Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1003/14/BJ
z 4 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 10 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia w podróży poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i zamieszkania zleceniobiorcy, diet oraz zwrotu innych kosztów podróży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie skutków podatkowych wypłaty zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia w podróży poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i zamieszkania zleceniobiorcy, diet oraz zwrotu innych kosztów podróży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową powstałą we wrześniu 2014 roku (dalej: Wnioskodawca, Spółka). Komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka ma zajmować się sprzedażą hurtową i detaliczną materiałów elektroinstalacyjnych w sklepach zlokalizowanych na terenie województwa X oraz będzie wykonywała instalacje elektryczne dla przemysłu, budownictwa i obiektów usługowo-handlowych na terenie całej Polski i Unii Europejskiej.

Wnioskodawca w celu wykonania usług instalatorskich na terenie Polski i Unii Europejskiej będzie zatrudniał elektryków. Z elektrykami zawierane będą w większości umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia). Świadczone przez elektryków usługi nie będą wykonywane w ramach ich działalności gospodarczej.

Umowy będą zawierane w dwojaki sposób:

1. Umowa na czas określony, która będzie dotyczyła wykonania różnych instalacji na różnych zleceniach wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie będzie rozliczane w zależności od czasu faktycznie poświęconego przez zleceniobiorcę na wykonywanie zleconych zadań. W przypadku zakończenia jednego zlecenia przez Wnioskodawcę i braku kolejnego zlecenia, za okres przerwy zleceniobiorcy nie będą otrzymywali wynagrodzenia. Umowa taka przestanie obowiązywać z upływem terminu na jaki została zawarta. Okres obowiązywania umowy będzie mógł zostać wydłużony za zgodą obu stron. Umowy mogą zawierać postanowienia, że umowa okresowa nie może przestać obowiązywać w trakcie wykonywania konkretnego zlecenia, tzn. że przestanie obowiązywać po zakończeniu zlecenia, w trakcie którego upłynął okres obowiązywania umowy.
2. Umowa będzie zawarta na wykonanie konkretnego zlecenia tzn. związana z konkretnym zleceniem wykonania instalacji pozyskanym przez Wnioskodawcę (umowa doraźna). Wynagrodzenie będzie rozliczane w zależności od czasu faktycznie poświęconego przez zleceniobiorcę na wykonywanie zleconych zadań. Umowa taka przestaje obowiązywać w momencie zakończenia konkretnego zlecenia. W celu wykonania kolejnych zleceń, konieczne będzie zawarcie nowej umowy.
   
   

Zleceniobiorcami Wnioskodawcy będą obywatele polscy posiadający w Polsce miejsce zamieszkania i posiadający rezydencję podatkową na terytorium Polski. W celu realizacji usługi Wnioskodawca zawiera umowę zlecenia z osobą fizyczną na terytorium Polski.

W zależności od konkretnego zlecenia i miejsca jego wykonywania zleceniobiorca może świadczyć swoje usługi w województwie, w którym mieszka bądź zostać wysłany przez Wnioskodawcę w podróż do konkretnego miasta w Polsce, gdzie mają być wykonywane instalacje, bądź do innego państwa Unii Europejskiej w celu wykonania instalacji w ramach pozyskanego przez Wnioskodawcę zlecenia. Większość zleceń wykonywana jest poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania zleceniobiorców, w odległościach wymagających odbycia podróży. Jeżeli Wnioskodawca zawarł umowę okresową, to może się zdarzyć, że zleceniobiorca może wyjechać w podróż związaną z konkretnym zleceniem, a po zakończeniu zlecenia lub w trakcie przerwy w zleceniu wrócić z podróży lub będąc ciągle w podróży przemieścić się w inne miejsce w celu wykonania innego zlecenia pozyskanego przez Wnioskodawcę. Czas trwania podróży zleceniobiorców będzie zależny przede wszystkim od wielkości pozyskanych przez Wnioskodawcę zleceń. W przerwach pomiędzy zleceniami zleceniobiorcy będą wracali z podróży i w zależności od aktualnie wykonywanych robót, będą świadczyli usługi w ramach zleceń na terytorium Polski (stacjonarnie lub w podróży krajowej) lub będą oczekiwali na kolejne zlecenie wyjazdu w podróż poza granicami kraju.

W związku z różnymi warunkami dla zleceń na terytorium Polski i na terytorium Unii Europejskiej, niektórzy zleceniobiorcy zastrzegają, że są zainteresowani wyłącznie zleceniami na terytorium Unii Europejskiej. W przerwach pomiędzy zleceniami zleceniobiorcy tacy będą pozostawali w gotowości do wykonywania kolejnych zleceń na terytorium Unii Europejskiej.

Umowy z elektrykami (zleceniobiorcami), zarówno okresowe jak i doraźne, zawierały będą postanowienia dotyczące podróży zleceniobiorców. W sytuacji, gdy umowa będzie wykonywana poza siedzibą Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania zleceniobiorcy, tzn. dla wykonania zlecenia konieczne będzie odbycie podróży czy to na terytorium kraju czy poza terytorium kraju, zastosowanie znajdą te dodatkowe postanowienia. Oprócz wynagrodzenia zleceniobiorcy w umowie będzie także określona wypłata diety oraz zwrot kosztów odbywanej podróży. Postanowienia te mają służyć zrekompensowaniu zleceniobiorcy podwyższonych kosztów wyżywienia w trakcie odbywanej podróży na terytorium Polski lub do któregoś z państw Unii Europejskiej. Diety mają na celu zaspokojenie zwiększonych kosztów wyżywienia w trakcie podróży a także pokrycie innych drobnych wydatków zleceniobiorców w trakcie wyjazdu.

Wnioskodawca wypłacał będzie diety oraz zwracał inne koszty na zasadach i w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. z 2013 r., poz. 167).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na Wnioskodawcy – jako płatniku – ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) w związku z wypłaceniem zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski, diet i zwrotu innych kosztów podróży zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju?
2. Czy na Wnioskodawcy – jako płatniku – ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) w związku z wypłaceniem zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia w podróży poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i zamieszkania zleceniobiorcy diet i zwrotu innych kosztów podróży zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on jako płatnik zobowiązany do odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) od kwot będących wypłatą diety i zwrotu innych kosztów podróży poza granicami kraju zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, gdyż świadczenia te będą u zleceniobiorców Wnioskodawcy korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Wynagrodzenia zleceniobiorców są kwalifikowane do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się między innymi przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zasadniczo na Wnioskodawcy ciąży w związku z powyższym obowiązek płatnika z tytułu wynagrodzeń wypłacanych zleceniobiorcom.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem (w tym między innymi zleceniobiorcy) – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem skorzystania z tego zwolnienia jest to, by otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 28 października 2009 roku (I SA/Op 296/09) wprowadzając przedmiotowe zwolnienie ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy – nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, jeżeli spełnione są dodatkowe warunki, a mianowicie, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Ustawa nie nakłada żadnych dodatkowych warunków przedmiotowego zwolnienia. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zleceniobiorcy nie będą wykonywali zlecenia w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, więc nie będą zaliczali żadnych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te jednak będą związane z wykonywaniem przez nich umowy zlecenia, a ta niewątpliwie związana jest z osiąganym z tego tytułu przez nich przychodem.

Na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, pracownikowi przysługują:

1.diety:

2.zwrot kosztów:

1. przejazdów i dojazdów,
2. noclegów,
3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone zleceniobiorcom diety oraz zwrócone wydatki związane ze świadczeniem usług poza granicami kraju, w postaci zwrotu kosztów za nocleg, do wysokości określonej w ww. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej, w związku z wykonywaniem przez nich umowy zlecenia korzystają ze zwolnienia od podatku, uregulowanego w cyt. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tytułu wypłaty tych świadczeń.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on jako płatnik zobowiązany do odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) od kwot będących wypłatą diety i zwrotu innych kosztów podróży na terytorium kraju zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, gdyż świadczenia te będą u zleceniobiorców Wnioskodawcy korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Uzasadnienie dotyczące pytania 1 odnoszącego się do podróży poza granicami kraju pozostaje aktualne również w zakresie pytania 2 dotyczącego podróży krajowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii dotyczącej skutków podatkowych wypłaty zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia w podróży poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i zamieszkania zleceniobiorcy, diet oraz zwrotu innych kosztów podróży. W zakresie skutków podatkowych wypłaty zleceniobiorcom, wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski, diet i zwrotu innych kosztów podróży wydano odrębną interpretację znak: IBPB II/1/415-1002/14/BJ.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 – w myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy – uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167).

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca (Spółka) w celu wykonania usług instalatorskich na terenie Polski i Unii Europejskiej będzie zatrudniał elektryków. Z elektrykami zawierane będą w większości umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia). Świadczone przez elektryków usługi nie będą wykonywane w ramach ich działalności gospodarczej.

Umowy będą zawierane w dwojaki sposób:

• Umowa na czas określony, która będzie dotyczyła wykonania różnych instalacji na różnych zleceniach wykonywanych przez Wnioskodawcę.
• Umowa będzie zawarta na wykonanie konkretnego zlecenia tzn. związana z konkretnym zleceniem wykonania instalacji pozyskanym przez Wnioskodawcę (umowa doraźna).
  
  

Zleceniobiorcami Wnioskodawcy będą obywatele polscy posiadający w Polsce miejsce zamieszkania i posiadający rezydencję podatkową na terytorium Polski. W zależności od konkretnego zlecenia i miejsca jego wykonywania zleceniobiorca może świadczyć swoje usługi w województwie, w którym mieszka bądź zostać wysłany przez Wnioskodawcę w podróż do konkretnego miasta w Polsce, gdzie mają być wykonywane instalacje, bądź do innego państwa Unii Europejskiej w celu wykonania instalacji w ramach pozyskanego przez Wnioskodawcę zlecenia. Większość zleceń wykonywana jest poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania zleceniobiorców, w odległościach wymagających odbycia podróży.

Umowy z elektrykami (zleceniobiorcami), zarówno okresowe jak i doraźne, zawierały będą postanowienia dotyczące podróży zleceniobiorców. W sytuacji, gdy umowa będzie wykonywana poza siedzibą Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania zleceniobiorcy – dla wykonania zlecenia konieczne będzie odbycie podróży czy to na terytorium kraju czy poza terytorium kraju. Oprócz wynagrodzenia zleceniobiorcy w umowie będzie także określona wypłata diety oraz zwrot kosztów odbywanej podróży. Wnioskodawca będzie wypłacał diety oraz zwracał inne koszty na zasadach i w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

W myśl § 2 powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.diety;

2.zwrot kosztów:

1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.

Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety.

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (§ 8 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety (§ 8 ust. 3 rozporządzenia).

Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety (§ 9 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że wypłacone zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia w podróży poza miejscem siedziby Wnioskodawcy i zamieszkania zleceniobiorcy, diety oraz zwrot innych kosztów podróży (pod warunkiem oczywiście, że zleceniobiorcy – zgodnie z odrębnymi przepisami – przebywają w podróży), do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie będzie on jako płatnik zobowiązany do odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) od ww. świadczeń, zgodnie z 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczenia wymaga jednak fakt, iż omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W przypadku zatem, gdy cała wartość ww. świadczeń będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, Wnioskodawca może wyłączyć ww. świadczenia z podstawy obliczenia zaliczki na podatek dochodowy. Jeżeli jednak należności wypłacone przez Wnioskodawcę będą wyższe od limitów określonych w przepisach ww. rozporządzenia, to nadwyżki ponad te limity będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym i w takiej sytuacji z tytułu ich wypłaty Wnioskodawca będzie miał obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.