Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1252/14/LSz
z 12 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 11 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 2 marca 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 3 działek niezabudowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 3 działek niezabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 marca 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 lutego 2015 r. znak: IBPP1/443-1252/14/LSz, IBPBII/2/415-1119/14/MZM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne, które otrzymał od swoich rodziców w drodze spadku w 1989 roku. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Uchwałą Rady Gminy z dnia 21 marca 2006 roku nr … został zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego, w którym to planie część ziemi z gospodarstwa Wnioskodawcy została przeznaczona pod zabudowę. Działkę Wnioskodawca podzielił na 13 mniejszych a jedna część została wydzielona pod drogę publiczną w celu poszerzenia istniejącej drogi gminnej, którą Wnioskodawca przekazał do użytku gminnego w zamian za odszkodowanie.

Ponieważ Wnioskodawca prowadzi już rozmowy wstępne z nabywcami i w najbliższym czasie chce sprzedać kilka działek, przybliżony termin sprzedaży koniec grudnia 2014 r., styczeń bądź luty 2015 roku Wnioskodawca ma dylemat odnośnie konieczności naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży gruntów pod zabudowę. Pozostałe działki Wnioskodawca sprzeda w późniejszym czasie ale na razie trudno przewidzieć w jakim terminie. Podział gruntu na mniejsze działki nastąpił na wniosek Wnioskodawcy.

Tereny rolne, które zostały podzielone na działki budowlane Wnioskodawca posiada dłużej niż 5 lat. Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntu innego niż wskazany we wniosku. Wnioskodawca nie prowadzi również działalności w zakresie obrotu nieruchomości i nie prowadzi działań marketingowych mających na celu wypromowanie działek (Wnioskodawca nie zamieszczał żadnych ogłoszeń w środkach masowego przekazu ani nie zlecał żadnej agencji nieruchomości sprzedaży działek). Wnioskodawca chciałby dobrze przeprowadzić całą transakcję sprzedaży działek aby uniknąć w późniejszym czasie ewentualnych roszczeń ze strony urzędu skarbowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

1.Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od dnia 1 kwietnia 2011 roku z tytułu działalności rolniczej. Wnioskodawca składa miesięcznie deklaracje VAT-7.

2.Wnioskodawca w 1989 roku otrzymał w spadku 1 wyodrębnioną geodezyjnie działkę.

3.Wnioskodawca w 1989 roku otrzymał w spadku gospodarstwo rolne wraz z nieruchomością -polem, którego dotyczy zapytanie. Wnioskodawca nieruchomość zamierzał wykorzystywać wyłącznie do celów rolniczych co miało miejsce aż do dnia dzisiejszego.

4.Działkę otrzymaną w spadku Wnioskodawca podzielił na 13 mniejszych działek w 2014 roku.

5.Przyczyną podjęcia decyzji o podziale działki była Uchwała Rady Gminy Nr … z dnia 26 września 2006 roku, w której został zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego, w którym to planie część gospodarstwa Wnioskodawcy została przeznaczona jako teren pod zabudowę.

6.Przedmiotem planowanej sprzedaży będą 3 działki Nr działek: 5825/1451, 5827/1451, 5829/1451.

7.W momencie sprzedaży działki będą niezabudowane. Działki te znajdują się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i zgodnie z tym planem wszystkie te działki są przeznaczone pod zabudowę.

8.W momencie sprzedaży dla wszystkich działek nie będą obowiązywały decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W planie zagospodarowania przestrzennego są to działki przeznaczone pod zabudowę.

9.Grunty od momentu otrzymania w 1989 roku do chwili sprzedaży są własnością Wnioskodawcy i były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do celów rolniczych tzn. Wnioskodawca uprawiał je.

10.Przedmiotowe działki nigdy nie były wykorzystywane do pozarolniczej działalności gospodarczej.

11.Przedmiotowe działki od momentu otrzymania w drodze spadku do chwili obecnej były są wykorzystywane do działalności rolniczej - uprawy rolne.

12.Produkty rolne plony pochodzące z własnej działalności rolniczej były wykorzystywane w głównej mierze jako pasze zużywane przy hodowli trzody chlewnej. Sprzedaż trzody chlewnej oraz plonów była opodatkowana podatkiem VAT (dot. sprzedaży od momentu zarejestrowania się jako podatnik czynny VAT, tj. od dnia 1 kwietnia 2011 r.).

13.Przyczyn podjęcia decyzji o sprzedaży ww. działek jest kilka. A mianowicie: doinwestowanie w gospodarstwo, Wnioskodawca jest już w starszym wieku i fizycznie coraz słabszy aby pracować na tak dużym gospodarstwie oraz popyt na działki budowlane w miejscowości Wnioskodawcy.

14.W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie starał się o wydanie decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej.

15.W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia.

16.Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nigdy nie były przedmiotem żadnej umowy najmu lub dzierżawy i Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z tego tytułu.

17.Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek zostaną częściowo przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup ciągnika rolniczego oraz na leczenie żony, która choruje na przewlekłą białaczkę szpikową (zakup lekarstw, terapie, zabiegi lecznicze itp.).

18-19.Przyszli nabywcy działek, z którymi Wnioskodawca prowadzi rozmowy zgłosili się do Wnioskodawcy indywidualnie. Uzyskali w urzędzie gminy informację o terenach przeznaczonych pod zabudowę i skontaktowali się Wnioskodawcą. Wnioskodawca nie zamieszczał w żadnych środkach masowego przekazu ogłoszeń o sprzedaży działek i nie korzystał z żadnej agencji nieruchomości pośredniczącej w sprzedaży działek. Wnioskodawca poinformował jedynie sąsiadów i rodzinę, że zamierza sprzedać działki.

20.Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości rolne o powierzchni 8,6 ha, które wykorzystuje do działalności rolniczej i nie zamierza ich w przyszłości przeznaczyć na sprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek zostanie potraktowana jako wykonywanie działalności gospodarczej, od której należy naliczyć i odprowadzić 23% podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek budowlanych wyodrębnionych z gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy jest zwolniona z podatku VAT, gdyż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami lub gruntami. Działki zostały wyodrębnione z majątku osobistego Wnioskodawcy a środków pozyskanych ze sprzedaży działek Wnioskodawca nie zamierza ponownie zainwestować w zakup gruntów, które ewentualnie podlegałyby odsprzedaży. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż gruntu budowlanego traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (tj. podlegająca opodatkowaniu VAT), tylko wówczas, gdy podatnik dokonuje zbycia gruntu, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej a Wnioskodawca takowej nie prowadzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem – w świetle przytoczonych powyżej przepisów – grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Tut. Organ nadmienia, że definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, ze zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). W konsekwencji, ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 20 i 21 ustawy o VAT:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych;
• przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;
• przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.
  
  

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w 1989 roku otrzymał w spadku od swoich rodziców gospodarstwo rolne wraz z nieruchomością - polem, którego dotyczy zapytanie (tj. 1 wyodrębnioną geodezyjnie działkę). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności rolniczej dlatego nieruchomość zamierzał wykorzystywać wyłącznie do celów rolniczych co miało miejsce od momentu otrzymania działki w drodze spadku do chwili obecnej, tzn. Wnioskodawca uprawiał je. Produkty rolne plony pochodzące z własnej działalności rolniczej były wykorzystywane w głównej mierze jako pasze zużywane przy hodowli trzody chlewnej. Sprzedaż trzody chlewnej oraz plonów była opodatkowana podatkiem VAT (dot. sprzedaży od momentu zarejestrowania się jako podatnik czynny VAT, tj. od dnia 1 kwietnia 2011 r.). Przedmiotowe działki nigdy nie były wykorzystywane do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca otrzymaną w spadku działkę podzielił w 2014 r. na 13 mniejszych działek. Podział gruntu na mniejsze działki nastąpił na wniosek Wnioskodawcy. Przyczyną podjęcia decyzji o podziale działki była Uchwała Rady Gminy z 26 września 2006 r., w której został zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego, w którym to planie część gospodarstwa Wnioskodawcy została przeznaczona jako teren pod zabudowę. Przedmiotem planowanej sprzedaży będą 3 działki niezabudowane nr 5825/1451, nr 5827/1451, nr 5829/1451. Przyczyną podjęcia decyzji o sprzedaży ww. działek jest doinwestowanie w gospodarstwo (Wnioskodawca jest już w starszym wieku i fizycznie coraz słabszy aby pracować na tak dużym gospodarstwie) oraz popyt na działki budowlane w miejscowości Wnioskodawcy. Natomiast środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek zostaną częściowo przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup ciągnika rolniczego oraz na leczenie żony, która choruje na przewlekłą białaczkę szpikową (zakup lekarstw, terapie, zabiegi lecznicze itp.).

W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie starał się o wydanie decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej i nie podejmował jakichkolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nigdy nie były przedmiotem żadnej umowy najmu lub dzierżawy i Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z tego tytułu. Przyszli nabywcy działek, zgłosili się do Wnioskodawcy indywidualnie. Uzyskali w urzędzie gminy informację o terenach przeznaczonych pod zabudowę i skontaktowali się Wnioskodawcą. Wnioskodawca nie zamieszczał w żadnych środkach masowego przekazu ogłoszeń o sprzedaży działek i nie korzystał z żadnej agencji nieruchomości pośredniczącej w sprzedaży działek. Wnioskodawca poinformował jedynie sąsiadów i rodzinę, że zamierza sprzedać działki. Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntu innego niż wskazany we wniosku. Wnioskodawca nie prowadzi również działalności w zakresie obrotu nieruchomości i nie prowadzi działań marketingowych mających na celu wypromowanie działek (Wnioskodawca nie zamieszczał żadnych ogłoszeń w środkach masowego przekazu ani nie zlecał żadnej agencji nieruchomości sprzedaży działek).

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości rolne o powierzchni 8,6 ha, które wykorzystuje do działalności rolniczej i nie zamierza ich w przyszłości przeznaczyć na sprzedaż.

Należy zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie mające być przedmiotem sprzedaży 3 działki od momentu ich otrzymania w spadku do chwili obecnej są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej. Także fakt zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego z tytułu działalności rolniczej, a której majątkiem jest grunt mający być przedmiotem sprzedaży, będzie miało znaczenie dla opodatkowania dostawy 3 działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Ponadto Wnioskodawca dokonywał dostaw produktów rolnych (trzody chlewnej oraz plonów) opodatkowanych podatkiem VAT (dot. sprzedaży od momentu zarejestrowania się jako podatnik czynny VAT, tj. od dnia 1 kwietnia 2011 r.). Zatem ww. działki nie były w żaden sposób wykorzystywane do celów osobistych Wnioskodawcy.

Wskazane orzeczenie Trybunału w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 odnosi się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku gdy sprzedaży działek należących do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, przedmiotowe działki nie zostały w jakikolwiek sposób wykorzystywane w celach prywatnych, osobistych Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie grunt, z którego Wnioskodawca wydzielił działki mające być przedmiotem sprzedaży, stanowi gospodarstwo rolne, w którym plony pochodzące z własnej działalności rolniczej były wykorzystywane w głównej mierze jako pasze zużywane przy hodowli trzody chlewnej, a sprzedaż trzody chlewnej oraz plonów była opodatkowana podatkiem VAT. Okoliczności te wskazują na ścisłe związanie gruntu z prowadzoną działalnością rolniczą Wnioskodawcy, który działalność tę prowadzi jako czynny podatnik VAT.

W takiej sytuacji uznać należy, że przedmiotem planowanej dostawy będą działki stanowiące składnik majątkowy służący prowadzeniu opodatkowanej działalności gospodarczej, tj. działalności rolniczej.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wykazał, by przedmiotowe działki w jakikolwiek sposób były związane z zaspokojeniem jego prywatnych, osobistych potrzeb, zatem należy uznać, że planowana dostawa nie nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanych nieruchomości do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Dostawa 3 działek budowlanych wydzielonych z gospodarstwa rolnego w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że dostawa ta stanowiła będzie realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym Wnioskodawcy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa 3 działek budowlanych stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwych stawek lub przy zastosowaniu zwolnienia od podatku, gdyż Wnioskodawca będzie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzący działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż gruntu budowlanego traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (tj. podlegająca opodatkowaniu VAT), tylko wówczas, gdy podatnik dokonuje zbycia gruntu, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej a Wnioskodawca takowej nie prowadzi, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.