Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-96/15/MMa
z 16 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 stycznia 2015 r. (data otrzymania 16 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży drugiemu spadkobiercy udziału nabytego w spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży drugiemu spadkobiercy udziału nabytego w spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył spadek 1/3 części po zmarłej babce oraz 5 listopada 2011 r. Wnioskodawca nabył spadek w ½ części po zmarłym dziadku. Podstawą nabycia jest postanowienie Sądu Rejonowego z 11 lipca 2012 r. Postanowienie to jest prawomocne z datą 2 sierpnia 2012 r.

Pozostałą część na podstawie ww. wymienionego postanowienia nabył wuj Wnioskodawcy.

Wnioskodawca i wuj stali się współwłaścicielami w udziałach wynoszących łącznie po ½ części lokalu mieszkalnego nr 55. Mieszkanie o powierzchni 48,07 m² wraz z piwnicą przynależną do lokalu usytuowane jest na trzeciej kondygnacji budynku mieszkalnego.

Nabycie współwłasności w drodze wyżej opisanego spadku zostało zgłoszone we właściwym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, który zaświadczeniem z 21 czerwca 2013 r. potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytego przez Wnioskodawcę prawa współwłasności opisanej wyżej nieruchomości lokalowej.

W wyniku wspólnej decyzji Wnioskodawcy i jego wuja jako spadkobierców ustawowych, postanowiono podzielić spadek i znieść współwłasność lokalu mieszkalnego na wyłączną własność wuja Wnioskodawcy ze spłatą pieniężną na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z tym 5 marca 2014 r. przed notariuszem została zawarta umowa odpłatnego zbycia udziału Wnioskodawcy ½ części nieruchomości. Tytułem spłaty za nabycie ½ części lokalu Wnioskodawca otrzymał od wuja w 2014 r. kwotę 35.000 zł a kwotę 7.000 zł Wnioskodawca ma otrzymać w 2015 r.

Suma spłaty wynosi łącznie 42.000 zł i nie przekroczy wartości przysługującego mu udziału spadkowego. Wartość całego mieszkania wynosi 100.000 zł i odpowiada wartości rynkowej nieruchomości. Należny podatek od czynności cywilnoprawnych został pobrany przez notariusza przy sporządzaniu umowy działów spadków.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy spłatę otrzymaną od wuja w związku z dokonaną sprzedażą spadku odziedziczonego udziału po zmarłej babce i dziadku należy traktować jako odpłatne zbycie określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przychód ten opodatkować zgodnie z tą ustawą, czy też zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jest to przychód podlegający przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc nie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od przychodu ze zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata, którą otrzymał od wuja w związku z działem spadku obejmującym lokal mieszkalny odziedziczony po babce i dziadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia udziału w tym lokalu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podkreśla, że łączna suma spłaty nie przekroczy wartości przysługującego mu udziału spadkowego, a czynność prawna została zawarta wyłącznie między spadkobiercami.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do współwłasności majątku spadkowego oraz działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W myśl art. 210 tej ustawy – każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego – gdy rzeczy nie da się podzielić, może być przyznana jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty, co zostało potwierdzone aktem notarialnym. Odpłatne zbycie jest naturalną konsekwencją nabytych praw w wyniku otrzymania spadku, które podlegało opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dokonana spłata w spadku jest ekwiwalentna do posiadanego udziału w spadku, nie wystąpiło więc przysporzenie majątkowe względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej, czyli brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku sprzedaży udziałów.

Spłata udziałów nastąpiła z majątku wuja, jednakże to on stał się jedynym właścicielem odziedziczonej nieruchomości, więc spłacając udział dysponuje całością masy spadkowej.

Wnioskodawca uważa, że nie uzyskał korzyści materialnych, jedynie została unormowana sytuacja prawna – zniesienie współwłasności na rzecz jednego ze spadkobierców na skutek braku możliwości podziału rzeczy z obowiązkiem spłaty.

Wnioskodawca nie uzyskał także żadnego przychodu, bowiem jedynie spieniężył udział w nieruchomości nabyty w spadku, uzyskując jego równowartość.

Skoro nabycie tego udziału podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to w sprawie Wnioskodawcy znajduje zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W pierwszej kolejności należy podkreślić i wyjaśnić, że przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 86 ze zm.) podlega nabycie przez osoby fizyczne w drodze spadku własności rzeczy znajdujących się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym w związku z nabyciem spadku powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Natomiast przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) regulują m.in. skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości nabytych w spadku. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zatem nabycie nieruchomości i praw w drodze spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, lecz nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast gdy spadkobierca w okresie późniejszym uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży nabytego w spadku składnika majątkowego, to opodatkowanie przychodów z tej sprzedaży regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Sprzedaż jest bowiem odrębną od nabycia czynnością prawną. Czynność odpłatnego zbycia nieruchomości i praw podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy bowiem innego rodzaju przychodu niż uprzednie nabycie w drodze spadku. Oba zdarzenia prawne, zarówno nabycie nieruchomości lub prawa jak i późniejsza sprzedaż, są odrębnymi, kolejnymi czynnościami, które należy ocenić niezależnie od siebie pod względem skutków prawnych, jakie wywołały. Stąd też podlegają opodatkowaniu różnymi podatkami. Tym samym jeżeli nabycie nieruchomości lub prawa podlega zwolnieniu na podstawie przepisów ustawy o spadkach i darowiznach, zwolnienie to nie ma przełożenia na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulującej skutki podatkowe m.in. odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w spadku (stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Innymi słowy jeżeli nabycie nieruchomości lub prawa korzysta ze zwolnienia na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn to nie oznacza, że zwolnieniem takim jest objęta jego sprzedaż, która podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie powyższych wyjaśnień Organ przywołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 maja 2013 r., sygn. akt II FSK 1905/11, w którym Sąd wskazał, że źródłem nabycia przez wnioskodawcę udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu było dziedziczenie, które mieści się w katalogu przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z chwilą nabycia spadku powstał u wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Rozpatrywana sprawa nie dotyczyła jednak przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca jest już bowiem na kolejnym etapie. Mamy w nim do czynienia z sytuacją, kiedy wnioskodawca dokonuje rozporządzenia swoim udziałem w masie spadkowej i uzyskuje przychód, który to przychód – na co wskazuje analiza art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – nie podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn. Jeżeli zaś otrzymane przychody nie podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn, to nie ma do nich zastosowania wyłączenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie ma mowy o podwójnym opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia odpłatnego zbycia upłynęło 5 lat, odpłatne zbycie nie podlega w ogóle opodatkowaniu. Przy czym pod pojęciem „odpłatnego zbycia” należy rozumieć każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub praw (lub udziału w nich) za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy (spadkodawców), natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy (spadkodawców) prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w spadku po babce zmarłej 1 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył udział 1/3 w masie spadkowej natomiast w spadku po dziadku zmarłym 5 listopada 2011 r. Wnioskodawca nabył udział ½ w masie spadkowej. Przedmiotem dziedziczenia był lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. W wyniku spadkobrania Wnioskodawca stał się wraz z wujem współwłaścicielem ww. lokalu mieszkalnego w udziale po ½. Wnioskodawca wskazał, że 5 marca 2014 r. została zawarta umowa odpłatnego zbycia udziału ½ na rzecz wuja. Na mocy ww. umowy Wnioskodawca otrzymał od wuja 42.000 zł płatną w ratach w 2014 r. w kwocie 35.000 zł i w 2015 r. w kwocie 7.000 zł. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi okoliczność, czy w związku z dokonaną sprzedażą udziału, przychód uzyskany z tej sprzedaży stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na wstępie Organ przypomni, że dokonując oceny stanowiska podatnika jest ograniczony treścią sformułowanego we wniosku pytania – to ono wyznacza zakres interpretacji indywidualnej, poza który Organowi wykroczyć nie wolno. Organowi nie wolno również w oparciu o dokumenty składane do wniosku lub pozyskiwane z urzędu samodzielnie ustalać stanu faktycznego, uzupełniać go ani oceniać zgodności opisu sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Organ dokonał zatem oceny stanowiska Wnioskodawcy w kontekście pytania, które ten sformułował we wniosku. Pytanie Wnioskodawcy dotyczyło sprzedaży udziału nabytego w spadku po dziadkach i w takim zakresie zostaje udzielona odpowiedź.

Na wstępie należy wyjaśnić, że dział spadku nie jest czynnością tożsamą z umową sprzedaży. Dział spadku polega na tym, że dzielony jest majątek spadkodawcy w ten sposób, że poszczególne rzeczy należące do masy spadkowej są dzielone pomiędzy uczestników tego postepowania a gdy rzeczy nie da się podzielić przyznawana ona jest ona jednemu ze spadkobierców bądź też kilku z nich, natomiast pozostali spadkobiercy otrzymują spłatę – świadczenie stanowiące równowartość ich udziału w masie spadkowej, od tych spadkobierców, którym przyznano rzecz. Jednakże aby mówić o dziele spadku strony postepowania muszą dokonać czynności działu spadku. Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego – dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 1037 § 2 Kodeksu cywilnego). Działem spadku nie można więc nazwać każdej umowy cywilnoprawnej, jeśli tylko dotyczy masy spadkowej, a wyłącznie jedną – umowę o dział spadku. Tymczasem w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca przeniósł udział w lokalu mieszkalnym na swojego wuja na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy odpłatnego zbycia z 5 marca 2014 r. Wnioskodawca nie wskazał jaki charakter miała ta umowa, w treści pytania powołał się jednak na dokonaną sprzedaż udziału w spadku. Czym innym jest jednak sprzedaż nieruchomości (udziału) nabytej w spadku a czym innym otrzymanie spłaty od spadkobiercy lub spadkobierców. W przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w nieruchomości dotychczasowy właściciel zobowiązany jest do zbycia przedmiotu umowy za określoną cenę, którą otrzyma od nabywcy i za jaką nabywca jest wstanie nabyć przedmiot sprzedaży a sprzedający przeniesie prawo własności tego przedmiotu na nabywcę. Skoro Wnioskodawca wskazał, że dokonał sprzedaży udziału ½ w lokalu mieszkalnym, to otrzymana od nabywcy kwota nie jest spłatą, lecz ceną sprzedaży za nabyty udział, a zatem oceniać należy nie skutki działu spadku, lecz skutki sprzedaży udziału nabytego w spadku. Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego – umowa sprzedaży jest umową dwustronnie zobowiązującą, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność przedmiotu sprzedaży i wydać mu ten przedmiot, a kupujący zobowiązuje się przedmiot ten odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Podsumowując, sprzedaż udziału ½ powoduje otrzymanie przez zbywcę zapłaty w postaci ceny sprzedaży, która podlega opodatkowaniu, jeżeli sprzedaży udziału w nieruchomości dokonano przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na czyją rzecz dokonuje się sprzedaży.

Podsumowując powyższe wyjaśnienia wskazać należy, że do nabycia udziałów w spadku po dziadkach doszło w 2009 r. i 2011 r. odpowiednio w udziałach jakie Wnioskodawca nabył po każdym ze spadkodawców. Łączny udział ½ nabyty w spadku po dziadkach został sprzedany 5 marca 2014 r. a zatem do sprzedaży doszło przed upływem terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a zatem sprzedaż podlega opodatkowaniu tym podatkiem na zasadach obowiązujących od 1 stycznia 2009 r. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do takich kosztów co do zasady zalicza się koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości itp.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy – podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Podsumowując, sprzedaż udziału ½ w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku po dziadkach z uwagi na fakt, że do sprzedaży ww. udziału doszło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy. Każda bowiem sprzedaż nieruchomości przed upływem terminu, o którym mowa wyżej stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, bez względu na to na czyją rzecz następuje. A zatem opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał dochód czyli przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym pomniejszony o koszty uzyskania przychodu ustalone na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości będzie należna Wnioskodawcy cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, jeżeli takie koszty zostały przez niego poniesione.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.