Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-711/14-5/SJ
z 12 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 20 lutego 2015 r., Nr IPTPB1/415-711/14-3/AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 20 lutego 2015 r. (data doręczenia 23 lutego 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 2 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza osiągać przychody z udziału w Spółce komandytowej, w której będzie komandytariuszem jako osoba fizyczna, zaś komplementariuszem tej Spółki będzie osoba prawna – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka komandytowa będzie prowadziła działalność polegającą na wytwarzaniu podłoża pod uprawę pieczarek, czyli działalność zaliczoną w Polskiej klasyfikacji działalności (PKD 2007) do działu 01.30.Z – Rozmnażanie roślin, znajdującego się w sekcji A – Rolnictwo. Dział ten obejmuje m.in. „Uprawę grzybni, włączając podłoże z wsianą grzybnią”.

Jest to produkcja naturalna, w trakcie której nie następuje przetworzenie uprawianej grzybni. Proces produkcji rozpoczyna się od przygotowania podłoża z naturalnych składników, słomy oraz pomiotu kurzego z dodatkiem gipsu i wody, które miesza się w specjalnych basenach. Następnie mieszanka przenoszona jest do tuneli o powierzchni 1340 m2, w których podlega procesowi fermentacji. Po 20 dniach podłoże osiąga optymalne parametry umożliwiające wsianie grzybni, nabywanej od wyspecjalizowanych jednostek. Od tej pory proces przebiega dwutorowo. Część podłoża transportowana jest do maszyn wsiewających grzybnię oraz kostkujących podłoże i bezpośrednio po tym trafia do sprzedaży. Pozostała część podłoża przenoszona jest do tuneli inkubacyjnych o powierzchni 1540 m2, w których podlega naturalnemu przerostowi w kontrolowanych warunkach przez 14 - 15 dni. Po tym okresie podłoże jest sprzedawane.

Spółka komandytowa będzie prowadziła wyłącznie działalność opisaną powyżej. Jako podmiot zdefiniowany w Dziale III art. 102 i następnych ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), Spółka komandytowa jest spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.), będzie zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych i sporządzania sprawozdań bez względu na osiągane przychody. Odpowiedzialność za prowadzenie ksiąg spoczywa, zgodnie z art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości, na kierowniku jednostki, którym w przypadku Spółki komandytowej jest komplementariusz, czyli Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dochód Spółki komandytowej nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym. Opodatkowuje się natomiast odrębnie dochody wspólników w zależności od ich statusu cywilnoprawnego. W przypadku wspólników będących osobami fizycznymi sposób opodatkowania wynika z przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane wytwarzanie podłoża pod uprawę pieczarek jest nieprzetworzoną produkcją roślinną pochodzącą z własnych upraw. Uprawy grzybni, a pojęcie to obejmuje również, zgodnie z klasyfikacją statystyczną, podłoże z wsianą grzybnią, mieszczą się w definicji działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla celów podatku dochodowego przychód osoby fizycznej z udziału w Spółce niebędącej osobą prawną jest określony zgodnie z art. 8 ust. 1 - proporcjonalne do prawa do udziału w zysku w Spółce niebędącej osobą prawną. Oznaczałoby to, że przychód z tego tytułu należy zaliczyć do źródła, które odpowiada działalności Spółki.

Szczególny sposób ustalania dochodu w przypadku przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej znajduje się w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tytułu działów specjalnych ustala się według norm szacunkowych, jeżeli podatnik nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg. Ponieważ obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy Spółki komandytowej, a nie podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawczyni przewiduje możliwość, że nie dokona zgłoszenia zamiaru prowadzenia ksiąg dla potrzeb obliczania podatku dochodowego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lutego 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała, że siedzibą Spółki komandytowej, której jest wspólnikiem, jest X. Wnioskodawczyni posiada udział w zysku Spółki w wysokości 99,99%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody osoby fizycznej z udziału w Spółce komandytowej prowadzącej działalność, scharakteryzowaną w opisie zdarzenia przyszłego, która zgodnie z obowiązkiem wynikającym z ustawy o rachunkowości prowadzi księgi rachunkowe, można uznać za przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, oraz czy wobec tego możliwe będzie ustalanie dochodu przy zastosowaniu norm szacunkowych, jeżeli jako podatnik podatku dochodowego Wnioskodawczyni nie dokona zgłoszenia zamiaru prowadzenia ksiąg dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych z tego źródła przychodów?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), całość przychodów osiąganych z tytułu udziału w Spółce komandytowej, prowadzącej działalność opisaną we wniosku, będzie przychodem ze źródła przychodów wymienionych w art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodem z działów specjalnych produkcji rolnej.

Oznacza to, że sposób ustalenia dochodu z tego źródła, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w połączeniu z art. 15 tej ustawy, zależy od dokonanego przez Wnioskodawczynię wyboru, czy zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg z tego źródła przychodów, czy też nie.

Wnioskodawczyni uważa, że jeżeli nie dokona tego zawiadomienia, wówczas Jej dochód z udziału w ww. Spółce komandytowej, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie ustalony wg. norm szacunkowych i opodatkowany na zasadach ogólnych.

Natomiast jeżeli zgłosi zamiar prowadzenia ksiąg, to zdaniem Wnioskodawczyni, dochód z tytułu udziału w tej Spółce będzie ustalany na podstawie ksiąg, ale zgodnie z art. 9a ust. 7 ww. ustawy i będzie mogła zastosować opodatkowanie podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 3 tej ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Według art. 15 ww. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku.

Przepis art. 24 ust. 4 powyższej ustawy stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 2 pkt 2 tej ustaw, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 9a ust. 7 ustawy, podatnicy którzy dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, ustalają na podstawie prowadzonych ksiąg, mogą wybrać sposób opodatkowania tych dochodów na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 1, pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej w trakcie roku podatkowego – w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 3. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Określony w tym przepisie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych po przekroczeniu określonego limitu przychodów dotyczy – co do zasady – podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.), przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Z powołanych przepisów wynika, że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustalany jest przy zastosowaniu norm szacunkowych tylko wówczas, gdy podatnik nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg w trybie określonym w art. 24a ust. 2 pkt 2 i art. 15 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli jednak podatnik uzyskujący przychody z działów specjalnych produkcji rolnej zgłosi zamiar prowadzenia ksiąg, to na mocy art. 24a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjmuje na siebie obowiązek ich prowadzenia, z wszelkimi konsekwencjami tak co do rodzaju ksiąg, które prowadzić powinien, jak i skutków w wypadku uchybienia temu obowiązkowi. Podatnik taki może prowadzić zarówno podatkową księgę przychodów i rozchodów, jak i księgi rachunkowe, ale w przypadku osiągnięcia przychodów przekraczających limit określony w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości – ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dochód takiego podatnika określany jest wtedy na zasadach wskazanych w art. 24 ust. 4 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza osiągać przychody z udziału w Spółce komandytowej, w której będzie komandytariuszem jako osoba fizyczna. Jej udział w zysku będzie wynosił 99,99%. Komplementariuszem tej Spółki będzie osoba prawna – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka komandytowa będzie prowadziła działalność polegającą na wytwarzaniu podłoża pod uprawę pieczarek, czyli działalność zaliczoną w Polskiej klasyfikacji działalności (PKD 2007) do działu 01.30.Z, obejmującego m.in., „Uprawę grzybni, włączając podłożę z wsianą grzybnią”. Działalność ta mieścić się będzie w definicji działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa będzie zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych i sporządzania sprawozdań, a odpowiedzialność za ich prowadzenie będzie spoczywało na Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawczyni przewiduje możliwość, że nie dokona zgłoszenia zamiaru prowadzenia ksiąg dla potrzeb obliczania podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawczyni nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg podatkowych, a wybierze metodę określenia dochodu z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to pomimo przekroczenia limitu przychodów, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, prawidłowym będzie określenie dochodu z prowadzonych działów specjalnych w zakresie uprawy pieczarek na podstawie norm szacunkowych.

Jednocześnie dodać należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawczyni zgłosi zamiar prowadzenia ksiąg, to zgodnie z art. 9a ust. 7 ustawy, będzie mogła dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, opodatkować na zasadach określonych w art. 30c.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.