Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1556/14/AK
z 30 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na skutek dobrowolnego (i bez wynagrodzenia) umorzenia należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Zależnej) nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na skutek dobrowolnego (i bez wynagrodzenia) umorzenia należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Zależnej) nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest mniejszościowym udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka Zależna”), posiada ok. 8,5% udziałów w kapitale zakładowym tej spółki. Pozostałe udziały w Spółce Zależnej (ok. 91,5%) posiada spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „SPZOO”). Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem SPZOO. SPZOO planuje dokonać dobrowolnego umorzenia wszystkich należących do niej udziałów w Spółce Zależnej. Umorzenie udziałów miałoby nastąpić w trybie art. 199 § 1-2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „KSH”), tj. za zgodą SPZOO w drodze nabycia udziałów przez Spółkę Zależną oraz na mocy uchwały zgromadzenia wspólników Spółki Zależnej (umorzenie dobrowolne). Zgodnie z art. 199 § 3 KSH, umorzenie udziałów należących do SPZOO miałoby nastąpić bez wynagrodzenia dla SPZOO z tego tytułu. Na skutek wyżej wymienionego umorzenia udziałów należących do SPZOO, SPZOO utraciłaby status wspólnika Spółki Zależnej. Jedynym wspólnikiem Spółki Zależnej stałby się Wnioskodawca. Wnioskodawca, Spółka Zależna oraz SPZOO są spółkami kapitałowymi posiadającymi swe siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na skutek dobrowolnego (i bez wynagrodzenia) umorzenia należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Zależnej) nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. czy powyższa transakcja będzie dla Wnioskodawcy czynnością neutralną podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?

W ocenie Wnioskodawcy, przeprowadzenie dobrowolnego (i bez wynagrodzenia) umorzenia należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy dochodu (przychodu) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „UCIT’),

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów.

Instytucja umorzenia udziałów wspólnika spółki kapitałowej została uregulowana w art. 199 KSH. Przepis art. 199 § 1 KSH stanowi, że udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziałów przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Umorzenie dobrowolne dokonywane jest za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. Natomiast zgodnie z przepisem art. 199 § 2 KSH, umorzenie udziału wymaga także uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Przepis art. 199 § 3 KSH dopuszcza z kolei sytuację, w której za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

W świetle powyższych regulacji, jednym z elementów procesu dobrowolnego umorzenia udziałów jest zawarcie przez spółkę i wspólnika umowy przeniesienia własności udziałów w celu ich umorzenia (nabycie przez spółkę udziałów w celu ich umorzenia). Natomiast kwestia ustalenia wynagrodzenia dla wspólnika za udziały zbywane w celu umorzenia pozostawiona została swobodnemu uznaniu stron. Strony mogą zatem w szczególności uzgodnić brak wynagrodzenia z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia.

Z omawianego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z dwóch wspólników Spółki Zależnej. Drugi ze wspólników (SPZOO) zamierza dokonać dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia wszystkich należących do niego udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, na co zezwala przepis art. 199 § 3 KSH.

W kontekście mogących wystąpić po stronie Wnioskodawcy skutków podatkowych opisanego powyżej działania wskazać należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 UCIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 21 i 22 UCIT - jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Dochód stanowi co do zasady, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (z zastrzeżeniem art. 10 i 11 UCIT). W sytuacji natomiast, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 UCIT). Szczególną kategorię dochodów (przychodów) opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych stanowią dochody (przychody) z udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 UCIT, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b UCIT, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału.

Z powyższych regulacji wypływa wniosek, że aby dane przysporzenie majątkowe mogło zostać uznane za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, powinno mieć ono konkretny wymiar i definitywny charakter. W świetle ugruntowanego obecnie stanowiska, do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny i rzeczywisty powiększa ono aktywa podatnika.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że w wyniku dobrowolnego umorzenia należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania żadnego realnego przysporzenia majątkowego. Wnioskodawca nie otrzyma bowiem z tego tytułu jakiegokolwiek świadczenia majątkowego, które można by identyfikować jako przychód w rozumieniu przepisów UCIT. W związku z umorzeniem udziałów sytuacja podatkowa wspólnika pozostającego w spółce zmienia się o tyle, że uzyska on potencjalną możliwość osiągnięcia w przyszłości dochodu. Mimo, że wzrośnie wartość księgowa posiadanych przez niego udziałów, ewentualny dochód wystąpi dopiero w przypadku zbycia tych udziałów na rzecz osoby trzeciej. Dochód wystąpi, jeżeli w następstwie takich zdarzeń wspólnik osiągnie przychód przewyższający koszt jego uzyskania.

Dodatkowo należy zauważyć, że postanowienia UCIT nie zawierają żadnych szczególnych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku ze zbyciem udziałów celem umorzenia przez jednego z udziałowców po stronie pozostałych udziałowców (których udziały nie są zbywane i umarzane) powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem (bez wynagrodzenia) należących do SPZOO udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Zależnej) nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdyż nie wystąpi realne przysporzenie majątkowe. Zdarzenie to będzie neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, w tym między innymi:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 czerwca 2010 r. (IBPBI/2/423-511/10/SD),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 września 2009 r. (IBPBII/2/423-15/09/MM).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.