskodawcy a ich ojcu zawarli umowę zniesienia współwłasności.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

W myśl natomiast art. 924 ustawy Kodeks cywilny – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy lub spadkodawców.

Stosownie do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności to m.in. fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela bądź wielkość (powierzchnia) nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności. Aby ustalić czy udział uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału przed podziałem z wartością majątku jaki współwłaścicielowi przypadł w wyniku podziału.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca był spadkobiercą po rodzicach i siostrze. W spadku po rodzicach, którzy zmarli w 1980 r. i w 1992 r. Wnioskodawca nabył udział ½ w masie spadkowej, w skład której wchodziło gospodarstwo rolne a w spadku po siostrze Wnioskodawca nabył udział 1/3 w masie spadkowej. Zatem po spadkodawcach Wnioskodawca nabył udział ½ w gospodarstwie rolnym + 1/3 z udziału siostry w gospodarstwie rolnym. Wnioskodawca podał, że wartość całego majątku (gospodarstwa rolnego), który był objęty umową zniesienia współwłasności wynosiła 72.064,00 zł a w wyniku umowy o zniesienie współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem majątku – działki ornej o powierzchni 2,11 ha i wartości 16.860,00 zł. Zatem na skutek zniesienia współwłasności udział Wnioskodawcy nie uległ powiększeniu, gdyż Wnioskodawca nie nabył nic więcej ponad udział w masie spadkowej jaki posiadał przed zniesieniem współwłasności. Wnioskodawca nie wskazał wprawdzie jakiej wielkości udział w gospodarstwie posiadała jego siostra. Nie można zatem ustalić jakiej wielkości oraz jakiej wartości udział w gospodarstwie na dzień zniesienia współwłasności posiadał Wnioskodawca po siostrze. A tym samym nie można ustalić jaką wartość na dzień zniesienia współwłasności miał cały udział Wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym, nabyty po spadkodawcach. Już jednak wartość udziału ½ nabytego w spadku po rodzicach jest większa niż wartość działki o powierzchni 2,11 ha, którą w drodze zniesienia współwłasności otrzymał Wnioskodawca. Tym samym należy ocenić, że do nabycia działki ornej o powierzchni 2,11 ha doszło w dacie nabycia spadku tj. odpowiednio w datach śmierci spadkodawców. Przy czym podkreślić należy, że powyższe wyliczenia będą prawdziwe zakładając, że wartość 72.064,00 zł podana przez Wnioskodawcę nie obejmuje wartości działki o powierzchni 0,86 ha, która nie mogła być objęta umową o zniesienie współwłasności, gdyż od 1963 r. należała do Wnioskodawcy w całości. Wnioskodawca wskazał, że był właścicielem działki wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego o powierzchni 0,86 ha, którą nabył 14 listopada 1963 r. w darowiźnie. Zarówno działka nabyta w darowiźnie w 1963 r. jak i działka otrzymana na własność w wyniku zniesienia współwłasności zostały przez Wnioskodawcę sprzedane 2 lipca 2014 r.

Tym samym mając na uwadze art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że skoro nabycie działek nastąpiło przed 1 stycznia 2009 r. a sprzedaż miała miejsce w 2014 r., to nie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi upływ pięcioletniego terminu o którym mowa w przywołanym wyżej przepisie. W przypadku Wnioskodawcy zarówno działka o powierzchni 0,84 ha jak i działka o powierzchni 2,11 ha zostały nabyte przed 1 stycznia 2009 r. co oznacza, że sprzedaż tych działek 2 lipca 2014 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma zatem potrzeby rozpatrywania możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży działek na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro ich sprzedaż nie spowodowała powstania podlegającego opodatkowaniu przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazuje Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.