Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-689/14-2/JR
z 25 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu w dniu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dochodów uzyskanych w Belgii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dochodów uzyskanych w Belgii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w 2014 r. uzyskała dochody z pracy w Belgii, od których pobrano podatek dochodowy zgodnie z belgijskimi przepisami. W Polsce natomiast osiągnęła niewielki dochód. Wnioskodawczyni wskazała, że jest polskim rezydentem, więc podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawczyni podała, że pomiędzy Polską a Belgią istnieje Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, która w art. 23 stanowi, że metodą unikania podwójnego opodatkowania jest tzw. metoda zaliczenia podatkowego. Odzwierciedleniem tego, według Wnioskodawczyni, jest art. 27 ust. 9 oraz ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Metoda ta polega na tym, że od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Dodatkowo na podstawie tzw. ulgi abolicyjnej wprowadzonej do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 27g, jeżeli podatnik uzyska dochody z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgonie z art. 27g ust. 2. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a, a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8 (wyłączenie z progresją).

Wnioskodawczyni wskazała, że dochód, który uzyskała w Belgii jest w takiej wysokości, która pozawala Jej odzyskać cały zapłacony tam podatek (wysoka kwota wolna od opodatkowania). Zwrot podatku z Belgii otrzyma w 2015 r. lub 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie, którą Wnioskodawczyni może odliczyć od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów zgodnie z obliczoną proporcją, może odliczyć dobrowolnie w dowolnej wysokości niższej niż obliczony limit lub w ogóle jej nie odliczać?
2. Czy w sytuacji kiedy za 2014 r. Wnioskodawczyni dokona odliczenia kwoty niższej, nieprzekraczającej proporcji zgodnie z regułą w art. 27 ust. 9 lub dokona odliczenia w wysokości „0” może skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27g w wysokości równej kwocie obliczonego podatku od łącznej sumy dochodów bez odliczenia kwoty podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie lub odliczonej w niższej wysokości, a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w art. 27g ust. 1 przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8?
3. Czy jeżeli w rozliczeniu za 2014 r. Wnioskodawczyni odliczy kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy i nie skorzysta z ulgi, o której mowa w art. 27g z powodu braku różnicy w podatku, o której mowa w art. 27g ust. 2 ustawy, a następnie w latach 2015 lub 2016 otrzyma zwrot całości podatku zapłaconego w Belgii i na podstawie art. 45 ust. 3a będzie zobowiązana doliczyć kwotę podatku odliczonego w 2014 r., a następnie zwróconego, to czy może skorygować zeznanie podatkowe PIT-36 za 2014 r. tak, że nie odliczy kwot podatku zapłaconego w obcym państwie, a skorzysta z ulgi o której mowa w art. 27g ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, kwota, którą podatnik odlicza na podstawie art. 27 ust. 9 jest odliczeniem dobrowolnym. Wyznacza jedynie górną granicę kwoty podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie, stanowiąc w zdaniu 3, że odliczenie to nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W zakresie pytania oznaczonego nr 2, Wnioskodawczyni uważa, że w zaistniałej sytuacji będzie mogła skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy, gdyż art. 27 ust. 9 pozwala Jej na nie odliczanie podatku dochodowego zapłaconego w państwie obcym w związku z czym podatek tak obliczony jest podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie pytania oznaczonego nr 3, w zaistniałej sytuacji, jeżeli w 2014 r. odliczy na podstawie art. 27 ust. 9 podatek dochodowy zapłacony w Belgii, nie będzie mogła skorzystać z tzw. ulgi abolicyjnej, o której mowa w art. 27g ustawy, gdyż podatek obliczony zgodnie z art. 27 pomniejszony o składki, o których mowa w art. 27b będzie wynosił zero, następnie, jeżeli postanowi rozliczyć swoje dochody w Belgii w 2015 r. lub 2016 r. (do czego, Jej zdaniem, ma prawo) i w tych latach otrzyma zwrot całości zapłaconego podatku z Belgii, to na mocy art. 45 ust. 3a ustawy ma obowiązek w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym otrzyma ten zwrot, doliczyć do podatku kwotę wcześniej odliczoną. W takiej sytuacji, jeżeli w 2015 r. lub 2016 r. nie uzyska dochodów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to nie może skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy, gdyż dotyczy ona tylko podatników rozliczających dochody uzyskane w roku podatkowym, za który jest dokonywane rozliczenie. Fakt ten powoduje, zdaniem Wnioskodawczyni, że Jej zobowiązanie podatkowe będzie wyższe niż osoby opodatkowanej na podstawie art. 27 ust. 8 ustawy o kwotę odliczonego, a następnie doliczonego podatku. Według Wnioskodawczyni, zadaniem art. 27g ustawy jest zrównanie statusu wynikającego z różnych sposobów unikania podwójnego opodatkowania.

W związku z tym, aby doprowadzić do sytuacji zamierzonej przez ustawodawcę, Wnioskodawczyni uważa, że może skorygować zeznanie za 2014 r. tak, że nie odliczy kwot podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie, a w zamian za to skorzysta z ulgi o której mowa w art. 27g ustawy. Przeciwny wniosek spowoduje, Jej zdaniem, że w takiej sytuacji zostanie zastosowane podwójne opodatkowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a cytowanej ustawy, powołane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni w 2014 r. uzyskała dochody z pracy w Belgii, od których pobrano podatek dochodowy zgodnie z belgijskimi przepisami. W Polsce natomiast osiągnęła niewielki dochód. Wnioskodawczyni wskazała, że jest polskim rezydentem, więc podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód, który uzyskała w Belgii jest w takiej wysokości, która pozwala Jej odzyskać cały zapłacony tam podatek (wysoka kwota wolna od opodatkowania). Zwrot podatku z Belgii otrzyma w 2015 r. lub 2016 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r., Nr 211, poz. 2139), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Co do zasady wynagrodzenia polskiego rezydenta z tytułu pracy w Belgii podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, a zatem są opodatkowane w obu państwach, za wyjątkiem przypadku przewidzianego w art. 15 ust. 2 ww. Konwencji.

W tej sytuacji w Polsce w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma zastosowanie zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. a) Konwencji – metoda proporcjonalnego odliczenia.

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody lub posiada majątek, które, stosownie do postanowień niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu w Belgii, to Polska zezwoli na:

1. odliczenie od podatku należnego od tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Belgii (w tym, w odniesieniu do dywidend, na warunkach i w granicach przewidzianych przez ustawodawstwo polskie, na odliczenie podatku należnego w Belgii od zysków, z których dywidendy są wypłacane);
2. na odliczenie od podatku należnego od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Belgii.
   
   

W jednym i w drugim przypadku odliczenie takie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która w zależności od przypadku odpowiada tej części dochodu lub majątku, jaka może być opodatkowana w Belgii.

Uzyskane dochody podlegają zatem opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W związku z tym, że umowa z Belgią jako metodę uniknięcia podwójnego opodatkowania wskazuje metodę odliczenia proporcjonalnego, dochód osiągnięty za granicą i opodatkowany w Belgii, po zakończeniu roku podatkowego musi być po raz drugi zadeklarowany do opodatkowania w Polsce. Przepis art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przewidujący sposób rozliczenia podatnika osiągającego dochody w kraju, z którym obowiązuje metoda proporcjonalnego odliczenia - nie daje podatnikowi możliwości rezygnacji z odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Odliczenie, w ramach proporcji, podatku zapłaconego w innym państwie jest obowiązkiem podatnika. Nie ma możliwości nieodliczenia podatku zapłaconego w innym państwie (nawet jeśli podatnik spodziewa się zwrotu tego podatku w latach następnych).

Zgodnie z art. 45 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku.

Z powyższego uregulowania wynika, że jeżeli wykazany w zeznaniu rocznym podatek będzie obliczony z pominięciem obowiązujących przepisów – organ podatkowy (lub organ kontroli skarbowej) wyda stosowną decyzję, w której określi prawidłową wysokość podatku.

Stosownie natomiast do art. 27g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1. ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub
2. z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

–ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

W myśl art. 27g ust. 2 tej ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Zasady ustalania podatku określone w art. 27 ust. 8 przedstawiają się następująco:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Jak wynika z ww. przepisu, ulga polega na odliczeniu od podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy, pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ustawy, kwoty stanowiącej różnicę między podatkiem obliczonym przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego a kwotą podatku obliczonego przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Przy tym – jak wynika jednoznacznie z dyspozycji art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dla potrzeb określenia wysokości ww. ulgi należy przyjmować podatek obliczony zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a ww. ustawy, tj. według schematu: od łącznej sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (uzyskanych ze źródeł położonych w kraju i poza granicami kraju lub też uzyskanych tylko za granicą) oblicza się podatek według skali podatkowej i dokonuje wyłącznie stosownych odliczeń podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie.

Kolejną kwestią rozpatrywanej sprawy jest możliwość złożenia przez Wnioskodawczynię korekty zeznania za 2014 r. polegającej na skorzystaniu z prawa odliczenia ulgi abolicyjnej – z wyłączeniem odliczenia podatku zapłaconego w Belgii. Przy zastosowaniu ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni w pełni skorzystałaby z abolicji ze względu na brak konieczności doliczenia podatku zwróconego przez belgijski organ skarbowy.

Zauważyć należy, że art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przyznaje podatnikom, płatnikom i inkasentom uprawnienie do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji podatkowej, poza wyjątkowymi sytuacjami, określonymi w odrębnych przepisach.

Zgodnie z § 2 tego artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Niemniej prawo do złożenia korekty istnieje dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku ( art. 70 § 1 ustawy).

Co do zasady korekta deklaracji dotyczy sytuacji, w której podatnik błędnie sporządził daną deklarację bądź nie skorzystał z prawa, które mu przysługiwało na dany stan prawnopodatkowy.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, taka sytuacja nie została wskazana.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie może złożyć korekty zeznania za 2014 r., jeżeli dokonała poprawnego rozliczenia dochodów osiągniętych tak w Belgii jak i w Polsce z uwzględnieniem stosownych przepisów prawa podatkowego.

Zatem, stosownie do postanowień art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Powyższy przepis jednoznacznie wskazuje, że w roku podatkowym, w którym nastąpił zwrot podatku uprzednio odliczonego – podatnik ma obligatoryjny obowiązek doliczyć zwróconą kwotę podatku w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym ten zwrot nastąpił.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni otrzyma w 2015 lub w 2016 r. zwrot podatku uprzednio zapłaconego w Belgii, który został odliczony w zeznaniu za 2014 r., to jest obowiązana w zeznaniu podatkowym za rok w którym otrzyma zwrot podatku (tj. w 2015 r. lub w 2016 r.) doliczyć ww. kwoty zwróconego podatku.

Wnioskodawczyni nie może więc dokonać korekty zeznania PIT-36 za 2014 r. i tam zastosować ulgę, nie odliczając podatku zapłaconego za granicą. Taka korekta spowodowałaby bowiem, że podatek należny za ten rok podatkowy zostałby obliczony z pominięciem obowiązujących przepisów. Wnioskodawczyni nie może dowolnie ustalać należnego podatku, bez zachowania reguł nałożonych obowiązującymi regulacjami prawnymi. A zatem, w zeznaniu podatkowym składanym za 2014 r. wykazując dochody z pracy w Belgii, Wnioskodawczyni winna dokonać obliczenia rocznego podatku z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku uznać należy za nieprawidłowe.

Podkreślenia wymaga fakt, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.