2015.03.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-859/14-6/MW
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2015r. (data wpływu 3 marca 2015r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie braku uwzględniania w podstawie opodatkowania podwyższenia kapitału z przeznaczeniem na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku uwzględniania w podstawie opodatkowania podwyższenia kapitału z przeznaczeniem na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług,

momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu podwyższenia kapitału,

ustalenia, czy wartość podwyższenia kapitału należy uznać za kwotę brutto,

ustalenia, kto powinien być wymieniony na fakturze dokumentującej część rekompensaty opłaconą w formie podwyższenia kapitału jako odbiorca.

Wniosek został uzupełniony w dniu 3 marca 2015r. w zakresie doprecyzowania przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku) .

M - … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej M … Sp. z o.o.) świadczy usługi komunikacji miejskiej na podstawie Umowy nr …2009 o świadczenie usług komunikacji miejskiej z zawartej w dniu 1 grudnia 2009 r. (zwanej dalej Umową) pomiędzy Gminą … a M- … Sp. z o.o.

Świadcząc usługi wykonuje zadania powierzone Spółce Uchwałą Rady Miasta … z dnia 18 grudnia 2008 r. nr …/2008, na mocy której Spółce została powierzona funkcja podmiotu wewnętrznego i zostały powierzone zadania własne Miasta … z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Zgodnie z treścią wymienionej Uchwały Rady Miasta … umowa o świadczenie usług komunikacji miejskiej została zawarta z Zarządem TM. Zarząd TM jest jednostką budżetową Miasta … występującą w imieniu Prezydenta Miasta …, jako organizator transportu zbiorowego, w rozumieniu Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz.UE I.315 z dnia 3 grudnia 2007r.).

Zgodnie z postanowieniami ww. Umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej podstawowym zadaniem M … Sp. z o.o. jest wykonywanie powierzonych zadań z zakresu usług komunikacji miejskiej. Za wykonane świadczenia określone przedmiotem niniejszej Umowy M-… Sp. z o.o. otrzymuje rekompensatę wyliczoną zgodnie z metodyką przedstawioną w załączniku nr 7 do Umowy, opracowaną na podstawie załącznika do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.

Przedmiotową rekompensatę Spółka uznaje za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej i opodatkowuje stawką 8%. Wpływy ze sprzedaży biletów stanowią wyłączny dochód Miasta. W zakresie świadczenia usług komunikacji miejskiej Spółka nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży biletów. Sprzedaż biletów na komunikację miejską jest prowadzona przez Zarząd TM, dla którego stanowi ona przychód. Co prawda Wnioskodawca prowadzi sprzedaż biletów m.in. w swoich środkach transportu, jednakże wykonuje te czynności w ramach działalności handlowej (zakup biletów od Zarządu TM i odsprzedaż pasażerom). W ciągu roku M … Sp. z o.o. otrzymuje zaliczki w wysokości wynikającej z planowanej miesięcznej ilości wozokilometrów zgodnie z Planem świadczenia usług oraz planowanej stawki za wozokilometr lub w wysokości odrębnie ustalonej z Gminą … (sposób ustalania zaliczek w kolejnych latach regulują aneksy do umowy zawierane z Zarządem TM), na podstawie wystawionej przez M-… Sp. z o.o. faktury VAT. Rekompensatę wypłaca Zarząd TM, w ramach środków zapewnionych przez Miasto w wysokości określonej w uchwale budżetowej na dany rok. Do końca lutego każdego roku M … Sp. z o.o. na mocy Umowy jest zobowiązane do wyliczenia rzeczywistego kosztu jednego wozokilometra i należnej kwoty rekompensaty. M … Sp. z o.o. zleca firmie audytorskiej zbadanie poprawności wydzielenia kosztów, wyliczenia rzeczywistych stawek wozokilometrów, kwoty należnej rekompensaty oraz kwoty niedopłaty lub nadpłaty rekompensaty z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia i Umowy. Wynik takiego badania wraz z ustaleniem przez firmę audytorską właściwych stawek wozokilometrów, M … Sp. z o.o. przedstawia Zarządowi TM do końca lutego każdego roku.

Do końca marca każdego roku M wspólnie z Zarządem TM dokonuje rozliczenia zaliczek rekompensaty za rok ubiegły. Jeżeli wysokość należnej rekompensaty będzie niższa niż suma otrzymanych zaliczek za rok ubiegły nadpłata zostanie rozliczona poprzez wystawienie faktury korygującej. W przypadku, gdy suma otrzymanych zaliczek będzie niższa od należnej rekompensaty, M … Sp. z o.o. w marcu każdego roku wystawi fakturę końcową na kwotę niedopłaty płatną do końca miesiąca kwietnia każdego roku. Przy ustaleniu wartości rekompensaty M - … Sp. z o.o. posługuje się uzupełniająco wydanymi przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego „Wytycznymi w zakresie dofinansowania z programów operacyjnych podmiotów realizujących obowiązek świadczenia usług publicznych w transporcie zbiorowym" z dnia 11 maja 2011 r. (…).

W okresie obowiązywania Umowy Gmina … w oparciu o zapisy zawarte w uchwale budżetowej w ramach wydatków majątkowych dokonuje operacji podwyższenia kapitału w M … Sp. z o.o.. Wydatki majątkowe dotyczące podwyższenia kapitału są prezentowane w Dziale 600 Rozdział 60004 Lokalny transport zbiorowy jako zadanie „objęcie udziałów w M … Sp. z o.o." z zakresem rzeczowym „objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym M … Sp. z o.o." lub z zakresem rzeczowym „rekompensata w formie objęcia udziałów".

Uchwały Zgromadzenia Wspólników dotyczące podwyższenia kapitału są podejmowane od razu na pełną kwotę wnikającą z uchwały budżetowej lub na jej część oraz wskazują terminy dokonywania przez Gminę … wpłat na poczet podwyższenia kapitału. Występują również przypadki, że uchwała o podwyższeniu kapitału jest uchylana, a w jej miejsce podejmowana jest uchwała o podwyższeniu kapitału na inną kwotę, przy czym środki pieniężne otrzymane na podwyższenie kapitału w związku z uchwałą uchyloną nie są zwracane przez Spółkę – są zaliczane na poczet podwyższenia kapitału zgodnie z nową uchwałą. Zgodnie z art. 262 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030) podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru. W przypadku nieopłacenia w całości podwyższenia kapitału, podwyższenie kapitału nie zostaje wpisane do rejestru i w konsekwencji wpłaty dokonane w danym roku z tytułu podwyższenia kapitału pozostają nierozliczone.

Wraz z uchwałami o podwyższeniu kapitału są podejmowane uchwały o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki o kwotę wcześniejszego podwyższenia. Pomimo obniżenia kapitału zakładowego nie zwraca się Wspólnikowi (Gminie …) wpłat dokonanych na kapitał zakładowy, a cała kwota, o którą obniżono kapitał zakładowy, zostaje przekazana na kapitał rezerwowy M … Sp. z o.o.. Kapitał rezerwowy jest przeznaczany na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej lub na cele inwestycyjne Spółki. Opisane pokrycie straty może nastąpić na mocy Uchwały Zgromadzenia Wspólników dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok. W trakcie roku obrotowego występują przypadki zmiany uchwały Zgromadzenia Wspólników w przedmiocie przeznaczenia kapitału rezerwowego z przeznaczenia na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej na przeznaczenie na cele inwestycyjne Spółki.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wniosek w swojej treści dotyczy podwyższenia kapitału na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacja umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej, a nie dopłat sensu stricte.

Wysokość samej rekompensaty (nie wartości podwyższenia kapitału) jest ustalana w oparciu o wielkość poniesionych wydatków (kosztów) związanych z wykonywaniem przewozów komunikacji miejskiej. Odnosząc się zatem do rekompensaty - stwierdzić należy, że nie można mówić o cenie usługi jako takiej. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915) „cena” to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W niniejszej sprawie nie występuje cena w takim ujęciu, Gmina bowiem wypłaca Wnioskodawcy rekompensatę, którą Wnioskodawca, jak to wskazano w złożonym wniosku „uznaje za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej i opodatkowuje stawką 8%”. Sama rekompensata jak sama nazwa wskazuje, pokrywa straty (koszty), które ponosi Wnioskodawca w związku z ponoszonymi kosztami wykonywania lokalnego transportu zbiorowego. Jej wartość ma oparcie w poniesionych wydatkach na ten cel.

Taką ocenę wzmacnia fakt, że Wnioskodawcy powierzona została funkcja podmiotu wewnętrznego, na którą przeniesione zostały zadania własne Miasta … z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Nie występuje zatem typowy dla zasad rynkowych stosunek „przedsiębiorca – klient”, stąd też trudno mówić o cenie jako takiej. W konsekwencji, określona przez Organ mianem „dopłaty” kwota podwyższenia kapitału nie powinna zostać uznawana za mającą bezpośredni wpływ na cenę. Wpłaty na podwyższenie kapitału nie zwiększają przychodów spółki w rozumieniu ustawy o rachunkowości oraz nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tymi przepisami nie zmniejszają także kosztów działalności. Ustawa o podatku od towarów i usług również nie zawiera uregulowań w tym zakresie, co stanowiło główną przesłankę zwrócenia się do Organu z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Wyłącznie z uwagi na przepisy o rachunkowości oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rekompensata jest księgowana po stronie przychodów. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku, gdy wydatki zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, ich zwrot w formie rekompensaty jest zaliczany do przychodów podatkowych. Podwyższenie kapitału nie zwiększa przychodów spółki w rozumieniu ustawy o rachunkowości oraz nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z tymi przepisami nie zmniejsza się także kosztów działalności. Ustawa o podatku od towarów i usług również nie zawiera uregulowań w tym zakresie, co stanowiło główną przesłankę zwrócenia się do Organu z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Wysokość samej rekompensaty (nie wartości podwyższenia kapitału) jest ustalana w oparciu o wielkość poniesionych wydatków (kosztów) związanych z wykonywaniem przewozów komunikacji miejskiej szerzej o sposobie ustalenia rekompensaty odniesiono się przy odpowiedzi na pytanie nr 3). W tym znaczeniu jej charakter można ocenić jako „kosztowy".

Na wstępie należy wskazać, że rekompensata za wykonane świadczenia określone w przedmiocie Umowy wyliczana jest zgodnie z metodyką przedstawioną w załączniku nr 7 do Umowy, opracowanym na podstawie załącznika do Rozporządzenia. Zgodnie z jego treścią rekompensata jest wyliczana na podstawie:

faktycznie wykonanych w roku rozliczeniowym wozokilometrów w rozbiciu na trakcję autobusową i trolejbusową wyliczonych przez M i zweryfikowanych przez ZTM,
stawek wozokilometrów ustalonych przez firmę audytorską dla poszczególnych trakcji. Stawka wozokilometra dla poszczególnych trakcji wylicza się na podstawie niżej wymienionych kosztów ustalanych w oparciu o prowadzoną przez Wnioskodawcę ewidencję na odpowiednich kontach księgowych:
kosztów bezpośrednich, tj.:
1. kosztów wynagrodzeń kierowców,
2. kosztów paliwa, olejów i smarów,
3. kosztów łącznych energii elektrycznej dla oświetlenia placu postojowego dla danej trakcji,
4. kosztów części zamiennych, materiałów pomocniczych i ogumienia,
5. amortyzacji środków transportu, użytkowanych w celu realizacji umowy,
6. kosztów utrzymania czystości pojazdów, podatek od środków transportowych,
7. kosztów zewnętrznych usług naprawy pojazdów użytkowanych w celu realizacji umowy,
8. uzasadnioną część kosztów naprawy pojazdów użytkowanych w celu realizacji umowy
9. realizowanych przez Zakład Naprawczy,
10. kosztów utrzymania podstacji i sieci trakcyjnej,
11. innych kosztów, które zostały bezpośrednio przypisane danej trakcji,
kosztów pośrednich przypisanych do danej trakcji na podstawie kluczy podziałowych, tj.:
1. kosztów wydziałowych Zakładu Autobusowego i Trolejbusowego,
2. kosztów pogotowia technicznego,
3. kosztów organizacji ruchu,
4. kosztów Działu Techniczno-Inwestycyjnego,
kosztów ogólnych przypisanych danej trakcji na postawie kluczy podziałowych, tj. m.in.:
1. kosztów funkcjonowania Rady Nadzorczej i Zarządu,
2. kosztów funkcjonowania działów obsługi Spółki,
3. kosztów ochrony mienia,
4. kosztów obsługi prawnej,
5. kosztów finansowych i innych kosztów ogólnych.

Wysokość otrzymywanej rekompensaty zależy od faktycznie wykonanych wozokilometrów. Z kolei wysokość stawki za wozokilometry jest ustalana w oparciu o wysokość poniesionych kosztów bezpośrednich i pośrednich związanych z wykonywaniem transportu miejskiego.

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w swojej treści dotyczy podwyższenia kapitału na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej.

Podwyższenie kapitału na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej jest realizowane w oparciu o uchwałę Zgromadzenia Wspólników na podstawie § 25 pkt 2 i pkt 12, § 11 pkt 8 aktu założycielskiego Spółki oraz art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych.

Na mocy § 25 pkt 2 oraz pkt 12 aktu założycielskiego Spółki podjęcie uchwały o podziale zysku lub sposobie pokrycia straty oraz podwyższenie lub obniżenie kapitału zakładowego wymagają uchwały Zgromadzenia Wspólników.

Na mocy § 11 pkt 8 aktu założycielskiego Spółki udziały mogą być umarzane z czystego zysku lub przez obniżenie kapitału zakładowego na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników. Przywołane we wniosku uchwały Zgromadzenia Wspólników określają terminy dokonywania wpłat przez właściciela Gminę … na poczet podwyższenia kapitału.

Fakt otrzymania wpłaty Spółka stwierdza na podstawie otrzymanego wyciągu bankowego, który stanowi dowód księgowy stanowiący podstawę zapisu w księgach rachunkowych Spółki. Dokonane wpłaty są ewidencjonowane po stronie Wn na koncie 131 Rachunek bankowy oraz po stronie Ma na koncie 251 Rozrachunki kapitałowe. Po opłaceniu w całości podwyższenia kapitału i dokonaniu wpisu KRS dowodem wewnętrznym (Polecenie księgowania) kwota podwyższenia kapitału jest księgowana na kontach:

Wn 251 Rozrachunki kapitałowe Ma 801-0 Kapitał zakładowy, a następnie

Wn 801-0 Kapitał zakładowy Ma 807 Kapitał rezerwowy.

Z ostrożności procesowej Spółka dodatkowo wyjaśnia, iż w zakresie samej rekompensaty, którą otrzymuje w ramach realizacji samej Umowy, Wnioskodawca otrzymuje zaliczkę w wysokości wynikającej z planowanej miesięcznej ilości wozokilometrów zgodnie z Planem świadczenia usług, oraz planowanej stawki za wozokilometr

do 8 dnia miesiąca - 40% miesięcznej zaliczki,
do końca miesiąca - 60% miesięcznej zaliczki,

na podstawie wystawionej przez M… faktury.

Do dnia po zakończeniu danego miesiąca M wspólnie z ZTM, dokonuje rozliczenia planowanych i faktycznie wykonanych wozokilometrów i wystawia fakturę korygującą w oparciu o faktyczną ilość wykonanych wozokilometrów. Powstała różnica jest rozliczana w formie kompensaty faktury zaliczkowej za miesiąc następny.

Do końca lutego każdego roku M… Sp. z o.o. na mocy Umowy jest zobowiązane do wyliczenia rzeczywistego kosztu jednego wozokilometra autobusowego i trolejbusowego oraz należnej kwoty rekompensaty. M… Sp. z o.o. zleca firmie audytorskiej zbadanie poprawności wydzielenia kosztów, wyliczenia rzeczywistych stawek wozokilometrów, kwoty należnej rekompensaty oraz kwoty niedopłaty lub nadpłaty rekompensaty z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia i Umowy.

Wynik takiego badania wraz z ustaleniem przez firmę audytorską właściwych stawek wozokilometrów, M… Sp. z o.o. przedstawia Zarządowi TM do końca lutego każdego roku. Do końca marca każdego roku M wspólnie z Zarządem TM dokonuje rozliczenia zaliczek rekompensaty za rok ubiegły. Jeżeli wysokość należnej rekompensaty jest niższa lub wyższa od sumy rekompensaty udokumentowanej fakturami wystawionymi w danym roku różnica jest rozliczana poprzez wystawienie faktury korygującej.

Kwota niedopłaty rekompensaty za lata ubiegłe od miesiąca kwietnia do miesiąca grudnia pomniejsza miesięczne zaliczki w równych częściach stanowiących 1/9 kwoty niedopłaty. Kwota, o którą pomniejszono zaliczkę jest płatna do 30 kwietnia następnego roku na podstawie faktury wystawionej przez M za dany miesiąc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy podwyższenie kapitału z przeznaczeniem na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej powinno być uwzględnione w podstawie opodatkowania z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej?
W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 będzie twierdząca, w którym momencie powstanie obowiązek ujęcia podwyższenia kapitału w podstawie opodatkowania?
W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 będzie twierdząca, czy wartość podwyższenia kapitału należy uznać za kwotę brutto?
W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 będzie twierdząca, kto powinien być wymieniony na fakturze dokumentującej część rekompensaty opłaconą w formie podwyższenia kapitału jako odbiorca: Gmina … -100% właściciel Spółki zgodnie z KRS, czy Zarząd TM, z którym na mocy umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej zawartej zgodnie z postanowieniami Uchwały Rady Miasta … nr …./2008 posiada status organizatora publicznego transportu zbiorowego i z którym dokonywane są rozliczenia z tytułu rekompensaty?

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Zdaniem M - … Sp. z o.o. podwyższenie kapitału na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej nie powinno być uwzględniane w podstawie opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej, gdyż nie ma wpływu na cenę świadczonych usług.

Na mocy art. 29a ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Załącznik do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 określający Zasady mające zastosowanie do przyznawania rekompensaty w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. l nie odnosi się bezpośrednio do zagadnienia podwyższenia kapitału, wskazując, że „Koszty i przychody należy obliczać zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami podatkowymi".

Podwyższenie kapitału nie zwiększa przychodów spółki w rozumieniu ustawy o rachunkowości oraz nie stanowi przychodu podatkowego. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 330) przez przychody i zyski rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397, ze zm.) do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Brak ujęcia wartości podwyższenia kapitału w przychodach w rozumieniu ww. ustaw oznacza, że wartość świadczonych usług komunikacji miejskiej wyrażona wartością uzyskanych przychodów ze sprzedaży nie uwzględnia wartości rekompensaty uzyskanej w formie podwyższenia kapitału, co prowadzi do wniosku, że cena usługi nie uwzględnia wartości podwyższenia kapitału. Rozpatrywane podwyższenie kapitału stanowi pomoc publiczną pomniejszającą należną rekompensatę zaliczaną do przychodów M... Sp. z o.o. Pomniejszenie należnej rekompensaty o wartość otrzymanego podwyższenia kapitału spowoduje powstanie w spółce straty netto. Sam fakt przeznaczenia podwyższenia kapitału na rekompensatę nie wpływa na sposób ujęcia podwyższenia kapitału w księgach rachunkowych Spółki. Transakcja ta jest ujmowana właściwie dla operacji podwyższenia kapitału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Czynność polegająca na podwyższeniu kapitału nie została wymieniona w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług oraz jak wykazano powyżej nie wpływa na cenę usług komunikacji miejskiej wobec czego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

W ocenie Spółki, w przypadku gdy podwyższenie kapitału powinno zostać uwzględnione w postawie opodatkowania z tytułu świadczenia usługi komunikacji miejskiej jedynym właściwym momentem jego rozliczenia będzie okres, w którym podwyższenie kapitału zostanie zarejestrowane przez właściwy Sąd.

Ad. 3

Zdaniem Spółki w przypadku gdy podwyższenie kapitału powinno być uwzględnione w podstawie opodatkowania z tytułu świadczenia usługi komunikacji miejskiej, otrzymana kwota podwyższenia kapitału powinna być taktowana jako wartość brutto, tj. zawierająca w sobie kwotę podatku należnego.

Stosownie do art. 29a ust. l ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wynika z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że podstawa opodatkowania obejmuje otrzymaną lub mającą być otrzymaną zapłatę z tytułu sprzedaży od nabywcy z wyjątkiem samej kwoty podatku od towarów i usług. Uznać zatem należy, że podwyższenie kapitału powinno być traktowane jako kwota wynagrodzenia zawierająca w sobie kwotę należnego podatku od towarów i usług. Kwotę podatku należy zatem wyliczyć rachunkiem „w stu”.

Ad. 4

W ocenie Spółki, w przypadku gdy podwyższenie kapitału powinno zostać uwzględnione w postawie opodatkowania z tytułu świadczenia usługi komunikacji miejskiej, faktura dokumentująca część rekompensaty otrzymaną w formie podwyższenia kapitału powinna, jako odbiorcę wskazywać Zarząd TM, tak samo, jak faktury dokumentujące zaliczki na rekompensatę oraz ostateczne jej rozliczenie. Umowa o świadczenie usług komunikacji miejskiej nie przewiduje możliwości wystawiania faktur bezpośrednio dla Gminy ….

Powyższe stanowisko znajduje swoje uzasadnienie w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów. Zajmowane przez te organy władzy sądowniczej i wykonawczej stanowisko potwierdził również w komunikacie z dnia 12 grudnia 2013 roku Minister Finansów opublikowanym na stronie http://www.finanse.mf.gov.pl, gdzie się stwierdza: „Mając na uwadze utrwaloną praktykę interpretacyjną, znaczenie przedmiotowej kwestii dla wszystkich jednostek samorządowych oraz konieczność zapewnienia pewności stosowania prawa, do momentu wydania orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości UE pozostaje aktualne dotychczasowe stanowisko Ministra Finansów, wyrażone w wydawanych interpretacjach indywidualnych, uznające samorządowe jednostki budżetowe za odrębnych podatników podatku od towarów i usług”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Analiza treści art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje na bardzo szerokie pojęcie świadczenia usług obejmujące różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 tej ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie zatem ustawa o podatku od towarów i usług, jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Z powołanego wyżej przepisu wynika również, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje/subwencje/dopłaty, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług – istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną – to stanowi ona zapłatę rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja/subwencja/dopłata będzie wliczona do podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca -zarejestrowany podatnik VAT czynny, w tym także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych - świadczy usługi komunikacji miejskiej na podstawie Umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej zawartej pomiędzy Gminą a Wnioskodawcą. Świadcząc usługi wykonuje zadania powierzone Spółce Uchwałą Rady Miasta, na mocy której Spółce została powierzona funkcja podmiotu wewnętrznego i zostały powierzone zadania własne Miasta z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Za wykonane świadczenia określone Wnioskodawca otrzymuje rekompensatę wyliczoną zgodnie z metodyką przedstawioną w załączniku nr 7 do Umowy, opracowaną na podstawie załącznika do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007. Przedmiotową rekompensatę Spółka uznaje za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej i opodatkowuje stawką 8%. Wpływy ze sprzedaży biletów stanowią wyłączny dochód Miasta. W zakresie świadczenia usług komunikacji miejskiej Spółka nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży biletów. Sprzedaż biletów na komunikację miejską jest prowadzona przez ZTM, dla którego stanowi ona przychód. Co prawda Wnioskodawca prowadzi sprzedaż biletów m.in. w swoich środkach transportu, jednakże wykonuje te czynności w ramach działalności handlowej (zakup biletów od ZTM i odsprzedaż pasażerom). W ciągu roku Wnioskodawca otrzymuje zaliczki w wysokości wynikającej z planowanej miesięcznej ilości wozokilometrów zgodnie z Planem świadczenia usług oraz planowanej stawki za wozokilometr lub w wysokości odrębnie ustalonej z Gminą, na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT. Rekompensatę wypłaca ZTM, w ramach środków zapewnionych przez Miasto w wysokości określonej w uchwale budżetowej na dany rok. Do końca lutego każdego roku Wnioskodawca na mocy Umowy jest zobowiązane do wyliczenia rzeczywistego kosztu jednego wozokilometra i należnej kwoty rekompensaty. Do końca marca każdego roku Wnioskodawca wspólnie z ZTM dokonuje rozliczenia zaliczek rekompensaty za rok ubiegły. Jeżeli wysokość należnej rekompensaty będzie niższa niż suma otrzymanych zaliczek za rok ubiegły nadpłata zostanie rozliczona poprzez wystawienie faktury korygującej. W przypadku, gdy suma otrzymanych zaliczek będzie niższa od należnej rekompensaty, Wnioskodawca w marcu każdego roku wystawi fakturę końcową na kwotę niedopłaty płatną do końca miesiąca kwietnia każdego roku. W okresie obowiązywania Umowy Gmina w oparciu o zapisy zawarte w uchwale budżetowej w ramach wydatków majątkowych dokonuje operacji podwyższenia kapitału w Spółce. Wydatki majątkowe dotyczące podwyższenia kapitału są prezentowane w Dziale 600 Rozdział 60004 Lokalny transport zbiorowy jako zadanie „objęcie udziałów w Spółce z o.o." z zakresem rzeczowym „objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki z o.o." lub z zakresem rzeczowym „rekompensata w formie objęcia udziałów". Uchwały Zgromadzenia Wspólników dotyczące podwyższenia kapitału są podejmowane od razu na pełną kwotę wnikającą z uchwały budżetowej lub na jej część oraz wskazują terminy dokonywania przez Gminę wpłat na poczet podwyższenia kapitału. Występują również przypadki, że uchwała o podwyższeniu kapitału jest uchylana, a w jej miejsce podejmowana jest uchwała o podwyższeniu kapitału na inną kwotę, przy czym środki pieniężne otrzymane na podwyższenie kapitału w związku z uchwałą uchyloną nie są zwracane przez Spółkę – są zaliczane na poczet podwyższenia kapitału zgodnie z nową uchwałą. Wysokość samej rekompensaty (nie wartości podwyższenia kapitału) jest ustalana w oparciu o wielkość poniesionych wydatków (kosztów) związanych z wykonywaniem przewozów komunikacji miejskiej. W niniejszej sprawie nie występuje cena w rozumieniu ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług, Gmina bowiem wypłaca Wnioskodawcy rekompensatę, którą Wnioskodawca, „uznaje za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej i opodatkowuje stawką 8%”. Sama rekompensata jak sama nazwa wskazuje, pokrywa straty (koszty), które ponosi Wnioskodawca w związku z ponoszonymi kosztami wykonywania lokalnego transportu zbiorowego. Jej wartość ma oparcie w poniesionych wydatkach na ten cel. Taką ocenę wzmacnia fakt, że Wnioskodawcy powierzona została funkcja podmiotu wewnętrznego, na którą przeniesione zostały zadania własne Miasta z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Nie występuje zatem typowy dla zasad rynkowych stosunek „przedsiębiorca – klient”, stąd też trudno mówić o cenie jako takiej. Kwota podwyższenia kapitału nie powinna zostać uznawana za mającą bezpośredni wpływ na cenę. Wpłaty na podwyższenie kapitału nie zwiększają przychodów spółki w rozumieniu ustawy o rachunkowości oraz nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.). Stosownie do art. 257 § 2 ww. ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego może nastąpić w dwojaki sposób: poprzez ustanowienie nowych udziałów, albo poprzez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących. Środki na podwyższenie kapitału uzyskiwane są wówczas odpowiednio: poprzez wniesienie nowych wkładów przez dotychczasowych wspólników w zamian za objęcie nowych udziałów, albo poprzez zwiększenie wartości dotychczasowych udziałów.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonuje podwyższenia kapitału zakładowego poprzez ustanowienie nowych udziałów, to czynność ta jest uwarunkowana i tym samym nierozerwalnie związana z otrzymaniem przez spółkę środków na ich pokrycie. Wówczas podmiot wnoszący te środki (w postaci wkładu pieniężnego lub aportu) w zamian obejmuje nowo utworzone udziały.

Podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru. W przypadku nieopłacenia w całości podwyższenia kapitału, podwyższenie kapitału nie zostaje wpisane do rejestru i w konsekwencji wpłaty dokonane w danym roku z tytułu podwyższenia kapitału pozostają nierozliczone (art. 262 § 4).

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że podwyższenie kapitału zakładowego z przeznaczeniem na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami z zakresu podatku od towarów i usług, koniecznym elementem dla zaistnienia (wykonania) usługi jest obowiązek świadczenia jednego podmiotu na rzecz drugiego podmiotu. W przedmiotowym przypadku wpłata pieniężna dokonana przez Gminę, która podwyższa kapitał zakładowy Spółki - nie stanowi zapłaty za świadczenie usług, bowiem przy tej czynności nie ma bezpośredniego beneficjenta usługi, bowiem pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem będzie społeczeństwo korzystające z usług transportu. Brak jest zatem podstaw, aby twierdzić, że istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą, która podwyższa kapitał zakładowy Spółki. Zainteresowany nie świadczy usług na rzecz Gminy, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych. Gmina poprzez dokonanie wpłaty pieniężnej co prawda podwyższ kapitał zakładowy Spółki jednocześnie jednak nie uzyskuje w zamian żadnego świadczenia ekwiwalentnego.

Tym samym w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu nie dochodzi do świadczenia usług na rzecz Gminy w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, za które Wnioskodawca otrzymuje zapłatę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że ww. podwyższenie kapitału będące przedmiotem wniosku nie będzie zwiększało podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie ma ona bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług zbiorowego transportu publicznego.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że podwyższenie kapitału z przeznaczeniem na rekompensatę straty poniesionej w związku z realizacją umowy o świadczenie usług komunikacji miejskiej, nie powinno być uwzględniane w podstawie opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, gdyż nie stanowi dopłaty do ceny usługi.

Oceniając stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać je za prawidłowe.

W związku z uznaniem stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, udzielanie odpowiedzi na pytania nr 2-4 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku (w tym kwestia opodatkowania otrzymywanej rekompensaty), które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, ze organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin