Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1248/14/AW
z 25 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. opodatkowania darowizny działki 492/202 – jest prawidłowe;
2. opodatkowania darowizny działek 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8 wraz ze zjazdem – jest prawidłowe;
3. opodatkowania darowizny nakładów poniesionych na budowlę – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny działek 492/202, 211/8, 518/6, 520/6, 209/8 oraz opodatkowania nakładów poniesionych na budowlę.

Wniosek uzupełniono pismem z 10 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 27 lutego 2015 r. nr IBPP1/443-1248/14/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Gmina zamierza darować Skarbowi Państwa – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (w skrócie GDDKiA) jedną działkę położoną w pasie drogowym drogi krajowej.
2. Gmina zamierza darować Skarbowi Państwa – GDDKiA cztery działki gruntu wraz z budowlą posadowioną na tym gruncie, trwale związaną z tym gruntem, to jest zjazdem z drogi krajowej do obiektów posadowionych przy tej drodze. Zjazd obejmuje nawierzchnie asfaltowe, rowy, podbudowę, przepusty, krawężniki itp.
3. Gmina zamierza darować Skarbowi Państwa – GDDKiA nakłady ponoszone na budowę zjazdu z drogi krajowej na grunt, który stanowi własność Skarbu Państwa – GDDKiA.
   
   

Sposób nabycia działek oraz ponoszenia nakładów kształtuje się następująco:

1.działka nr 492/202 k.m. 5 została nabyta z mocy prawa na podstawie Decyzji Wojewody w latach 90-tych, działka ta leży w pasie drogowym drogi krajowej. Na działce nr 492/202 nie zostały poczynione przez Gminę żadne nakłady. Działka ma być darowana Skarbowi Państwa – GDDKiA;

2.działka nr 211/8 k.m. 6. Działka pierwotna miała nr 91/8 i została nabyta z mocy prawa na podstawie Decyzji Wojewody w latach 90-tych. Na podstawie decyzji Wójta Gminy z dnia 16 lipca 2009 r. działka nr 91/8 została podzielona na działkę nr 211/8 o pow. 0,0138 ha i nr 212/8 o pow. 0,2902 ha. Na całej powierzchni działki nr 211/8 to jest 0,0138 ha był przez Gminę budowany zjazd do krytego basenu kąpielowego na kwotę 80.868 zł. Działka ma być darowana Skarbowi Państwa – GDDKiA. Zjazd wybudowano także na fragmencie działki nr 212/8 o pow. 0,2902 ha. Zjazd na działce nr 212/8 zajmuje pow. 0,0082 ha, a nakłady na jego budowę to 48.052 zł. Działka nr 212/8 nie będzie przedmiotem przekazania na rzecz GDDKiA. Nakłady na budowę zjazdu ponoszono do 2008 r. – tj. ostatnia faktura została wystawiona dnia 1 września 2008 r. Na części działki nr 211/8 Gmina ustanowiła w dniu 16 grudnia 2009 r. odpłatną służebność gruntową – drogową (opłaty za ustanowienie służebności opodatkowane zostały podatkiem VAT);

3.działka nr 518/6 k.m. 5. Działka pierwotna nr 445/6 została nabyta z mocy prawa na podstawie Decyzji Wojewody w latach 90-tych. Decyzją z dnia 16 lipca 2009 r. działka nr 445/6 została podzielona na działkę nr 518/6 o pow. 0,0857 ha i działkę nr 519/6 o pow. 2,5281 ha. Na całej powierzchni działki nr 518/6 był budowany zjazd do krytego basenu kąpielowego w kwocie 502.202 zł. Działka ma być darowana Skarbowi Państwa – GDDKiA. Budowa zjazdu w zakresie działki nr 445/6 obejmowała nie tylko późniejszą działkę nr 518/6 na powierzchni 0,0857 ha, ale także fragment wyżej wspomnianej działki nr 519/6 (która to jak podano wyżej powstała z podziału działki nr 445/6). Obecnie działka nr 519/6 nie istnieje. Dokonano korekty powierzchni tej działki oraz jej podziału na działki nr 537/6 o pow. 0,2123 ha, 535/6 o pow. 1,8082 ha i 536/6 o pow. 0,4990 ha decyzją Wójta Gminy z dnia 16 października 2010 r. Na stanie Gminy pozostanie działka nr 537/6 ze zjazdem obejmującym powierzchnię 0,0116 ha, na kwotę 67 976 zł i działka nr 535/6 ze zjazdem na powierzchni 0,0014 ha na kwotę 8 204 zł. Nakłady na budowę zjazdu ponoszono do 2008 r. – tj. ostatnia faktura została wystawiona dnia 1 września 2008 r.;

4.działka nr 520/6 k.m. 5 została zakupiona aktem notarialnym od osoby fizycznej w 2009 r. Działka ta powstała w wyniku podziału działki nr 467/6 na mocy decyzji Wójta Gminy z dnia 16 lipca 2009 r. Całą powierzchnię działki (0,0385 ha) zabudowano zjazdem na kwotę 225.610 zł. Nakłady na budowę zjazdu były ponoszone przez Gminę do 2008 r. Osoba, od której nabyto grunt nie była podatnikiem podatku VAT (zapis w akcie notarialnym). Działka ze zjazdem ma być darowana Skarbowi Państwa – GDDKiA;

5.działka nr 209/8 k.m. 6 o pow. 0,0420 ha została zakupiona aktem notarialnym od osób fizycznych w 2009 r. Zjazd był budowany na całej powierzchni działki do 2008 r. Działka ta powstała w wyniku podziału działki nr 71/8 na działki nr 209/8 i nr 210/8 na podstawie decyzji Wójta Gminy z dnia 16 lipca 2009 r. Nakłady na budowę zjazdu stanowiły kwotę 246.120 zł.

Na części działki nr 209/8 k.m. 6 Gmina ustanowiła w dniu 16 grudnia 2009 r. odpłatną służebność gruntową – drogową (opłaty za ustanowienie służebności opodatkowane zostały podatkiem VAT). Działka ze zjazdem ma być darowana Skarbowi Państwa – GDDKiA;

6.budowa zjazdu obejmowała także działkę nr 70/8, która to działka decyzją Wójta Gminy z dnia 16 lipca 2009 r. została podzielona na działkę nr 207/8 o pow. 0,0381 ha oraz działkę nr 208/8 o pow. 0,3733 ha. Działka nr 207/8 o pow. 0,0381, miała być zakupiona przez Gminę, jednak do tego nie doszło i działkę z wybudowanym zjazdem nabył Skarb Państwa – GDDKiA od osoby fizycznej. Nakłady poniesione na całą pow. działki są nadal na stanie Gminy. Wysokość tych nakładów stanowi kwotę 223.266 zł.

Z uwagi na to, że Skarb Państwa – GDDKiA jest właścicielem gruntu ze zjazdem, Gmina chce darować na jego rzecz przedmiotowe nakłady w kwocie 223.266 zł.

Na części obecnej działki nr 208/8 na pow. 0,0012 ha także były czynione nakłady w kwocie 7.032 zł – był budowany nowy wjazd indywidualny na działkę (co było koniecznością wynikającą ze zmiany dotychczasowego układu komunikacyjnego na skutek budowy przez Gminę zjazdu do krytej pływalni). Te nakłady pozostaną na stanie Gminy, natomiast grunt pozostanie własnością osoby fizycznej;

7.kolejna działka, na którą ponoszono nakłady na budowę zjazdu do krytego basenu to działka nr 69/8. Nakłady na budowę zjazdu ponoszono do 2008 r. – tj. ostatnia faktura została wystawiona dnia 1 września 2008 r. Działka nr 69/8 decyzją Wójta Gminy z dnia 16 lipca 2009 r. została podzielona na działkę nr 205/8 o pow. 0,0032 ha oraz działkę nr 206/8 o pow. 2,4150 ha;

Nakłady na budowę zjazdu ponoszono na całej powierzchni obecnej działki nr 205/8 (0,0032 ha) na kwotę 18.752 zł oraz na części obecnej działki nr 206/8 jako zjazd indywidualny na tą działkę. Działki 205/8 i 206/8 są własnością prywatną. Właściciel nie chce sprzedać działki nr 205/8. Nakłady na część działki 206/8 na pow. 0,0007 ha stanowiły kwotę 4.102 zł. Gmina nie będzie nabywała zainwestowanej części. Nakłady te jednakże są na stanie Gminy (bez gruntu);

8.na powierzchni 0,0004 ha, to jest części działki nr 120/9 stanowiącej własność osoby fizycznej, poczyniono nakłady na kwotę 2.344 zł i te nakłady pozostaną na stanie Gminy (bez gruntu);

9.zjazd budowano również na działce nr 21, która to działka była i jest własnością Skarbu Państwa w zarządzie GDDKiA i stanowi drogę krajową. Budowlę wykonano na powierzchni 0,0186 ha, a wartość nakładów stanowi kwotę 108.996 zł i te nakłady Gmina chce darować Skarbowi Państwa – GDDKiA.

Nakłady poczynione przez Gminę dla wykonania zjazdu publicznego do krytego basenu kąpielowego (oddane do użytku w dniu 31 stycznia 2011 r.) stanowią kwotę 1.543.512,02 zł.

Powierzchnię gruntu, na której Gmina wykonywała prace związane z budową zjazdu na ww. działkach lub częściach działek określono na podstawie inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej i wynosi ona łącznie 0,2634 ha. Następnie kwotę 1.543.512,02 zł podzielono przez łączną powierzchnię gruntów, na których wykonano roboty przy budowie zjazdu to jest 0,2634 ha, uzyskując w ten sposób średnią kwotę nakładów na 1 m² zjazdu to jest kwotę 585,9954517 zł, po zaokrągleniu 586 zł. Z kolei iloczyn kwoty 586 zł i powierzchni 0,2634 ha stanowi kwotę 1.543.524 zł, zatem różnica pomiędzy faktycznie wydatkowaną kwotą na budowę zjazdu (1.543.512,02 zł) a kwotą 1.543.524 zł stanowi kwotę 11,98 zł i wynika z wyżej opisanych zaokrągleń matematycznych.

Na dzień złożenia wniosku nie ma możliwości określenia jaka faktyczna wysokość nakładów przypada na poszczególne działki, gdyż przy poszczególnych pozycjach kosztorysu nie precyzowano jakiej działki gruntu ta pozycja dotyczy. Ponadto sytuację komplikuje fakt zakrycia wielu robót. Są to między innymi roboty ziemne, wymiana gruntu, warstwy podbudowy pod nawierzchnie, izolacje przepusty. Ustalenie, na której działce i na jakiej powierzchni te roboty prowadzono mogłoby być dokonane na podstawie analizy wszystkich kosztorysów, opisów, rysunków i przekroi. Nakład pracy byłby bardzo duży, a wyliczenia mogłyby być obarczone dużym błędem.

Biorąc powyższe pod uwagę przyjęto określenie średniej wysokości nakładów przypadającej na 1 m² zjazdu zgodnie ze sposobem wyliczenia opisanym powyżej.

W dniu 31 stycznia 2011 r. Gmina na podstawie dokumentu PT przekazała wybudowany zjazd użytkownikowi to jest jednostce organizacyjnej Gminy – Gminnemu Ośrodkowi Sportu Turystyki i Rekreacji (w skrócie GOTSiR). Jednostka ta jest odrębnym podatnikiem i na przekazanym mieniu wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu. Wobec tego zjazd został przekazany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gminie przysługiwało prawo odliczenia podatku z nakładów na budowę zjazdu od podatku należnego, jednakże prawo to nie zostało przez Gminę wykorzystane. Nie został także naliczony i odprowadzony podatek VAT przy przekazaniu przez Gminę zjazdu dokumentem PT z dnia 31 stycznia 2011 r. jednostce organizacyjnej (GOTSiR). Następnie dokumentem PT z dnia 7 września 2012 r. Gmina przejęła od GOTSiR na swój stan zjazd i na stanie Gminy pozostaje on do dnia złożenia wniosku. Przy przejęciu przez Gminę zjazdu od GOTSiR nie został naliczony ani odprowadzony podatek VAT.

Podsumowanie:

1.Gmina daruje na rzecz Skarbu Państwa – GDDKiA niżej wymienione działki:

492/202, 211/8, 518/6, 209/8, 520/6 o łącznej pow. 0,1811 ha, przy czym nakłady na budowę zjazdu były ponoszone na cztery z tych działek (211/8, 518/6, 209/8, 520/6) na łącznej pow. 0,18 ha w kwocie 1.054.800 zł;

2.Gmina przekaże na rzecz Skarbu Państwa – GDDKiA nakłady na budowę zjazdu ponoszone na gruntach stanowiących obecnie własność Skarbu Państwa – GDDKiA w wysokości 332.262 zł (te nakłady dotyczą działek nr 207/8, 21 na łącznej pow. 0,0567 ha);

3.Gmina pozostanie właścicielem gruntów, na których budowano zjazd to jest działek nr 212/8, 537/6, 535/6 na łącznej pow. 0,0212 ha i wartości nakładów 124.232 zł;

4.Gmina pozostanie właścicielem nakładów na działki nr 208/8, 205/8, 206/8, 120/9 na powierzchni 0,0055 ha o wartości 32.230 zł.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1.Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 6 października 1999 r. z tytułu gospodarowania majątkiem. Gmina składa deklaracje VAT-7 i odprowadza podatek należny.

2.Działka nr 492/202 jest zabudowana chodnikiem. Nakłady na chodnik nie zostały poczynione przez Gminę lecz przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad na podstawie umowy użyczenia gruntu przez Gminę na ten cel. W chwili nabycia działki chodnika na niej nie było.

3.Działka nr 520/6 została nabyta dnia 16 grudnia 2009 r.

Działka nr 209/8 została nabyta dnia 16 grudnia 2009 r.

4.Od nabycia działki nr 520/6 i działki nr 209/8 Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (działki zostały nabyte od osób fizycznych, które nie były podatnikami podatku VAT).

5.Prawidłowy numer działki został podany w opisie jako 209/8, zatem w pytaniu zamiast numeru 209/6 miał być także wpisany prawidłowy numer to jest 209/8.

6.Na pytanie Organu: „Czy od nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę zjazdu położonego na działkach nr 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8 oraz na działkach 207/8 i 21 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego (…), Gmina odpowiedziała, że po ponownym przeanalizowaniu sprawy w aspekcie dokumentów, które nie były poprzednio analizowane, Gmina stwierdza, że od nakładów poniesionych na budowę zjazdu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie stanowisko wynika z faktu, że zjazd zapewnia obsługę komunikacyjną nie tylko do krytej pływalni ale także terenów przyległych. Obsługa komunikacyjna terenów sąsiadujących z krytą pływalnią była jednym z warunków wykonania zjazdu w obecnym kształcie. Budowa bezpośredniego zjazdu na teren krytej pływalni została zaopiniowana negatywnie przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Poprzez budowę zjazdu Gmina zapewniła komunikację terenów przyległych do zjazdu publicznego. Takie działania powodują, że Gminy w tym przypadku nie można uznać za podatnika, gdyż budując zjazd do krytej pływalni działała jako organ władzy publicznej zapewniając dostęp do zjazdu publicznego innym terenom sąsiednim. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) do zadań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Z kolei art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań gminy. Niewątpliwie zaspokajaniem takiej potrzeby było zapewnienie terenom przyległym do terenu krytej pływalni dostępu do zjazdu publicznego. Gmina budując drogę, która na dzień dzisiejszy ma charakter drogi ogólnodostępnej nie występowała w charakterze podatnika VAT. Zdaniem Gminy, z faktu budowy zjazdu umożliwiającego zjazd między innymi do krytej pływalni nie można wysnuć wniosku, iż budowa zjazdu służyła wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych. W istocie, poza incydentalnym przypadkiem ustanowienia służebności drogowych, Gmina nie wykonywała na zjeździe czynności opodatkowanych. Generalnie, zgodnie z linią orzecznictwa z ostatnich lat, do czynności o charakterze publicznoprawnym należą czynności w zakresie utrzymania i budowy dróg. Zatem po ponownej analizie sprawy, w aspekcie konieczności uzupełnienia opisu sprawy, Gmina stoi na stanowisku, że budując zjazd nie była podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ustępem 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W czasie budowy zjazdu – ponoszenia nakładów – Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego od tych nakładów. Gmina dokonała jedynie naliczenia podatku VAT od ustanowionych w dniu 16 grudnia 2009 r. odpłatnych służebności drogowych na działkach nr 211/8 i nr 209/8.

Dnia 31 stycznia 2011 r. dokumentem PT Gmina przekazała zjazd w użytkowanie GOTSiR (gminny zakład budżetowy nieposiadający osobowości prawnej, który prowadzi działalność opodatkowaną). Po przeanalizowaniu sprawy na bazie dokumentów obecnie analizowanych Gmina stoi na stanowisku, że przekazanie zjazdu było bezprzedmiotowe.

7.Zjazd jest budowlą trwale związaną z gruntem.

8.Pierwsze zasiedlenie zjazdu miało miejsce w zakresie działki nr 211/8 i nr 209/8 w dniu 16 grudnia 2009 r. poprzez ustanowienie odpłatnych służebności drogowych na części tych działek (odpowiednio 0,0037 ha i 0,0047 ha). Gmina naliczyła podatek VAT od tych czynności.

9.Po wybudowaniu zjazdu Gmina nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

10.Na pytanie Organu: „Jeżeli budowla była ulepszona w wysokości co najmniej 30% jej wartości początkowej, to kiedy to ulepszenie miało miejsce i czy po ulepszeniu nastąpiło jej pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług”, Wnioskodawca odpowiedział – nie dotyczy.

11.Budowla była przedmiotem umowy użyczenia z dnia 5 lipca 2010 r. zawartej pomiędzy Gminą a Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad na cele budowy chodnika drogowego na odcinku drogi krajowej i obejmowała działki nr 518/6, nr 209/8, nr 211/8, nr 520/6.

12.W zakresie działki nr 211/8 i nr 209/8 pomiędzy pierwszym zasiedleniem budowli a darowizną upłynie okres dłuższy niż 2 lata, w związku z ustanowieniem w dniu 16 grudnia 2009 r. odpłatnych służebności drogowych na części tych działek (odpowiednio 0,0037 ha i 0,0047 ha).

13.Na dzień złożenia uzupełnienia ze zjazdu mogą korzystać wszyscy i jest on wykorzystywany na cele komunikacyjne przez podmioty dojeżdżające do GOTSiR, do sklepu, do gruntów rolnych oraz do innej drogi wykorzystywanej jako skrót komunikacyjny pomiędzy miejscowościami. Gmina na dzień złożenia uzupełnienia nie wykorzystuje zjazdu do wykonywania działalności opodatkowanej.

14.Gmina przekazała nieodpłatnie przedmiotowy zjazd GOTSiR na podstawie dokumentu PT z dnia 31 stycznia 2011 r. W świetle obecnie analizowanych dokumentów, zjazdu nie należało przekazywać do ww. jednostki. Ponadto biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia Gmina zmienia stanowisko w zakresie naliczenia podatku VAT od przekazania, tj. czynność przekazania zjazdu do GOTSiR nie podlegała opodatkowaniu, co wynika z faktu, że służy on wykonywaniu zadań publicznych. Zjazd po przekazaniu został wprowadzony na stan ewidencyjny GOTSiR, jednak z uwagi na to, że jednostka ta nie ma osobowości prawnej i jest jednostką organizacyjną Gminy nie mogła rozporządzać tą budowlą jak właściciel (np. nie mogła sprzedać nakładów). Gmina pozostawała cały czas właścicielem budowli. Przejęcie zjazdu przez Gminę dokumentem PT z dnia 7 września 2012 r. miało na celu uporządkowanie stanu prawnego zjazdu. Od dnia przejęcia zjazd jest na stanie ewidencyjnym Gminy.

15.Na działce nr 209/8 służebnością objęto powierzchnię 0,0047 ha i trasa służebności przebiega po zjeździe. Na działce nr 211/8 służebnością objęto powierzchnię 0,0037 ha i trasa służebności przebiega po zjeździe.

16.Gmina chce darować na rzecz Skarbu Państwa – GDDKiA nakłady na działki nr 207/8 i 21 z uwagi na to, że działki te nie są własnością Gminy i znajdują się w pasie drogi krajowej. Środkami Gminy powstała budowla na obcym gruncie. Z punktu widzenia prawa cywilnego – art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) są one częścią składową ww. drogi zatem Gmina dąży do ich przekazania na rzecz właściciela drogi. Darowizna nakładów nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Jak już wyżej wskazano na dzień złożenia uzupełnienia ze zjazdu mogą korzystać wszyscy i jest on wykorzystywany na cele komunikacyjne przez podmioty dojeżdżające do GOTSiR, do sklepu, do gruntów rolnych oraz do innej drogi wykorzystywanej jako skrót komunikacyjny pomiędzy miejscowościami. Gmina na dzień złożenia uzupełnienia nie wykorzystuje zjazdu do wykonywania działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy darowizna nieruchomości to jest działki nr 492/202 podlega ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.)?
2. Czy darowizna nieruchomości to jest działek nr 211/8, 518/6, 520/6, 209/8 wraz z budowlą trwale z gruntem związaną (zjazdem) podlega ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
3. Czy darowizna nakładów poniesionych na budowlę trwale związaną z gruntem (zjazd) na działkach stanowiących własność Skarbu Państwa – GDDKiA to jest nr 207/8 i 21 podlega ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania 1.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towaru (nieruchomości gruntowej zabudowanej i niezabudowanej) w drodze darowizny podlega opodatkowaniu jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych działek. Gminie nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu działki nr 492/202 z uwagi na to, że została ona przejęta z mocy prawa na podstawie Decyzji Wojewody. Gmina nie ponosiła żadnych nakładów na ten grunt od czasu nabycia do dnia złożenia wniosku. Zatem darowizna ww. działki nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

W zakresie pytania 2.

Gmina na własnych gruntach wybudowała zjazd do krytej pływalni. Zjazd zbudowany na poszczególnych działkach jest częścią składową tych nieruchomości, gdyż jest trwale z nimi związany, co wynika z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.). Zjazd po jego wybudowaniu został przekazany dokumentem PT z dnia 31 stycznia 2011 do GOTSiR. GOTSiR jest gminną jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) nieposiadającą osobowości prawnej i odrębnym podatnikiem podatku VAT. Z dokumentu przekazania (PT) nie naliczono podatku VAT, gdyż od nakładów poczynionych na zjazd nie odliczano ww. podatku. Na etapie budowy zjazdu nie określono docelowego użytkownika zjazdu. Następnie dokumentem PT z dnia 7 września 2012 r. Gmina przejęła na swój stan wcześniej przekazany zjazd i przedmiotowy zjazd pozostaje na stanie Gminy do chwili obecnej. Od ww. czynności również nie naliczono podatku. Zjazd (w części planowanej do darowania) mieści się w pasie drogi krajowej. Ze zjazdu mogą zatem korzystać wszyscy poruszający się tą drogą, w tym dojeżdżający do obiektów, w których prowadzona jest sprzedaż opodatkowana (sklep, kryta pływalnia), sprzedaż nieobjęta podatkiem (boiska sportowe) oraz dojeżdżający do gruntów prywatnych.

Nawet gdyby przy przekazaniu zjazdu na rzecz Gminy został naliczony podatek VAT, Gminie nie przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż przedmiotowy zjazd nie miał służyć sprzedaży opodatkowanej.

Z uwagi na to, że zjazd nie służy wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych, zdaniem Gminy, darowizna ww. budowli nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy. Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (darowizny), na którym został posadowiony zjazd rozstrzyga przepis art. 29a pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budowli trwale z gruntem związanej (zjazdem) z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Definicja budowli znajduje w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.). Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Zjazd nie jest ani budynkiem ani obiektem małej architektury, jest natomiast budowlą.

Zdaniem Gminy dostawa działek (darowizna), na których posadowiony jest zjazd nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w związku z art. 29a pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W zakresie punktu 3.

Gmina wybudowała zjazd na działkach nr 21 i 207/8. Działki te obecnie są własnością Skarbu Państwa – GDDKiA. Zjazd po jego wybudowaniu został przekazany dokumentem PT z dnia 31 stycznia 2011 do GOTSiR. GOTSiR jest gminną jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) nieposiadającą osobowości prawnej i odrębnym podatnikiem podatku VAT. Z dokumentu przekazania (PT) nie naliczono podatku VAT, gdyż od nakładów poczynionych na zjazd nie odliczano ww. podatku. Następnie Gmina nabyła nakłady na budowę zjazdu na ww. działkach od GOTSiR na podstawie dokumentu PT z dnia 7 września 2012 r. Nakłady na zjazd pozostają na stanie Gminy do dnia złożenia wniosku. Nakłady na zjazd mieszczą się w pasie drogi krajowej, z której mogą korzystać wszyscy poruszający się tą drogą. Zjazd nie służy wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych. Przy przejęciu (nabyciu) zjazdu od GOTSiR na podstawie dokumentu PT Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż przejmowany zjazd nie miał służyć sprzedaży opodatkowanej. W tym aspekcie bez znaczenia pozostaje fakt nierozliczenia podatku VAT przy przejęciu zjazdu przez Gminę. Z uwagi na to, że zjazd nie służy wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych, zdaniem Gminy, darowizna ww. budowli nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

1. prawidłowe – w zakresie opodatkowania darowizny działki 492/202;
2. prawidłowe – w zakresie opodatkowania darowizny działek 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8 wraz ze zjazdem;
3. prawidłowe – w zakresie opodatkowania darowizny nakładów poniesionych na budowlę.
   
   

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze prywatnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji.

Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego (art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina otrzymuje środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a (art. 8 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Zatem Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji darowizny. Darowizna została uregulowana w art. 888-902 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.). Na podstawie art. 888 § 1 Kc przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna została skonstruowana jako umowa, w której występują dwa podmioty: darczyńca i obdarowany, której istotą jest bezpłatne przysporzenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Należy pamiętać, że świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wówczas, gdy druga ze stron umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. A zatem nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani w przyszłości.

Najistotniejszymi cechami darowizny jako czynności są zatem: jej dobrowolność oraz fakt, by otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Darowizna może przyjąć bądź formę darowizny pieniężnej bądź też darowizny rzeczowej tzn. przedmiotem darowizny mogą być np. środki trwałe, prawa majątkowe, wyroby gotowe, towary, materiały.

Co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają krajowe czynności dokonywane jedynie za odpłatnością. Nie oznacza to jednak, że wszystkie bezpłatne czynności znalazły się poza zakresem tego podatku. W celu zachowania powszechności opodatkowania konsumpcji ustawodawca przewidział bowiem możliwość zrównania pewnych nieodpłatnych świadczeń z czynnościami wykonywanymi za wynagrodzeniem. Konsekwencją takiego uregulowania jest zaś ich opodatkowanie.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Kwestia opodatkowania nieodpłatnego wydania (darowizny) towarów została uregulowana w art. 7 ust. 2 tej ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

–jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z treści art. 7 ust. 3 powołanej ustawy wynika, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być zatem spełnione łącznie 2 przesłanki:

• podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz
• podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Powyższe oznacza, że cel takiego przekazania pozostaje bez znaczenia, podobnie jak i podmiot, na rzecz którego jest ono dokonywane (przepis wskazuje jedynie przykładowe sytuacje, które mogą zostać uznane za odpłatną dostawę towarów). Zatem opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania towarów uzależnione zostało od tego, czy przy nabyciu towarów będących przedmiotem darowizny, podatnikowi przysługiwało – w całości bądź w części – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niewypełnienie tego warunku powoduje, że czynność darowizny pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w związku z planowaną darowizną działek Gmina wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Wynika to z faktu, że dokonanie zbycia tych towarów w drodze darowizny, a więc czynności cywilnoprawnej, wyklucza zastosowanie względem Gminy art. 15 ust. 6 ustawy. Zatem darowizna będzie dokonana w ramach działalności Gminy innej niż działalność o charakterze publicznoprawnym, a Gmina wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza darować Skarbowi Państwa – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: GDDKiA) działkę nr 492/202 nabytą z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody w latach 90., zabudowaną chodnikiem przez GDDKiA, która poniosła nakłady na budowę tego chodnika na podstawie umowy użyczenia co oznacza, że przedmiotem darowizny ze strony Gminy na rzecz GDDKiA będzie wyłącznie działka nr 492/202, a nie chodnik położony na niej nakładem środków GDDKiA.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż skoro działkę 492/202 będąca przedmiotem darowizny Gmina nabyła z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody 90. ubiegłego stulecia – przy nabyciu tej działki nie przysługiwało więc Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem zamierzona darowizna działki nr 492/202 nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna działki nr 492/202 nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy – należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika też, że Gmina zamierza darować Skarbowi Państwa – GDDKiA działki nr 211/8 i 518/6 nabyte z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody w latach 90., przy nabyciu których nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz działki nr 520/6 i 209/8 nabyte od osób fizycznych 16 grudnia 2009 r., od nabycia których – jak wynika z wniosku – również nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Na wszystkie te cztery działki do 2008 r. Gmina ponosiła nakłady w postaci budowy zjazdu do krytego basenu kąpielowego. Jednocześnie Gmina stwierdziła, że od nakładów poniesionych na budowę zjazdu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie stanowisko wynika z faktu, że zjazd zapewnia obsługę komunikacyjną nie tylko do krytej pływalni ale także terenów przyległych. Obsługa komunikacyjna terenów sąsiadujących z krytą pływalnią była jednym z warunków wykonania zjazdu w obecnym kształcie. Poprzez budowę zjazdu Gmina zapewniła komunikację terenów przyległych do zjazdu publicznego. Takie działania powodują, że Gminy w tym przypadku nie można uznać za podatnika, gdyż budując zjazd do krytej pływalni działała jako organ władzy publicznej zapewniając dostęp do zjazdu publicznego innym terenom sąsiednim. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zadań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Z kolei art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań gminy. Niewątpliwie zaspokajaniem takiej potrzeby było zapewnienie terenom przyległym do terenu krytej pływalni dostępu do zjazdu publicznego. Gmina budując drogę, która na dzień dzisiejszy ma charakter drogi ogólnodostępnej nie występowała w charakterze podatnika VAT.

Dnia 31 stycznia 2011 r. dokumentem PT Gmina nieodpłatnie przekazała zjazd w użytkowanie GOTSiR (gminny zakład budżetowy nieposiadający osobowości prawnej, który prowadzi działalność opodatkowaną). Po przeanalizowaniu sprawy na bazie dokumentów obecnie analizowanych Gmina stoi na stanowisku, że przekazanie zjazdu było bezprzedmiotowe. Czynność przekazania zjazdu do GOTSiR nie podlegała opodatkowaniu, co wynika z faktu, że służy on wykonywaniu zadań publicznych. Zjazd po przekazaniu został wprowadzony na stan ewidencyjny GOTSiR, jednak z uwagi na to, że jednostka ta nie ma osobowości prawnej i jest jednostką organizacyjną Gminy nie mogła rozporządzać tą budowlą jak właściciel (np. nie mogła sprzedać nakładów). Gmina pozostawała cały czas właścicielem budowli. Przejęcie zjazdu przez Gminę dokumentem PT z dnia 7 września 2012 r. miało na celu uporządkowanie stanu prawnego zjazdu. Z wniosku wynika, że przy przejęciu (nabyciu) zjazdu od GOTSiR na podstawie dokumentu PT Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż przejmowany zjazd nie miał służyć sprzedaży opodatkowanej. Od dnia przejęcia zjazd jest na stanie ewidencyjnym Gminy.

Jak podał Wnioskodawca, zjazd jest budowlą trwale związaną z gruntem działek, na których jest położony.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Gminie nie przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie tylko z tytułu nabycia ww. działek, ale również z tytułu wytworzenia przedmiotowego zjazdu oraz z tytułu jego przekazania do GOTSiR i przejęcia od GOTSiR.

W opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji do darowizny działek nr 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8, od nabycia których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wraz ze zjazdem, od którego Wnioskodawcy również nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego – nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT mówiący o konieczności opodatkowania darowizny.

Zatem zamierzona darowizna działek nr 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8 wraz ze zjazdem nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa działek nr 211/8, 518/6, 520/6 i 209/8 (darowizna), na których posadowiony jest zjazd nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 – należało uznać za prawidłowe, z pominięciem powołanej przez Wnioskodawcę podstawy prawnej wynikającej z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii czy darowizna nakładów na budowlę trwale związaną z gruntem (zjazdu) na działkach stanowiących własność Skarbu Państwa – GDDKiA tj. 207/8 i 21 podlega ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z darowizną przez Gminę na rzecz GDDKiA poniesionych przez nią nakładów dotyczących budowli – zjazdu drogowego.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika więc, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to – według niego – obowiązek wykonywania, przekazania czegoś. Przeniesienie kosztów inwestycji na nabywcę – GDDKiA - należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Katalog zadań własnych gminy został zawarty w art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie gminnym. Stosownie do ww. przepisu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy zjazd zapewnia obsługę komunikacyjną nie tylko do krytej pływalni ale także terenów przyległych. Obsługa komunikacyjna terenów sąsiadujących z krytą pływalnią była jednym z warunków wykonania zjazdu w obecnym kształcie. Ze zjazdu mogą korzystać wszyscy i jest on wykorzystywany na cele komunikacyjne przez podmioty dojeżdżające do GOTSiR, do sklepu, do gruntów rolnych oraz do innej drogi wykorzystywanej jako skrót komunikacyjny pomiędzy miejscowościami. Gmina nie wykorzystuje zjazdu do wykonywania działalności opodatkowanej. Gmina chce darować na rzecz Skarbu Państwa – GDDKiA nakłady na działki nr 207/8 i 21 z uwagi na to, że działki te nie są własnością Gminy i znajdują się w pasie drogi krajowej. Środkami Gminy powstała budowla na obcym gruncie.

Odnosząc się do kwestii braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania zjazdu do celów niepodlegających podatkowi VAT, tj. w celu ogólnodostępnego wykorzystywania go na cele komunikacyjne przez podmioty dojeżdżające do basenu, sklepu, gruntów oraz do innej drogi wykorzystywanej jako skrót komunikacyjny pomiędzy miejscowościami – należy zauważyć, że stosownie do powołanych na wstępie przepisów, Gmina jest uznawana za podatnika podatku VAT, wyłącznie w sytuacji gdy dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Natomiast realizowanie przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, nie stanowi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że zjazd nie był wykorzystywany przez Gminę do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym w przypadku jego darowizny Gmina nie działa i nie będzie działać jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy. W konsekwencji powyższa czynność będzie wyłączona całkowicie z systemu podatku VAT.

Ponieważ czynność ta (darowizna nakładów) nie zostanie wykonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to nie będzie objęta zakresem stosowania podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie objęta zakresem stosowania art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna ww. nakładów nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – należało uznać za prawidłowe, przy czym należy zauważyć, że podstawą tego rozstrzygnięcia nie jest wskazany przez Wnioskodawcę art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, tylko fakt, że zjazd nie był związany z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą, lecz z działaniami Gminy, w przypadku których Gminy nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.