Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1208/14/LSz
z 26 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia terminu uprawniającego do odliczenia podatku VAT z faktury VAT dokumentującej zakup przez Wnioskodawcę prasy hydraulicznej od leasingodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia terminu uprawniającego do odliczenia podatku VAT z faktury VAT dokumentującej zakup przez Wnioskodawcę prasy hydraulicznej od leasingodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka P. S.A. (Wnioskodawca) zawarła w dniu 13 czerwca 2014 r., umowę leasingu, na podstawie której Finansujący zobowiązany był do nabycia, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa przedmiotu leasingu (prasy hydraulicznej) od oznaczonego dostawcy i oddania przedmiotu leasingu Korzystającemu tj. Wnioskodawcy do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, na zasadach określonych w Ogólnych Warunkach Leasingu, stanowiących załącznik do umowy, a Korzystający zobowiązany był do zapłaty Finansującemu wynagrodzenia pieniężnego w uzgodnionych ratach, równego co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia przedmiotu leasingu przez Finansującego. Przedmiotowa umowa zawiera zapis, iż w czasie trwania umowy leasingu odpisów amortyzacyjnych z tytułu używania przedmiotu leasingu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym dokonuje Korzystający. Po upływie podstawowego okresu umowy leasingu i zapłaceniu przez Korzystającego wszystkich należności wynikających z umowy leasingu, własność przedmiotu leasingu przechodzi z mocy umowy leasingu na Korzystającego.

Przejście własności przedmiotu leasingu na Korzystającego, Finansujący potwierdzi stosownym oświadczeniem. Strony umowy: Finansujący i Korzystający są czynnymi podatnikami VAT, przedmiot leasingu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Przekazanie przedmiotu leasingu Korzystającemu udokumentowano protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 30 czerwca 2014 r. oraz fakturą VAT wystawioną w dniu 11 lipca 2014 r. Płatność podatku VAT wynikająca z faktury za dostawę przedmiotu leasingu, zgodnie z odrębnym Porozumieniem z dnia 13 czerwca 2014 r. zawartym między Finansującym i Korzystającym została rozłożona na 3 równe raty, płatne w terminach: do 20 lipca 2014 r., do 10 sierpnia 2014 r., do 9 września 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy Wnioskodawca zgodnie z ustawą o VAT, może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturze dokumentującej dostawę przedmiotu leasingu (prasy hydraulicznej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, z treści art. 7 ust. 9 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów będą także umowy leasingu, w wyniku których, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje Korzystający, w przypadku leasingu finansowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towarów.

Zdaniem Spółki, Korzystający ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wystawionej przez Finansującego faktury VAT na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT czyli w rozliczeniu za okres w którym otrzymał fakturę lub następnym i bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest rozłożenie zapłaty podatku VAT na raty na mocy Porozumienia zawartego między Stronami umowy leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-18 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku jest liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Stąd też, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., co do zasady podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek, wynikających z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy tj.:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.
  
  

W myśl art. 19a ust. 1 ww. ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zatem generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek staje się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady winien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Regulacja art. 19a ust. 1 jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), który mówi, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Od powyższej ogólnej zasady, ustawodawca określił w sposób odmienny, szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego.

I tak, w myśl art. 19a ust. 8 ww. ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Na mocy art. 106i ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jednocześnie w myśl art. 106i ust. 7 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2015 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 13 czerwca 2014 r., umowę leasingu, na podstawie której Finansujący zobowiązany był do nabycia, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa przedmiotu leasingu (prasy hydraulicznej) od oznaczonego dostawcy i oddania przedmiotu leasingu Korzystającemu tj. Wnioskodawcy do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, na zasadach określonych w Ogólnych Warunkach Leasingu, stanowiących załącznik do umowy, a Korzystający zobowiązany był do zapłaty Finansującemu wynagrodzenia pieniężnego w uzgodnionych ratach, równego co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia przedmiotu leasingu przez Finansującego. Przedmiotowa umowa zawiera zapis, iż w czasie trwania umowy leasingu odpisów amortyzacyjnych z tytułu używania przedmiotu leasingu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym dokonuje Korzystający. Po upływie podstawowego okresu umowy leasingu i zapłaceniu przez Korzystającego wszystkich należności wynikających z umowy leasingu, własność przedmiotu leasingu przechodzi z mocy umowy leasingu na Korzystającego.

Przejście własności przedmiotu leasingu na Korzystającego, Finansujący potwierdzi stosownym oświadczeniem.

Strony umowy: Finansujący i Korzystający są czynnymi podatnikami VAT, przedmiot leasingu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Przekazanie przedmiotu leasingu Korzystającemu udokumentowano protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 30 czerwca 2014 r. oraz fakturą VAT wystawioną w dniu 11 lipca 2014 r. Płatność podatku VAT wynikająca z faktury za dostawę przedmiotu leasingu, zgodnie z odrębnym Porozumieniem z dnia 13 czerwca 2014 r. zawartym między Finansującym i Korzystającym została rozłożona na 3 równe raty, płatne w terminach: do 20 lipca 2014 r., do 10 sierpnia 2014 r., do 9 września 2014 r.

Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii dotyczącej momentu realizacji prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę przedmiotu leasingu (prasy hydraulicznej).

Zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

W myśl art. 7 ust. 9 ustawy o VAT, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Dostawą towarów jest więc wydanie towaru w ramach tylko takiej umowy leasingu (najmu, dzierżawy), w której przewidziano, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z zapłatą ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione na korzystającego, a w wyniku takiej umowy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (tzw. leasing finansowy).

W świetle wyżej powołanych przepisów wydanie towarów w ramach umowy leasingu finansowego należy uznać za dostawę towarów. Skoro z punktu widzenia leasingodawcy wydanie towaru na podstawie umowy leasingu finansowego stanowi u leasingodawcy dostawę towaru to u leasingobiorcy należy ją traktować jako nabycie towaru.

Ponieważ jak już stwierdzono, leasing finansowy, w ramach którego umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione na korzystającego, w świetle art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy traktowany jest jak dostawa towarów - obowiązek podatkowy w przypadku tego rodzaju leasingu powstaje również jak przy innych dostawach na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT tzn. z chwilą dokonania dostawy towaru.

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku gdy przekazanie przedmiotu leasingu Wnioskodawcy udokumentowane protokołem zdawczo-odbiorczy nastąpiło 30 czerwca 2014 r. (obowiązek podatkowy u dostawcy powstał 30 czerwca 2014 r.) i faktura została wystawiona 11 lipca 2014 r., to pierwszym okresem rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca może odliczyć podatek z tej faktury będzie miesiąc, w którym otrzyma fakturę dokumentującą dostawę ww. towaru (bowiem dopiero za ten miesiąc zostaną spełnione wszystkie przesłanki odliczenia). Jeżeli w rozliczeniu za ten okres Wnioskodawca nie odliczy podatku VAT może to zrobić w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT.

Reasumując wskazać należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktury VAT dokumentującej leasing finansowy (spełniający definicję dostawy towarów) pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z faktu, że nabyta prasa hydrauliczna będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, przez co spełnione zostały przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, stosownie do treści art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, Wnioskodawca uprawniony jest odliczyć określony na fakturze VAT wystawionej przez Finansującego podatek w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał fakturę lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.