Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4515-5/15-5/KK
z 22 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 lutego 2015 r., Nr IPTPB1/4511-37/15-2/MR, IPTPB2/4515-5/15-2/KK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 lutego 2015 r. (data doręczenia 2 marca 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 5 marca 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej dnia 9 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej. Spółka prowadzi działalność w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej, prowadzonej w przychodniach i szpitalach. Wykonywane świadczenia zdrowotne mają charakter odpłatny, zaś Spółka nie pobiera refundacji z Narodowego Funduszu Zdrowia. Spółka posiada zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP znak towarowy. Znak ten objęty jest prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 111, z późn. zm.). Ww. znak nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartość niematerialnych i prawnych oraz nie jest amortyzowany. Wspólnicy Spółki zamierzają na podstawie uchwały wspólników przekazać nieodpłatnie na potrzeby własne prawo ochronne do znaku towarowego (wraz ze znakiem towarowym). W wyniku przekazania znaku na potrzeby własne nastąpi przekształcenie dotychczasowej współwłasności łącznej wynikającej z uczestnictwa w Spółce cywilnej na współwłasność ułamkową w częściach równych po 50%. Następnie wspólnicy zamierzają dokonać darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego (wraz ze znakiem) na rzecz dzieci w częściach ułamkowych po 50%, przy czym Wnioskodawca zamierza przekazać darowiznę w postaci 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego (i znaku towarowego) na rzecz syna, zaś wspólnik zamierza przekazać przysługujący mu udział na rzecz córki.

W piśmie z dnia 5 marca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, dodano, że przekazanie na potrzeby osobiste wspólników prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) nastąpi na podstawie uchwały wyrażającej zgodę wspólników na przekazanie składnika majątku Spółki (objętego współwłasnością łączną) do ich majątków osobistych oraz umowy nieodpłatnego przekazania, w wyniku której nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej wspólników Spółki cywilnej we współwłasność ułamkową. Umowa ta sporządzona zostanie w celu wykonania postanowień zawartych w uchwale i nie będzie umową darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy przekazanie prawa ochronnego do znaku towarowego z majątku Spółki cywilnej do majątków osobistych wspólników Spółki cywilnej (w tym Wnioskodawcy), w części odpowiadającej posiadanym udziałom w zyskach w Spółce, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu, a tym samym obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy przeniesienie udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego (wraz z samym znakiem towarowym) ze Spółki cywilnej do majątku prywatnego Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
3. Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania na cele osobiste wspólników prawa ochronnego do znaku towarowego (wraz ze znakiem towarowym) powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług?
4. Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania na cele osobiste wspólników znaku towarowego oraz prawa ochronnego podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowią wszystkie wydatki poniesione w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego oraz wydatki poniesione w związku z nieodpłatnym przekazaniem prawa ochronnego do znaku towarowego i samego znaku?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2, dotyczące podatku od spadków i darowizn. Natomiast w sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania Nr 3 i Nr 4 dotyczące podatku od towarów i usług, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., Nr 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega m.in. nabycie przez osoby fizyczne własności praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ww. ustawy, jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią podstawę do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wspólnicy planują wycofanie znaku towarowego wraz z prawem ochronnym i nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników. Wycofanie nastąpi na podstawie uchwały wspólników oraz umowy nieodpłatnego przeniesienia własności znaku towarowego wraz z prawem ochronnym. Umowa ta nie przyjmie formy umowy darowizny, zatem nie będzie to czynność mieszcząca się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. ILPB2/436-57/10-5/AJ.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie ze spółki cywilnej prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz samego znaku towarowego) i przekazanie go do majątku prywatnego Wnioskodawcy (w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zyskach spółki) nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna” i w tym zakresie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksy cywilnego.

Stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej. Spółka posiada zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP znak towarowy. Znak ten objęty jest prawami ochronnymi, w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 111, z późn. zm.). Znak nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartość niematerialnych i prawnych, oraz nie jest amortyzowany. Wspólnicy spółki zamierzają, na podstawie uchwały wspólników, przekazać nieodpłatnie na potrzeby własne prawo ochronne do znaku towarowego (wraz ze znakiem towarowym). W wyniku przekazania znaku na potrzeby własne nastąpi przekształcenie dotychczasowej współwłasności łącznej wynikającej z uczestnictwa w Spółce cywilnej, na współwłasność ułamkową w częściach równych po 50%. Umowa sporządzona w celu wykonania postanowień zawartych w uchwale, nie jest umową darowizny.

Podnieść należy, że organ interpretacyjny udziela interpretacji tylko co do zakresu sposobu zastosowania ustaw podatkowych, wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, związanych z materią podatkową. Zatem, organ interpretacyjny uprawniony jest jedynie do dokonywania prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń. W związku z tym, tutejszy Organ może wskazać jakie przepisy oraz skutki podatkowe związane są z dokonaniem konkretnej czynności, jeśli czynność ta jest jednoznacznie określona i nazwana w przepisach prawa cywilnego. W przedstawionym stanie faktycznym, tutejszy Organ nie ma prawa rozstrzygać, czy miała miejsce darowizna. Organ dokonywałby wówczas kwalifikacji cywilnoprawnej zdarzenia, określonych w Kodeksie cywilnym, do czego nie jest uprawniony.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że nabycie znaku towarowego nie nastąpi tytułem umowy darowizny oraz biorąc pod uwagę, że czynność nie jest wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W tych okolicznościach, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw;

Na skutek tego, że opisana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej czynność nie stanowi umowy darowizny, bezprzedmiotowe jest badanie w niniejszej sprawie, czy czynność ta korzysta ze zwolnienia, określonego w art. 3 pkt 2 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych stron umowy przekazania znaku towarowego.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia, które zaistnieje, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.