INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012r. (data wpływu 12 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przesyłane (udostępniane), zaewidencjonowane oraz przechowywane w sposób opisany przez Wnioskodawcę faktury, stanowią podstawę do wystawienia faktur wewnętrznych z tytułu importu usług, które stanowią następnie kwotę podatku naliczonego z tytułu importu usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przesyłane (udostępniane), zaewidencjonowane oraz przechowywane w sposób opisany przez Wnioskodawcę faktury, stanowią podstawę do wystawienia faktur wewnętrznych z tytułu importu usług, które stanowią następnie kwotę podatku naliczonego z tytułu importu usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej określany jako „Spółka") jest Spółką należącą do grupy podmiotów P. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności Spółka w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy P. jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju (dalej wszyscy określani jako: „Kontrahenci”), w tym m.in. nabywa usługi, w stosunku do których jest podatnikiem (import usług). Dotychczas Spółka wymagała od Kontrahentów, aby przesyłali papierową wersję wystawionej przez nich faktury dokumentującej wykonanie usługi stanowiącej dla Spółki import usług. W oparciu o zawarte w przesłanej fakturze informacje Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 9b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej jako „ustawa o VAT”).

Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy P., dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym SAP (dalej jako „faktury automatyczne") w taki sposób, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawca) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego w oparciu o informacje zawarte w papierowej wersji faktury automatycznej otrzymywanej od podmiotu z grupy P. (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Spółka zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Spółka chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywała w oparciu o:

• informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna lub
• inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie SAP Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek formie do Spółki.
  
  

Spółka wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów i informacji, które zostały wskazane wyżej, oprócz informacji o dacie wykonania usługi przez Kontrahenta, będzie też mogła ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zamierzeniem Spółki jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji w takiej formie, w jakiej zostały one Spółce przekazane, tj.:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach gdy w formie takich plików będą występowały faktury automatyczne lub,
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych księgowań w systemie SAP w związku z wystawieniem faktur automatycznych, w przypadkach, gdy faktury automatyczne nie będą przesłane do Spółki w jakiejkolwiek formie, bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w celu określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług Spółka może nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej i opierać się na informacjach zawartych w fakturach wystawionych przez Kontrahenta (w tym w formie faktury automatycznej) i przesłanych pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF (Jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informacje w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/ dokumentami dotyczącymi wykonania usługi)...
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w celu określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług Spółka może nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej ani też w formacie plików PDF lub TIF czy podobnych formatach plików elektronicznych i opierać się na informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie SAP powstałych w wyniku wystawienia faktur automatycznych...
3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym podatek VAT należny z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie informacji wynikających z faktur przesłanych jako pliki PDF, TIFF lub podobne pocztą elektroniczną lub automatycznych zapisów księgowych w systemie księgowym SAP powstałych w rezultacie wystawienia faktur automatycznych stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT...
4. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, dla celów podatkowych wystarczające jest by Spółka przechowywała informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w formie w jakiej je otrzymała, tj. w postaci:
   • informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie tych plików będą występowały faktury automatyczne lub
   • informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie SAP Spółki powstałych na skutek wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF lub jakiejkolwiek innej formie, bez konieczności ich drukowania w celu przechowywania w wersji papierowej...
   
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, że może nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej i opierać się na informacjach zawartych w fakturze wystawionej przez Kontrahenta (w tym wystawionej w formie faktury automatycznej) i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF, TIFF lub podobnym (jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informacje w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, może ona nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w jakiejkolwiek formie czy to papierowej czy w formie pliku PDF, TIFF itp. i opierać się na informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach, zaewidencjonowanych w systemie księgowym SAP Spółki w wyniku wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF czy też jakiejkolwiek innej formie.

Ad. 3.

W ocenie Spółki, podatek należny VAT z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie dokumentów, o których mowa powyżej w pkt 1 lub automatycznych zapisów księgowych, o których mowa powyżej w pkt 2 jest podatkiem naliczonym w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.

Ad. 4.

Zdaniem Spółki, dla celów podatkowych wystarczające jest by przechowywała informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w formie w jakiej je otrzymała, tj. w postaci:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie tych plików będą występowały faktury automatyczne lub,
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie SAP powstałych na skutek wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF lub jakiejkolwiek innej,

bez konieczności ich drukowania w celu przechowywania w wersji papierowej.

Łączne uzasadnienie stanowiska spółki (pytania 1-4).

(numery punktów uzasadnienia nie odnoszą się do poszczególnych pytań Spółki i jej stanowisk).

1. Opodatkowanie podatkiem VAT importu usług

Import usług został zdefiniowany w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Co do zasady, podstawą opodatkowania przy imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT). Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, w zakresie importu usług stosuje się generalne zasady powstania obowiązku podatkowego wynikające z art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 (pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9), 14-16. Art. 19 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że w sytuacji, gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi. Dodatkowo ustawodawca ustalił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, który zawarty jest w art. 19 ust. 19a ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, w stosunku do usług, do których stosuje się art. 28b tej ustawy, art. 19 ust. 19a ustawy o VAT ma pierwszeństwo przed zasadami wskazanymi w ust. 19 tego artykułu.

Zgodnie z tym rozumieniem przepisów, co do zasady, w przypadku usług stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Wyjątek od powyższej zasady stanowi sytuacja, w której przed wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę. Wtedy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19b ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług. Z kolei zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT prawo do obniżenia podatku należnego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał u usługobiorcy obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu usług.

Na podstawie przedstawionych powyżej regulacji należy zatem stwierdzić, iż przepisy ustawy o VAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego od otrzymania faktury w jakiejkolwiek formie.

2. Regulacje w zakresie faktur zawarte w ustawie o VAT

Art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż podatnicy VAT są zobowiązani do wystawienia faktury w szczególności w przypadku dokonania sprzedaży.

Z kolei, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przytoczona definicja sprzedaży zawarta w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT nie uwzględnia czynności opodatkowanej, jaką jest import usług, w przypadku której podatnikiem jest nabywca będących przedmiotem tej czynności usług. Faktura jest wystawiana przez dostawcę, który jest podmiotem uprawnionym do wystawienia tego dokumentu zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym państwa, na terenie którego ma siedzibę. Co za tym idzie, należy uznać, iż polskie przepisy w zakresie wystawiania faktur, nie są wiążące dla Kontrahentów Spółki, a zatem nie nakładają na nich żadnych obowiązków w zakresie wystawiania faktur. W konsekwencji, zdaniem Spółki, art. 19 ust. 4 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług.

Ponadto, Spółka zauważa, że polskie obecnie obowiązujące przepisy z zakresu VAT przewidują możliwość wystawienia faktury w innej formie niż papierowa, tj. faktury elektronicznej. Jednakże, zasady i warunki wystawiania faktur elektronicznych dotyczą wyłącznie obrotu krajowego. Nie mają one zastosowania w stosunku do Kontrahentów, którzy podlegają jurysdykcji podatkowej innego kraju. Właśnie z uwagi na powyższe ograniczenia możliwości nałożenia przez polskiego ustawodawcę obowiązków w zakresie dokumentowania transakcji na usługodawcę, wprowadzono wymóg wystawienia faktury wewnętrznej (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę wspomniane przepisy ustawy o VAT należy uznać, iż obowiązek rozliczenia podatku VAT w zakresie importu usług wiąże się przede wszystkim z obowiązkiem jego udokumentowania w postaci faktury wewnętrznej. Bez znaczenia pozostaje w tym zakresie fakt oraz moment wystawienia faktury przez sprzedawcę, albowiem to faktura wewnętrzna będzie dokumentem, który podatnik powinien posiadać oraz przechowywać przez wymagany okres wraz z pozostałą dokumentacja podatkową.

3. Rola faktury papierowej wystawionej przez Kontrahenta

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy imporcie usług, ustawodawca przedkłada określenie daty wykonania usługi nad konieczność wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej a tym bardziej jej otrzymania i przechowywania przez usługobiorcę. Jak to zostało wskazane w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 września 2010r. (sygn. ILPP2/443-901/1 (M/EWW): „(...) czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy. Działając w obszarze swojej działalności gospodarczej, np. podejmując decyzję o nabyciu usług od kontrahentów zagranicznych, podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które odnoszą się do nabywanych usług i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Podkreślenia wymaga fakt, iż na moment powstania obowiązku podatkowego konkretyzują się ostatecznie wszystkie istotne elementy stosunku prawnopodatkowego. W tym bowiem momencie, ustalone zostają informacje o podmiocie i przedmiocie podatku, podstawie opodatkowania oraz właściwej stawce. Jakiekolwiek przeszkody nie mogą determinować sposobu rozliczenia podatku. Rzeczą podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób mógł wywiązać się z nałożonego na niego przez ustawodawcę obowiązku i aby miał możliwość wykazania się stosowną dokumentacją, gdyż w razie niemożności odtworzenia zdarzeń gospodarczych skutki prawne na gruncie podatkowym zawsze obciążają podatnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie (Importu usług licencji - przypis Spółki) data wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, czy termin jej otrzymania przez Zainteresowanego, nie mają wpływu na moment, w którym powstaje u niego obowiązek podatkowy z tytułu importu przedmiotowej usługi. Zgodnie bowiem z powołanymi przepisami moment ten powstaje wraz z upływem kwartału, jako okresu rozliczeniowego (...)." W rezultacie, dla powstania obowiązku nie ma znaczenia, czy i kiedy oraz w jakiej formie faktura została przez polskiego podatnika otrzymana.

Zbliżoną tezę przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 października 2010r. (sygn. IPPP3/ 443-733/10-4/KC), gdzie w podobnym stanie faktycznym uznał, iż „żaden przepis ustawy o VAT nie reguluje kwestii posiadania oryginału faktury od kontrahenta unijnego, wystawionej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru czy importu usług". Nawet prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tytułu importu usług jest warunkowane wyłącznie powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu, który może powstać nawet bez wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Mając odpowiednią informację w zakresie wykonania usługi przez Kontrahenta, a także dodatkowe dane (nazwa, ilość oraz cena nabytych usług), Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę wewnętrzną, która zawiera najistotniejsze elementy faktury VAT oraz rozliczyć podatek VAT z tytułu takiej transakcji.

Podejście takie potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie we wskazanej wyżej interpretacji z dnia 29 października 2010r., w której stwierdził, iż „nawet w sytuacji, gdy z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma faktury od kontrahenta unijnego, ale będzie posiadał wiedzę na temat dokonanej przez niego dostawy wewnątrzwspólnotowej, tzn. daty wystawienia faktury i innych niezbędnych informacji koniecznych do prawidłowego określenia momentu obowiązku podatkowego, i tak ma on obowiązek wykazania tych transakcji w dokumentacji podatkowej, tj. odpowiednio wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług."

Tym samym, uzasadnione jest twierdzenie Spółki, że nie musi ona posiadać papierowej faktury od Kontrahenta, a w celu poprawnego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu Importu usług, może opierać się na:

1. informacjach zawartych w fakturze wystawionej (w tym w sposób automatyczny) przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF (jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informację w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/ dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) lub
2. informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie SAP powstałych na skutek wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF lub w jakiejkolwiek innej formie.
   
   
3. Odliczalność podatku naliczonego wynikającego z faktury wewnętrznej

Ponadto, uzasadnione jest także stanowisko Spółki w zakresie uznania jako podatku VAT naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, podatku VAT należnego z tytułu importu usług, a wykazanego w wystawionej przez Spółkę fakturze wewnętrznej w sytuacji, gdy faktura wewnętrzna została wystawiona w oparciu o inne niż papierowa faktura pochodząca od Kontrahenta dokumenty lub informacje.

1. Przechowywanie faktur wystawionych przez Kontrahentów dla celów podatkowych

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT podatnicy obowiązani są przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Spółka wypełni zatem dyspozycję tej normy prawnej w odniesieniu do dokumentów dotyczących Importu usług przechowując:

• fakturę wewnętrzną, która będzie podstawą do ujęcia importu usług w odpowiedniej ewidencji, w formie papierowej oraz
• wszelkie dokumenty bądź informacje na podstawie których Spółka rozpoznała import usług i wystawiła odpowiednią fakturę wewnętrzną, w formie w jakiej zostały one uzyskane przez Spółkę (bez przechowywania ich w wersji papierowej).
  
  

Reasumując, Spółka uznaje przedstawione na wstępie wniosku własne stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, zawarta jest definicja importu usług. Zgodnie z tym zapisem jest to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, (…).

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług zastosowanie znajdują przepisy art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy.

Stosownie do art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Artykuł 19 ust. 19a ustawy określa zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy.

Ponadto, na mocy art. 19 ust. 19b ustawy, do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Katalog czynności dokumentowanych fakturami określony został w art. 106 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym faktura dokumentuje dokonanie sprzedaży. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów na terenie kraju, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Pamiętać należy, że obok faktur zwykłych funkcjonują także tzw. faktury wewnętrzne. W tym zakresie przepis art. 106 ust. 1 ustawy uzupełnia brzmienie ust. 7 tego artykułu. Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Faktura ta winna być wystawiona zgodnie regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 24 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa powyżej, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Powołana powyżej regulacja określa terminy przechowywania dokumentacji podatkowej związanej z podatkiem VAT. Obowiązek ten został wprowadzony, aby możliwe było sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zobowiązań podatkowych, które się jeszcze nie przedawniły.

Na podstawie niniejszego przepisu podatnicy mają obowiązek przechowywania następujących ewidencji:

• ewidencji sprzedaży, prowadzonej przez podatników zwolnionych podmiotowo (art. 109 ust. 1),
• pełnej ewidencji VAT (w tym również prowadzonej w formach szczególnych przez podatników opodatkowanych w ramach procedur szczególnych) - w przypadku podatników VAT czynnych (art. 109 ust. 3).
  
  

Oznacza to, iż dokumenty związane z ww. ewidencjami są jednocześnie dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku od towarów i usług.

Zatem dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku VAT w świetle art. 112 ustawy, są przede wszystkim oryginały faktur zakupowych a w przypadku importu usług faktury wewnętrzne.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Wnioskodawca chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywał w oparciu o:

• informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna lub
• inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie SAP Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwieki formie do Spółki.
  
  

Spółka wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów i informacji, które zostały wskazane wyżej, oprócz informacji o dacie wykonania usługi przez Kontrahenta, będzie też mogła ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zamierzeniem Spółki jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji w takiej formie, w jakiej zostały one Spółce przekazane, tj.:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach gdy w formie takich plików będą występowały faktury automatyczne lub,
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych księgowań w systemie SAP w związku z wystawieniem faktur automatycznych, w przypadkach, gdy faktury automatyczne nie będą przesłane do Spółki w jakiejkolwiek formie, bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej.
   
   

Ww. przepisy nie wiążą obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej z faktem otrzymania faktury od kontrahenta. Powyższe wynika z faktu, iż nie w każdym przypadku, kiedy nabywca będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej otrzyma fakturę od sprzedawcy. Dokument źródłowy jest informacją dla podatnika, na podstawie którego jest w stanie określić przedmiot i wartość towaru, a co za tym idzie wyliczyć prawidłowo podatek należny z tytułu transakcji. Zatem w celu wystawienia faktury wewnętrznej nie jest konieczne otrzymanie faktury, a dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wystarczająca jest informacja o tym, kiedy faktura została wystawiona albo uzyskana np. poprzez otrzymanie faksu faktury lub otrzymanie jej treści drogą korespondencji elektronicznej.

Wnioskodawca podaje, że ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywał w oparciu o informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna lub inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie SAP Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek formie do Spółki.

Polskie przepisy podatkowe przewidują możliwość wystawienia faktury w innej formie niż papierowa, tj. jako faktury elektronicznej. W świetle obowiązujących przepisów dopuszczalne jest doręczenie faktury kontrahentowi z wykorzystaniem drogi elektronicznej, jednak z zachowaniem wymogów określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249 poz 1661) wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Przepisy dotyczące faktur oraz pewien formalizm, który jest wymagany na gruncie podatku od towarów i usług służyć ma zapewnieniu pewności i bezpieczeństwa obrotu. Wprowadzenie faktury do obrotu prawnego ma istotne konsekwencje prawne, przede wszystkim w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego u odbiorcy takiej faktury. Należy jednak wskazać, że te wymogi dotyczą obrotu krajowego, gdzie właśnie realizacja prawa do odliczenia z dokumentów jakimi są faktury jest najistotniejsza dla podatników podatku VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, m.in. kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla których, z godnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest usługobiorca.

W rozpatrywanej sprawie jak wskazuje Wnioskodawca mamy do czynienia z przeniesieniem obowiązku podatkowego ze sprzedawcy na nabywcę - podmiot polski (importera usług). Podatek należny z tytułu importu usług, zgodnie z zapisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, jest jednocześnie podatkiem podlegającym u tego podatnika odliczeniu w przypadku, gdy nabyte usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przepisy ustawy przewidują, że czynności powyższe dokumentowane są fakturą wewnętrzną, na której widoczna będzie również kwota podatku podlegającego odliczeniu. Równocześnie, należy stwierdzić, że nawet w sytuacji, gdy z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma faktury od kontrahenta, ale będzie posiadał wiedzę na temat dokonanej przez niego usługi, tzn. daty wystawienia faktury i innych niezbędnych informacji koniecznych do prawidłowego określenia powstania obowiązku podatkowego, i tak ma on obowiązek wykazania tych transakcji w dokumentacji podatkowej, tj. importu usług.

Należy tutaj zauważyć, że w odróżnieniu od nabyć krajowych, kwota podatku naliczonego uprawniająca do obniżenia kwoty podatku należnego nie wynika z otrzymanych faktur. W tym przypadku kwota podatku naliczonego wynika z samoobliczenia dokonanego przez podatnika za pomocą faktur wewnętrznych, które może być wykonane na podstawie otrzymanych faktur lub informacji zawartych na fakturze ale też na podstawie zawartej umowy handlowej czy też innego dokumentu określającego podstawę opodatkowania.

Reasumując, skoro ww. przepisy nie wiążą obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług z faktem otrzymania faktury od kontrahenta, to przesyłane (udostępniane), zaewidencjonowane oraz przechowywane w sposób opisany przez Wnioskodawcę faktury, stanowią podstawę do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawienia prawidłowych faktur wewnętrznych, będących podstawą rozliczenia przez Wnioskodawcę, podatku naliczonego z tytułu importu usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.