Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1068/14-5/KS
z 12 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia (brak daty sporządzenia, data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Od dnia 10 lipca 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług marketingowych oraz doradztwie w zakresie budowania wizerunku przedsiębiorstw. Działalność ta została zarejestrowana w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaś przychody z niej opodatkowywane są na zasadach przewidzianych w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o pdof”), tj. art. 9a ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 27 ust. 1 Ustawy o pdof (bez zastosowania stawki liniowej). Wskazana działalność gospodarcza jest ewidencjonowana przy pomocy podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jednocześnie, od 2008 roku Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu wynajmu nieruchomości mieszkalnej - tj. stanowiącego jego własność lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, zlokalizowanego w budynku wielomieszkaniowym, z wyodrębnioną własnością poszczególnych lokali (dalej: „Loka”).

W dacie rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. 10 lipca 2013 r. lokal nie został włączony do składników prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, zaś przychody z wynajmu lokalu były - do końca 2013 r. opodatkowywane na zasadach określonych w Ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, (dalej: Ustawa o podatku ryczałtowym tj. z zastosowaniem preferencyjnej 8,5% stawki, kalkulowanej od wysokości uzyskiwanego przychodu. Warto nadmienić, że do końca 2013 r. Wnioskodawca nie mógł rozpocząć opodatkowywania przychodów z wynajmu ww. lokalu na zasadach przewidzianych w Ustawie o pdof, (a więc włączyć go do prowadzonego przedsiębiorstwa) z tego względu, że wybór ryczałtowej formy opodatkowania dokonywany jest na cały rok i jego zmiany można dokonać jedynie na początku kolejnego roku, do 20 stycznia.

Na początku 2014 r. Wnioskodawca podjął decyzję o rozszerzeniu prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości oraz zaliczył ww. lokal do składników majątkowych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W konsekwencji, do 20 stycznia 2014 r. złożył (na podstawie art. 9 ust. 2 Ustawy o podatku ryczałtowym) do właściwego naczelnika urzędu zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania wynajmu lokalu podatkiem ryczałtowym, a w konsekwencji o objęciu przychodów z wynajmu lokalu prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowaną, jak wskazał powyżej, na zasadach ogólnych wynikających z art. 9a ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 27 ust. 1 Ustawy o pdof (tj. bez stosowania stawki liniowej). Należy wskazać, że w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza rozszerzenia skali działalności gospodarczej w tym zakresie (tj. nabywania kolejnych nieruchomości włączanie ich do składników prowadzonego przedsiębiorstwa oraz uzyskiwania przychodów z ich wynajmu).

Ponieważ, jak Wnioskodawca wskazał powyżej, ww. lokal został zaliczony do składników majątkowych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie, rozpoczęta została jego amortyzacja oraz zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca prawo własności lokalu nabył na podstawie umowy darowizny (zawartej w formie aktu notarialnego) z dnia 28 czerwca 2008 r., która wskazuje wartość rynkową lokalu (wraz z przynależnym do niego proporcjonalnie gruntem). W konsekwencji, jako wartość początkową lokalu dla potrzeb amortyzacji przyjął, na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o pdof, wartość rynkową lokalu z dnia otrzymania darowizny (na potrzeby ustalenia wartości początkowej Lokalu Wnioskodawca wyłączył wartość przypisanego do niego gruntu).

Jednocześnie, ponieważ lokal zlokalizowany jest w budynku wybudowanym i oddanym do używania w latach 1950-tych, zaś przed dokonaniem darowizny na rzecz Wnioskodawcy był on wykorzystywany (zamieszkiwany) przez okres około 50 lat, działając na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 22j ust. 3 Ustawy o pdof podjął decyzję o zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacji, i dokonywaniu amortyzowania lokalu w okresie 10-cio letnim (jako „używanego” środka trwałego w rozumieniu ww. przepisów).

Wnioskodawca wskazał, że w zależności od konkretnych uzgodnień z każdorazowym przyszłym najemcą lokalu, przychód z tytułu wynajmu lokalu może być (lub nie) niższy od miesięcznego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego wg wyżej wskazanych zasad.

Lokal może być wynajmowany zarówno osobom fizycznym, dla zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, osobom prawnym dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ich pracowników, jak również - zarówno osobom fizycznym, jak również osobom prawnym dla potrzeb innych niż mieszkaniowe (np. na potrzeby prowadzenia biura). Umowy mogą być zawierane zarówno na czas określony, jak również na czas nieokreślony.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż niewykluczone jest, że w przyszłości podejmie decyzję o sprzedaży ww. lokalu.

Pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) Wnioskodawca doprecyzował pytanie oznaczone nr 6 oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej adekwatne do zadanego pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca był uprawniony (przy uwzględnieniu opisanej w stanie faktycznej okoliczności dokonania stosownego zawiadomienia do dnia 20 stycznia 2014 r.) do rozpoczęcia opodatkowywania przychodów z wynajmu lokalu na takich samych zasadach jak przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług marketingowych i doradztwa wizerunkowego, tj. opodatkowania tych przychodów na przewidzianych w Ustawie o pdof zasadach ogólnych dla działalności gospodarczej określonych w art. 9 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 27 ust. 1 tej Ustawy?
2. W przypadku uznania stanowiska na pytanie nr 1 za prawidłowe, czy na potrzeby kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będzie łączna suma przychodów uzyskanych zarówno ze świadczenia usług marketingowych/doradztwa w zakresie wizerunku przedsiębiorców oraz przychodów uzyskanych z tytułu wynajmu lokalu?
3. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane w odniesieniu do lokalu będą stanowiły koszt uzyskania przychodów pomniejszający łączny przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, obliczony w sposób wskazany w pytaniu nr 2, nawet wówczas gdy w konkretnym miesiącu kwota odpisu amortyzacyjnego będzie wyższa niż przychód z tytułu wynajmu lokalu?
4. Czy w prawidłowy sposób określona została wartość początkowa lokalu, jako jego wartość rynkowa z dnia otrzymania darowizny (bez uwzględnienia wartości przypisanego do lokalu gruntu)?
5. Czy w odniesieniu do opisanego lokalu Wnioskodawca był uprawniony do określenia indywidualnej stawki amortyzacji właściwej dla tzw. „używanego” środka trwałego, zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 22j ust. 3 Ustawy o pdof?
6. Uwzględniając okoliczność, że opisany lokal stanowi lokal mieszkalny stanowiący oddzielną nieruchomość, jeśli w przyszłości Wnioskodawca podejmie decyzję o sprzedaży lokalu, to czy przychód z tytułu ww. sprzedaży będzie opodatkowany zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o pdof, tj. nie wystąpi przychód, jeśli zbycie nastąpi po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 6 Natomiast w zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Zdaniem Wnioskodawcy uwzględniając okoliczność, że opisany lokal stanowi lokal mieszkalny stanowiący oddzielną nieruchomość, jeśli w przyszłości Wnioskodawca podejmie decyzję o sprzedaży lokalu, to przychód z tytułu ww. sprzedaży będzie opodatkowany zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o pdof, tj. nie wystąpi przychód, jeśli zbycie nastąpi po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Lokalu.

Uzasadnienie.

Przepisy prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o pdof:

„Źródłami przychodów są: (...) 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany”.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 Ustawy o pdof:

„2. Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;
2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.”

Zgodnie z art. 10 ust. 3 Ustawy o pdof:

„Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie."

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy o pdof:

„2. Przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych `w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i ad. 19 stosuje się odpowiednio.”

6.2. Stanowisko Wnioskodawcy.

Przepisy Ustawy o pdof wprowadzają regułę, zgodnie z którą w sytuacji, w której podatnik zdecyduje się włączyć składniki majątku prywatnego do prowadzonej działalności gospodarczej, to zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 Ustawy o pdof wyłączone zostają „preferencyjne” reguły opodatkowania zbycia tych składników majątku, określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o pdof.

Oznacza to, że dla składników majątku wprowadzonych do majątku przedsiębiorstwa nie ma zastosowania wyłączenie z opodatkowania które ma miejsce, w uproszczeniu:

• w odniesieniu do nieruchomości, gdy nieruchomość sprzedawana jest w terminie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości,

• w odniesieniu do innych rzeczy, gdy rzeczy te sprzedawane są przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie.

W takiej sytuacji zastosowanie znajdują natomiast zasady właściwe dla opodatkowania sprzedaży składników majątku przedsiębiorstwa (art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy o pdof). Co więcej, zasady te mają zastosowanie nawet wówczas, gdy składniki majątku zostaną wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat. Innymi słowy, jeżeli podatnik włączy do majątku przedsiębiorstwa prywatne składniki majątku, a następnie wyłączy je z tego majątku, to zbycie tych składników w terminie 6 lat (liczonych zgodnie z Ustawą o pdof) opodatkowane będzie tak, jak gdyby nigdy nie zostały one wycofane z działalności gospodarczej.

Dla przykładu, podatnik będący właścicielem hali magazynowej wprowadzonej do majątku jego przedsiębiorstwa będzie zobowiązany do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tej hali, nawet jeśli sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jej nabycie - o ile w dacie sprzedaży hala ta nadal będzie pozostawała w majątku przedsiębiorstwa, lub od daty wycofania jej z tego majątku nie upłynie 6 lat (liczonych zgodnie z Ustawą o pdof).

Od wyżej opisanych zasad dotyczących opodatkowania sprzedaży składników wprowadzonych do majątku przedsiębiorstwa ustawodawca przewidział jednak wyjątek, określony w art. 10 ust. 3 Ustawy o pdof. Zgodnie z tym wyjątkiem, przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o pdof zasady dotyczące sprzedaży nieruchomości mają zastosowanie do składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, jeżeli dotyczą zbycia następujących przedmiotów (lub praw majątkowych):

• budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
  
• lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
  
• gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz
  
• prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
  
  
  

Dlatego też w sytuacji, w której w przyszłości Wnioskodawca zdecyduję się dokonać sprzedaży lokalu, to nawet jeśli będzie on nadal pozostawał składnikiem majątkowym prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu (przy założeniu, że zostanie dokonana po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 wyżej powoływanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu łub udziału w gruncie albo prawa

użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego łub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  
  

Ponadto stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji gdy lokale te były w działalności wykorzystywane.

Z treści złożonego wniosku wywieść należy, że Wnioskodawca na początku 2014 r. podjął decyzję o rozszerzeniu prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości oraz zaliczył nabyty w 2008 r. lokal mieszkalny do składników majątkowych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Przedmiotowy lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przyszłości Wnioskodawca może podjąć decyzję o sprzedaży ww. lokalu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że czynność prawna polegająca na odpłatnym zbyciu lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego, nie będzie również stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, albowiem sprzedaż ww. lokalu nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.