Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-21/15/MM
z 7 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 stycznia 2015 r. (data otrzymania 7 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 2 i 5 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym:

• w części dotyczącej poniesienia wydatków na umeblowanie kuchni w formie zabudowy stałej i wyposażenia jej w lodówkę, kuchenkę mikrofalową, zmywarkę, piekarnik i płytę elektryczną – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej poniesienia wydatków na zakup zlewozmywaka i drzwi wejściowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 27 stycznia 2015 r. Znak: IBPBII/2/4511-21/15/MM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 2 i 5 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przypadającą mu 1/4 kwoty ze sprzedaży odziedziczonego po matce mieszkania (współspadkobiercy – rodzeństwo) przeznaczył na konieczną zmianę funkcji jednego z pomieszczeń swojego mieszkania.

W wyniku wcześniejszej jego modernizacji zaszła konieczność zmiany funkcji dotychczasowego pokoju na kuchnię z podziałem na część typowo kuchenną i część jadalną.

Wnioskodawca podkreślił, że niedokonanie tej modernizacji pozbawiłoby mieszkanie kuchni, gdyż pierwotnie modernizowane pomieszczenie było pokojem a więc nie posiadało m.in. koniecznych instalacji wodno-kanalizacyjnych, wentylacji i instalacji elektrycznej.

Koszty tych instalacji zostały poniesione wcześniej i Wnioskodawca nie wykazuje ich w rozliczeniu podatku. W ramach adaptacji trwale zabudowana została wnęka, w której trwale umieszczono lodówkę w wersji ,,pod zabudowę” a w pozostałej części kuchennej obudowany zlewozmywak, w tej samej wersji kuchenka mikrofalowa, zmywarka, piekarnik i płyta elektryczna.

Całość sprzętu wykonano w wersji pod istniejące wymiary adaptowanego pomieszczenia i żadna ich część nie stanowi wolnostojącego elementu.

Decydując się na taką formę wydatkowania pieniędzy ze spadku Wnioskodawca wcześniej uzyskał informację, że remonty, w ramach których zastosowano elementy trwale przypisane do danego pomieszczenia czy mieszkania, podlegają zwolnieniu od podatku. Jako przykład wymieniony w odnośnych przepisach podano m.in. zlewozmywak czy wannę w obudowach. Wnioskodawca dowiedział się, że w ww. przykładach ustawodawca jedynie zilustrował i podkreślił obowiązek trwałej przynależności sprzętu do danego pomieszczenia, z oczywistych względów nie wymieniając wszystkich możliwych elementów spełniających ten warunek.

Taka interpretacja skłoniła Wnioskodawcę do takiego właśnie wydatkowania pieniędzy ze spadku, gdyż – według Wnioskodawcy – wszystkie ww. elementy są trwale przynależne do remontowanego pomieszczenia a ich wykonanie warunkowało konieczną modernizację, o której mowa wyżej. Matka Wnioskodawcy zmarła w październiku 2009 r. a mieszkanie sprzedano w 2010 r.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na prace remontowe związane ze zmianą funkcji pomieszczenia w mieszkaniu Wnioskodawcy z istniejącego pokoju (26 m² powierzchni) na kuchnię z zapleczem jadalnym oraz wydatki związane z wymianą starych przedwojennych drzwi wejściowych do mieszkania, podlegają zwolnieniu od opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, od kilkudziesięciu lat mieszka w mieszkaniu w tzw. „starym budownictwie”. Mieszkanie o łącznej powierzchni ok. 100 m² posiadało kuchnię wraz zapleczem kuchennym (spiżarka, WC) i osobnym wejściem do niej od oficyny – tak jak budowane były mieszkania przedwojenne.

Opisany rozkład mieszkania (a tym samym kuchnia w oficynie) był w użyciu praktycznie do czasu gdy Wnioskodawca mieszkał w nim razem z – dorosłym teraz – synem. Po zmianie sytuacji rodzinnej (założeniu własnej rodziny przez syna) w miejscu kuchni i zaplecza powstał niewielki pokoik a kuchnia została przeniesiona do ww. pokoju i jest tam do tej pory. Wymagało to sporo przeróbek w instalacjach wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, wentylacyjnej i spalinowej, gdyż pokój nie był w nie wyposażony. Prace te nie są przedmiotem niniejszej sprawy. Konsekwencją zmiany funkcji tego pomieszczenia była potrzeba jego odpowiedniego zagospodarowania.

Ponieważ dostępna powierzchnia (26 m²) była zbyt duża jak na potrzeby samej kuchni, Wnioskodawca zlecił wykonanie odpowiedniej jej stałej zabudowy, która podzieliła całe pomieszczenie na dwie części: ściśle kuchenną z odpowiednim wyposażeniem i część jadalną. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy właśnie wydatków poniesionych na wykonanie tej zabudowy a także wykonanie nowych drzwi wejściowych do mieszkania (stare, jeszcze przedwojenne nie spełniały żadnego wymogu bezpieczeństwa).

Wykonane zostały: pawlacz, obudowa zlewozmywaka, obudowa elektrycznej kuchni, piekarnika i kuchni mikrofalowej oraz lodówki. Całość w jednym ciągu, zakończonym szafkami rozdzielającymi funkcyjnie na dwie części całe pomieszczenie – jak opisano wyżej.

Decydując się na takie spożytkowanie spadku po matce Wnioskodawca uzyskał pozytywną opinię, że np. zabudowanie wanny, zlewozmywaka, wykonanie pawlacza, zabudowanie szafy jest podstawą do zwolnienia od opodatkowania.

W przekonaniu Wnioskodawcy, jest pełna analogia, a właściwie tożsamość, w charakterze robót podanych w przykładach z robotami wykonanymi w jego mieszkaniu. Wnioskodawca nie widzi różnicy między dopuszczoną zabudową np. wanny, a niedopuszczoną zabudową np. kuchni elektrycznej czy wymianą rozlatujących się drzwi.

W związku tym, zdaniem Wnioskodawcy, roboty te winny być traktowane identycznie a więc dawać podstawy do zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. zostało sprzedane mieszkanie, które Wnioskodawca wraz z rodzeństwem nabył w spadku po zmarłej w 2009 r. matce. Wnioskodawca uzyskał przychód odpowiadający 1/4 kwoty otrzymanej za sprzedane mieszkanie.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Zatem dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w mieszkaniu nabytego w 2009 r. i sprzedanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższego wyjaśnienia należy stwierdzić, że podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę między przychodem ustalonym zgodnie z ww. art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

W myśl art. 30 e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.

Wnioskodawca część osiągniętego przychodu przeznaczył na zmianę funkcji jednego z pomieszczeń w swoim mieszkaniu a mianowicie urządzenie kuchni w dawnym pokoju.

Prace remontowe polegały m.in. na trwałej zabudowie lodówki, zlewozmywaka, kuchenki mikrofalowej, zmywarki, piekarnika i płyty elektrycznej. Całość sprzętu wykonano w wersji pod istniejące wymiary adaptowanego pomieszczenia i żadna ich część nie stanowi wolnostojącego elementu. Wnioskodawca wymienił również drzwi wejściowe.

Wskazać należy, że jednym z własnych celów mieszkaniowych – zgodnie z przywołanym wyżej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest wydatkowanie środków ze sprzedaży na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia „adaptacja” czy „remont”, nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

Adaptacja polega na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił.

Z kolei w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.) – poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Niezależnie od tego czy zmiana funkcji jednego z pomieszczeń mieszkania tj. pokoju na kuchnię zostanie sklasyfikowana jako adaptacja czy remont, to wydatki z tym związane stanowią cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast podkreślić należy, że nie wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku wydatki podlegać będą zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wbrew przekonaniu Wnioskodawcy nie będzie stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe wydatek poniesiony na zabudowę stałą kuchni w meble i wyposażenie jej w lodówkę, kuchenkę mikrofalową, zmywarkę, piekarnik i płytę elektryczną. Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup mebli i wyposażenia mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowymi. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie a wiec również szafy i pawlacze) oraz zakup sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac remontowych – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05. Wykonanie zabudowy stałej nie jest zatem wydatkiem związanym z remontem (czy adaptacją) lokalu (budynku) mieszkalnego.

Stanowisko, że wykonanie zabudowy stałej polegającej na wyposażeniu mieszkania w komplet mebli kuchennych, nie jest wydatkiem związanym z remontem lokalu potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13. Powyższe wyjaśnienia oznaczają, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym za wydatki na cele mieszkaniowe należy uznać wydatki poniesione na zabudowę stałą kuchni i jej wyposażenie w lodówkę, kuchenkę mikrofalową, zmywarkę, piekarnik i płytę elektryczną, należało uznać za nieprawidłowe.

Do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca może natomiast zaliczyć zakup zlewozmywaka (bez obudowy), gdyż nie jest to mebel ani sprzęt AGD a jedynie element instalacji wodno-kanalizacyjnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 21 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 99/14 potwierdził, że prawidłowe jest stanowisko umożliwiające rozliczenie wydatków na zakup i montaż zlewu.

Również wydatek poniesiony na wykonanie nowych drzwi wejściowych do mieszkania może być zaliczony do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, ponieważ jest to wydatek poniesiony na remont mieszkania.

Podsumowując, do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy można zaliczyć zakup zlewozmywaka i drzwi wejściowych, a zatem poniesienie tych wydatków uprawnia do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast poniesienie pozostałych wydatków wymienionych we wniosku nie będzie uprawniało do przedmiotowego zwolnienia.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy, w którym stwierdził, że skoro dopuszczalna jest zabudowa wanny to wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są podstawą do zwolnienia należy wyjaśnić, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na tzw. biały montaż (wanna, umywalka, prysznic) i jego trwałą zabudowę, ponieważ stanowią one część instalacji wodno-kanalizacyjnej a jego zabudowa np. kafelkami ma charakter prac budowlanych. Nie jest to sprzęt gospodarstwa domowego będący elementem wyposażenia mieszkania ani mebel. Nie można więc utożsamiać trwałej zabudowy białego montażu z umeblowaniem kuchni w formie zabudowy stałej wraz ze sprzętem AGD.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.