Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-438/14-4/KJ
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w którym momencie zwrot wydatków od Wynajmującego stanowi dla Spółki przychód podatkowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 4 marca 2015 r., (doręczonym w dniu 9 marca 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 16 marca 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 marca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – spółka komandytowo-akcyjna (dalej: Spółka) prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnych.

Spółka zawarła z jednym z najemców (dalej: Najemca) umowę, w ramach której Najemca płaci wynagrodzenie związane ze zmianą standardu wykończenia wnętrz, polegającą na kompleksowej aranżacji wnętrz oraz zainstalowaniu systemu przeciwpożarowego (dalej: Udział w aranżacji).

Wynagrodzenie za Udział w aranżacji zostało opisane w umowie następująco:

• 70% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokału 1a,
  

• 30% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokalu 1b.
  
  

Strony również potwierdziły; że Udział w aranżacji jest opłatą jednorazową za cały okres najmu. Czynsz najmu i opłaty eksploatacyjne za ten lokal są rozliczane w okresach eksploatacyjnych miesięcznych. Umowa jest podpisana na 6 lat.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wydatki na zmianę standardu wykończenia wnętrz u Wnioskodawcy mają charakter prac adaptacyjnych, tj. celem tych prac było przystosowanie wynajmowanej powierzchni/obiektu do wykorzystania w celach określonych przez Najemcę, jak również nadanie wynajmowanej powierzchni/obiektowi nowych (lepszych) cech użytkowych.
2. Wydatki na kompleksową aranżację wnętrz oraz zainstalowanie systemu przeciwpożarowego zostały faktycznie przez Wnioskodawcę poniesione i zwiększyły wartość środka trwałego (budynku). Ww. wydatki są ujmowane jako koszt uzyskania przychodu w formie odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca nie dokonuje korekty odpisów amortyzacyjnych w zakresie kosztów zwróconych tytułem wynagrodzenia za Udział w aranżacji.
3. Umowa najmu budynku biurowego (powierzchni biurowej, magazynowej, pomocniczej, parkingowej itp.) w (…) została zawarta w dniu (…) 2013 r. na 72 miesiące od przekazania lokalu z opcją przedłużenia. Czynsz płatny jest miesięcznie i składa się z czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych oraz refaktur za media zużyte przez Najemcę. Opłaty eksploatacyjne obejmują między innymi: udział w opłatach za powierzchnię wspólną, dotyczący takich kosztów jak: media, ubezpieczenia, sprzątanie, zarządzanie, koszty utrzymania technicznego, naprawy, ochrona, opłaty publiczno-prawne, itp. Opłaty eksploatacyjne fakturowane są miesięcznie, a rozliczane zgodnie z faktycznym zużyciem raz w roku. Dodatkowo Najemca pokrywa koszty wymaganych przez Najemcę kompleksowej aranżacji wnętrz oraz koszty systemu przeciwpożarowego.
4. Najemca w umowie najmu zobowiązał się do partycypowania w kosztach nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na zmianę standardu wykończenia wnętrz na następujących warunkach: w umowie została określona dokładna kwota, którą Najemca pokryje. Poniżej Wnioskodawca przytacza fragmenty umowy dotyczące Udziału w Aranżacji (ostatnia ujednolicona wersja umowy najmu z aneksami, kwoty/wartości są wykropkowane). „Aranżacja wnętrz zostanie wykonana przez Wynajmującego zgodnie z załącznikiem nr 3 („Wymagania Techniczne Najemcy”) oraz Załącznikiem nr 4 („Specyfikacja Technicznych Standardów Budowlanych”). Wynajmujący pokryje koszty kompleksowej aranżacji wnętrz w kwocie... („Wkład Wynajmującego w Kompleksową Aranżację Wnętrz”) + VAT zgodnie z Załącznikiem nr 3a-2. Po zakończeniu przez Wynajmującego Kompleksowej Aranżacji Wnętrz i podpisaniu Protokołu Przekazania Lokalu 1a i Lokalu 1b, który stwierdzi brak usterek w kompleksowej aranżacji wnętrz zgodnie z Załącznikiem nr 3, Wynajmujący może wystawić fakturę w kwocie ... + VAT dotyczącą „Udziału Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz”. Dodatkowo fakturę w kwocie ... + VAT dotyczącą wymaganego systemu przeciwpożarowego Najemcy – Wysokociśnieniowy System Przeciwpożarowy. Ogólna kwota dotycząca udziału Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz wyniesie ... + VAT stanowiącą „Udział Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz”, jak stwierdzono w Załączniku nr 3a. „Udział Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz” będzie płatny w następujący sposób: po podpisaniu Końcowego Protokołu Przekazania Lokalu 1a: 70% Udziału Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz po podpisaniu Końcowego Protokołu Przekazania Lokalu 1b 30% Udziału Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz. Najemca jest zobowiązany do zapłacenia ww. kwot w okresie 4 tygodni od otrzymania faktury. Strony potwierdzają, że „Udział Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz” jest opłatą jednorazową w całym okresie najmu”.
5. W umowie z Najemcą zostały zawarte następujące warunki zapłaty wynagrodzenia za udział w aranżacji:
   • 70% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokalu 1a,
     
   • 30% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokalu 1b.
6. Dokonanie przez Najemcę wpłaty z tytułu wynagrodzenia za Udział w aranżacji potwierdza wyciąg bankowy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

W jakim momencie należy rozpoznać przychód z tytułu wynagrodzenia za Udział w aranżacji – czy według zasad ogólnych z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy według zasad właściwych dla tzw. usług ciągłych z art. 12 ust. 3c ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponieważ Wnioskodawca otrzyma od Najemcy kwoty tytułem wynagrodzenia za Udział w aranżacji, w myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, stanowią one przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 i art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy.

Udział w aranżacji powinien być traktowany jak czynsz najmu, zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy i przychód z tego tytułu powinien być rozliczany w trakcie trwania umowy.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę określenia momentu powstania przychodu. Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Natomiast art. 12 ust. 3e stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia usług ciągłych. Natomiast należy zwrócić uwagę, że koszty ponoszone przez Najemcę z tytułu Udziału w aranżacji stanowią wynikający z umowy najmu składnik świadczenia Najemcy wobec Wynajmującego, który nie funkcjonuje jako odrębne świadczenie (poza zakresem umowy najmu).

Zatem, zdaniem Spółki, przychód z tytułu Udziału w aranżacji jest elementem świadczenia Najemcy z tytułu czynszu najmu. Najemca bowiem postawił warunek odpowiedniej aranżacji wnętrza i zakupienia odpowiedniego systemu przeciwpożarowego jako warunek zawarcia umowy najmu. Przychód ten został opisany w osobnym punkcie w umowie, niemniej jednak, zdaniem Spółki, jest to element czynszu. Ponieważ usługa najmu jest rozliczana w okresach rozliczeniowych stosownie do art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty otrzymane z tytułu rozliczenia Udziału w aranżacji powinny być rozpoznane jako przychód na koniec przyjętego okresu rozliczeniowego (w tym przypadku, koniec miesiąca), odpowiednio przez cały okres trwania umowy najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że Wnioskodawca poniósł wydatki na kompleksową aranżację wnętrz oraz zainstalowanie systemu przeciwpożarowego, które zwiększyły wartość środka trwałego (budynku). Wydatki na zmianę standardu wykończenia wnętrz u Wnioskodawcy mają charakter prac adaptacyjnych, tj. celem tych prac było przystosowanie wynajmowanej powierzchni/obiektu do wykorzystania w celach określonych przez Najemcę, jak również nadanie wynajmowanej powierzchni/obiektowi nowych (lepszych) cech użytkowych. Ww. wydatki są ujmowane jako koszt uzyskania przychodu w formie odpisów amortyzacyjnych.

Umowa najmu budynku biurowego (powierzchni biurowej, magazynowej, pomocniczej, parkingowej itp.) została zawarta w dniu (…) 2013 r. na 72 miesiące od przekazania lokalu z opcją przedłużenia. Czynsz płatny jest miesięcznie i składa się z czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych oraz refaktur za media zużyte przez Najemcę. Opłaty eksploatacyjne obejmują m.in. udział w opłatach za powierzchnię wspólną, dotyczący takich kosztów jak: media, ubezpieczenia, sprzątanie, zarządzanie, koszty utrzymania technicznego, naprawy, ochrona, opłaty publiczno prawne, itp. Opłaty eksploatacyjne fakturowane są miesięcznie, a rozliczane zgodnie z faktycznym zużyciem raz w roku. Dodatkowo Najemca pokrywa koszty wymaganych przez Najemcę.

Najemca w umowie najmu zobowiązał się do partycypowania w kosztach nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na zmianę standardu wykończenia wnętrz (tj. kompleksowej aranżacji wnętrz oraz koszty systemu przeciwpożarowego) na następujących warunkach:

• w umowie została określona dokładna kwota, którą Najemca pokryje.
  

• udział Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz jest opłatą jednorazową w całym okresie najmu.
  

• w umowie zostały zawarte następujące warunki zapłaty wynagrodzenia za udział w aranżacji: 70% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokalu 1a oraz 30% kwoty po podpisaniu końcowego protokołu przekazania lokalu 1b.
  
  

Dokonanie przez Najemcę wpłaty z tytułu wynagrodzenia za Udział w aranżacji potwierdza wyciąg bankowy.

Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymanego „wynagrodzenia za Udział w Kompleksowej Aranzacji Wnętrz”, przy czym utożsamia otrzymane „wynagrodzenie” z czynszem za wynajem.

Biorąc powyższe pod uwagę tutejszy Organ stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Nie istnieje ustawowa definicja słowa „czynsz” w zakresie związanym z najmem. Z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) wynika jedynie, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 ww. ustawy).

Podstawą w zakresie ustalania wysokości czynszu jest wola stron, a dokładniej ich swobodna wola stron. Oznacza to, że strony same ustalają wysokość czynszu w toku wspólnych negocjacji. W tym miejscu można zauważyć, że wysokość czynszu nierzadko zależy od umiejętności trafnej argumentacji i stanowczego prowadzenia rokowań.

Niemniej jednak podstawowymi elementami czynszu, od których zależy jego wysokość są:

• powierzchnia lokalu;
  

• położenie budynku (czy jest to np. centrum, czy obrzeża miasta);
  

• samo położenie lokalu (pokoju) w danym budynku ( czy jest to I, II, III piętro);
  

• wyposażenie lokalu w podstawowe urządzenia oraz stan techniczny tych urządzeń;
  

• umeblowanie lokalu oraz
  

• ogólny stan lokalu.
  
  

Jak wynika z opisu stanu faktycznego „czynsz płatny jest miesięcznie i składa się z czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych oraz refaktur za media zużyte przez Najemcę”, natomiast „Udział Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz jest opłatą jednorazową w całym okresie najmu”. Nie jest zatem możliwe przyjęcie, za Wnioskodawcą, że „koszty ponoszone przez Najemcę z tytułu Udziału w aranżacji stanowią wynikający z umowy najmu składnik świadczenia Najemcy wobec Wynajmującego”.

W ocenie tutejszego Organu, skutki podatkowe otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu poniesionych nakładów na prace adaptacyjne w stanie faktycznym opisanym we wniosku należy ustalić następująco:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie przychodu podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ww. ustawy). Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia przepis art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. W wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu, czy też zawężeniu przez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej. Do przychodów tych należą, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, zwrócone inne wydatki niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Skutki podatkowe związane ze zwrotem wydatków są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które są zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów.

Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Ponadto, aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku lecz nie stanowi jego zwrotu.

Wydatki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wymienia przepis art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, te wszystkie wydatki wymienione w tym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone, wyłączone są z przychodów podatnika. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a−16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku otrzymania przez Spółkę zwrotu wydatków na ulepszenie środka trwałego, odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, a kwota jaką Spółka otrzymała z tytułu zwrotu przedmiotowych wydatków nie stanowi przychodu do równowartości poniesionych wydatków.

Końcowo zauważyć należy, że w opisie stanu faktycznego nie wskazano, że otrzymane „wynagrodzenie” będzie wyższe niż kwota poniesionych nakładów, należy jednak stwierdzić, że w takim przypadku przychodem dla celów podatkowych dla Spółki może być wyłącznie różnica wynikająca z nadwyżki otrzymanych środków nad wartością poniesionych wydatków. Jeżeli zatem otrzymany zwrot wydatków przekracza faktycznie poniesione przez Spółkę nakłady to różnica (nadwyżka) pomiędzy wartością otrzymanego wynagrodzenia a wysokością poniesionych wydatków związanych z adaptacją danego lokalu stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do kwestii momentu powstania tego przychodu wskazać należy że, w myśl art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

W powyższej regulacji zawarto ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą. Z powyższego przepisu wynika, ze przychód osiągany w związku z prowadzoną działalnością powstaje w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych w tym przepisie zdarzeń.

Reasumując:

• dokonane przez Najemcę wpłaty z tytułu „Udziału Najemcy w Kompleksowej Aranżacji Wnętrz” nie mogą być uznane za opłaty z tytułu czynszu najmu;
  

• otrzymane przez Spółkę zwroty wydatków poniesionych na ulepszenie środka trwałego (budynku) nie stanowią dla Spółki przychodu do równowartości poniesionych wydatków na jego ulepszenie, stosownie do postanowień art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
  

• odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych, która odpowiada wydatkom na ulepszenie środków trwałych, zwróconym Spółce nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy.
  
  

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie rozpoznania momentu uzyskania przychodu w kontekście postanowień art. 12 ust. 3a i 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec braku przychodu, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.