Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1522/14/AP
z 23 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. BKIP 23 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie wszystkich posiadanych, Spółka może prowadzić wspólną ewidencję dla Działalności Strefowej oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie wszystkich posiadanych, Spółka może prowadzić wspólną ewidencję dla Działalności Strefowej oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi w zakresie integracji systemów, utrzymania aplikacji, zarządzania infrastrukturą IT oraz outsourcingu procesów biznesowych. Spółka posiada aktualnie dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie … Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE” lub „Strefa”):

• zezwolenie z 22 czerwca 2007 r. (dalej: Pierwsze Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE,
• zezwolenie z dnia 18 czerwca 2014 r. (dalej: Drugie Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.
  
  

Spółka nie wyklucza również, że w przypadku realizacji dalszych nowych inwestycji wystąpi o wydanie kolejnego zezwolenia na działalność w Strefie.

Spółka prowadzi zarówno działalność gospodarczą zwolnioną - na mocy Pierwszego oraz Drugiego Zezwolenia (dalej: „Działalność Strefowa”) oraz działalność gospodarczą nieobjętą zezwoleniem. Niewielką część działalności gospodarczej Spółka prowadzi także poza terenem Strefy.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. (Dz. U. UE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., s. 3). Status ten nie uległ zmianie w związku z wydaniem Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE L z dnia 26 czerwca 2014 r.).

Zakres Pierwszego Zezwolenia obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach PKWiU :

• 72.22 - usługi doradztwa w zakresie programowania, gdzie indziej nie sklasyfikowane,
• 72.6 - usługi związane z informatyką, pozostałe.
  
  

Zakres Drugiego Zezwolenia obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie KSSE, określonych w następujących pozycjach PKWiU :

• 62.01 - usługi związane z oprogramowaniem,
• 62.02 - usługi związane z doradztwem w zakresie informatyki,
• 62.03 - usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi.
  
  

Różnice w kodach PKWiU wynikają ze zmian jakimi ulegała klasyfikacja w czasie. Pierwsze Zezwolenie zostało wydane pod klasyfikacją PKWiU 2004, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 89, poz. 844). Natomiast Drugie Zezwolenie zostało wydane w oparciu o klasyfikację PKWiU 2008 bazując na przepisach Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207 poz. 1293). Warto przy tym podkreślić, że w zakresie charakteru działalności oba zezwolenia są tożsame.

Drugie Zezwolenie zostało wydane w związku z dynamicznym rozwojem Spółki, w tym w szczególności planowanym rozszerzeniem zakresu świadczonych usług IT. Oczekiwanym rezultatem projektu jest zwiększenie kompleksowości świadczonych usług oraz wprowadzenie najbardziej zaawansowanych usług oferowanych przez Grupę oraz utworzenie co najmniej 250 nowych miejsc pracy.

Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz.U. Nr 190, poz. 1402) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz.U. 2013 r. poz. 1540) maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, wynosi 40%. Podana wysokość spełnia warunki § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., nr 232, poz. 1548, dalej: „Ogólne Rozporządzenie Strefowe”). Regulacje te znajdują zastosowanie zarówno do pomocy publicznej przyznanej w ramach Pierwszego, jak i Drugiego Zezwolenia.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm„ dalej: „ustawa o CIT”), w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42 poz. 274 ze zm., dalej: „ustawa o SSE”), Spółka kwalifikuje dochody z Działalności Strefowej jako wolne od podatku.

Ponadto Spółka prowadzi ewidencję rachunkową, pozwalającą wyodrębnić łączny dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”), osiągany w związku z Zezwoleniami oraz dochód podlegający opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tejże ustawy. Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie, a także wyodrębnienie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego z Zezwoleń. Ewidencja umożliwia rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniach oraz ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów, dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie wszystkich posiadanych, Spółka może prowadzić wspólną ewidencję dla Działalności Strefowej oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu?

Zdaniem Spółki, wystarczające jest łączne ustalenie dochodu uzyskanego na terenie Strefy (w ramach wszystkich posiadanych Zezwoleń) objętego zwolnieniem oraz odrębne ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu CIT lub są wolne od podatku. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Na mocy art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z powyższymi przepisami, wszelkie dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie określonym w posiadanych przez niego zezwoleniach, objęte są zwolnieniem z opodatkowania.

Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji z 1 lutego 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IP-PB3-423-426/07-3/KB). W piśmie tym stwierdza się, że „wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”.

W świetle powyższego, wszystkie dochody Spółki uzyskane z działalności prowadzonej na terenie SSE w ramach posiadanych Zezwoleń, podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Spółka ma przy tym zapewnić - na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz § 5 ust. 5 Ogólnego Rozporządzenia Strefowego - możliwość wyodrębnienia dochodów z działalności strefowej oraz dochodów podlegających opodatkowaniu.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie przewidział określonej formy wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zarówno wykładnia literalna, jak i celowościowa przepisów wskazuje, że obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia jest prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz działalności nieobjętej zwolnieniem.

Powyższe podejście zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (znak SPS-023-2267/06): „Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym”. Wcześniej, Ministerstwo Finansów zajęło podobne stanowisko w piśmie z dnia 31 października 2003 r. (znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03) skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z którym: „Zdaniem Ministerstwa Finansów organizacyjne wyodrębnienie, służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym”.

Jak wynika z powyższego, wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania. W konsekwencji prawidłowość prowadzonej przez podatników ewidencji należy oceniać pod kątem realizacji tych celów.

Jednocześnie, jak wynika z powyższego, nie jest konieczne tworzenie formalnie wyodrębnionych podmiotów prawnych lub oddziałów dla celów działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki jest ona zobowiązana do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych Zezwoleń). Ani wykładnia literalna, ani celowościowa powołanych na wstępie przepisów, nie wymaga od Spółki wyodrębniania dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń, jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia, a same deklaracje podatkowe nie przewidują możliwości odrębnego rozliczania dochodu uzyskiwanego w ramach poszczególnych Zezwoleń.

Podsumowując, w wyniku uzyskania Drugiego Zezwolenia, Spółka powinna postępować analogicznie jak czyniła to w swojej dotychczasowej działalności. Zobowiązaniem Spółki jest wydzielenie dochodów, które podlegają opodatkowaniu CIT (na obszarze Strefy, ale z działalności niewymienionych w Zezwoleniach) oraz wydzielenia dochodów z działalności strefowej.

Na marginesie powyższych argumentów Spółka wskazuje, że podejście Spółki znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1 lutego 2013 r. (sygn. ITPB3/423-665/12/MK),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 stycznia 2013 r. (sygn. ILPB3/423-455/12-2/AO),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 września 2012 r. (sygn. ILPB3/423-664/10/12-S/GC),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 czerwca 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-127/12-2/KJ).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.