Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-69/15/MMa
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2015 r. (data otrzymania 15 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 marca 2011 r. zmarła matka Wnioskodawcy. W skład spadku po zmarłej matce wchodziło mieszkanie własnościowe, dla którego prowadzona była księga wieczysta. W dniu 20 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca złożył do sądu rejonowego wniosek o dział spadku oraz stwierdzenie nabycia spadku w ramach postępowania działowego.

Spadkobiercami byli syn spadkodawcy czyli Wnioskodawca i córka spadkodawcy.

W dniu 28 września 2011 r. postanowieniem sądu spadek po zmarłej nabyli syn i córka spadkodawcy po ½.

W dniu 18 listopada 2011 r. sąd – na podstawie art. 625 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 688 ww. Kodeksu – postanowił zarządzić sprzedaż licytacyjną mieszkania stanowiącego spadek po zmarłej matce, wstrzymując rozstrzygnięcie o wzajemnych roszczeniach zainteresowanych oraz o podziale sumy uzyskanej ze sprzedaży do czasu jej przeprowadzenia.

Sąd zlecił sprzedaż licytacyjną mieszkania komornikowi sądowemu przy sądzie rejonowym. Komornik sądowy w postepowaniu egzekucyjnym na wniosek sądu wszczął egzekucję. Jednocześnie komornik zawiadomił Wnioskodawcę, że na podstawie art. 931 Kodeksu postępowania cywilnego zajętą w ten sposób nieruchomość pozostawia w zarządzie Wnioskodawcy. Zarząd tej nieruchomości (mieszkania) odbywał się w oparciu o art. 931-941 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 1066 Kodeksu postępowania cywilnego. Odbyły się dwie licytacje. Na pierwszej nie było chętnych nabywców. Druga licytacja odbyła się 8 marca 2013 r. i mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 61.333,33 zł. W dniu 28 marca 2014 r. sąd wydał postanowienie o podziale sumy uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej mieszkania będącego spadkiem po zmarłej matce Wnioskodawcy. W dniu 30 lipca 2014 r. sąd nakazał wypłacić Wnioskodawcy kwotę 30.666,66 zł będącą połową wartości sprzedanego mieszkania zdeponowaną na koncie sum depozytowych sądu rejonowego.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy należy odprowadzić podatek dochodowy od kwoty 30.666,66 zł pomniejszonej o koszty komornicze, uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej przez komornika sądowego na zlecenie sądu lokalu mieszkaniowego będącego spadkiem po zmarłej matce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia spadku, którym jest mieszkanie (nieruchomość), po 5 latach można je sprzedać. Wtedy zgodnie z obowiązującymi przepisami nie odprowadza się podatku dochodowego od członka najbliższej (podatkowej) rodziny – matki. Według Wnioskodawcy, nie minęło 5 lat, ale jest to sytuacja nietypowa a wręcz wyjątkowa. Praktycznie sąd na rozprawie z 28 marca 2014 r. (wypłacenie kwoty 30.666,66 zł nastąpiło dopiero 30 lipca 2014 r.) po sprzedaży mieszkania podzielił spadek – kwotę ze sprzedaży mieszkania.

Wnioskodawca otrzymał więc kwotę 30.666,66 zł będącą połową wartości mieszkania, uzyskaną ze sprzedaży licytacyjnej, spadek od członka najbliższej (podatkowej) rodziny – matki.

Po rozprawie, która odbyła się 28 września 2011 r. został 20 października 2011 r. złożony wniosek SD-Z2 – zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w urzędzie skarbowym.

Na tym etapie sprawy została podana orientacyjna kwota 45.000,00 zł wartości rynkowej nabytego ½ majątku (tzn. mieszkania).

Wnioskodawca nadmienia, że nie był zameldowany w mieszkaniu, o którym mowa powyżej. Mieszkanie w chwili śmierci matki nie było zadłużone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W pierwszej kolejności należy podkreślić i wyjaśnić, że przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 86 ze zm.) podlega nabycie przez osoby fizyczne w drodze spadku własności rzeczy znajdujących się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym w związku z nabyciem spadku powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Natomiast przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) regulują m.in. skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości nabytych w spadku.

Zatem nabycie nieruchomości i praw w drodze spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, lecz nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast gdy spadkobierca w okresie późniejszym uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży nabytego w spadku składnika majątkowego, to opodatkowanie przychodów z tej sprzedaży regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Sprzedaż jest bowiem odrębną od nabycia czynnością prawną. Czynność odpłatnego zbycia nieruchomości i praw podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy bowiem innego rodzaju przychodu niż uprzednie nabycie w drodze spadku. Oba zdarzenia prawne, zarówno nabycie nieruchomości lub prawa jak i późniejsza sprzedaż, są odrębnymi, kolejnymi czynnościami, które należy ocenić niezależnie od siebie pod względem skutków prawnych, jakie wywołały. Stąd też podlegają opodatkowaniu różnymi podatkami. Tym samym jeżeli nabycie nieruchomości lub prawa podlega zwolnieniu na podstawie przepisów ustawy o spadkach i darowiznach, zwolnienie to nie ma przełożenia na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulującej skutki podatkowe m.in. odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w spadku. Innymi słowy jeżeli nabycie nieruchomości lub prawa korzysta ze zwolnienia na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn to nie oznacza, że zwolnieniem takim jest objęta jego sprzedaż, która podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w spadku po matce zmarłej 19 marca 2011 r. udział ½ w lokalu mieszkalnym. Pozostały udział nabyła córka spadkodawczyni. Następnie 18 listopada 2011 r. sąd zarządził sprzedaż licytacyjną majątku spadkowego, którą powierzono komornikowi sądowemu. Licytacja, która odbyła się 8 marca 2013 r. skutkowała sprzedażą mieszkania za kwotę 61.333,33 zł. W dniu 28 marca 2014 r. sąd wydał postanowienie o podziale sumy uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej majątku spadkowego i 30 lipca 2014 r. Wnioskodawca otrzymał kwotę 30.666,66 zł.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z kolei w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Zgodnie z art. 211 Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Natomiast stosownie do art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

1. jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi;
2. rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
   
   

Stosownie natomiast do art. 625 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 101) – w postanowieniu zarządzającym sprzedaż rzeczy należących do współwłaścicieli sąd bądź rozstrzygnie o wzajemnych roszczeniach współwłaścicieli, bądź też tylko zarządzi sprzedaż, odkładając rozstrzygnięcie o wzajemnych roszczeniach współwłaścicieli oraz o podziale sumy uzyskanej ze sprzedaży do czasu jej przeprowadzenia.

Stosownie do powyższych wyjaśnień wskazać należy, że dział spadku, który następuje w oparciu o licytacyjną sprzedaż nieruchomości znajduje zastosowanie w wypadku złożenia przez wszystkich współwłaścicieli zgodnego wniosku co do takiego sposobu działu, a także pomimo braku takiego wniosku, gdy rzeczy nie da się podzielić, a konkretne okoliczności przemawiają za takim rozstrzygnięciem sprawy. W szczególności sprzedaż powinno się przeprowadzić, gdy żaden ze współspadkobierców nie wyraża zgody na przyznanie mu rzeczy w naturze bądź też żaden ze współspadkobierców lub ten, który wyłącznie ubiega się o przyznanie mu wspólnej rzeczy, nie byłby w stanie ponieść ciężaru spłat.

W tym miejscu wskazać należy, że dział spadku jest czynnością, w której uczestniczą wyłącznie spadkobiercy. Dział spadku polega na tym, że majątek dzielony jest pomiędzy uczestników spadkobrania, w ten sposób że poszczególne rzeczy należące do masy spadkowej są dzielone pomiędzy uczestników tego postepowania a gdy rzeczy nie da się podzielić przyznawana ona jest ona jednemu ze spadkobierców bądź też kilku z nich, natomiast pozostali spadkobiercy otrzymują spłatę – świadczenie stanowiące równowartość ich udziału w masie spadkowej, od tych spadkobierców, którym przyznano rzecz. W rozpatrywanej sprawie taka sytuacja nie wystąpiła. Wnioskodawca przeniósł udział w prawie nie na innego spadkobiercę, lecz na kupującego w zamian za co otrzymał od kupującego należną cenę ze sprzedaży. Czym innym bowiem jest sprzedaż nieruchomości nabytej w spadku a czym innym otrzymanie spłaty od spadkobiercy lub pozostałych spadkobierców. W przypadku sprzedaży bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy sprzedaży dokonują sami współwłaściciele nieruchomości lub prawa, czy też została zarządzona przez sąd sprzedaż licytacyjna nieruchomości. W przypadku sprzedaży nieruchomości lub prawa współwłaściciele zobowiązani są do zbycia przedmiotu umowy za określoną cenę, którą otrzymują od nabywcy i za jaką nabywca jest wstanie nabyć przedmiot sprzedaży a sprzedający przeniesie prawo własności tego przedmiotu na nabywcę. Taka sama sytuacja ma miejsce, gdy sprzedaży w imieniu współwłaścicieli dokonuje na mocy postanowienia sądu komornik sądowy bowiem nabywcy uczestniczący w licytacji komorniczej zobowiązują się tak samo jak w przypadku sprzedaży bezpośrednio przez współwłaścicieli do zapłaty ceny za jaką wylicytują nieruchomość lub prawo na rzecz dotychczasowych współwłaścicieli. Podsumowując, zarówno sprzedaż bezpośrednio przez współwłaścicieli swoich udziałów nabywcy jak też sprzedaż poprzez licytację komorniczą powoduje otrzymanie przez zbywcę zapłaty w postaci ceny sprzedaży, która podlega opodatkowaniu, jeżeli sprzedaży udziału w nieruchomości dokonano przed upływem pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że udział w lokalu mieszkalnym Wnioskodawca nabył 19 marca 2011 r. w dacie śmierci matki. Sprzedaży ww. udziału dokonano zaś w toku licytacji 8 marca 2013 r. a zatem od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie do dnia sprzedaży nie upłynął pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tym samym sprzedaż udziału nabytego w spadku będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do takich kosztów co do zasady zalicza się koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości itp. W przypadku kiedy została zlecona przez sąd sprzedaż licytacyjna nieruchomości do kosztów odpłatnego zbycia można zaliczyć koszty komornicze związane z tą sprzedażą jakie faktycznie przypadły na zbywającego.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy – podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Podsumowując, sprzedaż udziału ½ w mieszkaniu nabytym w spadku po matce z uwagi na fakt, że do sprzedaży ww. mieszkania doszło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym dokonano nabycia będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje okoliczność, że sprzedaży dokonano na zasadach licytacji komorniczej. Każda bowiem sprzedaż nieruchomości przed upływem terminu, o którym mowa wyżej stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jego sytuacja jest nietypowa i wyjątkowa. Sprzedaż licytacyjna jest jedną z prawnie dopuszczonych możliwości odpłatnego zbycia. A zatem opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał dochód czyli przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w mieszkaniu pomniejszony o koszty uzyskania przychodu ustalone na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości będzie wypłacona Wnioskodawcy kwota 30.666,66 zł pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Kosztem odpłatnego zbycia w przypadku Wnioskodawcy będą niewątpliwie koszty komornicze – wydatek ten był niezbędny aby zarządzona przez sąd sprzedaż licytacyjna mogła dojść do skutku. Jeżeli do pokrycia kosztów komorniczych zobowiązane zostały obie strony postępowania, to kosztem odpłatnego zbycia dla Wnioskodawca będzie taka części tego wydatku jaka proporcjonalnie przypadała na udział Wnioskodawcy we współwłasności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.