Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-81/15-2/MM
z 5 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia zasad i wysokości limitu sprzedaży uprawniającego do zastosowania zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia zasad i wysokości limitu sprzedaży uprawniającego do zastosowania zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni uzyskała wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej CEiDG) podając datę rozpoczęcia 18 lipca 2013 roku. Wnioskodawczyni nie rozpoczęła działalności gospodarczej i z dniem 19 listopada 2013 roku zgłosiła rozpoczęcie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Z dniem 14 września 2014 roku zgłosiła wznowienie wykonywania działalności gospodarczej i przystąpiła do realizacji umów konserwacji cieków wodnych. Po zakończeniu 2 grudnia 2014 roku wykonywania pierwszej z usług 3 grudnia 2014 roku wystawiła fakturę VAT na kwotę mniejszą niż 44.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jak wyliczyć limit sprzedaży zwolnionej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, w sytuacji Wnioskodawczyni, która pomimo uzyskania wpisu do CEIDG nie rozpoczęła działalności gospodarczej, zgłosiła zawieszenie, a następnie wznowienie działalności, a także wykonywanie usługi rozpoczęła kilka miesięcy przed wystawieniem faktury dokumentującej wykonanie usługi?
   
2. Ile wynosi limit sprzedaży zwolnionej dla Wnioskodawczyni w 2014 roku?
   
   

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia z podatku VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł (ust. 1).

W przypadku rozpoczynania w trakcie roku odpłatnego świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) limit ulega zmniejszeniu w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym (art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług). Według Wnioskodawczyni z przepisów wynika, te trzeba rozpocząć działalność gospodarczą, co Wnioskodawczyni uczyniła dopiero 14 września 2014 roku, a nie tylko zadeklarować rozpoczęcie, co Wnioskodawczyni uczyniła z 18 lipca 2013 roku. Zgodnie z art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, dla Wnioskodawczyni limit sprzedaży zwolnionej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym należy liczyć od dnia rozpoczęcia świadczenia pierwszej usługi bez względu na to, kiedy uzyskała wpis do CEiDG, a już na pewno nie wolno uwzględniać okresu zawieszenia.

Na pytanie "Ile wynosi limit sprzedaży zwolnionej dla Wnioskodawczyni w 2014 roku" zdaniem Wnioskodawczyni odpowiedź brzmi 44.794,52 zł. Obliczyć to można następująco: Ilość dni w 2014 roku od 14 września do 31 grudnia włącznie: 109. ilość dni w 2014 roku: 365. Limit roczny przeliczony proporcjonalnie według wzoru: 150.000,00 zł x 109 dni: 365 dni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z kolei jak stanowi art. 113 ust. 10 ustawy o VAT jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni uzyskała wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej podając datę rozpoczęcia 18 lipca 2013 roku. Wnioskodawczyni nie rozpoczęła działalności gospodarczej i z dniem 19 listopada 2013 roku zgłosiła rozpoczęcie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Z dniem 14 września 2014 roku zgłosiła wznowienie wykonywania działalności gospodarczej i przystąpiła do realizacji umów konserwacji cieków wodnych. Po zakończeniu wykonywania pierwszej z usług 3 grudnia 2014 roku wystawiła fakturę VAT dokumentującą wykonanie tej usługi.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą ustalenia zasad oraz wysokości limitu sprzedaży do zastosowania zwolnienia podmiotowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej. Kwestia ta uregulowana została m.in. w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r., poz. 672 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ustawy).

Z kolei zgodnie z ust. 4 tego artykułu w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
   
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
   
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
   
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
   
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
   
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
   
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Art. 14a ust. 5 ustawy wskazuje, że zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednakże zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy nastąpiło rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej jako czynność o charakterze niepowtarzalnym, która może nastąpić tylko raz w ściśle określonym czasie – jest nią wykonanie przez podatnika pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy o VAT. W żadnym przypadku czynnością taką nie jest zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej, z którego wynika, że podatnik z określoną datą zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że Zainteresowana rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej dopiero od września 2014 r. Treść powołanych wyżej przepisów wskazuje, że podatnika, który w roku podatkowym zawiesza działalność wykonując uprzednio jedynie zgłoszenie do CEiDG, a następnie wznawia działalność gospodarczą w kolejnym roku podatkowym, należy traktować jako rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej. Brak jest we wskazanej sprawie czasowego zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku zawieszenia działalności przez osobę fizyczną.

Zatem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Zainteresowana podejmując – po okresie zawieszenia – działalność gospodarczą w kolejnym sezonie (w kolejnym roku) dokonuje tego jako podatnik rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

W konsekwencji mając na uwadze przepis art. 113 ust. 9 ustawy o VAT należy się zgodzić z twierdzeniem Zainteresowanej, że limit sprzedaży zwolnionej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym należy liczyć od dnia rozpoczęcia świadczenia pierwszej usługi (tj. wrzesień 2014 r.). Bez znaczenia dla obliczenia limitu sprzedaży jest data wpisu do CEiDG oraz okres następujący do dokonaniu wpisu aż do momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej.

W odniesieniu do przedstawionego w uzasadnieniu stanowiska Zainteresowanej sposobu obliczenia wysokości limitu sprzedaży należy stwierdzić, że jest on prawidłowy, ponieważ limit ten zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT należy obliczyć mnożąc ilość dni prowadzenia działalności gospodarczej przez kwotę limitu określoną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a iloczyn tych kwot należy podzielić na ilość dni w roku podatkowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.