Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-43/15/AB
z 23 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 marca 2015 r. (data wpływu 8 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż używanych samochodów nabytych od podmiotów z państw trzecich może być opodatkowana w systemie VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż używanych samochodów nabytych od podmiotów z państw trzecich może być opodatkowana w systemie VAT marża.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 marca 2015 r. (data wpływu 8 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 marca 2015 r. znak: IBPP2/4512-43/15/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu uszkodzonych samochodów na terytorium państw trzecich (np. Szwajcarii). Zakupy te dokonywane są od podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT ani podatnikami podatku od wartości dodanej. Samochody są zaimportowane i dopuszczone do obrotu na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemcy) i tam płacony jest podatek VAT od importu. Samochody są przemieszczane na terytorium kraju. W Polsce podlegają naprawie i sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Samochody będące przedmiotem sprzedaży stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
2. Wnioskodawca nabywa wskazane we wniosku samochody w celu ich dalszej odsprzedaży.
3. Nabyte samochody pomiędzy zakupem a ich sprzedażą nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samochodów przez podatnika może odbywać się w procedurze VAT-marża?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu dalszej odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT sprzedaż w procedurze VAT marża (uregulowana w ust. 4 i 5 wspomnianego artykułu) dotyczy przedmiotów, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nieposiadajacej osobowości prawnej, nie będącej podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeśli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie wskazujące nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Zdaniem podatnika, wskazane powyżej warunki zastosowania systemu VAT-marża zostały spełnione. Zakupione samochody są towarami używanymi, ponadto nie zostały nabyte od podatnika VAT ani podatnika podatku od wartości dodanej. Co istotne, podatnik nie dokonał importu tych towarów, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, który podaje definicję importu jako przywozu towarów z państwa trzeciego na terytorium kraju. Jako terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast wspomniane samochody zostały przywiezione z kraju trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez terytorium kraju – w myśl art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Art. 9 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, nabytych uprzednio w celu dalszej odsprzedaży oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu uszkodzonych samochodów na terytorium państw trzecich (np. Szwajcarii). Zakupy te dokonywane są od podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT ani podatnikami podatku od wartości dodanej. Samochody są zaimportowane i dopuszczone do obrotu na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemcy) i tam płacony jest podatek VAT od importu. Samochody są przemieszczane na terytorium kraju. W Polsce podlegają naprawie i sprzedaży. Samochody będące przedmiotem sprzedaży stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nabywa wskazane we wniosku samochody w celu ich dalszej odsprzedaży. Nabyte samochody pomiędzy zakupem a ich sprzedażą nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że w powyższym przypadku nie są spełnione warunki, wymienione w wyżej cytowanym art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, dotyczące statusu podmiotu, od którego podatnik nabył odsprzedawany później towar.

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę towar (samochód) został zaimportowany z kraju trzeciego (np. Szwajcarii) do kraju członkowskiego (np. Niemiec), gdzie została dokonana odprawa celna i płacony jest podatek od importu, jak to wskazał Wnioskodawca, a dopiero w następnej kolejności został przywieziony do Polski. Przemieszczenie towaru z tego kraju członkowskiego (czyli Niemiec) do Polski będzie stanowić natomiast wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w ramach Wspólnoty.

Zatem na gruncie przepisów ustawy o VAT przyjmuje się, że towar został nabyty od podatnika.

Wnioskodawca dokonując importu towaru na terytorium danego państwa członkowskiego Wspólnoty (tutaj - Niemcy), a następnie, przemieszczając towar na terytorium innego państwa członkowskiego (Polska), działał bowiem jako podatnik na podstawie zasad ogólnych dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa, w którym dokonano odprawy celnej.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10 „Auto Nikołowi” OOD, w którym Trybunał orzekł, że: „Artykuł 314 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że procedura marży nie ma zastosowania do dostaw towarów takich jak używane części do pojazdów samochodowych, które zostały osobiście zaimportowane do Unii Europejskiej przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych podatku od wartości dodanej”.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania przy odsprzedaży przedmiotowych samochodów szczególnej procedury opodatkowania marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.