2015.02.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1139/14-2/MM
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z 14 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czasopisma lokalnego za czasopismo specjalistyczne podlegające opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w sytuacji dodania do niego bezpłatnego programu telewizyjnego oraz w sytuacji zawarcia w nim reklam ogólnopolskich o określonej powierzchni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czasopisma lokalnego za czasopismo specjalistyczne podlegające opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w sytuacji dodania do niego bezpłatnego programu telewizyjnego lub reklam ogólnopolskich o określonej powierzchni.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest wydawcą prasy w Polsce, w tym dziennika ogólnopolskiego , dzienników regionalnych. Ponadto, Spółka wydaje czasopisma lokalne, w tym tygodniki i dwutygodniki. Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy wydawanych przez Spółkę czasopism lokalnych - tygodników i dwutygodników („Czasopisma”). Każde z Czasopism posiada odrębny numer ISSN, jest objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902 oraz co do zasady spełnia następujące warunki:

jest publikowane w regularnych odstępach czasu, raz w tygodniu, a zakończenia wydawania nie przewiduje się,

ma charakter drukowany, w postaci odrębnych numerów objętych wspólnym tytułem,

nakład nie przekracza 15 000 egzemplarzy, wysokość nakładu jest uwidoczniona na każdym egzemplarzu,

na każdym egzemplarzu uwidoczniona jest jego cena,

tematyka odnosi się do bieżących wydarzeń o zasięgu regionalnym, mających miejsce na terenie danego regionu, w tym m.in. do wydarzeń z zakresu kultury, edukacji, nauki,

nie zawiera informacji o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych,

nie zawiera publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,

nie zawiera treści stanowiących kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,

nie zawiera publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,

nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, foldery lub katalogi reklamowe zajmują mniej niż 33% powierzchni,

krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunki zajmują mniej niż 20% powierzchni.

Bez względu na powyższe, Wnioskodawca w chwili obecnej dołącza oraz zamierza dołączać także w przyszłości do każdego wydania danego Czasopisma ogólnopolski program telewizyjny. W sprzedaży nie będą dostępne egzemplarze Czasopism bez programu telewizyjnego. Dołączany program telewizyjny jest odrębnym od danego Czasopisma tytułem prasowym, posiadającym odrębny numer ISSN. Egzemplarz programu telewizyjnego nie jest opatrzony ceną i nie jest dostępny w sprzedaży samodzielnie (tj. program telewizyjny jest dołączany do wybranych czasopism wydawanych przez Spółkę). W chwili obecnej, program telewizyjny zawiera program 18 kanałów wraz z omówieniami najciekawszych pozycji programowych. Nie zawiera natomiast części magazynowej, tj. informacji o serialach, wydarzeniach sportowych, ciekawostek z życia gwiazd czy krzyżówek. Powierzchnia reklamowa programu telewizyjnego nie przekracza 33% jego całkowitej powierzchni. Jednostkowy koszt wytworzenia programu telewizyjnego nie przekracza kwoty 10 zł.

Wnioskodawca w chwili obecnej publikuje oraz zamierza również publikować w przyszłości na łamach Czasopism reklamy zarówno o charakterze lokalnym (tj. pozyskane przez redakcję / biuro reklamy danego Czasopisma od lokalnych reklamodawców), jak i o charakterze ogólnopolskim (tj. pozyskane przez Spółkę centralnie od ogólnopolskich reklamodawców, które zgodnie z życzeniem reklamodawców będą publikowane we wszystkich lub wybranych tytułach prasowych wydawanych przez Spółkę). Powierzchnia reklamowa danego Czasopisma (tj. reklam lokalnych i ogólnopolskich) nie będzie przekraczała 33% jego łącznej powierzchni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy bezpłatne dołączanie do każdego wydania Czasopism ogólnopolskiego programu telewizyjnego nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%?
Czy publikowanie na łamach Czasopism reklam o charakterze ogólnopolskim, tj. reklam pozyskanych centralnie przez Spółkę, nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f Ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

W opinii Wnioskodawcy, dołączanie do każdego wydania Czasopism ogólnopolskiego programu telewizyjnego nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a Ustawy VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%. W pozycji 34 załącznika nr 10 do Ustawy VAT, zostały wymienione czasopisma specjalistyczne.

Przez czasopisma specjalistyczne, zgodnie z art. 2 pkt 27 Ustawy VAT, rozumie się: drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej, niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

W opinii Spółki, program telewizyjny stanowi odrębny od Czasopism tytuł prasowy. Konkluzji tej nie zmienia fakt, iż dostawa programu telewizyjnego jest dokonywana łącznie z Czasopismem. Program telewizyjny zachowuje bowiem swoją odrębność zarówno pod względem formalnoprawnym (odrębny numer ISSN) jak i faktycznym (program telewizyjny jest fizycznie odrębny od Czasopisma, posiada swoją okładkę, specyficzny layout i treść).

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Spółki dołączanie programu telewizyjnego do Czasopism pozostaje bez wpływu na spełnienie przez Czasopisma warunków, o których mowa w art. 2 pkt 27 Ustawy VAT.

W opinii Wnioskodawcy, bezpłatne dołączanie do Czasopism ogólnopolskiego programu telewizyjnego, będącego odrębnym tytułem prasowym, posiadającym odrębny numer ISSN, który nie jest dostępny w samodzielnym obrocie, będzie stanowiło nieodpłatne wydanie towaru, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, podlegające zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, na mocy z art. 7 ust. 4 pkt 2 Ustawy VAT (z uwagi na to, iż jednostkowy koszt wytworzenia programu telewizyjnego nie przekracza kwoty 10 zł).

Z brzmienia przytoczonej powyżej definicji czasopisma specjalistycznego nie wynika zakaz dołączania do niego jakichkolwiek bezpłatnych dodatków. Celem dołączenia programu telewizyjnego, podobnie jak innych „gratisów” stosowanych przez konkurencję w postaci np. filmów na płycie DVD, kalendarzy, książek, itp. nie jest sprzedaż gratisu jako takiego, ale podniesienie atrakcyjności Tygodników, a tym samym zwiększenie ich sprzedaży. W opinii Wnioskodawcy, Czasopisma, po dołączeniu bezpłatnego programu telewizyjnego, wciąż będą spełniać definicję czasopisma specjalistycznego, o którym mowa w art. 2 pkt 27f Ustawy VAT. W szczególności, w opinii Wnioskodawcy trudno uznać, iż program telewizyjny stanowi podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, o których mowa w art. 2 pkt 27f lit. a Ustawy VAT.

A zatem, sprzedaż Czasopism z dołączonym bezpłatnie programem telewizyjnym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż dołączanie do każdego wydania Czasopisma ogólnopolskiego programu telewizyjnego nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f Ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, publikowanie na łamach Czasopism reklam o charakterze ogólnopolskim, tj. reklam pozyskanych centralnie przez Spółkę, nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f Ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

W świetle powyższej definicji, jedyne obostrzenie, jakie ma zastosowanie do czasopisma specjalistycznego w stosunku do reklam, dotyczy limitu powierzchni reklamowej. Z art. 2 pkt 27f lit. c Ustawy VAT wynika, iż całkowita powierzchnia ogłoszeń handlowych, reklam lub tekstów reklamowych nie może przekraczać 33% powierzchni danego czasopisma. W myśl zasady lege non distinguente nec nostrum est distinguere, skoro ww. przepis nie różnicuje rodzaju reklam, należy uznać, iż publikowanie reklam o charakterze ogólnopolskim (tj. reklam pozyskanych centralnie przez Spółkę) nie niweczy charakteru Czasopisma jako czasopisma specjalistycznego, w rozumieniu art. 2 pkt 27f Ustawy VAT, pod warunkiem, iż wszystkie reklamy publikowane w danym Czasopiśmie nie zajmują więcej niż 33% jego powierzchni.

A zatem, w opinii Wnioskodawcy, sprzedaż Czasopism, w których publikowane będą reklamy o charakterze ogólnopolskim, będzie opodatkowana 5% stawką podatku VAT.

W świetle powyższego, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, iż publikowanie na łamach Czasopism reklam o charakterze ogólnopolskim, tj. reklam pozyskanych centralnie przez Spółkę, nie wpłynie na status Czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f Ustawy VAT i w związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacja statystyczna towarów i usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2008 r., Nr 207 poz. 1293 z późn. zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 73 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymieniono - PKWiU ex 58.13.10.0 - gazety drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie gazety drukowane - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Natomiast w poz. 74 – PKWiU ex 58.14.1- czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W świetle objaśnienia nr 1 do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii książek oraz czasopism, dla których mocą ww. przepisów przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy o VAT wymieniono bez względu na symbol PKWiU czasopisma specjalistyczne.

Stosownie do art. 2 pkt 27f ustawy o VAT przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Powołana powyżej definicja ustawowa zawarta w art. 2 pkt 27f ustawy o VAT precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem „czasopism specjalistycznych”, a także wskazuje klasyfikację PKWiU – 58.14.1.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex – rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka wydaje czasopisma lokalne, w tym tygodniki i dwutygodniki. Każde z czasopism posiada odrębny numer ISSN, jest objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902 oraz co do zasady spełnia następujące warunki:

jest publikowane w regularnych odstępach czasu, raz w tygodniu, a zakończenia wydawania nie przewiduje się,

ma charakter drukowany, w postaci odrębnych numerów objętych wspólnym tytułem,

nakład nie przekracza 15 000 egzemplarzy, wysokość nakładu jest uwidoczniona na każdym egzemplarzu,

na każdym egzemplarzu uwidoczniona jest jego cena,

tematyka odnosi się do bieżących wydarzeń o zasięgu regionalnym, mających miejsce na terenie danego regionu, w tym m.in. do wydarzeń z zakresu kultury, edukacji, nauki,

nie zawiera informacji o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych,

nie zawiera publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,

nie zawiera treści stanowiących kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,

nie zawiera publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach zżycia publicznego,

nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, foldery lub katalogi reklamowe zajmują mniej niż 33% powierzchni,

krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunki zajmują mniej niż 20% powierzchni.

W odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wskazane czasopismo, które mieści się wg obowiązujących klasyfikacji PKWiU w grupowaniu 58.14.1 i CN 4902 spełnia definicję czasopisma specjalistycznego, o którym mowa w art. 2 pkt 27f ustawy o VAT (oznaczonego symbolem ISSN).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w chwili obecnej dołącza oraz zamierza dołączać także
w przyszłości do każdego wydania danego czasopisma ogólnopolski program telewizyjny.

W sprzedaży nie będą dostępne egzemplarze czasopism bez programu telewizyjnego. Dołączany program telewizyjny jest odrębnym od danego czasopisma tytułem prasowym, posiadającym odrębny numer ISSN. Egzemplarz programu telewizyjnego nie jest opatrzony ceną i nie jest dostępny w sprzedaży samodzielnie. Program telewizyjny nie zawiera części magazynowej, tj. informacji o serialach, wydarzeniach sportowych, ciekawostek z życia gwiazd czy krzyżówek. Powierzchnia reklamowa programu telewizyjnego nie przekracza 33% jego całkowitej powierzchni. Jednostkowy koszt wytworzenia programu telewizyjnego nie przekracza kwoty 10 zł.

Ponadto Wnioskodawca w chwili obecnej publikuje oraz zamierza również publikować w przyszłości na łamach czasopism reklamy zarówno o charakterze lokalnym, jak i o charakterze ogólnopolskim. Powierzchnia reklamowa danego czasopisma nie będzie przekraczała 33% jego łącznej powierzchni.

W tym miejscu należy odnieść się do koncepcji świadczenia złożonego. Zgodnie z tą koncepcją jeśli dane świadczenie obejmuje kilka elementów, których celem jest lepsze korzystanie tylko z jednej z tych czynności, to ta jedna czynność powinna być traktowana jako świadczenie zasadnicze, według którego należy określać zasady opodatkowania VAT wszystkich wykonywanych czynności, a pozostałe elementy świadczenia powinny zaś stanowić świadczenia pomocnicze. Innymi słowy, świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego (zasadniczego), jeśli nie stanowi ono dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania świadczenia głównego (zasadniczego). W efekcie, transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym (tj. świadczenia głównego oraz świadczeń komplementarnych w stosunku do świadczenia głównego), nie powinna być sztucznie rozdzielana, aby nie zaburzać funkcjonalności systemu podatku VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że dostawy czasopisma specjalistycznego wraz z bezpłatnym programem telewizyjnym nie należy traktować jako jednej transakcji. Dochodzi tutaj do odrębnej od czasopisma specjalistycznego nieodpłatnej dostawy programu telewizyjnego. Dołączony program telewizyjny nie stanowi części składowej czasopisma specjalistycznego, ponieważ celem jego dodania nie jest lepsze korzystanie z czasopisma specjalistycznego z uwagi na odrębność tematyki i zakresu przedmiotowego, które obie publikacje prezentują. Załączony program telewizyjny nie jest środkiem do lepszego wykorzystania i funkcjonalności czasopisma specjalistycznego.

Reasumując sprzedaż czasopisma specjalistycznego spełnia warunek do skorzystania z obniżonej stawki podatku VAT 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z pozycją 34 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Natomiast nieodpłatna dostawa programu telewizyjnego ze względu na niski jednostkowy koszt wytworzenia tego towaru (poniżej 10 zł) jest klasyfikowana jako prezent o małej wartości, który w świetle art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odpowiadając na pytanie nr 2 należy stwierdzić, że publikowanie na łamach czasopism specjalistycznych reklam o charakterze ogólnopolskim nie wpłynie na status czasopism jako pism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy VAT, ponieważ powierzchnia reklamowa nie będzie przekraczała łącznie 33% powierzchni czasopisma specjalistycznego. Bez znaczenia na gruncie definicji z art. 2 pkt 27f ustawy o VAT jest rodzaj reklamy jaka jest zamieszczana na łamach takiego czasopisma. W związku z tym ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin