INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz.749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 1 sierpnia 2012 r.) i z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 22 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych - jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych.

Z uwagi na braki wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14 h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz.749) pismem z dnia 19 lipca 2012 r., wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, skutecznie doręczone dnia 24 lipca 2012 r., dnia 1 sierpnia 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 30 kwietnia 2012 r., nadane w polskiej placówce pocztowej dnia 30 lipca 2012 r.

Z uwagi na dane dotyczące reprezentacji Wnioskodawcy zawarte w ww. wniosku oraz piśmie uzupełniającym, ponownie wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku o udzielone pełnomocnictwo.

Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 22 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działa na terenie Polski i zajmuje się produkcją piany polietylenowej służącej przede wszystkim jako opakowania zabezpieczające towary przed uszkodzeniem podczas transportu oraz jako podkład pod panele podłogowe. Jednym z głównych odbiorców Spółki jest kontrahent zagraniczny, któremu Spółka wystawia faktury sprzedażowe w walucie EURO.

Spółka w celu ujęcia przychodu w księgach przelicza ww. faktury - zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - czyli kursem średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Płatności dotyczące powyższych faktur regulowane są w następujący sposób: kontrahent przelewa pieniądze ze swojego rachunku w EURO wraz z dyspozycją dla banku przewalutowania ww. kwot i w konsekwencji na rachunek podatnika wpływają kwoty w PLN. Wraz z przelewem dokonanym przez niego w walucie obcej - kontrahent przesyła Spółce zestawienie płatności jakich dokonał, zawierające opis ile EURO przelano z jego rachunku i po jakim kursie banku. Na podstawie powyższego zestawienia Spółka łączy konkretne faktury w EURO z płatnościami od kontrahenta dokonanymi przez niego z jego rachunku w EURO, ale wpływającymi na rachunek Spółki w PLN. W wyniku tej operacji powstają różnice między kwotą wynikającą z faktury przeliczoną według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, a kwotą faktycznie otrzymaną na rachunek Spółki w PLN po przewalutowaniu płatności „wychodzącej” z rachunku kontrahenta w EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy różnica pomiędzy należnością z tytułu sprzedaży w walucie EURO i przeliczoną na PLN po kursie średnim NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania przychodu, a kwotą faktycznie otrzymaną na rachunek Spółki w PLN (stanowiącą równowartość uzgodnionej z kontrahentem płatności dokonanej przez niego z jego rachunku w walucie EURO stanowi przychód lub koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 12 ust. 2 i art. 15a ...

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe różnice stanowią różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - art. 15a ust. 2 i 3. Zgodnie z powyższym artykułem dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, gdy jednocześnie spełnione są następujące warunki:

1. zobowiązanie/należność została wyrażona w walucie obcej,
2. zapłata zobowiązania/należności została dokonana w walucie obcej,
3. pomiędzy momentem zarachowania kosztu/przychodu a uregulowaniem zobowiązania/należności wystąpiły różne kursy walut.
   
   

W omawianym przez Spółkę zdarzeniu faktycznym - zdaniem Spółki - spełnione są wszystkie trzy ustawowe warunki, gdyż:

1. Należność powstaje w walucie obcej, co jest potwierdzone wystawieniem przez Spółkę faktury sprzedaży w walucie EURO - zatem spełniony jest warunek pierwszy.
2. Ponadto spłata należności następuje poprzez dokonanie przez kontrahenta płatności z jego rachunku w EURO - zatem spełniony jest drugi warunek, zgodnie z którym zapłata zobowiązania przez kontrahenta dokonana jest w walucie obcej.
3. Również trzeci warunek jest spełniony, gdyż pomiędzy datą i kursem przychodu przeliczonego zgodnie zasadą opisaną w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a rozliczaną kwotą przelewu obciążającego rachunek kontrahenta w EURO - przeliczoną kursem wymiany faktycznie zastosowanym przez bank dokonujący transakcji przewalutowania podczas przekazania pieniędzy na rachunek podatnika w PLN - powstają różnice.
   
   

Opisane różnice zdaniem Wnioskodawcy stanowią - dodatnie lub ujemne różnice kursowe. Znak różnic kursowych (dodatnie lub ujemne) zależy od relacji kursu zastosowanego do przeliczenia przychodu (zgodnie z art. 12 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) do kursu zastosowanego przez bank do przeliczenia waluty płaconej przez kontrahenta z jego rachunku w EURO do wpłaty tej kwoty na rachunek w PLN. W przypadku, gdy przychody przeliczone są kursem niższym niż otrzymana wpłata - powstają dodatnie różnice kursowe - będące przychodem do opodatkowania, a gdy przychody przeliczone są kursem wyższym od otrzymanej wpłaty - powstają ujemne różnice kursowe - podlegające zaliczeniu do kosztów uznanych przez prawo podatkowe jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją piany polietylenowej. Jednym z głównych odbiorców Spółki jest kontrahent zagraniczny, któremu Spółka wystawia faktury sprzedaży w walucie EURO.

Płatności dotyczące powyższych faktur regulowane są w następujący sposób: kontrahent przelewa pieniądze ze swojego rachunku w EURO wraz z dyspozycją dla banku przewalutowania ww. kwot i w konsekwencji na rachunek podatnika wpływają kwoty w PLN. Wraz z przelewem dokonanym przez niego w walucie obcej - kontrahent przesyła Spółce zestawienie płatności jakich dokonał zawierające opis ile euro przelano z jego rachunku i po jakim kursie banku. Na podstawie powyższego zestawienia Spółka łączy konkretne faktury w EURO z płatnościami od kontrahenta dokonanymi przez niego z jego rachunku w EURO, ale wpływającymi na rachunek Spółki w PLN.

Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego
2. kursu waluty z tego dnia; poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Z powołanej regulacji prawnej wynika, iż dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest odpowiednio niższa lub wyższa od wartości tych środków pieniężnych wycenionej na dzień zapłaty lub innej formy wypływu środków pieniężnych. Warunkiem koniecznym powstania ujemnych lub dodatnich różnic kursowych jest zatem zaistnienie zapłaty lub innej formy wypływu środków pieniężnych w walucie obcej.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie otrzymuje na podstawie wystawionych faktur, w których należności wyrażone były w walucie obcej EURO zapłaty w walucie obcej lecz otrzymuje należności w złotych. Spółka otrzymuje więc świadczenie pieniężne w złotówkach, które zostaje zaliczone na poczet należności w EURO.

W świetle ww. przepisów, aby powstały różnice kursowe - w oparciu o przytoczone przepisy prawa - muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

• określenie w fakturze należności w walucie obcej,

• otrzymanie faktycznej zapłaty w walucie obcej.
  
  

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca kwoty tytułem należności wynikających z faktur wystawionych w EURO kontrahent przelewa ze swojego rachunku w EURO wraz z dyspozycją dla banku przewalutowania ww. kwot i w konsekwencji na rachunek Wnioskodawcy wpływają kwoty w złotych.

Tak więc, nie powstają podatkowe różnice kursowe. Zatem, opisana we wniosku operacja zaliczenia przez Wnioskodawcę otrzymanej należności w złotych na poczet należności w EURO jest neutralna podatkowo i nie wywołuje skutków podatkowych ani po stronie przychodów ani po stronie kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując, biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz treść art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że w sytuacji otrzymania płatności w złotówkach tytułem należności zafakturowanych w EURO nie występują podatkowe różnice kursowe „dodatnie” powiększające przychody, ani różnice kursowe „ujemne” powiększające koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.