Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1202/14-2/JK
z 4 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu 4 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (zwaną dalej „Spółką”). Spółka planuje zawarcie z wybranym Towarzystwem Ubezpieczeniowym (zwanym dalej „Ubezpieczycielem”) umowę ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym, gdzie Ubezpieczającym jest Spółka, a Ubezpieczonym Wnioskodawca.

Przedmiotem Umowy Ubezpieczenia będzie ubezpieczenie życia Ubezpieczonego oraz długoterminowe gromadzenie środków finansowych przez Ubezpieczającego w formie Jednostek Uczestnictwa. Zakres ubezpieczenia obejmować będzie następujące zdarzenia ubezpieczeniowe: 1) śmierć Ubezpieczonego; 2) dożycie przez Ubezpieczonego określonego wieku. Formalnie jest to Ubezpieczenie na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym.

Rachunek Ubezpieczeniowy składa się z dwóch subkont:

  1. subkonto składek regularnych (SSR) – które Ubezpieczający powinien opłacać regularnie przez oznaczony w umowie ubezpieczenia czas 10 lat i w wybranej wysokości, a ich wypłata przed okresem oznaczonym w umowie wiąże się z obowiązkiem uiszczenia dużych opłat likwidacyjnych przez Spółkę, oraz
  2. subkonto składek dodatkowych (SSD) – na które Spółka może nieobowiązkowo wpłacać określone kwoty, których wypłata nie będzie się wiązać z obowiązkiem poniesienia opłat likwidacyjnych.

Zgodnie z § 2 ogólnych warunków ubezpieczenia związanych z produktem ubezpieczeniowym (zwanych dalej „OWU”):

  1. Całkowita Wypłata – jest to dokonywana na podstawie zlecenia Ubezpieczającego wypłata w złotych całości środków zgromadzonych na Rachunku Ubezpieczenia;
  2. Częściowa Wypłata – jest to dokonywana na podstawie zlecenia Ubezpieczającego wypłata w złotych części albo całości środków zgromadzonych na Subkoncie Składek Dodatkowych;
  3. Składka – jest to Składka Regularna lub Składka Dodatkowa;
  4. Świadczenie Ubezpieczeniowe – kwota w złotych wypłacana przez Towarzystwo w razie uznania roszczenia z tytułu zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego określonego w OWU;
  5. Uposażony – podmiot wskazany przez Ubezpieczonego albo Ubezpieczającego za zgodą Ubezpieczonego jako uprawniony do otrzymania Świadczenia Ubezpieczeniowego.

Stosownie natomiast do § 21 OWU:

  • Ust. 6. „Częściowa Wypłata może być dokonana w każdym Roku Polisowym, nie częściej niż w liczbie wskazanej w załączniku do OWU”
  • Ust. 7. „Częściowej Wypłaty dokonuje się na wniosek Ubezpieczającego poprzez umorzenie na Subkoncie Składek Dodatkowych odpowiedniej liczby Jednostek Uczestnictwa (…)”
  • Ust. 9. „Częściowa Wypłata nie może być niższa od ustalanej przez Towarzystwo kwoty minimalnej Częściowej Wypłaty, wskazanej w załączniku do OWU.”
  • Ust. 10. „Częściowa wypłata jest dokonywana na rzecz Ubezpieczającego w terminach wskazanych w Regulaminie (…).”
  • Ust. 11 pkt 1, w sytuacji gdy wypłata nie jest dokonywana bezpośrednio przez Ubezpieczającego: „Podstawą dokonania Częściowej Wypłaty jest przedstawienie Towarzystwu m.in. kopii ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz dokumentu umocowania do działania osoby występującej w imieniu Ubezpieczającego.”;
  • Ust. 12. „Do Całkowitej Wypłaty stosuje się odpowiednio postanowienia ustępów powyższych, z wyłączeniem ust. 6, 7 i 9. Całkowita Wypłata może być dokonana na wniosek Ubezpieczającego w każdym czasie.”

Ponadto, zgodnie z postanowieniami OWU, w przypadkach gdy wypłata środków z tytułu umowy ubezpieczenia jest dokonywana na rzecz podmiotu uprawnionego z tytułu umowy ubezpieczenia, ale nie prowadzącego działalności gospodarczej, Ubezpieczyciel pobiera należny podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu osiągniętego z tytułu inwestowania Składek (…) i uiszcza go na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

Należy dodać, że w sytuacji dokonania Częściowej Wypłaty polisa nie ulega rozwiązaniu, a Spółka będzie nadal zobowiązana do opłacania składek. Jedynie w sytuacji dokonania Całkowitej Wypłaty umowa ubezpieczenia ulegnie rozwiązaniu.

Jak wynika z wyżej zacytowanych zapisów OWU, o Wypłatę Częściową lub Całkowitą środków z polisy może wystąpić do Towarzystwa Ubezpieczeniowego jedynie Spółka jako Ubezpieczający. Ponadto, Całkowita lub Częściowa wypłata środków następuje co do zasady na rzecz Ubezpieczającego.

Paragraf 21 ust. 10 OWU stanowi, że częściowa wypłata jest dokonywana na rzecz Ubezpieczającego, natomiast w formularzu „Zlecenie wypłaty/wykupu”, mającego zastosowanie do umowy ubezpieczenia, w jednej z rubryk, w celu realizacji wypłaty w formie przelewu, umożliwiono wskazanie Ubezpieczającemu numeru rachunku bankowego, na który ma zostać dokonana wypłata. Ubezpieczający zamierza wskazać imiennie Wnioskodawcę (Ubezpieczonego) albo osobę trzecią, niebędącą ani Ubezpieczającym ani Ubezpieczonym i rachunek bankowy odpowiednio Zainteresowanego albo osoby trzeciej, celem dokonania wypłaty na jej rzecz części środków zgromadzonych na Subkoncie Składek Dodatkowych.

Należy także dodać, że Ubezpieczający pozwoli Ubezpieczonemu albo wskazanej osobie trzeciej zatrzymać na własność środki otrzymane przez niego bezpośrednio od Ubezpieczyciela na podstawie wyżej wspomnianego „Zlecenia wypłaty/wykupu”.

Wnioskodawca ani Spółka nie uznają wartości uiszczanych przez Spółkę Składek w dniu ich poniesienia jako przysporzenia otrzymanego przez Ubezpieczonego od Spółki – za wyjątkiem części ochronnej składki, która w momencie zapłaty składki będzie stanowić przychód Ubezpieczonego. Wynika to bowiem z tego, że – zgodnie z § 2 pkt 9 OWU – prawa do jednostek uczestnictwa w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym przysługują wyłącznie Ubezpieczającemu, a więc Ubezpieczony nie uzyskuje przychodu. W doktrynie prawa umowa ubezpieczenia inwestycyjno-ochronnego ma charakter probabilistyczny. Trzeba pamiętać, że właścicielem i jedynym dysponentem polisy oraz środków na niej zgromadzonych jest Ubezpieczający. Oznacza to, że fakt otrzymania docelowego świadczenia przez Ubezpieczonego zależy od woli i dyspozycji Ubezpieczającego, a więc jest on niepewny. Umowa dopuszcza bowiem zmianę osoby Ubezpieczonego w trakcie jej trwania, a ponadto, może zdarzyć się śmierć Ubezpieczonego, a wtedy środki otrzymają Uposażeni.

Reasumując, sam fakt ustanowienia Wnioskodawcy Ubezpieczonym oraz wpłacanie Składek na polisę przez Ubezpieczającego nie implikuje jeszcze powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Ubezpieczonego. Właścicielem środków dopóki są one na polisie jest bowiem Ubezpieczający. Jedyną wartość jaką faktycznie otrzymuje Ubezpieczony w trakcie trwania umowy jest wartość odpowiadająca części ochronnej składki (tj. części nie przeznaczonej na inwestycje).

Spółka będzie zatem przekazywała ubezpieczonemu PIT-8C jedynie w odniesieniu do części ochronnej Składek, tj. części dotyczącej ubezpieczenia od ryzyka i tę jedynie wartość Wnioskodawca będzie opodatkowywał w zeznaniu rocznym jako tzw. przychody z innych źródeł. Natomiast, część Składek przeznaczaną na inwestycje w ramach polisy nie będzie wykazywana przez Spółkę w PIT-8C i nie będzie opodatkowywana przez Ubezpieczonego w zeznaniu rocznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne uzyskane przez Wnioskodawcę (Ubezpieczonego) albo uzyskane przez osobę trzecią na skutek dokonania Częściowej lub Całkowitej Wypłaty z polisy przez Ubezpieczającego na rzecz Wnioskodawcy lub tej osoby trzeciej stanowią przychód zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT: „wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

  1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
  2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 Ustawy o PIT”.

Litera a) artykułu 21 ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania do rozważanej sytuacji (jedynie litera b). Jak stanowi art. 24 ust. 15 Ustawy o PIT, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT nie różnicuje, czy wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest kwota otrzymana od Ubezpieczyciela w związku z realizacją funkcji ochronnej (ubezpieczenie), czy też inwestycyjnej. W rozważanej sytuacji polisa ma charakter inwestycyjno-ochronny (tj. część składki jest wpłacana na inwestycje, a część składki dotyczy ubezpieczenia od ryzyka). W związku z powyższym, środki wpłacane zarówno na inwestycje, jak i tytułem realizacji funkcji inwestycyjnej w momencie ich zwrotu przez Ubezpieczyciela powinny korzystać z ww. zwolnienia.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 7 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 36/09, który stwierdził, że „zwolnienie podatkowe nie dotyczy tej części dochodu wypłaconego przez zakład ubezpieczeń każdemu beneficjentowi (bez względu, czy jest to sam ubezpieczony, czy też osoba trzecia), który jest związany z częścią składki inwestowaną w fundusze kapitałowe. Jeżeli taki dochód w konkretnej sprawie nie wystąpi, wówczas wypłacone odszkodowanie w całości korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. (...) Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 4 i art. 24 ust. 15 Ustawy o PIT, nie różnicują, czy wolna od podatku jest kwota otrzymana z tytułu ubezpieczenia w związku z realizacją funkcji konkretnego odszkodowania (tj. funkcją ochronną, czy też inwestycyjną).”

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, językowa wykładnia przepisów art. 21 ust. 1 pkt 4 i art. 24 ust. 15 Ustawy o PIT jest czytelna i nie budzi także wątpliwości odnośnie tego, kto może skorzystać z ww. zwolnienia.

Art. 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT odnosi się jedynie do kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń, nie precyzując przy tym, kto te kwoty ma otrzymać, tj. czy sam Ubezpieczyciel, czy Ubezpieczony, czy też Uposażony (np. w dacie ziszczenia się tzw. zdarzenia ubezpieczeniowego, czyli śmierci Wnioskodawcy).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy nie wystąpi dochód, o którym mowa w art. 24 ust. 15 Ustawy o PIT, wówczas kwoty wypłacone i otrzymane przez Zainteresowanego (Ubezpieczonego) w całości skorzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust 1 pkt 4 Ustawy o PIT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Po myśli art. 11. ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei po myśli art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d) ww. ustawy, uważa się wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei po myśli art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do postanowień art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych – oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

  1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
  2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 15 ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Z powyższego wynika, że w przypadku otrzymania świadczenia w postaci zysku z polisy ubezpieczeniowej, opodatkowaniu podlega dochód, rozumiany – zgodnie z wyżej przytoczonym art. 24 ust. 15 ww. ustawy – jako różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do towarzystwa ubezpieczeniowego.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

  • z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (pkt 4);
  • od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych (pkt 5).

Dochodu, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich (art. 30a ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Uzyskanych w ten sposób dochodów nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, tj. opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej (art. 30a ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, której Wnioskodawca jest udziałowcem, zamierza zawrzeć umowę ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym, gdzie Ubezpieczającym będzie Spółka, natomiast Ubezpieczonym – Wnioskodawca. Polisa ma charakter ochronno-inwestycyjny. Jak wynika z zapisów OWU, o Wypłatę Częściową lub Całkowitą środków z polisy może wystąpić do Towarzystwa jedynie Spółka jako Ubezpieczający. Ponadto, Całkowita lub Częściowa wypłata środków następuje co do zasady na rzecz Ubezpieczającego. Paragraf 21 ust. 10 OWU stanowi, że częściowa wypłata jest dokonywana na rzecz Ubezpieczającego, natomiast w formularzu „Zlecenie wypłaty/wykupu”, mającego zastosowanie do umowy ubezpieczenia, w jednej z rubryk, w celu realizacji wypłaty w formie przelewu, umożliwiono wskazanie Ubezpieczającemu numeru rachunku bankowego, na który ma zostać dokonana wypłata. Ubezpieczający zamierza wskazać imiennie Wnioskodawcę (Ubezpieczonego) albo osobę trzecią, niebędącą ani Ubezpieczającym ani Ubezpieczonym i rachunek bankowy odpowiednio Zainteresowanego albo osoby trzeciej, celem dokonania wypłaty na jej rzecz części środków zgromadzonych na Subkoncie Składek Dodatkowych. Ubezpieczający pozwoli Ubezpieczonemu albo wskazanej osobie trzeciej zatrzymać na własność środki otrzymane przez niego bezpośrednio od Ubezpieczyciela na podstawie wyżej wspomnianego „Zlecenia wypłaty/wykupu”.

Dla udzielenia odpowiedzi na pytanie zadane we wniosku przez Zainteresowanego niezbędne jest rozpatrzenie – oprócz kwestii dotyczącej dochodu, o którym mowa w art. 21 ust. 15 ww. ustawy – również zagadnienia dotyczącego nieodpłatnego świadczenia.

Ponieważ przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego terminu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” było m.in. przedmiotem interpretacji Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale podjętej w składzie siedmiu sędziów w 18 listopada 2002 r., sygn. akt FSP 9/02 stwierdził, że „dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” (…) ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu /działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - por. art. 353 KC/, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy /wyrok Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2002 r., III RN 106/01, jeszcze nie publ., a także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 1999 r., III RN 31/99 - OSNAPU 2000 nr 13 poz. 496/.”

W rozpatrywanej sprawie należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że Wnioskodawca (tj. Ubezpieczony) nie otrzyma nieodpłatnego świadczenia w wysokości uiszczanych przez Spółkę Składek w dniu ich poniesienia jako przysporzenia otrzymanego przez Ubezpieczonego od Spółki – za wyjątkiem części ochronnej składki, która w momencie zapłaty składki będzie stanowić przychód Ubezpieczonego, gdyż – jak wynika z wniosku – prawa do jednostek uczestnictwa w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym przysługują wyłącznie Ubezpieczającemu (Spółce).

Z wniosku wynika, że całkowita lub częściowa wypłata jest dokonywana na podstawie zlecenia, z którym Ubezpieczający występuje do Towarzystwa Ubezpieczeniowego poprzez formularz „Zlecenie wypłaty/wykupu”, w którym Ubezpieczający wskazuje imiennie osoby na rzecz których zostanie dokonana wypłata.

Wartość środków finansowych zgromadzonych na Rachunku Ubezpieczenia przeniesionych przez Ubezpieczającego na Wnioskodawcę na podstawie powyższego „zlecenia” będzie wartością nieodpłatnego świadczenia (przychodem) uzyskanego w momencie wystąpienia przez Spółkę do Towarzystwa Ubezpieczeniowego o wypłatę na rzecz Wnioskodawcy, bo z tą chwilą Wnioskodawca uzyska środki, które do tej pory stanowiły własność Ubezpieczającego, a Wnioskodawca nie poniósł za nie odpłatności. Przychód ten będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka przekaże bowiem Wnioskodawcy prawo do środków finansowych nieodpłatnie. W normalnych warunkach – aby uzyskać świadczenie – Wnioskodawca sam musiałby finansować z własnych środków koszty polisy, które w warunkach opisanych we wniosku sfinansowała Spółka (Ubezpieczający). Niewątpliwie zatem Wnioskodawca uzyskał korzyść majątkową z ww. tytułu.

Reasumując, stwierdzić należy, że otrzymanie środków pieniężnych przez Wnioskodawcę (Ubezpieczonego) na skutek dokonania Częściowej lub Całkowitej Wypłaty z polisy przez Ubezpieczającego na rzecz Wnioskodawcy – poza dochodem, o którym mowa w art. 24 ust. 15 ww. ustawy – nie rodzi obowiązku podatkowego, gdyż nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem dotyczy środków, które podlegają opodatkowaniu na moment wskazany powyżej. Wobec powyższego, nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy regulujący zwolnienie od podatku kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać również należy, że w przypadku, gdy Zainteresowany w wyniku wypłaty środków z polisy dotyczących części inwestycyjnej składki uzyska dochód – o którym mowa w art. 21 ust. 15 ww. ustawy – to będzie on podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a i nie będzie podlegał wnioskowanemu zwolnieniu przedmiotowemu, gdyż lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza spod zwolnienia dochód z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tym orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. Organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Jednocześnie informuje się, że wniosek w części dotyczącej zwolnienia przedmiotowego dotyczącego osoby trzeciej został załatwiony w dniu 4 marca 2015 r. odrębnym rozstrzygnięciem nr ILPB2/415-1202/14-3/JK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj